Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Στο ευρύ κοινό, αυτό το σκεπτικό μπορεί να φαίνεται περίεργο. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στέλνουν τόνους όπλων, πυρομαχικών και πολλά μετρητά στην Ουκρανία. Η συνεχής αποστολή βοήθειας στο Κίεβο έχει προκαλέσει ακόμη και την Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να δυσκολεύονται να αναπληρώσουν τα δικά τους αποθέματα όπλων.
Είναι αλήθεια πως οι Αμερικανοί κατασκευαστές όπλων κερδίζουν τρομερά από τη σημερινή σύγκρουση. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τμήματα των ποσών που αποστέλλονται στην Ουκρανία (το πιο διεφθαρμένο έθνος της Ευρώπης) εκτρέπονται σε σκιερά σχέδια, το Πεντάγωνο, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να παρακολουθήσει όπλα αξίας δισεκατομμυρίων. Πολλά τέτοια όπλα εμφανίστηκαν στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, τα οποία διακινήθηκαν μέσω μαύρων αγορών. Αυτό όμως είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας.
Όταν ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον, κατά τη διάρκεια μιας κοινής συνέντευξης Τύπου στις 21 Δεκεμβρίου 2022, ο Αμερικανός ομόλογός του, Τζο Μπάιντεν, έδωσε μια σαφέστερη εικόνα. Σχετικά με τις επίμονες εκκλήσεις για αποστολή ισχυρότερων όπλων στο Κίεβο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είπε ότι η παροχή στους Ουκρανούς πυραύλων μεγάλων αποστάσεων «θα είχε μια προοπτική διάλυσης του ΝΑΤΟ» και «διάλυσης της ΕΕ και του υπόλοιπου κόσμου». Πρόσθεσε πως οι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ «δεν ήθελαν να πάνε σε πόλεμο με τη Ρωσία. Δεν ψάχνουν για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο». Αφού είπε τόσα πολλά, ο Μπάιντεν «διαβεβαίωσε» τον Ουκρανό ηγέτη που στεκόταν δίπλα του, λέγοντας στον Ζελένσκι το εξής: «όπως είπα, κύριε Πρόεδρε, δε χρειάζεται να ανησυχείτε – παραμένουμε δίπλα στην Ουκρανία όσο είναι εκεί η Ουκρανία».
Κατά λάθος, οι δηλώσεις του Μπάιντεν το Δεκέμβριο σχεδόν παράφρασαν το σκληρό αστείο για τους Αμερικανούς που είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό». Το πιο σημαντικό, η ωμή απάντησή του ισοδυναμούσε με μια έμμεση παραδοχή ότι η Ουάσιγκτον συνεχίζει να εξοπλίζει και να βοηθά το Κίεβο ως μέρος ενός παρατεταμένου πολέμου με πληρεξούσιο. Φαίνεται λοιπόν πως η στρατηγική της Δύσης δεν είναι να δώσει στους Ουκρανούς τη νίκη, αλλά μάλλον να καταστρέψει τη Μόσχα. Η σύγκρουση, ωστόσο, φθείρει την ίδια την Ουκρανία - ακόμα και τη Δύση.
Δεν είναι μόνο η Ουκρανία που βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ωστόσο: η αποβιομηχανοποιημένη Ευρώπη στην πραγματικότητα εξαρτάται περισσότερο από ποτέ για την ασφάλεια από τις ΗΠΑ, καθώς ο στρατός της βρίσκεται σε μια «τρομερή κατάσταση», σύμφωνα με ειδικούς. Η αμυντική βάση της ΕΕ δε διαθέτει κοινή αμυντική αγορά, καθώς και τις απαραίτητες παραγωγικές ικανότητες και αλυσίδες εφοδιασμού. Επιπλέον, κάθε φορά που η ΕΕ προσπαθεί να αρθρώσει μια βιομηχανική πολιτική, η Ουάσιγκτον παρεμβαίνει. Αυτό συμβαίνει επειδή τα αμερικανικά συμφέροντα επωφελούνται όχι μόνο από την αμυντική βιομηχανία, αλλά και από την ενεργειακή κρίση και την αποβιομηχάνιση της ίδιας της ηπείρου. Ο στόχος της Ουάσιγκτον για μια νατοοποιημένη Ευρώπη καθίσταται αδύνατος από τις ίδιες τις οικονομικές και βιομηχανικές πολιτικές των ΗΠΑ εναντίον της Ευρώπης, όπως αποδεικνύεται από το πακέτο επιδοτήσεων του Μπάιντεν.
