Ωστόσο, ο πόλεμος ανανέωσε την αντιληπτή σημασία των αντιδορυφορικών δυνατοτήτων σε οποιαδήποτε μελλοντική ρωσική προσπάθεια εμπλοκής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, η οποία έχει γίνει ιδιαίτερα σημαντική εν μέσω αυξανόμενων φόβων στη Μόσχα ότι οι δυτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να επέμβουν στη σύγκρουση πολύ πιο άμεσα οδηγώντας σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Ενώ πολλά προγράμματα όπλων για την αντιμετώπιση δορυφόρων βρίσκονται υπό ανάπτυξη στη Ρωσία, τα οποία θα μπορούσαν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην άρνηση των εχθρικών δυνάμεων των ειδών πλεονεκτημάτων που απολάμβανε πρόσφατα η Ουκρανία, πέντε από τα πιο σημαντικά αξιολογούνται παρακάτω από το militarywatchmagazine.com.
MiG-31D
Τρία χρόνια αφότου το βαρέων βαρών αναχαιτιστικό MiG-31 Foxhound τέθηκε σε υπηρεσία στις Σοβιετικές Δυνάμεις Αεράμυνας το 1981, η ΕΣΣΔ ξεκίνησε την ανάπτυξη μιας νέας παραλλαγής του αεροσκάφους με πολύ διαφορετικό ρόλο. Αν και ωριμάζει σημαντικά τα επόμενα πέντε χρόνια, οι εργασίες για την παραλλαγή αντιδορυφορικού πολέμου MiG-31D θα σταματούσαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και θα λάμβαναν νέα προσοχή μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Εκτός από μια εικόνα που κυκλοφόρησε το 2018 που δείχνει ένα MiG-31 να φέρει έναν άγνωστο αντιδορυφορικό πύραυλο, λίγα είναι γνωστά για το στάδιο στο οποίο έχει φτάσει η ανάπτυξη μιας παραλλαγής αντιδορυφορικού Foxhound.
Το MiG-31 είναι βραβευμένο για την πολύ υψηλή ταχύτητα και αντοχή του και είναι το ταχύτερο μαχητικό αεροσκάφος που λειτουργεί σήμερα στον κόσμο. Σχεδιάστηκε κυρίως για να μπορεί να λειτουργεί στο διάστημα μεταφέροντας πυραύλους μεγάλου μεγέθους και, ασυνήθιστα, να μπορεί να εκτοξεύει όλα τα όπλα του από το μέγιστο υψόμετρο.
Il-76 με λέιζερ Peresvet
Το λέιζερ Peresvet ήταν ένα από τα έξι ρωσικά στρατηγικά οπλικά συστήματα που αποκαλύφθηκαν τον Μάρτιο του 2018 μαζί με μια σειρά από πυρηνικά ικανά υπερηχητικά και υποβρύχια συστήματα παράδοσης και έχει τουλάχιστον πέντε μονάδες σε ενεργή υπηρεσία σήμερα που βασίζονται κυρίως σε αποστολές αντιδορυφορικού πολέμου.
S-500 και S-550
Εισερχόμενο σε υπηρεσία τον Σεπτέμβριο του 2021, το κινητό σύστημα αεράμυνας S-500 παρείχε στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία βεληνεκές 600 χιλιομέτρων εναντίον εχθρικών αεροσκαφών από οδικό κινητό μέσο, καθώς και δυνατότητα εμπλοκής με στρατηγικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, διαστημικών αεροσκαφών και δορυφόρων χαμηλής τροχιάς. Η έναρξη λειτουργίας του έχει καθυστερήσει πάνω από τέσσερα χρόνια, κάτι που εικάζεται πως είναι αποτέλεσμα του ότι οι απαιτούμενες προδιαγραφές του συστήματος γίνονται πιο φιλόδοξες για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων απειλών από το διάστημα και τα υπερηχητικά όπλα. Το S-500 δεν είναι άμεσος διάδοχος οποιουδήποτε προηγούμενου ρωσικού asset, και αντ' αυτού παρέχει μια νέα βαθμίδα στο δίκτυο αεράμυνας της Ρωσίας που μπορεί να αναπτυχθεί ευρέως σε όλη τη χώρα για να αναχαιτίσει βαλλιστικούς πυραύλους και άλλες απειλές υψηλού επιπέδου.
Α-235
Ξεκινώντας την ανάπτυξη στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το αντιπυραυλικό σύστημα A-235 αναμενόταν να παρέχει στη Σοβιετική Ένωση το πρώτο οδικό κινητό πυραυλικό σύστημα ικανό να αναχαιτίζει επιθέσεις διηπειρωτικού βεληνεκούς, εισάγοντας ταυτόχρονα πολυεπίπεδη άμυνα με τρεις διαφορετικές κατηγορίες πυραύλων. Το μεγαλύτερο βεληνεκές από αυτά διαθέτει ο πύραυλος 51T6 που θα μπορούσε να εμπλέξει στόχους 1500km μακριά σε υψόμετρα 800km και θα μπορούσε να απειλήσει διαστημικά αεροσκάφη και δορυφόρους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε υψηλότερες τροχιές απρόσιτες για συστήματα όπως το S-500. Αφού η ανάπτυξη σταμάτησε όταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, οι εργασίες για το A-235 ξεκίνησαν ξανά το 2011 με τις δοκιμές πτήσης να συνεχίζονται το 2014.
Porubshchik 2 και Il-22PP
Το αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου Porubshchik 2 που βρίσκεται επί του παρόντος υπό ανάπτυξη, φέρεται να έχει σχεδιαστεί έχοντας κατά νου τις αντιδορυφορικές αποστολές και θα αποτελέσει τον διάδοχο του Il-22PP που εντάχθηκε στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία από τα μέσα της δεκαετίας του 2010. Το Il-22PP αναπτύχθηκε για να διακόπτει τα ραντάρ, τα συστήματα καθοδήγησης αντιαεροπορικών και πυραύλων κρουζ και τα δίκτυα τακτικής ανταλλαγής δεδομένων, αλλά σύμφωνα με ορισμένες αναφορές μπορεί επίσης να διαταράξει τα ηλεκτρονικά των εχθρικών δορυφόρων. Η εξάρτηση από αυτούς τους σχετικά χαμηλού κόστους πόρους παρέχει ένα ασύμμετρο μέσο αναστολής των επιχειρήσεων μιας πολύ δαπανηρής κατηγορίας εχθρικών assets και αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη ρωσική έμφαση στον ηλεκτρονικό πόλεμο για να αντισταθμίσει μια σειρά από συμβατικά μειονεκτήματα.