SZENTESI ZÖLDI LÁSZLÓ - magyarnemzet.hu / Παρουσίαση Freepen.gr
Το πιο σημαντικό μάθημα των τελευταίων 20 ετών είναι ότι το εθνικό περιθώριο ελιγμών που εγγυάται ο νόμος έχει μειωθεί και η ηγεσία της ΕΕ, με επικεφαλής την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσπαθεί να μετατρέψει την ομοσπονδία ανεξάρτητων, κυρίαρχων κρατών σε ενωμένες πολιτείες της Ευρώπης με κάθε δυνατό μέσο.
Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε πως υπάρχει διαφορετική τροχιά σε αυτό το σημείο. Τι να σκεφτεί κανείς, τελικά, όταν οι κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, που διαμαρτύρονται για την εισαγωγή ουκρανικών σιτηρών, νουθετούνται από τις Βρυξέλλες με παράνομο τρόπο; Αν αυτή ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε ένας τέτοιος ψευδής ισχυρισμός, ίσως να μην το αναφέραμε καν. Ωστόσο, όταν ακούμε —και παραθέτω— ότι οι Πολωνοί και οι Ούγγροι δεν είναι ελεύθεροι να αποφασίσουν για τις εισαγωγές σιτηρών της Ουκρανίας επειδή η εμπορική πολιτική είναι θέμα της ΕΕ, τότε όλα τα επιχειρήματα που σχετίζονται με την πραγματικότητα είναι ολοένα και πιο ανούσια.
Είναι καιρός να πούμε πως η σημασία της ανεξάρτητης λήψης αποφάσεων από τα κράτη μέλη —που υποστηρίζεται και ενισχύεται από εκατοντάδες συγκεκριμένες περιπτώσεις— καταπατείται από εκείνους που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στη σημασία των δίκαιων σχέσεων μεταξύ των εθνών. Παρά τους ισχυρισμούς της ΕΕ, δεν υπάρχει καμία ενιαία κυβερνητική επιταγή. Αυτό είναι απλώς ένα ψεύτικο επιχείρημα.
Ήμασταν στο Comecon, το Συμβούλιο Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας της Σοβιετικής Ένωσης, και δε θέλουμε να εργαστούμε και να εμπορευόμαστε ξανά στην σκιά. Έχουμε ήδη αρκετή εμπειρία με την οικονομική υποταγή. Αντίθετα, η ουγγρική κυβέρνηση ανέλαβε την πρωτοβουλία και επέβαλε προσωρινή απαγόρευση στις εισαγωγές μεγάλων σιτηρών από την Ουκρανία και γεωργικών προϊόντων, αφού η έλλειψη δράσης της ΕΕ άφησε τους Ούγγρους αγρότες ευάλωτους στην κατάσταση της αγοράς. Με άλλα λόγια: Οι αγρότες μας πρέπει να προστατευτούν και όχι ο νέος εθιμικός νόμος της υποταγής στις ιδέες των Βρυξελλών και η προθυμία τους να καταστρέψουν τη δική μας γεωργία.
Όποιος δεν τα καταλαβαίνει όλα αυτά στις Βρυξέλλες, το Κίεβο ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο πρέπει να υπενθυμιστεί ο δικός του προστατευτισμός, διότι το ανεξάρτητο μάρκετινγκ και το εμπόριο εγχώριων προϊόντων είναι θεμελιώδης αρχή παντού στον κόσμο. Το 2023, το ελεύθερο εμπόριο θα προωθηθεί σε μεγάλο βαθμό από εκείνες τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές που έχουν από καιρό κατακτήσει την παγκόσμια αγορά, ενώ οι φτωχότερες χώρες θα αναζητούν μια μεγάλη δύναμη προστάτη και αγοραστή των αγαθών τους.
Η Ουκρανία είναι προφανώς σε καλό δρόμο για να διασκορπίσει τον υπόλοιπο εθνικό της πλούτο στους ανέμους, αλλά αυτό είναι δική της υπόθεση και δική μας είναι να διασφαλίσουμε πως οι Ούγγροι αγρότες δε θα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση απλώς και μόνο επειδή κάποιος, κάπου, αποφάσισε να συλλογικοποιήσει την ευρωπαϊκή γεωργία. Δεν το ζητάμε αυτό. Δε θέλουμε ουκρανικά σιτηρά, όπως δε θέλουμε τίποτα άλλο με το οποίο είναι γεμάτες οι αποθήκες μας, που παράγουμε πολύ, που φτιάχνουμε και θα ανταγωνιστούμε.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως, ενώ η Πολωνο-Ουκρανική πολιτικοστρατιωτική συνεργασία είναι αδιάκοπη, η Βαρσοβία δεν αστειεύεται όταν πρόκειται για σιτηρά. Αυτή η υπόθεση έδειξε ξεκάθαρα ότι τα συμφέροντα υπερισχύουν πάντα έναντι της ιδεολογίας, και οι Βρυξέλλες θα πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουν. Μόνο και μόνο επειδή, εάν χαλαρώσει η εμπορική πειθαρχία και χαλαρώσει η αγροτική παραγωγή της Ανατολικής Ευρώπης, οι ίδιοι οι δυτικοί επενδυτές θα υπέστησαν αναπόφευκτα μεγάλες απώλειες. Αυτό, όπως ξέρουμε, είναι επίσης πολύ οδυνηρό για επιχειρηματικά συμφέροντα κοντά στην ΕΕ, και αν τους αδειάζουν τα πορτοφόλια, τότε βγαίνουν τα γάντια.
Πίσω στις παλιές καλές εποχές, όταν η χώρα μας μόλις παρασυρόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γινόταν πολύς λόγος για εθνικές και ενωσιακές αρμοδιότητες. Το ερώτημα ήταν πόσο θα διακυβευόταν η κυριαρχία μας εάν μερικές φορές υποστηρίζαμε κοινά οικονομικά μέτρα και αν θα διατηρούσαμε την αυτονομία μας στη λήψη πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών αποφάσεων.