facebook.com/kyriakosmitsotakis |
Του Στρατή Μαζίδη
Μπορεί ο εκλογικός χάρτης να βάφτηκε μπλε, αλλά ως ποσοστό επί του πληθυσμού η ΝΔ εκπροσωπεί μόλις ένα 20%. Το υπόλοιπο 80% δεν την ήθελε. Σε εκλογικό επίπεδο, το υπόλοιπο 60%.
Σε κάθε περίπτωση όμως τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχει αποδειχθεί πως τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Τον Οκτώβριο 2009 το ΠΑΣΟΚ πετύχαινε μια σημαντική νίκη λαμβάνοντας 44%. Στα δύο χρόνια είχε γεμάτη την πλατεία Συντάγματος με την κυβέρνηση να πέφτει εκ των έσω. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, το Μάιο του 2012, έχασε το 30%, ενώ σε έξι χρόνια, τον Ιανουάριο του 2015, είχε χάσει το 39,5%. Σήμερα δείχνει να μπαίνει πάλι σε τροχιά ανόδου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4-5% του 2009 έφτασε το 26% το 2012 και πέτυχε δύο καθαρές εκλογικές νίκες το 2015. Σήμερα όμως βρίσκεται στο 20% με καθοδικές τάσεις.
Επίσης ένα κόμμα που από τα Τέμπη και κάτω γνώριζαν ελάχιστοι, η ΝΙΚΗ, έφτασε στο κατώφλι της Βουλής, δίνοντας πλέον μάχη να περάσει το 3% τον Ιούνιο.
Σε απλά ελληνικά τίποτε δεν είναι στατικό ή μακροχρόνιο. Απεναντίας η παντοδυναμία μπορεί να αποδειχθεί το πρώτα βήμα μιας μελλοντικής συντριβής. Τόσο το ΠΑΣΟΚ το 2009, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, υπήρξαν παντοδύναμοι την επομένη των εκλογών. Ποιος φανταζόταν τη συνέχεια;
Καλοχαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετά κι αυτός όταν θα ξεπεζέψεις, είναι μια φράση που είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ανέλαβε τα ηνία της ΝΔ. Στην πρώτη του θητεία ως πρωθυπουργός φάνηκε ότι την είχε λησμονήσει.
Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο επικίνδυνο είναι να πέσεις. Το πρόβλημα για όσους ένιωσαν κυρίαρχοι, είναι πως έχασαν την επαφή τους με το έδαφος. Για αυτό, μηδένα προ του τέλους μακάριζε.