 |
| τουρκική προεδρία |
Uzay Bulut - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Επί του παρόντος, οι δύο ομάδες που στοχοποιούνται περισσότερο πως είναι ή υποστηρίζουν «τρομοκράτες» είναι οι Κούρδοι και εκείνοι που φέρονται να είναι κοντά στο κίνημα του Τούρκου μουσουλμάνου κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν, που είναι τώρα αυτοεξόριστος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώ οι Κούρδοι κατηγορούνται ότι υποστηρίζουν το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), οι πραγματικοί ή φερόμενοι υποστηρικτές του Γκιουλέν κατηγορούνται πως συμμετείχαν στην αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος του 2016 για την ανατροπή του Ερντογάν. Αυτοί που παραμένουν φυλακισμένοι στην Τουρκία φερόμενοι ως «τρομοκράτες» περιλαμβάνουν δημοσιογράφους, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκλεγμένους πολιτικούς, μουσικούς, δάσκαλους, γιατρούς, δικηγόρους, διανοούμενους και πολλούς άλλους πολίτες.
Όπως ανέφερε η Human Rights Watch (HRW) το 2021:
"Οι κατηγορίες για τρομοκρατία συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ευρέως για τον περιορισμό των δικαιωμάτων της ελεύθερης έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι τον τέταρτο χρόνο μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Από τον Ιούλιο του 2020, τα στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών ανέφεραν ότι 58.409 δικάζονταν και 132.954 τελούν ακόμη υπό ποινική έρευνα για τρομοκρατία σε υποθέσεις που συνδέονται με το κίνημα Γκιουλέν. Από αυτούς οι 25.912 κρίθηκαν προφυλακιστέοι.
"Δεν υπάρχουν δημοσιευμένοι επίσημοι αριθμοί ατόμων που κρατούνται ή καταδικάστηκαν για φερόμενους δεσμούς με το PKK, αν και με βάση τα στοιχεία των προηγούμενων ετών ο αριθμός είναι τουλάχιστον 8.500 και περιλαμβάνει εκλεγμένους πολιτικούς και δημοσιογράφους"
Η HRW ανέφερε επίσης το 2022:
«Ενώ τα περισσότερα ειδησεογραφικά πρακτορεία ανήκουν σε εταιρείες με στενούς κυβερνητικούς δεσμούς, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία... υπόκεινται σε τακτική αφαίρεση περιεχομένου ή δίωξη για κάλυψη ειδήσεων που ασκούν κριτική σε ανώτερα κυβερνητικά στελέχη και μέλη της οικογένειας του Προέδρου Ερντογάν ή που θεωρείται ότι συνιστούν αδίκημα σύμφωνα με τον άκρως περιοριστικό Αντιτρομοκρατικό Νόμο της Τουρκίας. Την στιγμή που γράφτηκε το κείμενο, 58 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης βρίσκονταν στη φυλακή ή εξέτιαν ποινές για τρομοκρατικά αδικήματα λόγω του δημοσιογραφικού τους έργου ή της σχέσης τους με ΜΜΕ.
«Χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο αντιμετωπίζουν ήδη συλλήψεις και διώξεις για τις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που κατηγορούνται συνήθως για συκοφαντική δυσφήμιση, προσβολή του προέδρου ή διάδοση τρομοκρατικής προπαγάνδας.
«Δεκάδες πρώην πολιτικοί του HDP, συμπεριλαμβανομένων δημάρχων κρατούνται ως προφυλακισμένοι ή εκτίουν ποινές αφού καταδικάστηκαν για τρομοκρατικά αδικήματα με βάση τις νόμιμες μη βίαιες πολιτικές τους δραστηριότητες, ομιλίες και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Ένας Κούρδος μουσικός καταδικάστηκε σε ουσιαστική ποινή ισόβιας κάθειρξης σε ηλικία 14 ετών παρά τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αθωότητά του. Ο Mazlum İçli συνελήφθη το 2018 για φερόμενη συμμετοχή στη δολοφονία τεσσάρων ανθρώπων κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ το 2014. Καταδικάστηκε σε παράλογη ποινή φυλάκισης 124 ετών και 8 μηνών.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ ειδήσεων και αρχεία Ιστορικής Τροχαίας Έρευνας (HTS), οι εικόνες και οι μαρτυρίες έδειξαν πως δε βρισκόταν στον τόπο του εγκλήματος. Μια πραγματογνωμοσύνη αργότερα διαπίστωσε ότι ο İçli ήταν σε γάμο κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων. Αυτό συμφωνεί με τα βίντεο του γάμου και τις καταθέσεις μαρτύρων. Ωστόσο, ο İçli είναι ακόμα στη φυλακή. Τώρα είναι 23 ετών.
