Η Ουκρανία αναφέρεται ευρέως ότι βρίσκεται στα τελευταία στάδια προετοιμασίας για μια εαρινή επίθεση εναντίον της Ρωσίας. Είτε τελειώσει με επιτυχία είτε με αποτυχία, αυτό πιθανότατα θα σηματοδοτήσει την τελευταία ευκαιρία της Ουκρανίας να ξεκινήσει μια μεγάλης κλίμακας επιθετική επιχείρηση για ένα εξάμηνο ή περισσότερο. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το πόσα όπλα και πυρομαχικά του ΝΑΤΟ θα παραδοθούν στη συνέχεια.
Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Μετά από αυτή την επιχείρηση, η Ουκρανία θα έχει δαπανήσει την πλειονότητα των εναπομεινάντων σχηματισμών μάχης εκπαιδευμένων και έμπειρων από τη Δύση. Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, έχει ακόμα σημαντικούς πόρους ανθρώπινου δυναμικού από τους οποίους μπορεί να αντλήσει, καθώς και μια βιομηχανική ικανότητα που παράγει πολεμικό υλικό τώρα και θα αυξήσει την παραγωγή της με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η εκτίμηση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι πολλοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν κάνει το δυτικό κοινό να πιστεύει.
Οι δυτικοί αναλυτές βασίζουν συντριπτικά τους ισχυρισμούς τους για τις πιθανότητες της Ουκρανίας να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις στην απόκτηση σύγχρονου εξοπλισμού του ΝΑΤΟ από το Κίεβο και στην άνοδο της εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι συζητήσιμο το πόσο τα όπλα του ΝΑΤΟ και η γρήγορη εκπαίδευση μπορούν να βελτιώσουν την επιθετική ικανότητα της Ουκρανίας, αλλά ακόμα κι αν η βελτίωση είναι τόσο αξιοσημείωτη όσο διαφημίζεται, λίγοι δυτικοί αναλυτές έχουν απαντήσει στο πιο κρίσιμο ερώτημα: Τι ακολουθεί μετά την επίθεση;
Βραχυπρόθεσμες δυνατότητες της εαρινής επίθεσης της Ουκρανίας
Είναι απολύτως πιθανό ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να καταστρέψει σημαντικά τις δυνάμεις της Ρωσίας και να ανακαταλάβει μια μικρή έκταση εδάφους. Για πολύ πρακτικούς λόγους, είναι πολύ απίθανο η UAF να επαναλάβει τη μαζική επιτυχία της επίθεσης στο Χάρκοβο τον περασμένο Σεπτέμβριο, κατά την οποία χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους ανακαταλήφθηκαν σε λίγες εβδομάδες. Είναι επίσης πιθανό τα στρατεύματα του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky —με ελάχιστη έως καθόλου αεροπορική δύναμη και έλλειψη σε πυρομαχικά πυροβολικού— να υποστούν τρομακτικές απώλειες, ενώ κερδίζουν ελάχιστα.
Ωστόσο, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι αυτό που ακολουθεί. Επιτυχία ή αποτυχία, πώς θα είναι η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο πλευρών και τι θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται στην επόμενη φάση; Πολύ λίγοι αναλυτές εξετάζουν το πλαίσιο οποιασδήποτε συγκεκριμένης ενέργειας. Η τάση είναι να θεωρείται κάθε δεδομένη επίθεση μεμονωμένα, λες και ο νικητής ή ο ηττημένος μιας δεδομένης εκστρατείας θα είναι ο νικητής ή ο χαμένος της σύγκρουσης. Δε λειτουργεί έτσι ο πόλεμος.
Πόλεμος της Ουκρανίας: Οι πρώτοι 14 μήνες του πολέμου έχουν δει πολλές και δραματικές αλλαγές
Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πιο πίσω στην στρατιωτική ιστορία από το τελευταίο έτος αυτού του πολέμου για να κατανοήσουμε τη δυναμική της μάχης. Στον πρώτο γύρο, η Ουκρανία ήταν στρατιωτικά απροετοίμαστη για εισβολή, καθώς τα ρωσικά στρατεύματα πλημμύρισαν στη χώρα και το Κίεβο υπέστη τη συγκλονιστική απώλεια σχεδόν του ενός τέταρτου του εδάφους της Ουκρανίας. Η UAF συνήλθε γρήγορα από το αρχικό χτύπημα, ωστόσο, και έδωσε στη Μόσχα μια ματωμένη μύτη, αναγκάζοντας τα τανκς του Πούτιν να αποσυρθούν μαζικά από τις περιοχές του Κιέβου και του Χάρκοβο και ενισχύοντας σημαντικά το ηθικό της UAF.
Στη συνέχεια, η Ρωσία άλλαξε τους στόχους της και αναπροσανατολίζει τους σχηματισμούς της. Βύθισε τη θωρακισμένη γροθιά της στο Ντονμπάς, κατακτώντας πόλη μετά από πόλη, φτάνοντας σε υψηλό επίπεδο στις αρχές Ιουλίου με την πτώση του Lysychansk. Η Ρωσία είχε σημαντική δυναμική. Φάνηκε ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα συνέχιζαν προς το Μπαχμούτ, και στη συνέχεια προς το Κραματόρσκ και πέρα. Αντίθετα, η Ουκρανία εξαπέλυσε μια αναμενόμενη επίθεση στην περιοχή Χερσώνα και μια αιφνιδιαστική επίθεση έξω από το Χάρκοβο και απώθησε τους Ρώσους περισσότερα από 100 χιλιόμετρα πίσω προς τα ανατολικά. Η Ουκρανία είχε αδράξει τη δυναμική και φαινόταν να έχει τη Ρωσία σε φυγή.
