Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Επομένως, απαιτείται επειγόντως μια αλλαγή στη δυτική πολιτική – προτού το Κίεβο υποστεί περισσότερες απώλειες μάχης που είναι απίθανο να αλλάξουν το γεγονός πως ο πόλεμος πιθανότατα θα τελειώσει με μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Πρόσφατες εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας
Τις τελευταίες μόλις ημέρες, μια ομάδα ανώτερων πολιτικών ηγετών της Δύσης έκανε ισχυρές δηλώσεις υποστήριξης προς την Ουκρανία και την επικείμενη επίθεση της μαχόμενης χώρας. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, ο υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Τζέιμς Κλίβερλι και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ εξέδωσαν όλοι έντονα διατυπωμένες δηλώσεις υποστήριξης προς την Ουκρανία. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι αν η Δύση μπορεί να ανταποκριθεί στις διεκδικήσεις της.
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις πως για το υπόλοιπο του 2023, η Δύση γενικά και οι ΗΠΑ ειδικότερα πιθανότατα δεν έχουν επαρκή διαθέσιμα αποθέματα βασικών όπλων και πυρομαχικών που να ανταποκρίνονται σε αυτά που παρασχέθηκαν στην Ουκρανία κατά τους πρώτους 14 μήνες του πολέμου. Την Τρίτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν μια ακόμη δόση στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία, αυτή τη φορά με τη μορφή πακέτου 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων .
Αυτό που είναι βασικό σε αυτήν την υποσχεθείσα υποστήριξη είναι ότι δε δόθηκε στο πλαίσιο της Προεδρικής Αρχής Απόσυρσης, αλλά της Πρωτοβουλίας για την Ασφάλεια της Ουκρανίας. Η διαφορά στα δύο προγράμματα είναι σημαντική και έχει δυσοίωνες συνέπειες για τις επιχειρήσεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (UAF) για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους, ειδικά μετά το αποτέλεσμα – νίκη, ήττα ή ισοπαλία – της επερχόμενης ουκρανικής επίθεσης.
Πολιτική και Χρονοδιάγραμμα
Η αρχή απόσυρσης σημαίνει πως ο Μπάιντεν μπορεί να διατάξει την άμεση παράδοση των υπαρχόντων όπλων και πυρομαχικών των ΗΠΑ, που σημαίνει ότι μπορούν, θεωρητικά, να παραδοθούν στο πεδίο της μάχης εντός εβδομάδων. Η πρωτοβουλία βοήθειας για την ασφάλεια, από την άλλη πλευρά, σημαίνει πως οι συμβάσεις πρέπει να συντάσσονται, να δημοσιοποιούνται, να υποβάλλονται σε διαδικασία υποβολής προσφορών και, στη συνέχεια, οι αμυντικές εταιρείες που κερδίζουν τις προσφορές πρέπει να παράγουν τα πυρομαχικά ή τον στρατιωτικό εξοπλισμό, αλλά μερικές φορές χρειάζονται χρόνια για να ολοκληρωθούν. Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία δε θα δει τα κύρια οφέλη αυτού του τελευταίου γύρου υποστήριξης των ΗΠΑ τουλάχιστον έως το 2024.
Σε συνέντευξή του στις 5 Μαΐου στο Euronews, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell παραδέχτηκε «Αν σταματήσω να υποστηρίζω την Ουκρανία, σίγουρα ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα», επειδή η Ουκρανία θα «αδυνατούσε να αμυνθεί» και «θα έπεφτε σε λίγες μέρες».
Έξυπνα αισιόδοξα πρόσθεσε πως από την αρχή του πολέμου, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν «ξεπεράσει τις προσδοκίες». Ωστόσο, κατέληξε σε μια νηφάλια λέξη της προσοχής, «Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος. Αυτή δεν είναι ταινία του Χόλιγουντ». Και εδώ είναι που οι δυτικοί ηγέτες θα ήταν σοφό να εξετάσουν τις συνέπειες αυτής της ακριβούς δήλωσης.
Είναι σαφές και κατανοητό ότι εκείνοι στη Δύση θα ήταν ενάντια στη βίαιη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και θα ήθελαν να δουν το Κίεβο να ανακτά όλα τα εδάφη του. Αν γράφαμε το σενάριο μιας ταινίας, έτσι ακριβώς θα τελείωνε αυτή η ιστορία. Όμως, όπως επισημαίνει με οδυνηρή ακρίβεια ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, πρέπει να κάνουμε πολιτική που βασίζεται στην πιο ακριβή, ρεαλιστική και νηφάλια αναγνώριση της βασικής αλήθειας και πολύ λιγότερο στις συναισθηματικά φορτισμένες προτιμήσεις μας.
Πρώτον, πρέπει να κατανοήσουμε το τεράστιο έργο που αντιμετωπίζει η UAF την παραμονή της έναρξης της επίθεσής της. Ως κάποιος που έχει πολεμήσει σε μια μεγάλης κλίμακας επιθετική μάχη τανκ και εκπαιδεύτηκε επί πολλά χρόνια να διεξάγει αμυντικές επιχειρήσεις σε τεθωρακισμένες μονάδες, μπορώ να δηλώσω συμπερασματικά πως η άμυνα είναι η πολύ λιγότερο απαιτητική και δύσκολη μορφή πολέμου, και μια συνδυασμένη επίθεση όπλων είναι το πιο δύσκολο και πολύπλοκο.