Πριν από τη φυλάκισή του, ο İçli έπαιζε ντραμς. Όλα τα μέλη της οικογένειάς του είναι μουσικοί. Δημιούργησαν ένα συγκρότημα με το όνομα "Koma Sidar".
Ένας άλλος Κούρδος μουσικός, η Nûdem Durak, καταδικάστηκε σε 19 χρόνια φυλάκιση για «τρομοκρατία». Πάσχει από σοβαρές ασθένειες που απειλούν τη φωνή της.
Η Durak, 35, είναι Κούρδισσα τραγουδίστρια και λαϊκή μουσικός. Το 2015 συνελήφθη για κατηγορίες σχετικά με «τρομοκρατία». Καταδικάστηκε σε 19 χρόνια ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» και για «τρομοκρατική προπαγάνδα». Αυτές οι κατηγορίες βασίζονται σε «πολιτικά τραγούδια»: τραγουδούσε στα κουρδικά. Η Ντουράκ παραπονέθηκε για βασανιστήρια, για απομόνωση και ότι της έσπασαν την κιθάρα οι αρχές της φυλακής.
Σύμφωνα με αναφορά του Πρακτορείου Μεσοποταμία, η Ντουράκ προσβλήθηκε από τη νόσο του Γκρέιβ (γνωστή και ως τοξική διάχυτη βρογχοκήλη) και τα οστά της έχουν αραιώσει στη φυλακή. Ανησυχεί ιδιαίτερα για τη νόσο του Grave, η οποία θα μπορούσε να βλάψει αμετάκλητα τις φωνητικές της χορδές, ώστε να μην μπορεί πλέον να τραγουδήσει. Κάθε μήνα μεταφέρεται από μια φυλακή της πόλης Μπαϊμπούρτ σε νοσοκομείο της επαρχίας Ερζερούμ για ιατρική περίθαλψη.
«Δεν έκανε τίποτα άλλο από το να τραγουδάει», είπε η μητέρα της, Χατιτζέ Ντουράκ. "Συνελήφθη επειδή τραγουδούσε στα κουρδικά... Δεν έχω δει την κόρη μου εδώ και δύο χρόνια. Άνθρωποι από την οικογένειά μου πήγαν να την επισκεφτούν αλλά δεν τους επέτρεψαν να τη δουν».
Ένας Κούρδος πολιτικός κρατούμενος, ο Μεχμέτ Σαβούρ , ο οποίος έχει περάσει 31 χρόνια στη φυλακή και επρόκειτο να αποφυλακιστεί το 2021, εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα.
Ο Σαβούρ ζούσε σε ένα χωριό στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου εργαζόταν ως αγρότης πριν από τη φυλάκισή του. Έχει φυλακιστεί για 31 χρόνια φερόμενος ως μέλος του PKK.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ ειδήσεων που περιλαμβάνει συνέντευξη με τον δικηγόρο του, ο Σαβούρ πήγε στην πόλη για να αγοράσει κάποια υλικά για το χωράφι όπου εργαζόταν στις 3 Ιουλίου 1991. Απήχθη και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια με βάση «καταθέσεις μαρτύρων». Η φυλάκισή του έχει μπει πλέον στον τριακοστό δεύτερο χρόνο. Ο Σαβούρ, ο οποίος επρόκειτο να αποφυλακιστεί στις 3 Ιουλίου 2021, εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή. Ο δικηγόρος του, Şükran Öztürk, υποστηρίζει πως ο Savur έχει περάσει 31 χρόνια στη φυλακή χωρίς κανένα στοιχείο εναντίον του.
