Η νεαρή γυναίκα, που λεγόταν Kübra Ergin, είπε πως είχε περάσει ολόκληρη τη ζωή της υπό την εξουσία του AKP και δεν ένιωσε ποτέ ελεύθερη ως γυναίκα. «[Το AKP] έκλεψε τη νιότη μου, το μέλλον μου», είπε στο σημείωμα αυτοκτονίας της. «Αν και η οικογένειά μου πάντα με στήριζε, δεν ένιωσα ποτέ ελεύθερη. Είμαι 20 χρονών, αλλά δεν έχω τίποτα. Δεν ξέρω πώς είναι να ζεις σε μια δημοκρατία».
Εκφράζοντας ότι ένιωθε μεγάλη κοινωνική πίεση, η Εργκίν είπε πως δεν μπορούσε να φορέσει ούτε μίνι φούστα χωρίς να την κοιτάζουν στο δρόμο.
Η Εργκίν είπε ότι είχε ζητήσει ψυχολογική συμβουλευτική αλλά δεν την έκανε να νιώσει καλύτερα. Προσθέτοντας πως οι γονείς της εργάστηκαν σκληρά για να της προσφέρουν όσα χρειάζεται, η Εργκίν είπε ότι η επιδείνωση της οικονομίας της χώρας σήμαινε ότι μετά βίας μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τα απαραίτητα για τη ζωή.
«Ο πατέρας μου δουλεύει από τις τέσσερις το πρωί μέχρι τις οκτώ το βράδυ. Ο καημένος», είπε στο σημείωμα. «Η μητέρα μου εργάζεται επίσης, αλλά ακόμα κι αν κάνει οικονομία για όλη της τη ζωή, δε θα μπορεί να αγοράσει σπίτι».
Ολοκληρώνοντας την επιστολή της προτρέποντας τους αγαπημένους της να μην ξεχάσουν αυτήν και τα ιδανικά της, η Εργκίν είπε ότι μόνο ο θάνατος θα μπορούσε να την ελευθερώσει.