Αλλά οι ρωσικές εφεδρείες ρίχτηκαν γρήγορα στις γραμμές. Μέχρι το Νοέμβριο, σταθεροποίησαν το μέτωπο ανατολικά του ποταμού Ντνίπρο στα νότια και κοντά στο Σβάτοβο στα βόρεια, σταματώντας την ουκρανική επίθεση. Ξεκινώντας το Δεκέμβριο, οι ρωσικοί σχηματισμοί, ενισχυμένοι από μια μερική επιστράτευση πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, άρχισαν σιγά-σιγά να σπρώχνουν τις ουκρανικές δυνάμεις πάλι πίσω προς τα δυτικά, καταλαμβάνοντας μια σειρά από μικρές και μεσαίες πόλεις, όπως το Soledar στο βορρά, και ασκώντας πίεση σε Bakhmut , Avdiivka και τμήματα των μετώπων Zaporizhzhia και Kherson.
Εν τω μεταξύ, το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο έχει ξοδέψει μήνες σχηματίζοντας, εξοπλίζοντας και εκπαιδεύοντας μια επιθετική δύναμη κάπου στη γειτονιά των 80.000 στρατιωτών. Αυτή η επιθετική δύναμη έχει εξοπλιστεί με πολλά δυτικά τεθωρακισμένα οχήματα, πυροβολικό και εκτοξευτές πυραύλων, και χιλιάδες από αυτή έχουν εκπαιδευτεί από στρατιώτες του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με κυβερνητικούς και στρατιωτικούς ηγέτες της Ουκρανίας, η UAF βρίσκεται στα τελευταία στάδια προετοιμασίας για να ξεκινήσει μια νέα επίθεση με την οποία ελπίζουν να τρυπήσουν τις ρωσικές γραμμές, να καταλάβουν τη Μελιτόπολη και ενδεχομένως να κόψουν τη γέφυρα ξηράς που επιτρέπει στους Ρώσους να κρατήσουν την Κριμαία . Όσοι υποστηρίζουν την επίθεση της UAF τελειώνουν τις εκτιμήσεις τους σε αυτό το σημείο. Ουσιαστικά κανένας από αυτούς δεν έχει προβλέψει τι θα ακολουθούσε, είτε η Ουκρανία πετύχει είτε αποτύχει την άνοιξη.
Επιτυχία ή Αποτυχία = Χάστε;
Η βιωσιμότητα του ουκρανικού κράτους θα μπορούσε κάλλιστα να βασίζεται στα αποτελέσματα αυτής της επίθεσης. Αυτό που προφανώς ανησυχεί το Κίεβο είναι πως εάν η επίθεση αποτύχει, μπορεί να χάσει τον πόλεμο. Αυτό που πρέπει να ανησυχεί περισσότερο τους ηγέτες της Ουκρανίας, ωστόσο, είναι ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να κερδίσει αυτήν την επιθετική μάχη, αλλά ως αποτέλεσμα να χάσει τον πόλεμο ούτως ή άλλως.
Τα μαθηματικά είναι ένας από τους κύριους ένοχους: Στο τέλος της μάχης, η Ουκρανία θα έχει ξοδέψει την τελευταία εναπομείνασα δύναμη με την οποία θα διεξάγει επιθέσεις. Η Washington Post αποκάλυψε πρόσφατα ότι η Ουκρανία έχει ήδη χάσει τη συντριπτική πλειοψηφία του εκπαιδευμένου και εξοπλισμένου στρατού που το ΝΑΤΟ τη βοήθησε να δημιουργήσει πριν από το Φεβρουάριο του 2022. Η νίκη στις χειμερινές μάχες του 2022 για το Κίεβο και το Χάρκοβο και τις αντεπιθέσεις στο Χερσώνα και το Χάρκοβο το περασμένο φθινόπωρο ήρθε σε κόστος πριμοδότησης που καταβάλλεται από τα καλύτερα στρατεύματα της UAF.
Η Ουκρανία, με πληθυσμό το ένα τέταρτο του μεγέθους της Ρωσίας, ξύνει ήδη τον πάτο του βαρελιού για επιστράτευση. Με την έναρξη μιας μεγάλης επίθεσης, η UAF θα έχανε φυσικά ακόμη περισσότερα από τα εκπαιδευμένα και έμπειρα στρατεύματά του και το συνολικό ποσοστό απωλειών θα ήταν υψηλό, είτε κερδίσει είτε χάσει. Η Ρωσία θα έχανε επίσης σημαντικά στρατεύματα στην επίθεση των UAF, αλλά η Μόσχα έχει εκατομμύρια περισσότερους άνδρες από τους οποίους μπορεί να ξεκινήσει μελλοντικές επιστρατεύσεις. Η Ουκρανία δεν μπορεί ποτέ να ανταποκριθεί στο ανθρώπινο δυναμικό της Ρωσίας.
Προσθέστε στο ζήτημα του ανθρώπινου δυναμικού το γεγονός ότι η εγχώρια στρατιωτική βιομηχανική ικανότητα της Ρωσίας επεκτείνεται ταχέως για την παραγωγή όπλων και πυρομαχικών που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν ό,τι η συνολική Δύση μπορεί να προσφέρει στην Ουκρανία μεσοπρόθεσμα. Έτσι, στη φάση που ακολουθεί αυτή τη διαφαινόμενη επίθεση, καθώς τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία πρέπει να πολεμήσουν με υψηλότερα ποσοστά ελάχιστα εκπαιδευμένου επιστρατευμένου προσωπικού, ο Πούτιν θα μπορεί να βάλει περισσότερους στρατεύσιμους στο πεδίο με περισσότερα πυρομαχικά. Η Ουκρανία, επομένως, μπορεί να μην είναι σε θέση να κερδίσει τον πόλεμο, ακόμη και μετά από μια επιτυχημένη επίθεση.