Η στρατηγική της Ουκρανίας εξελίσσεται
Η Ουκρανία έχει υποστεί τεράστιες απώλειες τους πρώτους 14 μήνες αυτού του πολέμου. Αυτήν την στιγμή στελεχώνεται με στρατιώτες και ηγέτες που έχουν περιορισμένη εμπειρία στον πόλεμο και μόνο εκπαίδευση σε επίπεδο επιφανείας σε επιχειρήσεις συνδυασμένων όπλων. Δεν πρέπει να υποτιμάμε την πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα στρατεύματα της UAF σε μια επίθεση σε επίπεδο θεάτρου που απαιτεί στενό συντονισμό κάθε μονάδας σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, ειδικά όταν κανένας στρατιώτης, αξιωματικός ή στρατηγός στην Ουκρανία δεν έχει εκτελέσει τέτοιο έργο τέτοιου μεγέθους.
Δεύτερον, η Ρωσία προετοιμάζει εκτεταμένες αμυντικές θέσεις για περισσότερο από μισό χρόνο σχεδόν σε ολόκληρο το μέτωπο των 1.000 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με ορισμένους Αμερικανούς αναλυτές, οι Ρώσοι έχουν σχεδιάσει και κατασκευάσει μια εντυπωσιακή σειρά αμυντικών ζωνών που θα ήταν δύσκολο να παραβιαστούν ακόμη και για πλήρως εκπαιδευμένους δυτικούς στρατούς. Για να επιτύχουν, τα στρατεύματα του Ζελένσκι θα πρέπει να επιτεθούν σε αυτήν την περίτεχνη άμυνα με περιορισμένη επιθετική αεροπορική ισχύ, περιορισμένη αεράμυνα, ανεπαρκείς ποσότητες βλημάτων πυροβολικού και μια δύναμη που είναι εξοπλισμένη με μια θήκη από σύγχρονες και απαρχαιωμένες πανοπλίες – στελεχωμένη από ένα μείγμα στρατεύσιμων χωρίς εμπειρία μάχης και κάποιους αξιωματικούς και άνδρες με βασική εκπαίδευση από εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ.
Ορισμένοι Ουκρανοί ηγέτες γνωρίζουν το μέγεθος της πρόκλησης. Ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov δήλωσε στην Washington Post την περασμένη εβδομάδα ότι ανησυχεί πως «οι προσδοκίες από την αντεπιθετική μας εκστρατεία είναι υπερεκτιμημένες στον κόσμο», κάτι που φοβάται ότι μπορεί να οδηγήσει σε «συναισθηματική απογοήτευση». Το επίπεδο επιτυχίας, προειδοποίησε, θα μπορούσε να είναι μόλις «δέκα χιλιόμετρα». Αυτό που δεν αναφέρθηκε όμως ο υπουργός Άμυνας είναι τι θα ακολουθούσε.
Ακόμα κι αν η Ουκρανία ξεπερνούσε και πάλι τις δυτικές προσδοκίες και καταλάμβανε 50 ή 100 χιλιόμετρα εδάφους, ο αριθμός των απωλειών που θα έχουν υποστεί θα ήταν υψηλός σε οποιοδήποτε σενάριο, αφήνοντας τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πιο αδύναμες από ό,τι σήμερα. Όπως περιγράφηκε παραπάνω, είναι πολύ απίθανο η Δύση να αντικαταστήσει τον χαμένο εξοπλισμό ή να παράσχει αρκετά πυρομαχικά για να συντηρήσει τους Ουκρανούς για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους, και σύμφωνα με την Washington Post, εκτός από τους 300.000 στρατιώτες που έχει αυτήν την στιγμή η Ρωσία στην Ουκρανία, υπάρχουν άλλα 200.000 έτοιμοι ακριβώς πέρα από τα σύνορα.
Μόλις ολοκληρωθεί η επίθεση της Ουκρανίας - ανεξάρτητα από το πόσο επιτυχημένη μπορεί να ήταν ή όχι - σχεδόν σίγουρα θα ακολουθούσε μια ρωσική αντεπίθεση. Η Ουκρανία θα ήταν τότε ευάλωτη, για πολλούς μήνες, σε μια τέτοια επίθεση καθώς θα είχε ακόμη λιγότερες οβίδες πυροβολικού, πυραύλους αεράμυνας και στρατεύματα. Όπως ξεκαθαρίζει αυτή η νηφάλια ανάλυση, αυτές είναι τεράστιες προκλήσεις που στέκονται εμπόδιο σε μια νικηφόρα και αποφασιστική ουκρανική εαρινή επίθεση.
Εάν ισχύει αυτό, τότε οι πιθανότητες ο Ζελένσκι να επιτύχει ποτέ τους στόχους του να αναγκάσει τη Ρωσία να αποχωρήσει από την Ουκρανία είναι εξαιρετικά απίθανες. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι πως ο πόλεμος θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από αυτήν την επίθεση, αλλά με την πάροδο του χρόνου οι συνθήκες θα συνεχίσουν να γέρνουν προς την κατεύθυνση της Ρωσίας. Τελικά, το Κίεβο πιθανότατα θα αναγκαστεί να επιδιώξει το τέλος των μαχών μέσω διαπραγματεύσεων. Η Δύση θα πρέπει να αναγνωρίσει αυτή την πιθανότητα –τώρα– και να αρχίσει να υποστηρίζει ιδιωτικά ένα τέτοιο αποτέλεσμα με Ουκρανούς αξιωματούχους. Η άρνηση λήψης τέτοιων ενεργειών με την ελπίδα ότι η Ουκρανία θα επιτύχει μια σημαντική νίκη στο πεδίο της μάχης θα μπορούσε να καταδικάσει το Κίεβο σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία αργότερα.