 |
| Creative Commons |
Daniel L. Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και ο πόλεμος δεν είναι αναπόφευκτος, οι πιθανότητες για σύγκρουση μεταξύ Πεκίνου και Ταϊπέι συνεχίζουν να αυξάνονται, και μαζί με αυτό, η πιθανότητα οι Ηνωμένες Πολιτείες -με λάθος υπολογισμό, λάθος ή ατυχία- να παρασυρθούν σε ανοιχτή σύγκρουση με την πυρηνικά οπλισμένη Κίνα. Οι συνέπειες ακόμη και μιας συμβατικής σύγκρουσης με την Κίνα θα μπορούσαν να αφήσουν ανάπηρη την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό του Ειρηνικού των ΗΠΑ, σχεδόν ανεξάρτητα από το ποια πλευρά θα «κερδίσει».
Σε περίπτωση επίθεσης
Συχνά θεωρείται ως θέμα πίστης ότι σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, οι Ταϊβανέζοι θα μπορούσαν να αντέξουν αρκετό χρόνο ώστε οι ΗΠΑ να κάνουν μια επέμβαση. Μια προσεκτική ανάλυση των θεμελιωδών αρχών της μάχης, ωστόσο, αποκαλύπτει πως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Ταϊπέι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια ολοκληρωτική καταιγίδα από τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (PLA).
Πολλοί σύμβουλοι στη Δύση επισημαίνουν τον πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας και υποστηρίζουν πως έχει αφήσει τον PLA «άστατο» σχετικά με την έναρξη μιας στρατιωτικής επιχείρησης για την κατάληψη της Ταϊβάν. Είναι τουλάχιστον πιθανό η Κίνα να έχει εξετάσει εξονυχιστικά αυτόν τον πόλεμο και να έχει πάρει μαθήματα από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία που θα βελτιώσουν τις πιθανότητες του PLA. Μια προσεκτική εξέταση των συνθηκών που υφίστανται μεταξύ Πεκίνου και Ταϊπέι αποκαλύπτει ότι σε ορισμένες βασικές κατηγορίες, μια κινεζική απόπειρα να καταλάβουν βίαια την Ταϊβάν είναι λιγότερο προκλητική από την προσπάθεια της Ρωσίας να κατακτήσει την Ουκρανία.
Για να είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή, δεν υπάρχει τίποτα κοντά στο να εγγυηθεί πως η Κίνα θα ήταν επιτυχής στην κατάληψη της Ταϊβάν –καθώς υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες που θα έπρεπε να ξεπεράσει ακόμα κι αν εξαπέλυε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας. Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να πάνε στραβά για το Πεκίνο και τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε καλά στην Ταϊπέι.
Ωστόσο, είναι εξίσου σαφές ότι τα βασικά στρατιωτικά θεμελιώδη που παίζουν ωφελούν έντονα τις δυνάμεις του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping και εργάζονται ενάντια στον πρόεδρο της Ταϊβάν Τσάι Ινγκ-γουέν.
Η Ουκρανία δεν αποτελεί παράδειγμα για την Κίνα-Ταϊβάν
Στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF) πολέμησαν σκληρά και ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Πριν από το ξέσπασμα του ολοκληρωτικού πολέμου, η UAF είχε ουσιαστικά πολεμήσει έναν εμφύλιο πόλεμο από το αποσχισμένο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας για οκτώ μεγάλα χρόνια .
Οι Ουκρανοί, ειδικά όσοι βρίσκονται στα δυτικά μέρη της χώρας, έχουν έντονες αντιρωσικές απόψεις εδώ και πολλά χρόνια. Όταν οι δυνάμεις του Πούτιν εισέβαλαν τον Φεβρουάριο του 2022, αντιμετώπισαν έναν δοκιμασμένο ουκρανικό στρατό και έναν πληθυσμό που αντιτίθεται σθεναρά στη Ρωσία. Αντίθετα, εάν η Κίνα εισβάλει στην Ταϊβάν, καμία από αυτές τις δυναμικές δε θα παίζει ρόλο.
