M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ούτε καν προπαγανδιστικά, μπορεί κανείς να πει ότι η Φινλανδία αντιμετώπισε απειλή για την ασφάλεια από τη Ρωσία. Πρόκειται για μια πράξη κακοήθειας χωρίς κίνητρο προς τη Ρωσία από την πλευρά του ΝΑΤΟ, η οποία φυσικά φέρει πάντα την αυθεντική σφραγίφδα των ΗΠΑ, ενώ προβάλλεται στο παγκόσμιο κοινό ως κυρίαρχη επιλογή της Φινλανδίας στο πλαίσιο της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία.
Ουσιαστικά, αυτό μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως μια ακόμη κίνηση των ΗΠΑ, μετά το σαμποτάζ των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream τον περασμένο Σεπτέμβριο, με σκόπιμη πρόθεση να περιπλέξει τις σχέσεις της Ρωσίας με την Ευρώπη και να την καταστήσει δυσεπίλυτη για το άμεσο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, αρκεί να πούμε πως αυτό θα καταστήσει επίσης το τοπίο ασφάλειας της Ευρώπης ακόμη πιο επισφαλές και θα την καταστήσει ακόμη πιο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ ως παρόχους ασφάλειας. Η γενική προσδοκία είναι ότι η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ θα ακολουθήσει τώρα, πιθανώς εγκαίρως για τη σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στο Βίλνιους τον Ιούλιο.
Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ έχουν διασφαλίσει ότι το βασικό ζήτημα πίσω από την αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης -δηλαδή, η επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας- είναι ένα τετελεσμένο γεγονός ανεξάρτητα από την αποτυχία του αντιπροσώπου τους στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Απαντώντας στην εξέλιξη, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ προειδοποίησε την Τρίτη πως η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα αναγκάσει τη Ρωσία «να λάβει αντίμετρα για να διασφαλίσει τη δική μας τακτική και στρατηγική ασφάλεια», καθώς η στρατιωτική ευθυγράμμιση του Ελσίνκι αποτελεί «κλιμάκωση της κατάστασης» και «καταπάτηση της ασφάλειας της Ρωσίας».
Στις 4 Απριλίου, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι η Μόσχα «θα αναγκαστεί να λάβει μέτρα τόσο στρατιωτικής-τεχνικής όσο και άλλης φύσης προκειμένου να σταματήσει τις απειλές για την εθνική μας ασφάλεια».
Η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα επεκτείνει την πρώτη γραμμή του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία κατά 1.300 χιλιόμετρα (μήκος των συνόρων που μοιράζεται η Φινλανδία με τη Ρωσία), γεγονός που θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στις βορειοδυτικές περιοχές της Ρωσίας. Μην εκπλαγείτε αν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ αναπτυχθούν στη Φινλανδία κάποια στιγμή, μη αφήνοντας στη Ρωσία άλλη επιλογή από το να αναπτύξει τα πυρηνικά της όπλα κοντά στην περιοχή της Βαλτικής και την Σκανδιναβία.
Αρκεί να πούμε ότι η στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας πρόκειται να επιδεινωθεί περαιτέρω και η πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης αυξάνεται. Είναι δύσκολο να δούμε τη Ρωσία να αποτυγχάνει να διατηρήσει την ικανότητα δεύτερου χτυπήματος με οποιοδήποτε κόστος ή να αποτρέψει τις ΗΠΑ να αποκτήσουν πυρηνική υπεροχή και να διατηρήσει την παγκόσμια στρατηγική ισορροπία.
Η εστίαση θα είναι στην αναβάθμιση των αμυντικών πυρηνικών δυνατοτήτων και όχι στις συμβατικές δυνάμεις, αναγκάζοντας τη Ρωσία να επιδείξει την πυρηνική της δύναμη. Η Ρωσία έχει ήδη εκ των προτέρων φορτώσει την αποτρεπτική της δύναμη αναπτύσσοντας τακτικά πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία ως απάντηση στην ανεύθυνη απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να παράσχει πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου στην Ουκρανία. Είναι βέβαιο πως και η Ρωσία θα ενισχύσει στη σύγκρουση στην Ουκρανία.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει εδώ και πολύ καιρό τακτικά πυρηνικά όπλα σε ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας και της Τουρκίας, πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει εδώ και καιρό τα τακτικά πυρηνικά τους όπλα στο κατώφλι της Ρωσίας, αποτελώντας σημαντική απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας. Η ανάπτυξη της Ρωσίας στη Λευκορωσία έχει στόχο να αποτρέψει τις πιθανές προκλήσεις των ΗΠΑ, προβλέποντας τι πρόκειται να συμβεί.
