Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτή είναι η πραγματικότητα της αμερικανικής πολιτικής, σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένη με το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και το βαθύ κράτος. Θα μπορούσε η άνευ προηγουμένου σύλληψη του δισεκατομμυριούχου πρώην προέδρου Τραμπ να είναι η αρχή μιας αλλαγής στο αμερικανικό σύστημα, σηματοδοτώντας το τέλος της ατιμωρησίας για τις κορυφαίες αρχές και τους ολιγάρχες; Πολλοί αμφιβάλλουν. Είναι ενδιαφέρον ότι έχει κατηγορηθεί ως επί το πλείστον επειδή υποτίθεται πως πλήρωσε «κάτι ψιλά» για να αποσιωπήσει την πρωταγωνίστρια πορνογραφικών ταινιών Stormy Daniels σχετικά με την υποτιθέμενη εξωσυζυγική τους σχέση. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι δεν έπρεπε να συλληφθεί γι' αυτό.
Το κατηγορητήριο του Τραμπ έχει αφήσει πολλούς να αναρωτιούνται αν αποδίδεται δικαιοσύνη ή αν αυτό ήταν απλώς μια κίνηση με πολιτικά κίνητρα. Ο στρατιωτικός αναλυτής Ντράγκο Μπόσνιτς υποστηρίζει πειστικά το τελευταίο σενάριο.
Δεν είναι μυστικό πως η προεδρία του Τραμπ σημαδεύτηκε από αντιπαραθέσεις, με πολλές από τις ενέργειες και τις δηλώσεις του να προκαλούν οργή στους Δημοκρατικούς και ακόμη και σε ορισμένους Ρεπουμπλικάνους. Αν και μια προβληματική και μάλιστα διχαστική φιγούρα στο εσωτερικό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξωτερική του πολιτική επικεντρωνόταν τουλάχιστον περιστασιακά στην επίτευξη κάποιας ειρήνης και σταθερότητας διεθνώς. Αν και ο Τραμπ υποστήριξε τις απόπειρες πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα και διέταξε τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, για παράδειγμα, από την άλλη πλευρά, διέταξε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Σομαλία (αντιστράφηκε από τον Μπάιντεν).
Το πιο σημαντικό, ο Τραμπ είχε κάνει τουλάχιστον κάποια βήματα για τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία και επικρίθηκε πολύ εξαιτίας αυτού - παρόλο που οι σχέσεις επιδεινώθηκαν κατά καιρούς, ειδικά όταν υπέγραψαν κυρώσεις από την Ουάσιγκτον κατά της Μόσχας. Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνησή του ήταν αρκετά σχετική «οπισθοδρόμηση» στην έντονα αντιρωσική τάση που χαρακτήριζε την πολιτική της Ουάσιγκτον για δεκαετίες. Ο Μπάιντεν το έφερε πίσω. Λίγο μετά την εκλογική νίκη του τον Νοέμβριο του 2020, ο Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Αντρέι Πούργκιν, δήλωσε ότι εάν η κυβέρνηση Τραμπ είχε χρησιμοποιήσει «αργό στραγγαλισμό» στην περιοχή του Ντονμπάς, ο Μπάιντεν με τη σειρά του θα χρησιμοποιούσε «πιο επιθετικές» μεθόδους. Τότε, έγραψα πως ο Μπάιντεν θα ακολουθούσε περαιτέρω την πολιτική της «αντίθεσης» και της «περικύκλωσης» της Ρωσίας.
Στις αρχές Μαΐου του 2022, σε συνέντευξή του, ο Αμερικανός διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι είπε ότι μόνο ένας «δυτικός πολιτικός» υποστήριζε «μια διπλωματική λύση στον πόλεμο στην Ουκρανία, αντί να ψάχνει τρόπους να τον ενθαρρύνει και να τον παρατείνει», δηλαδή ο «Ντόναλντ Τραμπ». Αυτή η δήλωση παραμένει σε μεγάλο βαθμό ακριβής - αν και υπήρξαν ορισμένες συμφιλιωτικές κινήσεις της Δύσης αργότερα το 2022, αυτές σταμάτησαν.