Ένα σημαντικό πρόβλημα στο δικαστικό σύστημα της Τουρκίας είναι ότι οι δηλώσεις «ανώνυμων μαρτύρων» (ή «προστατευμένων μαρτύρων», που καλούνται στα τουρκικά «μυστικοί μάρτυρες») αρκούν για να καταδικαστούν σε χρόνια φυλάκιση με υποτιθέμενες κατηγορίες για τρομοκρατία.
Ο Mehmet Emin Özkan, 84 ετών, για παράδειγμα, πάσχει από σοβαρές ασθένειες και κρατείται ακόμα στη φυλακή παρά την έλλειψη αξιόπιστων αποδεικτικών στοιχείων – με βάση τους ισχυρισμούς εναντίον του από δύο «μυστικούς μάρτυρες».
Ο Özkan λέει ότι συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη πριν από 27 χρόνια για φερόμενη δολοφονία ενός στρατιωτικού διοικητή και πως έκαψε το Lice, το δικό του χωριό στο Ντιγιαρμπακίρ. Ωστόσο, οι Τούρκοι στρατιώτες είναι γνωστό ότι έκαψαν χωριά στη νοτιοανατολική Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του Lice τη δεκαετία του 1990, για να αναγκάσουν τους Κούρδους, τους Ασσύριους και άλλες μειονότητες να φύγουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, η οργάνωση πληροφοριών χωροφυλακής της Τουρκίας (JİTEM) ήταν υπεύθυνη για ορισμένες πολιτικές δολοφονίες στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Ο δικηγόρος του Özkan λέει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν τη συμμετοχή του Özkan στην πυρπόληση του χωριού του ή στη δολοφονία. Ο Özkan είναι βαριά άρρωστος, ωστόσο βρίσκεται στη φυλακή από το 1996.
Στις 21 Ιανουαρίου, η επιτροπή φυλακών του παραρτήματος της Κωνσταντινούπολης της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) οργάνωσε μια διαμαρτυρία στην οποία η Gülseren Yoleri, επικεφαλής του παραρτήματος της IHD στην Κωνσταντινούπολη, διάβασε μια δήλωση στον Τύπο και ζήτησε να αφεθεί ελεύθερος ο Özkan.
Ο Yoleri δήλωσε ότι ο Özkan έχει προχωρημένη καρδιακή νόσο, υπέρταση, παθήσεις του θυρεοειδούς και των νεφρών, νόσο του Alzheimer και έχει εντοπιστεί κύστη στον εγκέφαλό του. Ο Özkan έχει επιβιώσει στη φυλακή μόνο με τη βοήθεια του γιου του, ο οποίος είναι φυλακισμένος στον ίδιο θάλαμο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη φυλακή, ο Ozkan έχει υποστεί πέντε καρδιακές προσβολές. Ωστόσο, δεν αφέθηκε ελεύθερος καθώς το Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο δήλωσε πως είναι ικανός να μείνει στη φυλακή. Τα νοσοκομεία, ωστόσο, έχουν παράσχει αναφορές ότι δεν πρέπει να φυλακιστεί και πως πρέπει να πάρει εξιτήριο για να λάβει ιατρική περίθαλψη.
"Είναι σχεδόν αδύνατο για τον Ozkan να ανακτήσει την υγεία του", πρόσθεσε ο Yoleri. «Εάν αφεθεί ελεύθερος και η θεραπεία και η φροντίδα του συνεχιστούν σε καλές συνθήκες, ίσως είναι δυνατό να ζήσει περισσότερο και να περάσει τις τελευταίες του μέρες με την οικογένειά του».
Ένας σημαντικός λόγος που αυτοί οι άνθρωποι φυλακίζονται είναι ο εξαιρετικά ευρύς ορισμός της «τρομοκρατίας» στην τουρκική νομοθεσία. Τα εξαιρετικά σαρωτικά και ασαφή άρθρα που σχετίζονται με την τρομοκρατία στον Τουρκικό Αντιτρομοκρατικό Νόμο και στον Τουρκικό Ποινικό Κώδικα επικρίνονται εδώ και καιρό από διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ένα τεράστιο πρόβλημα είναι ότι η Τουρκία αδυνατεί να αναγνωρίσει τα δικά της εγκλήματα και φρικαλεότητες. Ο τουρκικός στρατός, για παράδειγμα, εκκένωσε και κατέστρεψε χωριά στη νοτιοανατολική Τουρκία τη δεκαετία του 1990. Αλλά η κυβέρνηση της Τουρκίας κατηγορεί άλλους για τη διάπραξη αυτών των εγκλημάτων και τους αποκαλεί τρομοκράτες. Έως ότου το κουρδικό ζήτημα επιλυθεί δημοκρατικά και ειρηνικά –με τρόπο που να αναγνωρίζει το δικαίωμα των Κούρδων στην αυτοδιάθεση– αθώοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να φυλακίζονται με πλαστές κατηγορίες.
