MK BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η επίσκεψη μεταφέρει τις κρίσιμες αποφάσεις που ελήφθησαν στις εντατικές κατ' ιδίαν συνομιλίες μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπίνγκ στη Μόσχα έως τις 20-21 Μαρτίου. Σε ρήξη με το πρωτόκολλο, η 4ήμερη επίσκεψη του στρατηγού Λι ήταν εμπροσθοβαρή με μια «συνάντηση εργασίας» με τον Πούτιν — όπως αναφέρει ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ. (εδώ κι εδώ)
Ο Λι δεν είναι άγνωστος στη Μόσχα, αφού προηγουμένως ήταν υπεύθυνος του Τμήματος Ανάπτυξης Εξοπλισμού της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής, στον οποίο επιβλήθηκαν κυρώσεις από τις ΗΠΑ το 2018 για αγορά ρωσικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων μαχητικών αεροσκαφών Su-35 και πυραυλικών συστημάτων εδάφους-αέρος S-400.
Ο Song Zhongping, εξέχων Κινέζος στρατιωτικός ειδικός και σχολιαστής τηλεόρασης, προέβλεψε ότι το ταξίδι του Λι θα σηματοδοτήσει το υψηλό επίπεδο των διμερών στρατιωτικών δεσμών με τη Ρωσία και θα οδηγήσει σε «πιο αμοιβαία επωφελείς ανταλλαγές σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών τεχνολογιών και στρατιωτικών ασκήσεων».
Την περασμένη Τετάρτη, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ανακοίνωσε την επιβολή ελέγχων στις εξαγωγές σε δώδεκα κινεζικές εταιρείες για «υποστήριξη της στρατιωτικής και αμυντικής βιομηχανίας της Ρωσίας». Οι Global Times απάντησαν προκλητικά ότι «όπως η Κίνα είναι μια ανεξάρτητη μεγάλη δύναμη, έτσι είναι και η Ρωσία. Είναι δικαίωμα μας να αποφασίσουμε με ποιον θα πραγματοποιήσουμε κανονική οικονομική και εμπορική συνεργασία. Δεν μπορούμε να δεχτούμε τον δακτυλοδεικτούμενο ή ακόμη και οικονομικό εξαναγκασμό των ΗΠΑ».
Ο Πούτιν είπε στη συνάντηση με τον Λι την Κυριακή του Πάσχα πως η στρατιωτική συνεργασία παίζει σημαντικό ρόλο στις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας. Κινέζοι αναλυτές είπαν ότι η επίσκεψη του Λι είναι επίσης ένα μήνυμα που στέλνουν από κοινού η Κίνα και η Ρωσία πως η στρατιωτική τους συνεργασία δε θα επηρεαστεί από την πίεση των ΗΠΑ.
Ο Πούτιν είχε αποκαλύψει τον Οκτώβριο του 2019 ότι η Ρωσία βοηθούσε την Κίνα να δημιουργήσει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης πυραύλων που θα ενίσχυε δραστικά την αμυντική ικανότητα της Κίνας. Κινέζοι παρατηρητές σημείωσαν πως η Ρωσία ήταν πιο έμπειρη στην ανάπτυξη και λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος, το οποίο είναι ικανό να εντοπίζει και να στέλνει προειδοποιήσεις αμέσως μετά την εκτόξευση διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων.
Μια τέτοια συνεργασία καταδεικνύει υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης και απαιτεί πιθανή ενοποίηση ρωσικών και κινεζικών συστημάτων. Η ενοποίηση του συστήματος θα είναι αμοιβαία επωφελής. Οι σταθμοί που βρίσκονται στα βόρεια και δυτικά της Ρωσίας θα μπορούσαν να παρέχουν στην Κίνα δεδομένα προειδοποίησης και, με τη σειρά της, η Κίνα θα μπορούσε να παράσχει στη Ρωσία δεδομένα που συλλέγονται στους ανατολικούς και νότιους σταθμούς της. Δηλαδή, οι δύο χώρες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το δικό τους παγκόσμιο δίκτυο αντιπυραυλικής άμυνας.
Αυτά τα συστήματα είναι από τους πιο εξελιγμένους και ευαίσθητους τομείς της αμυντικής τεχνολογίας. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι οι μόνες χώρες που μπόρεσαν να αναπτύξουν, να κατασκευάσουν και να διατηρήσουν τέτοια συστήματα. Σίγουρα, ο στενός συντονισμός και η συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας, δύο δυνάμεων με πυρηνικά όπλα, θα συμβάλει βαθιά στην παγκόσμια ειρήνη υπό τις παρούσες συνθήκες, περιορίζοντας και αποτρέποντας την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι η Μόσχα διέταξε έναν αιφνίδιο έλεγχο των δυνάμεων του στόλου της στον Ειρηνικό στις 14-18 Απριλίου, ο οποίος επικαλύπτει την επίσκεψη του Λι. Η επιθεώρηση πραγματοποιήθηκε με φόντο την επιδείνωση της κατάστασης γύρω από την Ταϊβάν.