Ο πολιτικός αναλυτής Andrey Korybko σημειώνει ότι στις αρχές Μαρτίου ο Τραμπ δήλωσε πως θα είχε μεσολαβήσει για την ειρήνη με τη Μόσχα και το Κίεβο μέσω μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Η άποψη του Τραμπ, υποστηρίζει ο Korybko, είναι να αποκλιμακώσει τις εντάσεις με τη Μόσχα, ώστε να «περιορίσει» αποτελεσματικότερα την Κίνα στην Ασία-Ειρηνικό - για τον σκοπό αυτό, σύμφωνα με τον Korybko, προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να υποχρεώσει την Ουκρανία να εφαρμόσει τις Συμφωνίες του Μινσκ.
Η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει μια πολύ διαφορετική ατζέντα: πίεζε να κάνει τη Σουηδία και τη Φινλανδία μέρος του ΝΑΤΟ (το τελευταίο έχει ήδη γίνει) για να περικυκλώσει περαιτέρω τη Ρωσία. Ο Μπάιντεν στην πραγματικότητα ακολουθεί την εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτική του διπλού περιορισμού για να περικυκλώσει ταυτόχρονα δύο Μεγάλες Δυνάμεις (Κίνα και Ρωσία), επιβαρύνοντας έτσι την αμερικανική υπερδύναμη. Αυτό έχει οδηγήσει σε ανησυχίες πολλών αναλυτών ότι ο πλανήτης θα μπορούσε να βρίσκεται στα πρόθυρα ενός ακόμη παγκόσμιου πολέμου.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένα μάλλον περίπλοκο και βαθιά ανησυχητικό ζήτημα (που προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από τη Δύση), και δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: για να μειωθεί ο κίνδυνος μιας άλλης παγκόσμιας αντιπαράθεσης, απαιτούνται πολλές διπλωματικές προσπάθειες και επιτραπέζιες συνομιλίες. Χρειάζονται ηγέτες πρόθυμοι να παραμερίσουν τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα και να εργαστούν για την ειρήνη. Δυστυχώς και ειρωνικά, στη Δύση, ο Τραμπ, μαζί με τον Ούγγρο Βίκτορ Όρμπαν, φαίνεται να είναι μια μοναχική φωνή από αυτή την άποψη.
Είναι δύσκολο να αγνοήσουμε τη χρονική στιγμή της απαγγελίας κατηγορητηρίου του Τραμπ. Οι προκριματικές εκλογές για τις προεδρικές εκλογές του 2024 θα μπορούσαν να διεξαχθούν τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους. Ο Μπάιντεν δεν έχει ακόμη δηλώσει επίσημα την υποψηφιότητά του και γίνεται ανοιχτή συζήτηση για το ποιος θα μπορούσε να είναι ο υποψήφιος των Δημοκρατικών αντί για αυτόν. Ο Μπάιντεν υποφέρει από χαμηλά ποσοστά αποδοχής. Ο Τραμπ, αντίθετα, έχει ανακοινώσει πως θα είναι υποψήφιος ξανά και παρέμεινε ο κύριος υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ζούμε στην εποχή των αμφισβητούμενων προεδριών, η δημοκρατία βρίσκεται σε κρίση διεθνώς, όπως έγραψα τον Αύγουστο του 2020. Ο σημερινός πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα, για παράδειγμα, ήταν πρόσφατα στη φυλακή και ο προκάτοχός του θα μπορούσε επίσης να αντιμετωπίσει ποινικές διώξεις. Αυτό δε συμβαίνει μόνο σε χώρες που οι ΗΠΑ βλέπουν ως «δεύτερου βαθμού». Η εκλογή του ίδιου του Μπάιντεν αμφισβητήθηκε από μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Είναι ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Yahoo News/YouGov , ο Τραμπ παραμένει ο πιο δημοφιλής Ρεπουμπλικανός παρά το κατηγορητήριό του - ή ίσως εν μέρει εξαιτίας του. Πολλοί από τους ψηφοφόρους του τον βλέπουν ως στόχο κυνηγιού μαγισσών. Στην πραγματικότητα, οι Ρεπουμπλικάνοι ξεκινούν έρευνα εναντίον ενός από τους εισαγγελείς του Τραμπ, Μαρκ Πόμεραντς, για «κατάχρηση εξουσίας». Εάν υπήρχε οποιοσδήποτε πολιτικός ελιγμός πίσω από το κατηγορητήριο του Τραμπ, που μέχρι στιγμής μπορεί κανείς μόνο να εικασίες (αν και υπάρχουν ενδείξεις που υποδηλώνουν πως αυτό ισχύει), θα μπορούσε πράγματι να γυρίσει μπούμερανγκ.