Η γεωγραφική θέση της Λευκορωσίας είναι τέτοια που εάν αναπτυχθούν εκεί ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα, θα έχει τεράστια στρατηγική αποτρεπτική επίδραση σε πολλές χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Πολωνία, η Γερμανία, τα κράτη της Βαλτικής, ακόμη και οι σκανδιναβικές χώρες. Ένας φαύλος κύκλος αναπτύσσεται, κλιμακώνει την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών και τελικά εξελίσσεται σε μια κατάσταση καταστροφής που κανείς δε θέλει να δει.
Η μεγάλη εικόνα είναι πως γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η κατάσταση θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνη, οι ΗΠΑ, ωστόσο, ασκούν ανελέητα πίεση στη Ρωσία με στόχο τη διαιώνιση του ηγεμονικού της συστήματος. Η στρατηγική του Ρόναλντ Ρίγκαν να χρησιμοποιήσει τακτική ακραίας πίεσης για να αποδυναμώσει την πρώην Σοβιετική Ένωση και τελικά να την παρασύρει, είναι και πάλι σε εφαρμογή.
Σε άμεσους όρους, όλα αυτά θα είχαν αρνητικές συνέπειες για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον δεν επιδιώκει πλέον την ειρήνη στην Ουκρανία. Στον στρατηγικό λογισμό της κυβέρνησης Μπάιντεν, εάν η Ρωσία κερδίσει στην Ουκρανία, σημαίνει πως το ΝΑΤΟ χάνει, κάτι που θα έβλαπτε μόνιμα την υπερατλαντική ηγεσία και την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ — απλά αδιανόητο για το κατεστημένο της Ουάσιγκτον.
Χωρίς αμφιβολία, η κίνηση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για να πείσουν τη Φινλανδία (και τη Σουηδία) να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ έχει επίσης μια διάσταση από άποψη γεωοικονομίας. Ο γενικός γραμματέας της συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε πρόσφατα, «εάν η Φινλανδία και η Σουηδία ενταχθούν στη συμμαχία, το ΝΑΤΟ θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να ελέγξει την κατάσταση στον Άπω Βορρά». Εξήγησε ότι «και οι δύο αυτές χώρες διαθέτουν σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις που είναι σε θέση να επιχειρούν ακριβώς στις σκληρές συνθήκες του Άπω Βορρά».
Οι ΗΠΑ ελπίζουν πως η «τεχνογνωσία» για τη λειτουργία στην Αρκτική και τις υποαρκτικές συνθήκες που μπορούν να φέρουν στη συμμαχία η Σουηδία και η Φινλανδία είναι ανεκτίμητη ως πιθανό game changer όταν εκτυλίσσεται ένας ζοφερός αγώνας για τον έλεγχο των τεράστιων ορυκτών πόρων που βρίσκονται στον Άπω Βορρά, όπου η Ρωσία έχει διαγράψει μια πορεία μέχρι στιγμής.
Καθώς οι πολικοί πάγοι λιώνουν με άνευ προηγουμένου ταχύτητα στην Αρκτική, οι μεγαλύτεροι παίκτες του κόσμου αντιμετωπίζουν την περιοχή ως μια νέα «no man’s land» που είναι διαθέσιμη. Μερικές πρόσφατες αναφορές ανέφεραν ότι γίνονται κινήσεις για την ενσωμάτωση των εναέριων δυνάμεων τεσσάρων σκανδιναβικών χωρών —Δανίας, Νορβηγίας, Φινλανδίας και Σουηδίας— που αναλήφθηκαν με απροκάλυπτο αντιρωσικό προσανατολισμό.
Arctic Resources
Σε στρατιωτικούς όρους, η Ρωσία αναγκάζεται να υποστηρίξει το μεγάλο οικονομικό βάρος μιας αξιολόγησης 360 μοιρών της ατζέντας εθνικής της ασφάλειας. Η Ρωσία δεν έχει σύστημα συμμαχίας που να συμπληρώνει τους στρατιωτικούς της πόρους. Σε μια σημαντική ανακοίνωση το Φεβρουάριο, το Κρεμλίνο αφαίρεσε από την αρκτική πολιτική του όλες τις αναφορές στο λεγόμενο Αρκτικό Συμβούλιο, τονίζοντας την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στα ρωσικά αρκτικά συμφέροντα και να αγωνιστεί για μεγαλύτερη αυτοδυναμία για τα βιομηχανικά της έργα στην Αρκτική.
Η αναθεωρημένη πολιτική της Αρκτικής απαιτεί την «ανάπτυξη σχέσεων με ξένα κράτη σε διμερή βάση, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αρκτική». Αυτό έγινε λίγες μέρες αφότου ένας αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε ότι η συνεργασία με τη Ρωσία στην Αρκτική ήταν πλέον σχεδόν αδύνατη.