Πράγματι, στις αρχές Απριλίου, έγινε γνωστό πως το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Nimitz πλησίασε την Ταϊβάν. Στις 11 Απριλίου, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν μια στρατιωτική άσκηση διάρκειας 17 ημερών στις Φιλιππίνες στην οποία συμμετείχαν πάνω από 12000 στρατιώτες. Στις 17 Απριλίου, εμφανίστηκαν νέα για την αποστολή 200 Αμερικανών στρατιωτικών συμβούλων στην Ταϊβάν.
Οι στρατηγικές ασκήσεις Global Thunder 23 των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση Minot στη Βόρεια Ντακότα, (η οποία είναι η Διοίκηση Παγκόσμιων Επιθέσεων της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ) ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα όπου διεξήχθη εκπαίδευση για τη φόρτωση πυραύλων κρουζ με πυρηνική κεφαλή σε βομβαρδιστικά. Οι εικόνες έδειχναν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52H Stratofortress να εξοπλίζονται από το πτητικό τεχνικό προσωπικό της βάσης με πυραύλους κρουζ AGM-86B ικανούς να φέρουν πυρηνικές κεφαλές στους κάτω πυλώνες!
Και πάλι, οι ασκήσεις της αμερικανικής αεροπορίας και των δυνάμεων του στόλου παρατηρούνται όλο και περισσότερο σε άμεση γειτνίαση με τα ρωσικά σύνορα ή σε περιοχές όπου η Ρωσία έχει γεωπολιτικά συμφέροντα. Στις 5 Απριλίου, το B-52 Stratofortress έκανε κύκλους πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο «σε απάντηση στις πυρηνικές και πυραυλικές απειλές από τη Βόρεια Κορέα». Ταυτόχρονα, η Νότια Κορέα, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία πραγματοποίησαν τριμερείς ναυτικές ασκήσεις στα ύδατα της Ιαπωνικής Θάλασσας με τη συμμετοχή του αεροπλανοφόρου USS Nimitz.
Ο Ρώσος Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ επέστησε πρόσφατα την προσοχή στην αυξανόμενη ικανότητα της Ιαπωνίας να διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις, οι οποίες, όπως είπε, συνιστούν «μια κατάφωρη παραβίαση ενός από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου». Η Ιαπωνία σχεδιάζει να αγοράσει περίπου 500 πυραύλους κρουζ Tomahawk από τις ΗΠΑ, οι οποίοι μπορούν να απειλήσουν άμεσα το μεγαλύτερο μέρος της ρωσικής Άπω Ανατολής. Η Mitsubishi Heavy Industries εργάζεται για την ανάπτυξη επίγειων αντιπλοϊκών πυραύλων τύπου 12 «προκειμένου να προστατεύσει τα απομακρυσμένα νησιά της Ιαπωνίας».
Η Ιαπωνία αναπτύσσει επίσης υπερηχητικά όπλα σχεδιασμένα για τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων «σε απομακρυσμένα νησιά», τα οποία οι Ρώσοι βλέπουν ως επιλογές για την πιθανή κατάληψη των νότιων Κουρίλων από την Ιαπωνία. Το 2023, η Ιαπωνία θα έχει στρατιωτικό προϋπολογισμό που θα υπερβαίνει τα 51 δισεκατομμύρια δολάρια (στο ίδιο επίπεδο με τη Ρωσία), ο οποίος αναμένεται να αυξηθεί στα 73 δισεκατομμύρια δολάρια.
Στην πραγματικότητα, κατά την τελευταία αιφνιδιαστική επιθεώρηση, τα πλοία και τα υποβρύχια του Στόλου του Ειρηνικού της Ρωσίας έκαναν τη μετάβαση από τις βάσεις τους στις Θάλασσες της Ιαπωνίας, του Οχότσκ και της Βερίγγειας Θάλασσας. Ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου είπε, «στην πράξη, είναι απαραίτητο να βρεθούν τρόποι για να αποτραπεί η ανάπτυξη εχθρικών δυνάμεων στην επιχειρησιακά σημαντική περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού - το νότιο τμήμα της Θάλασσας του Οχότσκ και να αποκρουστεί μια απόβαση στις νότιες Κουρίλες και τη και Σαχαλίνη».
