Michael Snyder - themostimportantnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Με την πάροδο του χρόνου, η καπιταλιστική μας οικονομία έχει εξελιχθεί σταθερά σε ένα σύστημα όπου σχεδόν όλος ο πλούτος και σχεδόν όλη η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια θεσμών γιγάντων.
Συλλογικά, η μεγάλη κυβέρνηση και οι μεγάλες εταιρείες διαχειρίζονται σχεδόν τα πάντα, και αυτό το σύστημα «εταιρικού σοσιαλισμού» διοχετεύει τεράστια ποσότητα πλούτου στις τσέπες μιας πολύ μικρής μειοψηφίας του πληθυσμού.
Αν είσαι σε αυτό το κλαμπ, η ζωή είναι ωραία.
Αλλά αν δεν είσαι σε αυτό το κλαμπ, η ζωή μπορεί να είναι ένας αγώνας.
Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει σταθερά και τώρα είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Ακόμη και ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς αναγνωρίζει πως έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα στα χέρια μας:
Σήμερα, ο μισός λαός μας ζει από μισθό σε μισθό, 500.000 από τους πιο φτωχούς ανάμεσά μας είναι άστεγοι, εκατομμύρια ανησυχούν για εξώσεις, 92 εκατομμύρια είναι ανασφάλιστοι ή υποασφαλισμένοι και οικογένειες σε όλη τη χώρα ανησυχούν για το πώς θα τραφούν τα παιδιά τους. Σήμερα, μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων κουβαλάει ένα εξωφρενικό επίπεδο φοιτητικού χρέους και αντιμετωπίζει την πραγματικότητα ότι το βιοτικό τους επίπεδο θα είναι χαμηλότερο από αυτό των γονιών τους. Και, το πιο άσεμνο, οι Αμερικανοί με χαμηλό εισόδημα έχουν τώρα προσδόκιμο ζωής που είναι περίπου 15 χρόνια χαμηλότερο από τους πλούσιους. Η φτώχεια στην Αμερική έχει γίνει θανατική ποινή.
Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι στην κορυφή δεν τα είχαν ποτέ τόσο καλά. Το κορυφαίο 1% κατέχει τώρα περισσότερο πλούτο από το 92% που βρίσκεται στο κάτω μέρος και οι 50 πλουσιότεροι Αμερικανοί έχουν περισσότερο πλούτο από το κατώτερο μισό της αμερικανικής κοινωνίας – 165 εκατομμύρια άνθρωποι.
Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι στην κορυφή δεν τα είχαν ποτέ τόσο καλά. Το κορυφαίο 1% κατέχει τώρα περισσότερο πλούτο από το 92% που βρίσκεται στο κάτω μέρος και οι 50 πλουσιότεροι Αμερικανοί έχουν περισσότερο πλούτο από το κατώτερο μισό της αμερικανικής κοινωνίας – 165 εκατομμύρια άνθρωποι.
Φυσικά ο Σάντερς πιστεύει ότι ακόμα περισσότερος σοσιαλισμός είναι η απάντηση, αλλά περισσότερος σοσιαλισμός δεν είναι ποτέ η απάντηση.
Η συγκέντρωση του πλούτου και της εξουσίας οδηγεί σε εκτεταμένη φτώχεια. Έχουμε δει αυτό το ίδιο μοτίβο ξανά και ξανά σε όλο τον κόσμο.
Η αποκέντρωση του πλούτου και της εξουσίας οδηγεί σε απεριόριστη ευημερία όπως είδαμε στις αρχές της Αμερικής.
Δυστυχώς, το σημερινό μας σύστημα είναι αυτό που είναι και η μεσαία τάξη συνθλίβεται απόλυτα.
Νωρίτερα σήμερα, έπεσα πάνω σε ένα tweet από τον Mike Cernovich που με αντηχούσε πραγματικά:
Έβγαλα 10 $ την ώρα ως εργάτης με μερική απασχόληση σε κατάστημα τύπου Home Depot. $12,50 τα Σαββατοκύριακα. Ήταν η δεκαετία του 1990 σε μια μικρή πόλη. Θα ήταν 19 $ την ώρα σήμερα και 24 $ τα Σαββατοκύριακα.