Ο Earle Mack περιγράφει την τρέχουσα σύγκρουση ως πόλεμο φθοράς, που επιδιώκει την στρατιωτική νίκη καταστρέφοντας τον εχθρό. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, συμπεριλαμβανομένων των σφαίρων του χρηματοπιστωτικού και οικονομικού πολέμου, θα μπορούσε κανείς κάλλιστα να υποστηρίξει ότι η πολιτική Δύση όντως προσπαθεί να «φθείρει» τη Ρωσική Ομοσπονδία με κάθε τρόπο, εξοπλίζοντας το Κίεβο και επιβάλλοντας άνευ προηγουμένου κυρώσεις στη Μόσχα. Οι κυρώσεις έχουν ενισχύσει την ευρασιατική ολοκλήρωση και σε μεγάλο βαθμό απέτυχαν. Δυστυχώς, το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για την στρατηγική στρατιωτικής φθοράς της Ουάσιγκτον, η οποία συνήθως στοχεύει μακροπρόθεσμα. Εάν πρόκειται για πόλεμο φθοράς, φαίνεται ότι η Ουκρανία είναι βέβαιο πως θα εξαντληθεί πρώτη - και έχει ήδη εξαντληθεί. Εξ ου και η αίσθηση του επείγοντος του Earle Mack.
Έχοντας αυτό κατά νου, ο πρώην διπλωμάτης γράφει ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να στείλουν επειγόντως στο Κίεβο «στρατιωτικό σύγχρονο οπλισμό, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων πυραύλων Patriot και πολλών ακόμη τανκς Leopard 2 και Abrams».
Στο άρθρο του, ο Earl Mack, επίσης δικαίως υπενθυμίζει στους αναγνώστες ότι αν και η τρέχουσα ρωσική στρατιωτική εκστρατεία στην Ουκρανία είναι μόλις ενός έτους, αυτό το έθνος «βρίσκεται σε σχεδόν συνεχή σύγκρουση» από το 2014 - αυτή, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς, είναι μια κατάσταση που προωθήθηκε και τροφοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη Δύση και από την επέκταση του ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κιέβου κατά του πληθυσμού του Ντονμπάς συγκαλύφθηκαν από το δυτικό Τύπο, σε σημείο, πιο πρόσφατα, να ξασπρίσουν το νεοναζισμό του Συντάγματος του Αζόφ. Σε ένα άρθρο του Ιουλίου 2020, περιέγραψα την τότε μάχη του Ντονμπάς ως τον ξεχασμένο πόλεμο της Ευρώπης - και κατά κάποιο τρόπο παραμένει έτσι, επειδή το μεγάλο κοινό εξακολουθεί να πιστεύει πως η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία είναι φαινόμενο μόλις ενός έτους.
Οι Ουκρανοί πλησιάζουν έτσι «μια δεκαετία θανάτου και χάους», σύμφωνα με τα λόγια του Earle Mack. Πάνω από 10 εκατομμύρια Ουκρανοί εγκατέλειψαν τη χώρα τους. Είναι ενδιαφέρον ότι πάνω από 5,5 εκατομμύρια , από την Ουκρανία και το Ντονμπάς, έχουν καταφύγει στη Ρωσία. Η απώλεια πληθυσμών και οι σοβαρές κατεστραμμένες υποδομές εξουθενώνουν τη χώρα.
Καλή διπλωματία και πολλές επιτραπέζιες συνομιλίες χρειάζονται περισσότερο από ποτέ. Αντίθετα, ο Μακ ισχυρίζεται πως για να πετύχει τη νίκη, «η Ουκρανία χρειάζεται τα πάντα, παντού, όλα ταυτόχρονα» - και επειγόντως. Σε κάθε περίπτωση, μόνο τόσα μπορεί να δώσει κανείς. Μένει να δούμε πόσα είναι διατεθειμένη να δώσει η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση, ενώ το παγκόσμιο σύστημα της Ουάσιγκτον καταρρέει.