Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε συνέντευξή του στο Reuters, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Yoon Suk Yeol ισχυρίστηκε, αρκετά υποκριτικά, ότι «αν υπάρξει μια κατάσταση που η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να συγχωρήσει, όπως οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας επίθεση σε αμάχους», τότε η χώρα του θα μπορούσε να επεκτείνει την υποστήριξή της στο Κίεβο πέρα από την ανθρωπιστική βοήθεια, που υπονοούσε πως η Σεούλ εξέταζε την παροχή στρατιωτικής βοήθειας.
Η Νότια Κορέα είναι σημαντικός παραγωγός πυρομαχικών πυροβολικού και επίσης βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή. Η χώρα παράγει αυτοκινούμενα συστήματα πυροβολικού τύπου K9 και εξελιγμένα άρματα μάχης K2. Απέφευγε επιτυχώς την ένταση με τη Μόσχα (και επίσης με το Πεκίνο), παρά τις έντονες δυτικές πιέσεις. Μένει να φανεί πόσο, όσον αφορά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, θα μπορούσε να ωφεληθεί η Σεούλ από μια τέτοια αλλαγή πολιτικής σε περίπτωση που υλοποιηθεί. Πρώτον, αυτή θα ήταν μια διπλωματική πρόκληση με υψηλούς κινδύνους ανατροπής - και ακόμη και στο εσωτερικό θα μπορούσε να πυροδοτήσει την αντιπολίτευση: ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Νότιας Κορέας, Lee Jae-myung, έχει ήδη συγκαλέσει συνέντευξη Τύπου για να επικρίνει τις δηλώσεις του Yoon. Αυτός και πολλές άλλες πολιτικές φωνές στη χερσόνησο ανησυχούν για τον ανταγωνισμό της Μόσχας και ως εκ τούτου την ώθησή της πιο κοντά στην Πιονγκγιάνγκ από την άποψη της ενισχυμένης συνεργασίας.
Έχω γράψει για το πώς η προσέγγιση του ίδιου του Μπάιντεν στην Πιονγκγιάνγκ ήταν μια σημαντική οπισθοδρόμηση. Επιπλέον, οι εντάσεις στη χερσόνησο - και όχι μόνο - έχουν κλιμακωθεί λόγω ανησυχιών για ένα νέο «ασιατικό ΝΑΤΟ» εκεί. Από τη σύνοδο κορυφής Biden Sunga το 2021 , οι σχέσεις Τόκιο-Πεκίνου βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο τους εδώ και δεκαετίες. Η νέα στάση της Ουάσιγκτον για την Ταϊβάν με τη σειρά της έχει φυσικά ρίξει λάδι στη φωτιά. Όλο και περισσότερο ευθυγραμμισμένη με τις απόψεις των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό, η Νότια Κορέα είδε, τον Οκτώβριο του 2022, την αμερικανική αναβάθμιση του συστήματος THAAD που χρησιμοποιείται εκεί, συγχωνεύοντάς το με το σύστημα Patriot των ΗΠΑ σε ένα ενιαίο ολοκληρωμένο αμυντικό σύστημα. Αυτή η εξέλιξη σίγουρα σήκωσε τα φρύδια στο Πεκίνο, για να μην αναφέρουμε το γεγονός πως η Ουάσιγκτον φαίνεται να έδωσε ακόμη και το πράσινο φως στη Σεούλ σχετικά με την πυρηνική επιλογή: στις 11 Ιανουαρίου, ο Γιουν δήλωσε χωρίς προηγούμενο ότι, εάν αυτό που θεωρεί ως πυρηνική απειλή της Βόρειας Κορέας αυξηθεί, η Νότια Κορέα μπορεί είτε να κατασκευάσει το δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο είτε (πιθανότερο) να ζητήσει από τον Αμερικανό σύμμαχό της να το αναδιατάξει εκεί. Οι συνεχιζόμενες συνομιλίες για την στρατιωτική βοήθεια της Σεούλ προς το Κίεβο πρέπει επομένως να κατανοηθούν ως μέρος αυτού του ευρύτερου πλαισίου.