Ετοιμότητα Ταϊβάν
Επισήμως, η Ταϊβάν έχει ενεργό δύναμη 180.000 ατόμων και εφεδρικό σώμα άνω των δύο εκατομμυρίων. Ωστόσο, όχι μόνο κανένα από αυτά τα στρατεύματα δεν έχει εμπλακεί σε ενεργές μάχες για πολλά χρόνια, η εκπαίδευσή τους είναι σπάνια και κακής ποιότητας. Ορισμένες από τις ενεργές μονάδες πρώτης γραμμής της Ταϊβάν είναι επανδρωμένες σε εκπληκτικά χαμηλό ποσοστό 60 %. Οι στρατεύσιμοι υποχρεούνται να υπηρετήσουν μόνο τέσσερις μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων τα στρατεύματα λαμβάνουν κάτι περισσότερο από βασική εξοικείωση με το πώς να πυροβολούν με ένα όπλο, αλλά σχεδόν καθόλου εκπαίδευση για το πώς να πολεμούν.
Η Ταϊβάν δε θα θέλει την κινέζικη διακυβέρνηση
Εν τω μεταξύ, ο λαός της Ταϊβάν δε μισεί τους Κινέζους. Λόγω των εμπειριών του Χονγκ Κονγκ , η ισχυρή πλειοψηφία των Ταϊβανέζων πολιτών δεν επιθυμεί την ενοποίηση με την Κίνα, αλλά η αντίθεσή τους είναι στη μορφή διακυβέρνησης και όχι στον λαό της Κίνας. Συντριπτικά θέλουν να αποφύγουν τον πόλεμο με την Κίνα.
Επομένως, εάν συμβεί πόλεμος, σε αντίθεση με την Ουκρανία όπου τα ρωσικά στρατεύματα συνάντησαν έναν στρατό με εμπειρία μάχης που περιφρονούσε τη Ρωσία, μια κινεζική εισβολή θα αντιμετωπίσει μια άπειρη και ανεπαρκώς εκπαιδευμένη δύναμη που είναι σχετικά παθητική. Αυτή η ηθική διαφορά δεν μπορεί να υποτιμηθεί.
Εξίσου σημαντικό, ενώ στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας , η Ουκρανία έχει μεγάλα χερσαία σύνορα με την Ευρώπη μέσω των οποίων μπορούν εύκολα να ρέουν όπλα και πυρομαχικά μεγάλης κλίμακας. Η Ταϊβάν θα απομονωθεί σχεδόν αμέσως με την έναρξη του πολέμου. Η Κίνα πιθανότατα θα εγκαθιστούσε ναυτικό αποκλεισμό στην αρχή των εχθροπραξιών. Οποιαδήποτε παροχή στρατιωτικών προμηθειών θα έπρεπε να μεταφερθεί με αεροπλάνο ή να αποπλεύσει σε πλοία. Είτε θα μπορούσε να δεχθεί επίθεση ατιμώρητα από το Πεκίνο, το οποίο βρίσκεται μόλις 100 μίλια μακριά από τις ακτές της Ταϊβάν.
Ένας τελευταίος παράγοντας που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας που θα έπαιζε μεγάλο ρόλο σε μια σύγκρουση Κίνας-Ταϊβάν: οι ποσότητες πυραύλων και drones. Η Ρωσία έδωσε τη μάχη με πολύ λίγους σύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ για να διατηρήσει έναν εκτεταμένο πόλεμο και η απουσία ικανότητας να συντρίψει την Ουκρανία με πυραύλους έχει βοηθήσει πολύ στην ικανότητα του Κιέβου να αντέξει μέχρι σήμερα.
Η Κίνα, αντίθετα, αναφέρεται ότι όχι μόνο έχει σημαντικά αποθέματα σύγχρονων πυραύλων αλλά και τη βιομηχανική ικανότητα να παράγει ένα σταθερό επίπεδο παραγωγής με την πάροδο του χρόνου.
Η Ταϊβάν, προς τιμήν της, έχει σημαντική ικανότητα παραγωγής πυραύλων. Αλλά η Κίνα σχεδόν σίγουρα γνωρίζει πού βρίσκονται τέτοιες εγκαταστάσεις και πιθανότατα θα στόχευε αυτά τα εργοστάσια στους πρώτους γύρους βολών, καταστρέφοντας κάθε εγχώρια δυνατότητα. Η Ταϊβάν θα πιεστεί πολύ να ανταποδώσει την εύνοια, αν και πιθανότατα θα προσπαθήσει να καταστρέψει τις εγκαταστάσεις παραγωγής της ηπειρωτικής Κίνας.
