 |
| Αdem ALΤΑ / ΑFΡ |
Τουρκμέν Τερζί - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, ο σχηματισμός της Συμμαχίας Ata (Προγονική) - μια εκλογική συμμαχία που δημιουργήθηκε στις 11 Μαρτίου για να κατέβει στις τουρκικές προεδρικές εκλογές του 2023 - υποδηλώνει πως το βαθύ κράτος έχει περάσει από μυστικές επιχειρήσεις σε άμεση πολιτική ανάμειξη.
Σε όλη τη σύγχρονη τουρκική ιστορία, το βαθύ κράτος, το οποίο μπορεί να περιγραφεί ως μια ομάδα με επικεφαλής στρατιωτικά μέλη, στόχευσε κομμουνιστές και ελληνικές και αρμενικές μειονότητες, ισλαμιστές και Κούρδους πολιτικούς για να διατηρήσει την απόλυτη κοσμική κυριαρχία. Το γεγονός αυτό παραδέχτηκαν δημόσια οι πρώην πρόεδροι της Τουρκίας Κενάν Εβρέν και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ καθώς και ο πρώην πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ. Ωστόσο, ο ισλαμιστής πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο ίδιος θύμα του στρατιωτικού κατεστημένου, κατάφερε να σχηματίσει συνασπισμό με το βαθύ κράτος μοιράζοντας την εκτελεστική εξουσία με διαβόητες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων πρώην στρατηγών, αμφιλεγόμενων γραφειοκρατών και ηγετών της μαφίας από τις αρχές της δεκαετίας του 2010.
Ο Ερντογάν είχε στόχο να καλύψει τη διαφθορά του και να εκκαθαρίσει μέλη του κινήματος Γκιουλέν από βασικούς κυβερνητικούς θεσμούς. Εμπόδισε την τουρκική αστυνομία και το δικαστικό σώμα να πραγματοποιήσουν την επιχείρηση διαφθοράς και δωροδοκίας στις 17-25 Δεκεμβρίου 2013 στην οποία συμμετείχαν αρκετοί υπουργοί και ο γιος του Μπιλάλ Ερντογάν. Ο Ερντογάν χαρακτήρισε την υπόθεση διαφθοράς «διεθνές σχέδιο» και κατηγόρησε τα μέλη του κινήματος Γκιουλέν εντός της αστυνομίας και του δικαστικού σώματος πως διεξήγαγαν αυτές τις επιχειρήσεις. Για να παραμείνει στην εξουσία, ο Ερντογάν σχημάτισε συμμαχία με τον Doğu Perinçek, τον ηγέτη του υπερεθνικιστικού Κόμματος Μητέρας Πατρίδας της Τουρκίας, ο οποίος ασκεί σημαντική επιρροή στο Υπουργείο Άμυνας. Ως αποτέλεσμα, μέλη του βαθέος κράτους έχουν καλύψει βασικές κρατικές θέσεις τα τελευταία 10 χρόνια και τώρα πιθανότατα προετοιμάζονται για το τελειωτικό χτύπημα στον Ερντογάν, του οποίου η ισχύς μειώνεται.
Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), που ιδρύθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας, είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που εκπροσωπεί μια κεντροαριστερή, κοσμική ιδεολογία. Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το CHP του Ατατούρκ εφάρμοσε σύγχρονες μεταρρυθμίσεις και προώθησε έναν ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Τα μέλη της συμμαχίας ATA, συμπεριλαμβανομένου του Κόμματος της Νίκης, του Κόμματος Δικαιοσύνης, του Κόμματος Πατρίδας (Memleket) και του Κόμματος Τουρκικής Συμμαχίας, είναι επίσης κοσμικά, εθνικιστικά κόμματα, όπως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP και ο σύμμαχος του Ερντογάν, το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP).