Έκανα έλεγχο και η ίδια δουλειά ΣΗΜΕΡΑ είναι 12,50 $ την ώρα.
Αυτό έχει κάνει ο πληθωρισμός στην εργατική τάξη.
Αυτό είναι που τόσοι πολλοί από τους «εργαζόμενους φτωχούς» αντιμετωπίζουν σήμερα.
Οι μισθοί για πολλές θέσεις εργασίας δεν έχουν αυξηθεί καθόλου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά το κόστος ζωής αυξάνεται απολύτως ραγδαία.
Ο Cernovich επεσήμανε επίσης ότι πριν από μερικές δεκαετίες σχεδόν τίποτα που αγοράζαμε σε τακτική βάση δεν το «αισθανόμασταν ακριβό»:
Το φυσικό αέριο ήταν συχνά 99 σεντς/γαλόνι. Το γαλόνι γάλα ήταν 99 σεντς στα 1,29 δολάρια.
Αυτό έγινε την περίοδο 1997-2000.
Τίποτα δεν ήταν ακριβό εκτός από «ωραία πράγματα», πολυτέλειες.
Καθημερινή διαβίωση, είδη παντοπωλείου, σίγουρα έπρεπε να κάνεις προϋπολογισμό, αλλά δεν ένιωθα όπως τώρα.
Αυτό έγινε την περίοδο 1997-2000.
Τίποτα δεν ήταν ακριβό εκτός από «ωραία πράγματα», πολυτέλειες.
Καθημερινή διαβίωση, είδη παντοπωλείου, σίγουρα έπρεπε να κάνεις προϋπολογισμό, αλλά δεν ένιωθα όπως τώρα.
Δεν είναι τόσο αλήθεια;
Θυμάμαι καλά εκείνη την εποχή. Θα μπορούσα να γεμίσω ένα ολόκληρο καρότσι παντοπωλείου με μόλις 25 δολάρια, και αυτό περιλάμβανε ακόμη και ένα ολόκληρο κέικ.
Ναι, μου άρεσε πολύ να τρώω κέικ εκείνες τις μέρες.
Αλλά τώρα, αν γεμίσετε ένα ολόκληρο καρότσι με φαγητό, θα νιώσετε πως κάνετε μια πληρωμή για το σπίτι όταν φτάσετε στο ταμείο.
Περιττό να πούμε πως οι πληρωμές για το σπίτι είναι επίσης πολύ υψηλότερες από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Μάλιστα, αναφέρεται πως το μέσο υπάρχον σπίτι κοστίζει περίπου 93.000 δολάρια περισσότερο από ό,τι το 2020:
Καλά διαβάσατε—τα υπάρχοντα σπίτια κοστίζουν περίπου 93.000 $ περισσότερο από ό,τι το 2020. Δεν είναι περίεργο που τόσοι πολλοί άνθρωποι νιώθουν πως δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα σπίτι!
Και τα νεόδμητα σπίτια είναι ακόμα πιο ακριβά. Στην πραγματικότητα, η National Association of Home Builders (NAHB) εκτιμά ότι τα νέα σπίτια θα κοστίζουν περίπου 425.786 $ το 2023. Από τα 132,5 εκατομμύρια αμερικανικά νοικοκυριά, τα 96,5 εκατομμύρια από αυτά δε θα μπορούν να αντέξουν οικονομικά αυτή τη μέση τιμή. Ακόμη κι αν δούμε ένα μεγάλο αριθμό νέων σπιτιών που χτίζονται, 7 στα 10 νοικοκυριά θα δυσκολευτούν να πληρώσουν για ένα.
