 |
| Photo: SCF |
Οι υπέρογκες τιμές για τον ενεργειακό εφοδιασμό και η οικονομική κρίση που έπεσαν στη Δυτική Ευρώπη ως απάντηση στις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας έχουν κάνει πολλούς αναλυτές να ρίξουν μια νοσταλγική ματιά στις περασμένες εποχές με το ρωσικό αέριο σε αφθονία που συνέβαλε στην ταχεία οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας για δεκαετίες.
Tatiana Obrenovic - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν θυμηθούμε τις δυσοίωνες λέξεις «Κρατήστε τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω» – τα λόγια του πρώτου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Λόρδου Ismay, όταν εξηγούσε τους στόχους πίσω από τη νέα στρατιωτική συμμαχία (όπως ήταν τότε), η κρυφή ατζέντα των ΗΠΑ ήταν πάντα η Γερμανία να ανθίσει οικονομικά και τίποτε περισσότερο από αυτό.
Είναι πλέον πιο προφανές πως ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός πολιτικών στη Γερμανία και την ΕΕ θέλει να γυρίσει το ρολόι πίσω στον τρόπο που τα πράγματα ήταν πριν από τις συγκρούσεις στην Ουκρανία. Ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές τέτοιων σχέσεων είναι ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Ο Σρέντερ στη θέση του Γερμανού Καγκελάριου έθεσε όλες τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση του Nord Stream 1. Άλλωστε, υποστήριξε ενεργά την περαιτέρω σφυρηλάτηση των ρωσο-γερμανικών σχέσεων. Για αυτόν και για άλλους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού ενεργειακού τομέα, η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν σημαίνει πως η ΕΕ πρέπει να σταματήσει όλες τις επιχειρηματικές συνδέσεις και να αφήσει όλα όσα κάνουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία τόσο ανταγωνιστικά ισχυρή. Πολλοί πολιτικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες υψηλού προφίλ, έχοντας δει ποιες πολιτικές και οικονομικές συνέπειες έχουν επέλθει μετά την απότομη μείωση της ποσότητας φυσικού αερίου που προμηθεύεται από τη Ρωσία από τη διαδρομή του Nord Stream 1 και 2, θέλουν να ξανανέβουν στη σέλα, το συντομότερο όσο το δυνατόν του «παλιού κανονικού».
Εκτός από την ολόψυχη υποστήριξη ορισμένων υψηλόβαθμων δημοσίων προσώπων στη Γερμανία, ο Πάολο Σκαρόνι, του οποίου η συνεργασία με τη Ρωσία ήταν ζωτικής σημασίας, έχει επίσης τις ίδιες απόψεις. Ο Πάολο Σκαρόνι είναι ένας άλλος ένθερμος υποστηρικτής της ΕΕ για την αποκατάσταση της συνεργασίας με τη Ρωσία. Διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος των ιταλικών ενεργειακών εταιρειών Enel και Eni μεταξύ 2002 και 2014. Ο Σρέντερ και ο Σκαρόνι ηγούνται μιας ομάδας επιχειρηματιών που επιμένουν να υπογραφούν νέα συμβόλαια με τη Μόσχα. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν αυτή την έκκληση για αποκατάσταση των παλιών σχέσεων ως νέα Σρεντεροποίηση της Ευρώπης, κάτι που φαίνεται ανέφικτο αν ρίξει κανείς μόνο μια πρόχειρη ματιά. Για να θέσουμε το ζήτημα σε προοπτική, η συνολική ποσότητα φυσικού αερίου που διοχετεύεται τώρα στην Ευρώπη από τη Ρωσία μειώθηκε από 40 σε 5%.
