Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτή είναι μια σημαντική αποκάλυψη για πολλούς λόγους. Πρώτον, αποδεικνύει ότι η Ρωσία κερδίζει τον αυτοαποκαλούμενο «αγώνα υλικοτεχνικής υποστήριξης» του ΝΑΤΟ με την έννοια πως οι ένοπλες δυνάμεις της έχουν ακόμη πυρομαχικά για να συνεχίσουν να πολεμούν ενώ οι Ουκρανοί πληρεξούσιοι της Δύσης έχουν ήδη ξεμείνει από αυτά που παρείχαν οι προστάτες τους τον περασμένο χρόνο. Δεύτερον, η προαναφερθείσα βοήθεια που είχε ήδη επεκταθεί σε αυτήν την καταρρέουσα πρώην Σοβιετική Δημοκρατία υπερβαίνει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια, γεγονός που καθιστά την ηγετική θέση της Ρωσίας σε αυτόν τον «αγώνα logistics» ακόμη πιο εντυπωσιακή.
Τρίτον, η παραδοχή του Zelensky προσθέτει αξιοπιστία σε όσα ανέφερε πρόσφατα η Washington Post σχετικά με το πόσο άσχημα τα πάνε οι δυνάμεις του Κιέβου σε αυτή τη σύγκρουση, ειδικά τις «σοβαρές ελλείψεις πυρομαχικών» για τις οποίες μίλησε μια από τις πηγές της. Τέταρτον, τα προηγούμενα σημεία μειώνουν δραστικά τις πιθανότητες η επερχόμενη αντεπίθεση του Κιέβου να επιτύχει πολλά και στην πραγματικότητα καθιστούν όλο και πιο πιθανό πως μια τέτοια κίνηση θα ήταν ένα επικό λάθος που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μια αποφασιστική ρωσική προώθηση.
Τρίτον, η παραδοχή του Zelensky προσθέτει αξιοπιστία σε όσα ανέφερε πρόσφατα η Washington Post σχετικά με το πόσο άσχημα τα πάνε οι δυνάμεις του Κιέβου σε αυτή τη σύγκρουση, ειδικά τις «σοβαρές ελλείψεις πυρομαχικών» για τις οποίες μίλησε μια από τις πηγές της. Τέταρτον, τα προηγούμενα σημεία μειώνουν δραστικά τις πιθανότητες η επερχόμενη αντεπίθεση του Κιέβου να επιτύχει πολλά και στην πραγματικότητα καθιστούν όλο και πιο πιθανό πως μια τέτοια κίνηση θα ήταν ένα επικό λάθος που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μια αποφασιστική ρωσική προώθηση.
Και τέλος, μπορεί επομένως να αναμένεται ότι ο Ζελένσκι και οι πράκτορες επιρροής του σε όλη τη Δύση θα εκλιπαρούν για ακόμη περισσότερη βοήθεια, υποστηρίζοντας ότι η αποτυχία παροχής της θα διακινδύνευε να καταστήσει τις προηγούμενες επενδύσεις των δυτικών σε αυτόν τον πόλεμο αντιπροσώπων εντελώς μηδενικές εάν το Κίεβο καταλήξει να χάσει προς τη Ρωσία. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να κάνει τα πυρομαχικά να έρθουν ξαφνικά, καθώς απαιτεί πολύ χρόνο για να κλιμακωθεί ανάλογα η παραγωγή για να καλύψει αυτές τις υπέρογκες ανάγκες που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα.
Το ίδιο το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν έχει πυρομαχικά αποδεικνύει πωε η ήττα της Δύσης στον αυτοαποκαλούμενο «αγώνα υλικοτεχνικής υποστήριξης» με τη Ρωσία θα μπορούσε να είναι ήδη ένα τετελεσμένο γεγονός, καθώς είναι σαφές ότι το Κίεβο δεν μπορεί να συμβαδίσει με τον αντίπαλό του παρά το γεγονός πως υποστηρίζεται από όλη την στρατιωτική-βιομηχανική ικανότητα του ΝΑΤΟ. Ο Zelensky σχεδόν σίγουρα δε συνειδητοποίησε ότι η ειλικρινής παραδοχή του ισοδυναμούσε ουσιαστικά με αυτό, αλλά είναι προς το παρόν ασαφές εάν τα MSM θα ενημερώσουν το κοινό τους για αυτό ή όχι.
Από τη μια πλευρά, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβάλει στην επικείμενη εκστρατεία του για επαιτεία, αλλά θα μπορούσε επίσης να γυρίσει μπούμερανγκ αν οι φορολογούμενοι αρχίσουν να ρωτούν αν αξίζει να μαζέψουν ακόμη περισσότερα χρήματα εάν η Ουκρανία είχε ήδη ξεμείνει από πυρομαχικά παρά τη βοήθεια που έλαβε με πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε τελική ανάλυση, αν αυτό το αστρονομικό ποσό δεν ήταν αρκετό για να συνεχίσουν να πυροβολούν τα όπλα τους, τότε δεν μπορούμε να πούμε πόσα θα χρειαστούν για το Κίεβο για να ανακτήσει περισσότερα από τα χαμένα εδάφη του, όπως σκοπεύει να κάνει.
Όχι μόνο αυτό, αλλά όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να κάνει τα πυρομαχικά να εμφανιστούν ξαφνικά. Σαφώς, χρειάζονται θεμελιώδεις αλλαγές στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις για να διαιωνιστεί επ' αόριστον αυτή η σύγκρουση, όπως σχεδιάζουν οι ΗΠΑ, αλλά οι μαχητές τους δεν μπορούν να μεταβούν αμέσως στη χρήση αποκλειστικά δυτικού εξοπλισμού όταν έχουν συνηθίσει να χειρίζονται όπλα από τη σοβιετική εποχή. Αυτό θέτει ένα δίλημμα δεδομένου ότι η Ρωσία συνεχίζει να προχωρά πιο μπροστά σε αυτόν τον «αγώνα logistics» καθώς περνάει κάθε μέρα.
Αντικειμενικά μιλώντας, η στρατιωτική-στρατηγική δυναμική τείνει προς όφελος του Κρεμλίνου, κάτι που θα ανάγκαζε κανονικά το Κίεβο να εξετάσει σοβαρά το ειρηνευτικό σχέδιο της Κίνας αν δεν το εμπόδιζαν οι Αμερικανοί άρχοντές του να το κάνει. Όσο περισσότερο ο Ζελένσκι παραμένει ανθεκτικός στην ίδια την σκέψη της κατάπαυσης του πυρός, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες η Ρωσία να μετατρέψει το αυξανόμενο πλεονέκτημά της στον «αγώνα εφοδιαστικής» με το ΝΑΤΟ σε μια αποφασιστική νίκη που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απώλεια ακόμη περισσότερων εδαφών.