Εκτός από τους Κούρδους πολιτικούς κρατούμενους που φυλακίζονται με κατηγορίες που σχετίζονται με την τρομοκρατία, υπάρχουν και εκείνοι που κατηγορούνται για διευκόλυνση του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2016 κατά του Ερντογάν.
Η τουρκική κυβέρνηση ισχυρίστηκε, και εξακολουθεί να ισχυρίζεται, ότι το κίνημα του Γκιουλέν οργάνωσε την απόπειρα πραξικοπήματος. Η Τουρκία χαρακτηρίζει περαιτέρω το κίνημα των Γκιουλενιστών -- κατά ειρωνικό τρόπο, πρώην σύμμαχος της κυβέρνησης -- "τρομοκρατική οργάνωση". Έτσι, χιλιάδες άνθρωποι στην Τουρκία –τόσο πραγματικοί όσο και υποτιθέμενοι υποστηρικτές του Γκιουλέν– απολύθηκαν από τις δουλειές τους ως «τρομοκράτες» και μάλιστα φυλακίστηκαν και τώρα υποφέρουν από σοβαρές ασθένειες. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Ο Yusuf Özmen , πολιτικός κρατούμενος και ασθενής με καρκίνο σταδίου 4, παραμένει έγκλειστος παρά την ιατρική έκθεση που λέει ότι είναι σχεδόν εντελώς ανάπηρος. Ο Özmen, μηχανικός τροφίμων, πάσχει από καρκίνο των όρχεων, ο οποίος έκανε γρήγορα μετάσταση στους πνεύμονές του. Συνελήφθη το 2018, όταν είχε καρκίνο σταδίου 3, και έκτοτε βρίσκεται στη φυλακή. Σε αυτό το διάστημα, υποβλήθηκε σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση και επέστρεψε στη φυλακή έξι ημέρες αργότερα.
Ένας δάσκαλος, ο Veysel Tıkaç, ο οποίος χρειάζεται άλλο ένα στεντ για την καρδιά του, δεν μπορεί να λάβει ιατρική περίθαλψη. Ένας δάσκαλος θρησκευτικού πολιτισμού, ο Tıkaç συνελήφθη το 2017 σχετικά με την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος. Ήδη εννέα φορές του είχε εμφυτευθεί στεντ στην καρδιά του και δεν μπορεί να υποβληθεί σε αγγειογραφία λόγω εμβολής και νεφρικής ανεπάρκειας. Εκτός από νεφρική νόσο, ο Tıkaç πάσχει από διαβήτη, ουρική αρθρίτιδα και άλλες παθήσεις που επηρεάζουν την καρδιά, το στομάχι, τα έντερα και την καρδιά του. Η υγεία του έχει επιδεινωθεί περαιτέρω στη φυλακή και η θεραπεία του έχει καθυστερήσει. "Ένα δέκατο στεντ πρέπει να τοποθετηθεί στην καρδιά του, αλλά [οι γιατροί του κρατικού νοσοκομείου] δεν μπορούν να το κάνουν επειδή η φλέβα έχει φθαρεί και λόγω της νεφρικής του ανεπάρκειας", είπε συγγενής του. Το αίτημα της οικογένειας για εισαγωγή του σε ιδιωτικό νοσοκομείο απορρίφθηκε από τις σωφρονιστικές αρχές.