«Δυνατά στην ησυχία…»
Ερευνώντας τις περιφερειακές ευθυγραμμίσεις, ο Γιούρι Λιαμίν, Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και Ανώτερος Συνεργάτης στο Κέντρο Ανάλυσης Στρατηγικών και Τεχνολογιών, κορυφαίας δεξαμενής σκέψης του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος, δήλωσε στην εφημερίδα Izvestia:
«Θεωρώντας ότι δεν έχουμε διευθετήσει το εδαφικό ζήτημα, η Ιαπωνία διεκδικεί τις νότιες Κουρίλες μας. Από αυτή την άποψη, οι έλεγχοι είναι πολύ απαραίτητοι. Είναι απαραίτητο να αυξήσουμε την ετοιμότητα των δυνάμεών μας στην Άπω Ανατολή…
Στο πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης, πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω την αμυντική συνεργασία με την Κίνα. Στην πραγματικότητα, σχηματίζεται ένας άξονας εναντίον της Ρωσίας, της Βόρειας Κορέας και της Κίνας: ΗΠΑ, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Ταϊβάν και μετά πηγαίνει στην Αυστραλία. Η Μεγάλη Βρετανία προσπαθεί επίσης να συμμετάσχει ενεργά… Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη και να δημιουργηθεί σνεργασία με την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα, που είναι, θα έλεγε κανείς, οι φυσικοί μας σύμμαχοι».
Σε πολύ σημαντικές παρατηρήσεις σε μια συνάντηση του Κρεμλίνου με τον Σόιγκου στις 17 Απριλίου — ενώ ο Λι βρισκόταν στη Μόσχα — ο Πούτιν σημείωσε ότι οι τρέχουσες προτεραιότητες των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας «επικεντρώνονται κυρίως στην ουκρανική τροχιά… (αλλά) το θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού παραμένει σχετικό» και πρέπει να ληφθεί υπόψη πως «οι δυνάμεις του στόλου (Ειρηνικού) στα επιμέρους στοιχεία του μπορούν ασφαλώς να χρησιμοποιηθούν σε συγκρούσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση».
Την επόμενη μέρα, ο Σόιγκου είπε στον στρατηγό Λι, «Στο πνεύμα της άρρητης φιλίας μεταξύ των εθνών, των λαών και των ενόπλων δυνάμεων της Κίνας και της Ρωσίας, προσβλέπω στην πιο στενή και επιτυχημένη συνεργασία μαζί σας…». Η ανάγνωση του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρει:
«Ο Σεργκέι Σόιγκου τόνισε πως η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν να σταθεροποιήσουν την παγκόσμια κατάσταση και να μειώσουν τις πιθανότητες σύγκρουσης συντονίζοντας τις ενέργειές τους στην παγκόσμια σκηνή. Είναι σημαντικό οι χώρες μας να μοιράζονται την ίδια άποψη για τον συνεχιζόμενο μετασχηματισμό του παγκόσμιου γεωπολιτικού τοπίου… Η συνάντηση που έχουμε σήμερα θα συμβάλει, κατά τη γνώμη μου, στην περαιτέρω εδραίωση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας στον αμυντικό τομέα και θα επιτρέψει μια ανοιχτή συζήτηση για περιφερειακά και παγκόσμια ζητήματα ασφάλειας».
Το Πεκίνο και η Μόσχα οραματίζονται ότι οι ΗΠΑ, έχοντας αποτύχει να «σβήσουν» τη Ρωσία, στρέφουν την προσοχή στο θέατρο Ασίας-Ειρηνικού. Αρκεί να πούμε πως η επίσκεψη του Λι δείχνει ότι η πραγματικότητα της αμυντικής συνεργασίας Ρωσίας-Κίνας είναι περίπλοκη. Η στρατιωτική-τεχνική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας ήταν πάντα μάλλον μυστική και το επίπεδο μυστικότητας αυξήθηκε καθώς και οι δύο χώρες εμπλέκονται σε πιο άμεση αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ.
Το πολιτικό νόημα της δήλωσης του Πούτιν το 2019 σχετικά με την από κοινού ανάπτυξη ενός συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης βαλλιστικών πυραύλων εκτείνεται πολύ πέρα από την τεχνική και στρατιωτική του σημασία. Απέδειξε στον κόσμο ότι η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονταν στα πρόθυρα μιας επίσημης στρατιωτικής συμμαχίας, η οποία θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί εάν η πίεση των ΗΠΑ υπερέβαινε τα όρια.
Τον Οκτώβριο του 2020, ο Πούτιν πρότεινε τη δυνατότητα μιας στρατιωτικής συμμαχίας με την Κίνα. Η αντίδραση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν θετική, αν και το Πεκίνο απέφυγε να χρησιμοποιήσει τη λέξη «συμμαχία».
Μια λειτουργική και αποτελεσματική στρατιωτική συμμαχία μπορεί να δημιουργηθεί γρήγορα εάν παραστεί ανάγκη, αλλά οι αντίστοιχες στρατηγικές εξωτερικής πολιτικής τους καθιστούν απίθανη μια τέτοια κίνηση. Ωστόσο, ο πραγματικός και επικείμενος κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης με τις ΗΠΑ μπορεί να προκαλέσει μια αλλαγή παραδείγματος.