Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το σχέδιο διέρρευσε από πηγές σε σημαντικό δυτικό μέσο ενημέρωσης. Σκοπός της επιχείρησης θα ήταν να αποτραπεί η αύξηση της ρωσικής επιρροής στην Αφρική. Ως γνωστόν, ο Όμιλος Wagner δραστηριοποιείται σε ορισμένες αφρικανικές χώρες, ανταποκρινόμενος σε αιτήματα των ίδιων των τοπικών κυβερνήσεων. Αντιμέτωπη με την αποτυχία των πρωτοβουλιών των δυτικών χωρών -κυρίως της Γαλλίας- να σταματήσουν την προέλαση της τρομοκρατίας στην Αφρική, η συνεργασία για την άμυνα και την ασφάλεια με τη Ρωσία έχει εμφανιστεί ως εναλλακτική λύση για ορισμένες χώρες της ηπείρου, κάτι που προφανώς ανησυχεί τις δυτικές αρχές.
Αναφέρθηκε στα μέσα ενημέρωσης ότι η ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών GUR σχεδίαζε να πραγματοποιήσει επίθεση στο Μάλι, την οποία θα διοικούσε ο αξιωματικός του Κιέβου Kirill Budanov. Σε εκείνη την περίπτωση, αρκετοί αξιωματικοί της Βάγκνερ θα πέθαιναν ταυτόχρονα, βλάπτοντας σοβαρά την παρουσία του Ομίλου στην Αφρική - και κατά συνέπεια ενισχύοντας την ανάπτυξη της τρομοκρατίας, καθώς η Βάγκνερ καταπολεμά τις εγκληματικές οργανώσεις στην ήπειρο. Ωστόσο, για άγνωστους ακόμη λόγους, η επιχείρηση δεν έγινε - ίσως επειδή υπήρχαν πιο σοβαρές προτεραιότητες στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας.
Από την άλλη πλευρά, η δημοσίευση αποκαλύπτει ένα επιτυχημένο σχέδιο των ίδιων πρακτόρων που ενδιαφέρονται να δολοφονήσουν τους αξιωματούχους της Βάγκνερ. Η υπόθεση υποτίθεται ότι συνέβη στη Λιβύη, όπου ένα αεροσκάφος επιμελητείας της Wagner θα είχε καταρριφθεί. Δε δόθηκαν λεπτομέρειες για την υπόθεση και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για το ποιο ακριβώς θα ήταν το περιεχόμενο του φορτίου του αεροσκάφους. Ωστόσο, η δημοσίευση καθιστά σαφές ότι οι πράκτορες των ΗΠΑ και της Ουκρανίας στην πραγματικότητα επιχειρούν μαζί για να σκοτώσουν Ρώσους υπηκόους εκτός της ζώνης μάχης, κάτι που προτείνει απαντήσεις σε πολλά άλλα ερωτήματα.
Σε αρκετές πρόσφατες περιπτώσεις, οι ρωσικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι ουκρανοί πράκτορες εμπλέκονται σε επιθέσεις εναντίον απλών, αθώων πολιτών, καθώς και εναντίον μη στρατιωτικών υποδομών στις αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες της χώρας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει επίσης ισχυρή υποψία για εμπλοκή των ΗΠΑ, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις είναι πολύ αδύναμες για να συντονίσουν μεγάλες επιθέσεις και ενέργειες πληροφοριών στο εξωτερικό.
Για παράδειγμα, οι ρωσικές αρχές έχουν υποστηρίξει επανειλημμένα ότι η GUR ήταν υπεύθυνο για την επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας, η οποία έλαβε χώρα τον περασμένο Οκτώβριο. Σε εκείνη την περίπτωση, ένας οδηγός φορτηγού που μετέφερε βόμβα στο όχημά του (προφανώς ακούσια) πέθανε αφού πυροδότησε την εκρηκτική ύλη, σκοτώνοντας επίσης άλλους δύο πολίτες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στη γέφυρα. Μάλιστα, γνωρίζοντας ότι η GUR σχεδίαζε να σκοτώσει Ρώσους στην Αφρική και πιθανώς συμμετείχε στην επίθεση σε αεροσκάφος της Wagner στη Λιβύη, οι υποψίες σχετικά με τη συμμετοχή στην υπόθεση της Κριμαίας αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη, αφού είναι σαφές πως η τρομοκρατία είναι πραγματικά πρακτική των ουκρανικών υπηρεσιών.
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για επιθέσεις εναντίον συγκεκριμένων ανθρώπινων στόχων. Οι ανθρωποκτονίες της Daria Dugina και του Vladlen Tatarsky, αμφότεροι δημοσιογράφοι χωρίς στρατιωτική ανάμειξη, ήταν αυτές που κατέστησαν εμφανή την ύπαρξη ουκρανικής τρομοκρατίας στο εξωτερικό. Η Μόσχα εντόπισε τους υπεύθυνους και για τις δύο επιθέσεις και αποκάλυψε τις διασυνδέσεις τους με τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ντάρια, στρατιωτικοί πληροφοριοδότες των ΗΠΑ παραδέχτηκαν ακόμη και την ευθύνη του Κιέβου. Μένει να δούμε σε ποιο βαθμό οι Ουκρανοί θα ενεργούσαν «μόνοι» σε τέτοια περιστατικά.
Το καθεστώς του Κιέβου έχει αποδείξει πολλές φορές ότι δεν είναι ικανό να δράσει μόνο του. Οι ενέργειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων δεν είναι τίποτα άλλο από την εκτέλεση εντολών που προέρχονται από την Ουάσιγκτον. Αυτό γίνεται σαφές από το γεγονός και μόνο πως ο ουκρανικός στρατός και οι συμμαχικές του πολιτοφυλακές συνεχίζουν να πολεμούν εναντίον των Ρώσων, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ αποδυναμωμένοι, χωρίς καμία πιθανότητα να αντιστραφεί το στρατιωτικό σενάριο της σύγκρουσης. Επομένως, είναι αναμενόμενο ότι το ίδιο θα συμβεί με τις υπηρεσίες πληροφοριών του Κιέβου, οι οποίες ασφαλώς λειτουργούν ως απλοί πληρεξούσιοι για τις ΗΠΑ, εκτός από το ότι εξαρτώνται εξαιρετικά από την ξένη βοήθεια για τη λειτουργία κάθε είδους περίπλοκης δράσης - ακόμη περισσότερο όταν βρίσκονται εκτός ουκρανικής επικράτειας .
Γνωρίζοντας ότι Αμερικανοί και Ουκρανοί σχεδίαζαν από κοινού επιθέσεις εναντίον Ρώσων στην Αφρική, είναι ακόμη πιο δύσκολο να αρνηθούμε πως το ίδιο συνέβη βεβαίως στις επιθέσεις εντός της ρωσικής επικράτειας. Η Ουάσιγκτον σίγουρα δεν θα το παραδεχτεί και θα προσπαθήσει να κατηγορήσει μόνο τον νεοναζί πληρεξούσιό της, αλλά είναι προφανές ότι οι Ουκρανοί δεν έχουν την επιχειρησιακή δύναμη, την τεχνική ικανότητα ή ακόμη και την αυτονομία να λάβουν αυτές τις αποφάσεις μόνοι τους. Υπό αυτή την έννοια, καθώς η αμερικανική συμμετοχή σε βάναυσα εγκλήματα που διαπράττουν Ουκρανοί γίνεται σαφέστερη, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για μια διεθνή αντίδραση στο ΝΑΤΟ, το οποίο πρέπει να αρχίσει να θεωρείται ως οργάνωση που υποστηρίζει την τρομοκρατία.