Οι Γερμανοί υπουργοί συνεχίζουν να ρίχνουν πολλές πιθανές λύσεις: τη διαφοροποίηση του ενεργειακού τομέα. Το Βερολίνο είναι πρόθυμο να καταφύγει σε οτιδήποτε μπορεί να ανακτήσει: αέριο από τη Νορβηγία, υγρό αέριο, αιολική και ηλιακή ενέργεια κ.λπ., ωστόσο, ορισμένες από τις «αριστερές ελίτ» τους θα προτιμούσαν να επικρίνουν κάθε αναφορά στην εισαγωγή του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου ξανά. Ωστόσο, στην πραγματικότητα η Γερμανία δεν έχει εγκαταλείψει το ρωσικό αέριο καθώς συνεχίζει να το αγοράζει μακριά από το κοινό. Αναρωτιέται κανείς γιατί; Υπάρχει εξηγήσιμος λόγος για την υποκρισία της ΕΕ;
Ανεξάρτητα από το ότι οι Nord Stream 1 και 2 δε λειτουργούν επί του παρόντος, η αγορά του ρωσικού υγραερίου έχει αυξηθεί ως εκ θαύματος. Σε σύγκριση με τον όγκο των εξαγωγών στην ΕΕ, μόνο οι ΗΠΑ είναι πριν από τη Ρωσία. Ο πρωθυπουργός της πολιτείας της Σαξονίας, Michael Kretschmer είναι παθιασμένος υπέρμαχος της ανανέωσης του Nord Stream 1 και 2, υποστηρίζοντας τα επιχειρήματά του πως η Γερμανία εγκατέλειψε την πυρηνική ενέργεια επειδή οι τρεις τελευταίοι μόνιμοι πυρηνικοί σταθμοί έκλεισαν. Εάν η Ρωσία σίγουρα γυρίσει την πλάτη της στην Ευρώπη και επιλέξει την πλήρη συνεργασία με την Ασία, η Γερμανία θα δυσκολευτεί επίπονα να βρει επαρκείς εναλλακτικές πηγές, προειδοποιεί ο Kretschmer. Δεδομένου ότι η Γερμανία έκλεισε τους τρεις τελευταίους πυρηνικούς σταθμούς της και επί του παρόντος επιστρέφει στη χρήση άνθρακα, παρόλο που ήταν κάτι που δεν ήθελαν στο Κόμμα των Πρασίνων και τη συμμαχία των φαναριών . Κατά ειρωνικό τρόπο, όλες οι πολιτικές τους εκδηλώσεις φαίνεται να βασίζονται στην εκστρατεία για την καθαρή ενέργεια και το περιβάλλον.
Αν και σε αυτό το σημείο πολλοί τείνουν να συμφωνούν πως δεν θα πρέπει να γίνεται πλέον ανεκτός ένας αμέτρητος αριθμός περιβαλλοντικών συναγερμών και οικολογικών τρομοκρατών. Δυστυχώς, τα κενά συνθήματα της γερμανικής Schutz der Natur έχουν αποδειχθεί αντιπαραγωγικά όταν αντιμετωπίζουν την σκληρή πραγματικότητα. Είτε πρέπει να επιστρέψουν στην κατανάλωση άνθρακα, την οποία απεχθάνονται πολλοί «μαχητές αριστεροί» στη Γερμανία ή να ακούσουν τα οικονομικά λογικά λόγια του Σρέντερ και να επιστρέψουν στις συμφωνίες υπέγραψε νωρίτερα πριν από τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι εφησυχασμένοι οικοτρομοκράτες χρειάζονται απεγνωσμένα μια έντονη υπενθύμιση στα βασικά της οικονομίας: το ρωσικό αέριο και το πετρέλαιο είναι αυτά που έκαναν τη γερμανική οικονομία μια μνημειώδη μηχανή ισχύος και μια από τις πιο ισχυρές βιομηχανικές βάσεις στην Ευρώπη. Αυτή η λογική δεν υποστηρίζεται μόνο από τον Gerhard Schröder αλλά μια σειρά από άλλα πρόσωπα υψηλού προφίλ στις επιχειρήσεις και τα οικονομικά σε όλη την Ευρώπη. Όχι απροσδόκητα, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ θεωρείται πιο συχνά ως άνθρωπος του Πούτιν στην Μπούντεσταγκ. Ναι, είναι αλήθεια πως ο Πούτιν και ο Σρέντερ συνεργάστηκαν άψογα όσο ο Σρέντερ καθόταν στη Μπούντεσταγκ στη θέση του Γερμανού Καγκελαρίου. Ο αγωγός Nord Stream μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας έχει προκαλέσει μεγάλο διχασμό πέρα από τον Ατλαντικό στη διάρκεια της ιστορίας του δύο δεκαετιών. Αλλά η Άνγκελα Μέρκελ ήταν επίμονη στο να χαράξει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ του εμπορίου και της πολιτικής και θριάμβευσε στο τέλος. Η ολοκλήρωση στη Γερμανία της κατασκευής του πρώτου πλωτού τερματικού σταθμού LNG και της εγκατάστασης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) θα είναι κεντρικής σημασίας για την εξασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού. Θεωρητικά, η Γερμανία έχει πολλές ευκαιρίες να χρησιμοποιήσει τους πλωτούς τερματικούς σταθμούς, όπου το υγρό αέριο μπορεί να μετατραπεί σε αέρια κατάσταση, αλλά αυτή η διαδικασία θα έχει υπερβολικό κόστος και όχι αυτό που θα είχε με τις δοκιμασμένες διαδικασίες που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως.