Από την αμερικανική σκοπιά, μια τέτοια ανάπτυξη, καθώς και τα άφθονα αποθέματα πυροβολικού της Νότιας Κορέας, θα ήταν φυσικά ευπρόσδεκτη: τα οπλοστάσια του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν επηρεαστεί τρομερά από όλες τις παραδόσεις στην Ουκρανία - σε σημείο δυνητικά να παρεμποδιστούν οι ικανότητες των ΗΠΑ σε μια υποθετική σύγκρουση με την Κίνα. Η Ευρώπη μετά το Nord Stream με τη σειρά της έχει γίνει περισσότερο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ για ασφάλεια από ποτέ, με εξαντλημένα αποθέματα και αποβιομηχανοποιημένες χώρες. Επιπλέον, ο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συνασπισμός για την υποστήριξη του Κιέβου αντιμετωπίζει ρωγμές τουλάχιστον από τα τέλη του 2022 και το φάσμα του «αδέσμευτου» (παλαιότερα περιοριζόταν στον Παγκόσμιο Νότο) τώρα, που επαναδιατυπώνεται ως «στρατηγική αυτονομία», στοιχειώνει επίσης την Ευρώπη - πιθανώς υπό την ηγεσία της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι διακορεατικές εντάσεις έχουν αυξηθεί και η Σεούλ έχει μεγάλες ανησυχίες σχετικά με το γεγονός ότι η γειτονική Βόρεια Κορέα έχει δοκιμάσει και εκτοξεύσει πρόσφατα τον πρώτο της διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο στερεού καυσίμου.
Η Σεούλ με τη σειρά της επιδιώκει να ενισχύσει τους δεσμούς της με την πολιτική Δύση, μεταξύ άλλων, τοποθετώντας την ασιατική χώρα ως σημαντικό εξαγωγέα όπλων παγκοσμίως, με ιδιαίτερη εστίαση στις ευρωπαϊκές αγορές, ενισχύοντας έτσι την οικονομία του έθνους ενώ παράλληλα ενισχύει την στρατιωτική του ισχύ. Ο Yeol έγινε στην πραγματικότητα ο πρώτος αρχηγός κράτους της Νότιας Κορέας που παρευρέθηκε σε μια σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, τη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης τον Ιούνιο του 2022.
Η αναφορά από τη Νότια Κορέα για υποθετικές «επιθέσεις μεγάλης κλίμακας κατά αμάχων» (ως δικαιολογία για να αρχίσουμε να εξετάζουμε την αποστολή όπλων στην Ουκρανία) δεν είναι χωρίς υποκρισία: για περισσότερα από 8 χρόνια, η Ουκρανία κάνει ακριβώς αυτό κατά τη διάρκεια του ξεχασμένου πλέον πολέμου του Ντονμπάς. Οι επιθέσεις του Κιέβου έχουν προκαλέσει μεγάλο αντίκτυπο στους αμάχους σε αυτήν την περιοχή από το 2014. Στις 18 Φεβρουαρίου (πριν η Μόσχα ξεκινήσει τη στρατιωτική της εκστρατεία), η Ουκρανία ξεκίνησε μια έντονη εκστρατεία βομβαρδισμών στο Donbass, επηρεάζοντας σχολεία και νοσοκομεία. Την ανθρωπιστική κρίση αναφέρουν η El Pais και το CNN.
Αυτός ο πληθυσμός δέχτηκε επίθεση από την Ουκρανία, στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτιστικά: τον Φεβρουάριο του 2019, για παράδειγμα, οι Ουκρανοί νομοθέτες κατάργησαν ένα νομοσχέδιο που θα επέτρεπε στους ανθρώπους που ζουν και στις δύο αντάρτικες δημοκρατίες (Λούγκανσκ και Ντόνετσκ) να λαμβάνουν τις συντάξεις τους χωρίς να χρειάζεται να κάνει δύσκολα ταξίδια εκτός της ζώνης των συγκρούσεων και μετά να επιστρέψει στο σπίτι. Αυτό είναι μέρος των σοβινιστικών εθνογλωσσικών πολιτικών της Ουκρανίας ενάντια στον ρωσόφωνο πληθυσμό που έχει προχωρήσει από την επανάσταση του Μαϊντάν του 2014, ενώ πολλά από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης συγκαλύπτουν το ιστορικό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κιέβου και το ακροδεξιό πρόβλημά του - συμπεριλαμβανομένου ο κραυγαλέος νεοναζισμός του συντάγματος του Αζόφ .
Υποστηρίζοντας στρατιωτικά την Ουκρανία, η Νότια Κορέα θα συνεισέφερε σημαντικά όχι μόνο στη συνέχιση της σύγκρουσης στην Ανατολική Ευρώπη (και της συνεχιζόμενης ανθρωπιστικής καταστροφής), η οποία κινδυνεύει όλο και περισσότερο να ξεφύγει από τον έλεγχο και να διαχυθεί στην υπόλοιπη ήπειρο, αλλά και αυξανόμενες εντάσεις στην κορεατική χερσόνησο και σε ολόκληρη την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.