Ωστόσο, το CHP δεν είναι μιλιταριστικό κόμμα και το MHP είναι ένα εθνικιστικό αλλά συντηρητικό κόμμα που δε συμμερίζεται την αντι-οθωμανική, αντι-ισλαμική άποψη. Το CHP και το MHP διατηρούν μια πιο ισορροπημένη άποψη για τις εθνοτικές μειονότητες και τους Σύριους πρόσφυγες. Αυτά τα κόμματα θα ήθελαν οι Σύριοι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αλλά δεν προκαλούν το κοινό εναντίον τους. Από την άλλη πλευρά, μέλη της ATA, όπως ο αρχηγός του Κόμματος της Νίκης, Ümit Özdağ, κάνουν συχνά δηλώσεις σχετικά με την ανάγκη να φύγουν οι Σύριοι από την Τουρκία και έχουν οργανώσει εκστρατείες κατά των προσφύγων. Παρόμοιες ακραίες απόψεις με τον Perinçek και τον Özdağ μοιράζεται και ο υποψήφιος πρόεδρος της Συμμαχίας ATA, Δρ. Sinan Oğan. Ο Ογκάν εκφράζει συχνά ακροδεξιές απόψεις σχετικά με τους Σύριους πρόσφυγες. Τον Μάρτιο του 2017 σχολίασε στο CNN TURK πως η Τουρκία πρέπει να στείλει 500.000 Σύριους στην Ευρώπη. Σε ένα πρόσφατο προεκλογικό βίντεο, ο Δρ. Ογκάν ορκίζεται να στείλει τους Σύριους πίσω στα σπίτια τους και απειλεί τα πολιτικά κόμματα που έχουν συνασπισμούς με φιλοκουρδικά κόμματα και εκείνα που προωθούν τον Παντουρανισμό, μια ιδεολογία που στοχεύει να ενώσει όλους τους Τούρκους λαούς.
Οι εκλογικές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη δοκιμασία της πολιτικής του καριέρας στις επερχόμενες εκλογές που είναι προγραμματισμένες για τις 14 Μαΐου. Ο Ερντογάν βασίζεται στην εθνικιστική ψήφο από τότε που το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP) ξεπέρασε το εκλογικό όριο του 10 τοις εκατό, με αποτέλεσμα το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν να χάσει την πλειοψηφία των εδρών του στο κοινοβούλιο στις γενικές εκλογές του Ιουνίου 2015 και την απώλεια του δήμου της Κωνσταντινούπολης από το CHP το 2019. Το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της Τουρκίας, το HDP, δεν έχει υποβάλει υποψήφιο για την προεδρία αυτή τη φορά, επιτρέποντας στους Κούρδους να ψηφίσουν τον κύριο αντίπαλο του Ερντογάν, τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP. Ο Ερντογάν σχημάτισε εκλογική συμμαχία με το MHP το 2018 και μοιράζεται την εκτελεστική εξουσία με το υπερεθνικιστικό Κόμμα Μητέρας Πατρίδας από το 2013.
Το 20χρονο καθεστώς του Ερντογάν ήταν δύσκολο για τους κοσμικούς της Τουρκίας, οι οποίοι έχουν χάσει τα προνόμιά τους και νιώθουν πνιγμένοι υπό την αυταρχική του διακυβέρνηση. Η Τουρκία αντιμετωπίζει τώρα ένα νέο εθνικισμό, καθώς οι κοσμικοί μαχητές έχουν ορκιστεί να εκδικηθούν τους άρχοντες του AKP. Αν και οι δυνατότητες ψήφου τους είναι ελάχιστες, απολαμβάνουν ισχυρής εκπροσώπησης σε βασικούς κρατικούς θεσμούς. Επιπλέον, μοιράζονται παρόμοια ιδεολογία με το CHP, το κόμμα που έχει την ευκαιρία να βγει νικητής στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου. Εάν ο Ερντογάν χάσει τις επικείμενες προεδρικές εκλογές, αυτά τα μαχητικά κοσμικά κόμματα, των οποίων οι ηγέτες είναι γνωστοί για τη σχέση τους με το βαθύ κράτος και τις αντι-ισλαμικές, αντι-οθωμανικές και αντιευρωπαϊκές απόψεις τους, ενδέχεται να ξεκινήσουν μια εκκαθάριση των μελών του AKP με στόχο της αποκατάστασης του απόλυτου κοσμικού καθεστώτος τους.