Αναμφισβήτητα, η ΕΕ έστρεψε το βλέμμα της στην επιβολή κυρώσεων ή το κλείσιμο και στον αγωγό Druzhba, με το πρόσχημα ότι η συνεχιζόμενη εξάρτηση της Ευρώπης δεν είναι επωφελής για την κεντρική Ευρώπη και πως επιδιώκουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό πετρέλαιο ενώ επιταχύνουν την ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Σε μια ιστορική σημείωση, ο αγωγός Druzhba είναι ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα αγωγών αργού πετρελαίου στον κόσμο. Το συνολικό μήκος του συστήματος αγωγών συμπεριλαμβανομένων όλων των διακλαδώσεων του είναι περίπου 5500 km. Είναι ο αγωγός που κατασκευάστηκε την εποχή της ΕΣΣΔ, το όνομα του οποίου μεταφράζεται ως «φιλία», με ένα ισχυρό υποκείμενο μήνυμα ότι το πετρέλαιο από όλα τα κράτη της ΕΣΣΔ έρεε μέσα από αυτόν και διοχετευόταν περαιτέρω σε όλες τις «συντροφικές» χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας). Ο Ντρούζμπα διέσχισε 45 μεγάλα ποτάμια στο δρόμο του προς την Κεντρική Ευρώπη. Ολόκληρος ο αγωγός τέθηκε σε λειτουργία τον Οκτώβριο του 1964.
Και αν ρίξουμε άλλη μια ματιά στις ειδήσεις σχετικά με τη σύνοδο κορυφής της G7 στη Χιροσίμα, το Bloomberg αναφέρει περαιτέρω: G7 και ΕΕ θα απαγορεύσουν την επανεκκίνηση των ρωσικών αγωγών φυσικού αερίου. «Σύμφωνα με αξιωματούχους που συμμετείχαν στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις, η G7 και η ΕΕ θα απαγορεύσουν τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου σε δρομολόγια όπου η Μόσχα έχει μειώσει τις προμήθειες. Η απόφαση, η οποία πρόκειται να οριστικοποιηθεί από τους ηγέτες της G7 στη σύνοδο κορυφής στη Χιροσίμα αυτή την εβδομάδα, θα αποτρέψει την επανέναρξη των εξαγωγών φυσικού αερίου με ρωσικό αγωγό σε διαδρομές προς χώρες όπως η Πολωνία και η Γερμανία, όπου η Μόσχα διέκοψε τον εφοδιασμό πέρυσι και προκάλεσε ενεργειακή κρίση σε όλη την Ευρώπη».
Το βόρειο σκέλος της γραμμής Druzhba που τροφοδοτεί γερμανικά και πολωνικά διυλιστήρια, ενδέχεται επίσης να απαγορευτεί βάσει των μέτρων της ΕΕ. Το εμπάργκο συζητείται από διπλωμάτες ως μέρος του 11ου πακέτου κυρώσεων της ΕΕ. Οι FT γράφουν επίσης ότι ένας διπλωμάτης της ΕΕ είπε πως οι Βρυξέλλες πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους επειδή, για παράδειγμα, κάποιο πετρέλαιο από το Καζακστάν ρέει μέσω των αγωγών Druzhba. «Πρέπει να είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς θα λειτουργούσε», είπαν.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε την αλαζονεία της ΕΕ και των ΗΠΑ σχετικά με τις ατελείωτες και άνευ προηγουμένου αντιρωσικές κυρώσεις ήταν ο τρόπος που το έκανε ο Ινδός Υπουργός Εξωτερικών. Ο Δρ Subrahmanyam Jaishankar, ο οποίος αποπνέει εκπαίδευση, πολυμάθεια και διπλωματία, είχε απόλυτο δίκιο στο πρόσφατο γενναίο αλλά εκλεπτυσμένο κατόρθωμά του να εκπαιδεύσει την Ευρώπη σε αυτό το θέμα. Οι Hindustan Times αναφέρουν μια διαμάχη σχετικά με: Εκπαίδευση Jaishankar στην ΕΕ Josep Borrell για προειδοποίηση στην Ινδία σχετικά με τη μεταπώληση ρωσικού πετρελαίου
«Αντιλαμβάνομαι τους κανονισμούς του Συμβουλίου της ΕΕ ότι όταν το ρωσικό πετρέλαιο μετατρέπεται ουσιαστικά σε τρίτη χώρα, δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως ρωσικό. Σας παροτρύνω να δείτε τον κανονισμό 833 – 01 του Συμβουλίου
Αναδύεται ένα ζήτημα που θα μπορούσε να κάνει την Ευρώπη να επιστρέψει σε αυτό που συχνά αναφέρεται ως «Σρεντεροποίηση» της Ευρώπης. Για τη Συλλογική Δύση, το «to war-war» φαίνεται να είναι καλύτερο από το να το κάνεις με το σαγόνι. Κάποια στιγμή η Συλλογική Δύση αδυνατεί να διακρίνει τη διαφορά.
«Το 11ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το 20ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το 101ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας» είπε πρόσφατα η Ljubinka Milincic, η αρχισυντάκτρια του Sputnik Σερβίας στην εκπομπή της με ένα συμπαθητικό χαμόγελο. Προσθέτει ένα φινάλε αστεία «Η ΕΕ μπορεί κάλλιστα να αποφασίσει να απαγορεύσει το γράμμα R στο δικό της αλφάβητο σύντομα».