Και τα νεόδμητα σπίτια είναι ακόμα πιο ακριβά. Στην πραγματικότητα, η National Association of Home Builders (NAHB) εκτιμά ότι τα νέα σπίτια θα κοστίζουν περίπου 425.786 $ το 2023. Από τα 132,5 εκατομμύρια αμερικανικά νοικοκυριά, τα 96,5 εκατομμύρια από αυτά δε θα μπορούν να αντέξουν οικονομικά αυτή τη μέση τιμή. Ακόμη κι αν δούμε ένα μεγάλο αριθμό νέων σπιτιών που χτίζονται, 7 στα 10 νοικοκυριά θα δυσκολευτούν να πληρώσουν για ένα.
93.000 δολάρια!
Παλιά, μπορούσες να αποκτήσεις ένα πολύ ωραίο σπίτι για 93.000 δολάρια.
Αλλά τώρα το American Dream είναι απρόσιτο για εκατομμύρια και εκατομμύρια οικογένειες.
Σε αυτό το στάδιο, πολλές σκληρά εργαζόμενες οικογένειες δε βγάζουν αρκετά χρήματα «για να καλύψουν τις πιο βασικές τους ανάγκες»:
Περισσότερες από το ένα τρίτο των οικογενειών στις ΗΠΑ που εργάζονται με πλήρες ωράριο δεν κερδίζουν αρκετά χρήματα για να καλύψουν τις πιο βασικές τους ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης, της διατροφής και της παιδικής φροντίδας, δείχνει μια νέα μελέτη.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Brandeis διαπίστωσαν ότι το 35% των αμερικανικών οικογενειών δεν καλύπτουν τον «προϋπολογισμό των βασικών οικογενειακών αναγκών» - το ποσό που απαιτείται για να αντέξουν οικονομικά το ενοίκιο, το φαγητό, τη μεταφορά, την ιατρική περίθαλψη και τα ελάχιστα έξοδα του νοικοκυριού - παρά το γεγονός πως εργάζονται με πλήρη απασχόληση όλο το χρόνο.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Brandeis διαπίστωσαν ότι το 35% των αμερικανικών οικογενειών δεν καλύπτουν τον «προϋπολογισμό των βασικών οικογενειακών αναγκών» - το ποσό που απαιτείται για να αντέξουν οικονομικά το ενοίκιο, το φαγητό, τη μεταφορά, την ιατρική περίθαλψη και τα ελάχιστα έξοδα του νοικοκυριού - παρά το γεγονός πως εργάζονται με πλήρη απασχόληση όλο το χρόνο.
Και χάρη στον πληθωρισμό, επιδεινώνεται κάθε μήνα που περνά.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, περίπου το 70 τοις εκατό όλων των Αμερικανών παραδέχονται ανοιχτά «ότι αγχώνονται για τα προσωπικά τους οικονομικά»:
Περίπου το 70% των Αμερικανών παραδέχεται πως αγχώνονται για τα προσωπικά τους οικονομικά αυτές τις μέρες και η πλειοψηφία — το 52% — των ενηλίκων των ΗΠΑ είπε ότι το οικονομικό άγχος τους έχει αυξηθεί από τότε που ξεκίνησε η πανδημία του Covid-19 τον Μάρτιο του 2020, σύμφωνα με μια Έρευνα Οικονομικής Εμπιστοσύνης του CNBC που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Momentive.
Πολλοί από εσάς εκεί έξω βρίσκεστε στην ίδια βάρκα.
Δουλεύετε όσο πιο σκληρά μπορείτε, αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχουν ποτέ αρκετά χρήματα στο τέλος του μήνα.
Αυτό συμβαίνει γιατί το παιχνίδι είναι στημένο.
Το σύστημά μας έχει καταστραφεί τόσο πολύ που τώρα σχεδόν όλες οι οικονομικές ανταμοιβές διοχετεύονται σε όσους βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.
Εν τω μεταξύ, η μεσαία τάξη εκσπλαχνίζεται απόλυτα και η φτώχεια εξαπλώνεται σαν φωτιά σε όλο το έθνος.