Ο τουρκικός λογαριασμός στο Twitter «Hasta Tutuklular» («Άρρωστοι κρατούμενοι») παρακολουθεί και δημοσιεύει τις παραβιάσεις κατά των ασθενών πολιτικών κρατουμένων στη χώρα. Σύμφωνα με τη σελίδα στο Twitter, οι ασθενείς που έχουν αφεθεί να πεθάνουν στη φυλακή ακριβώς στην πόλη Μενεμένη περιλαμβάνουν:
Ο Bekir Bayram, 73 ετών, έχει σοβαρή καρδιακή νόσο και δεν μπορεί πλέον να περπατήσει. Δούλευε ως έμπορος στην πόλη Ισπάρτα αλλά έχει μείνει κατάκοιτος. Συνελήφθη το 2017. Ένα χρόνο μετά τη σύλληψή του, του τοποθετήθηκε στεντ στην καρδιά λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Τώρα χρειάζεται να χρησιμοποιεί πάνες και δεν μπορεί καν να αφήσει το κρεβάτι του. Σύμφωνα με ρεπορτάζ ειδήσεων του 2021, από τη φυλάκισή του τέσσερα χρόνια νωρίτερα, έχασε 40 κιλά.
Ο Halil Karakoç, 83 ετών, δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι και παίρνει 14 φάρμακα την ημέρα.
Η Şerife Sulukan είναι παράλυτη και κατά 89% ανάπηρη.
Όλοι κατηγορούνται ως «τρομοκράτες» και πως συμμετείχαν στην αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.
Ο Kamil Acar, ένας δάσκαλος που πάσχει από αιμορραγία στα νεφρά, έχει φυλακιστεί για έξι χρόνια. «Η αιμορραγία από τα νεφρά του πατέρα μου συνεχίζεται», είπε ο γιος του. "Η φυλακή δεν παίρνει στα σοβαρά την ασθένειά του, δεν τον πηγαίνουν σε γιατρό στη Σμύρνη".
Η τουρκική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι εκκαθαρίζει αυτούς τους ανθρώπους στο όνομα της «δημοκρατίας». Μια κοινοβουλευτική πρόταση, ωστόσο, που υποβλήθηκε το 2017 από το αντιπολιτευόμενο κόμμα HDP, που ζητούσε έρευνα για «την πολιτική πτέρυγα της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016», απορρίφθηκε από βουλευτές που ανήκουν στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν. Είναι η ίδια η κυβέρνηση που δεν επέτρεψε σε μια ανεξάρτητη επιτροπή να ερευνήσει την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.
Χαρακτηρίζοντας αυτούς τους κρατούμενους «τρομοκράτες», το καθεστώς του Ερντογάν στοχεύει να φιμώσει τους διαφωνούντες και να τρομοκρατήσει όσους δεν υποστηρίζουν την κυβέρνησή του.
Ενώ το ίδιο το καθεστώς του Ερντογάν έχει καλά τεκμηριωμένους δεσμούς με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και τις ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα στη Συρία, κατηγορεί τους ειρηνικούς πολίτες του για «τρομοκρατία», τους εγκλωβίζει χωρίς αδιάσειστα στοιχεία εναντίον τους, τους στέλνει στο φυλακή όπου προσβάλλονται από σοβαρές ασθένειες και μετά τους αφήνει εκεί για να πεθάνουν.
Η Δύση θα πρέπει να επιμείνει ότι όλη η μελλοντική οικονομική συνεργασία με την Τουρκία θα συνδέεται με τη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Η μελλοντική οικονομική συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Δύσης πρέπει να υπόκειται σε όρους για να προκληθεί θετική αλλαγή. Αυτή η οικονομική συνεργασία θα πραγματοποιηθεί μόνο υπό την προϋπόθεση πως θα πραγματοποιηθούν και θα διατηρηθούν οι απαιτούμενες αλλαγές.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα για τους ανθρώπους στην Τουρκία και κανένας σεβασμός του διεθνούς δικαίου στην περιοχή; Τότε καμία οικονομική συνεργασία, καμία εμπορική συμφωνία.
Η τουρκική κυβέρνηση δεν θα αλλάξει τη συμπεριφορά της με κανέναν τρόπο αν δε δει ότι οι παραβιάσεις έχουν σοβαρές συνέπειες. Διαφορετικά, αυτή η αργή μαζική δολοφονία πολιτικών κρατουμένων θα συνεχιστεί στην Τουρκία, καθώς και οι πολλές ανατροπές των πολιτισμένων κανόνων, συμπεριλαμβανομένης της στόχευσης άλλων, όπως η Ελλάδα, η Συρία, το Ιράκ, η Κύπρος, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι, οι Γιαζίντι και οι Κούρδοι.