Οι ΗΠΑ διατηρούν επί του παρόντος διφορούμενη στάση
Πολλοί στις Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τον τερματισμό της πολιτικής της «στρατηγικής ασάφειας» και την υιοθέτηση μιας ξεκάθαρης δήλωσης πως η Αμερική θα πολεμούσε την Κίνα για την Ταϊβάν. Αν και η πολιτική των ΗΠΑ θα πρέπει να παραμείνει εστιασμένη στην αποτροπή του πολέμου μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν, οποιαδήποτε σκέψη κήρυξης προθυμίας για πόλεμο εναντίον του Πεκίνου για λογαριασμό της Ταϊπέι πρέπει να βασίζεται στη συνειδητοποίηση πως η Ταϊβάν είναι πολύ πιο ευάλωτη σε μια συντονισμένη κινεζική επίθεση από ό,τι πιστεύεται επί του παρόντος.
Πάρα πολλοί στην Ουάσιγκτον ενθουσιάστηκαν από την απόδοση της μικροσκοπικής Ουκρανίας εναντίον του μεγάλου νταή της Ρωσίας και φαίνεται να έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θα ήταν εξίσου απλό να στηρίξουν τη μικρή Ταϊβάν απέναντι στο μεγάλο νταή της Κίνας. Μια τέτοια σκέψη είναι απλοϊκή και πιθανώς λανθασμένη.
Οι συνθήκες μεταξύ των δύο είναι πολύ διαφορετικές και τα στρατιωτικά βασικά στοιχεία υποδηλώνουν πως η Κίνα θα είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας από ό,τι είχε η Ρωσία.
Πρέπει οι ΗΠΑ να υπερασπιστούν την Ταϊβάν;
Θα ήταν ανόητο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιλέξουν πραγματικά να πολεμήσουν με την Κίνα. Σίγουρα θα προκαλούσε σοβαρή ζημιά στις δυνάμεις των ΗΠΑ και σε μια σύγκρουση που μπορεί να μην κερδίσουμε – για μια σύγκρουση που δε θα ήταν απαραίτητη για την ασφάλεια των ΗΠΑ. Οι λόγοι είναι ξεκάθαροι και επιτακτικοί.
Πρώτον, καθώς πολλές πρόσφατες προσομοιώσεις σε υπολογιστή πολέμων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας για την Ταϊβάν δείχνουν όλες πως το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ θα υποστούν τρομερές απώλειες, με αεροπλανοφόρα και άλλα πολεμικά πλοία να βυθίζονται και δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη να εκκρεμούν τους ουρανούς.
Πολλές από αυτές τις προσομοιώσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η Κίνα θα «αποτύγχανε» να καταλάβει την Ταϊβάν, αλλά αγνοούν περιέργως το χάος που θα υποστεί ο αμερικανικός στρατός: η απώλεια τόσο μεγάλης μαχητικής ισχύος θα προκαλούσε εξάντληση δεκαετιών της πολεμικής ισχύος των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό μειώνοντας σημαντικά τη συνολική εθνική μας ασφάλεια.
Μια πολύ καλύτερη χρήση της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης θα ήταν ο περιορισμός των μαχών στην Ταϊβάν και η διασφάλιση ότι δε θα επιτεθούν άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ και η αποχή από την εμπλοκή της Κίνας εκτός εάν δεχτεί άμεση επίθεση. Κάτι τέτοιο θα διατηρήσει την πλήρη ισχύ των στόλων μας στον Ειρηνικό, ενώ ο κινεζικός στρατός θα υποστεί σοβαρή ζημιά στον πόλεμό του ενάντια στην Ταϊβάν, πιθανότατα θα χρειαζόταν επίσης πάνω από μια δεκαετία για να ανακάμψει - κάτι που θα αύξανε το συγκριτικό στρατιωτικό μας πλεονέκτημα για πολλά χρόνια.
Αυτό το επιθυμητό αποτέλεσμα έρχεται σε αντίθεση με αυτό που θα περίμενε κανείς αν επιλέξουμε να πολεμήσουμε με την Κίνα: τη φυσική υποβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεών μας και την επιδείνωση της τρέχουσας παγκόσμιας άποψης για την αμερικανική στρατιωτική δύναμη ως σχεδόν ανίκητη. Είναι αβέβαιο αν θα ανακάμψουμε ποτέ πλήρως από τέτοιες απώλειες. Τίποτα στην Ταϊβάν δεν αξίζει τόσο υψηλό κόστος.