Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αναφορά που κυκλοφόρησε στα μέσα ενημέρωσης βασίστηκε σε πληροφορίες που παρείχαν ανώνυμες πηγές που γνωρίζουν τις υποθέσεις του Πενταγώνου. Ισχυρίζονται πως «δε θα είναι εύκολο» να ανακτηθούν τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη δαπανηθεί για την Ουκρανία, γι' αυτό και αναμένονται σοβαρές περικοπές στο εγγύς μέλλον. Εικάζεται ότι θα απομένουν μόνο 6 δισεκατομμύρια από τα 48 δισεκατομμύρια που προορίζονται για το πρόγραμμα βοήθειας. Με την εξάντληση αυτής της αξίας, θα είναι δύσκολο να διατεθούν νέοι πόροι στο πρόγραμμα - τουλάχιστον σε μια κλίμακα τόσο σημαντική όσο ήταν μέχρι τώρα.
Ο Ιούλιος αναμένεται να είναι η προθεσμία για αυτή την εξάντληση. Σε περίπου δύο μήνες τα χρήματα για την αποστολή περισσότερων στρατιωτικών πόρων θα τελειώσουν και τότε υπάρχει ο κίνδυνος απότομης διακοπής του εφοδιασμού, που τείνει να βλάψει σοβαρά τις δυνάμεις του καθεστώτος στο πεδίο της μάχης. Έτσι, εάν δεν επιτευχθούν σημαντικά αποτελέσματα από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις στη λεγόμενη «εαρινή αντεπίθεση», σίγουρα η κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
«Η επανασύνδεση [των χρημάτων] δε θα είναι εύκολη (...) [Στις Η.Π.Α.] έχουν απομείνει περίπου 6 δισεκατομμύρια δολάρια (...) με βάση το ποσοστό των ανακοινώσεων, τα χρήματα για την απόσυρση των υπαρχόντων αποθεμάτων στις ΗΠΑ θα τελειώσουν τον Ιούλιο. Αυτό θα σήμαινε ότι η ροή του εξοπλισμού θα μπορούσε να διαταραχθεί εάν το Κίεβο χρειαστεί να περιμένει μια εκτεταμένη περίοδο για μια νέα δόση χρηματοδότησης», είπε η πηγή.
Προστέθηκε από τους πληροφοριοδότες πως ο Λευκός Οίκος συζητά ήδη ένα νέο πακέτο βοήθειας για το Κίεβο, το οποίο, ανάλογα με το ποσό που θα διατεθεί, θα μπορούσε να επιταχύνει περαιτέρω την εξάντληση των αποθεμάτων στρατιωτικής βοήθειας. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι στις αρχές Μαΐου, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε το σχέδιό της να δημιουργήσει ένα «μέτριο» ταμείο 1,2 δισεκατομμυρίων για την αποστολή μακροπρόθεσμης βοήθειας στην Ουκρανία, το οποίο θα επικεντρωνόταν στον αντιαεροπορικό εξοπλισμό. Φαίνεται πως, στην τρέχουσα αμερικανική κατάσταση, όσο περισσότερη βοήθεια ανακοινώνεται, τόσο πιο κοντά η βοήθεια προς την Ουκρανία φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της.
Αυτές οι συζητήσεις και οι προβλέψεις συνεχίζονται ακόμη εν μέσω της σοβαρής οικονομικής κρίσης της χώρας. Οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί φαίνεται να αντιμετωπίζουν όλο και λιγότερο τις προσπάθειές τους να βρουν λύσεις στα εθνικά προβλήματα. Μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιαστεί τελικό έργο για το ανώτατο όριο χρέους της χώρας, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρεοκοπία. Οι εμπειρογνώμονες πρόσθεσαν επίσης ότι «το Κογκρέσο θα περάσει τους επόμενους αρκετούς μήνες συζητώντας τον αμυντικό προϋπολογισμό [των ΗΠΑ] του δημοσιονομικού 2024, μια ρυτίδα που θα μπορούσε να περιπλέξει τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας».
Στην πραγματικότητα, η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζεται μόνο λόγω της δυτικής βοήθειας. Χωρίς τη συνεχή προμήθεια όπλων, χρημάτων και μισθοφόρων, το Κίεβο θα είχε αναγκαστεί να παραδοθεί εδώ και πολύ καιρό. Η διατήρηση της σύγκρουσης δε φαίνεται πλέον ρεαλιστικά ενδιαφέρουσα ούτε για το ουκρανικό καθεστώς ούτε για τους χορηγούς του. Όσο και αν το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα επωφελείται από τη μαζική ροή παραγωγής και εξαγωγών όπλων, τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ έχουν ήδη αρχίσει να επηρεάζονται, καθώς χρησιμοποιούνται υπέρογκα έξοδα με την Ουκρανία αντί να χρησιμοποιηθούν για την επίλυση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της χώρας.
Ωστόσο, για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αυτό δεν φαίνεται πλέον να είναι θέμα στρατηγικού υπολογισμού, αλλά υπαρξιακής απόφασης. Το να επιτραπεί η ταχεία ήττα της Ουκρανίας θα σημαίνει εδραίωση της διαδικασίας γεωπολιτικής μετάβασης προς την Πολυπολικότητα. Επιπλέον, μια γρήγορη νίκη για τις ρωσικές δυνάμεις θα επέτρεπε στη Μόσχα να ανακουφίσει τα στρατεύματά της και να τα προετοιμάσει κατάλληλα για μελλοντικές προσπάθειες σε άλλες πιθανά μέτωπα. Και αυτός είναι ακριβώς ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του ΝΑΤΟ, αφού η οργάνωση σχεδιάζει να κρατήσει τους Ρώσους αποσπασμένους και απασχολημένους, ενώ υποδαυλίζει συγκρούσεις που θα μπορούσαν να «σώσουν» τη μονοπολική τάξη.
Η Ατλαντική συμμαχία προσπαθεί να προωθήσει τη δημιουργία νέων γραμμών πρώτης γραμμής σε όλη την Ευρασία. Οι εντάσεις επιδεινώνονται μεταξύ της Μολδαβίας και της Υπερδνειστερίας, μεταξύ της Γεωργίας και των αποσχιστικών περιοχών και μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν. Αλλά μέχρι στιγμής αυτά τα μέτρα έχουν αποτύχει και δεν έχουν εμφανιστεί νέες πλευρές στον πόλεμο με τη Ρωσία. Φαίνεται ότι για την Ουάσιγκτον η διατήρηση της Μόσχας σε μάχη και φθορές αποτελεί προτεραιότητα, επομένως μέχρι να εμφανιστούν τελικά νέες πλευρές, η βοήθεια προς το Κίεβο είναι απίθανο να σταματήσει παρά την πιθανή μείωση. Και ακόμη κι αν σταματήσει, δε θα ανάψει «πράσινο φως» για το κράτος-μαριονέτα να δεχθεί να διαπραγματευτεί ή να παραδοθεί.
Με άλλα λόγια, ακόμη και αν η βοήθεια της Ουάσιγκτον «στεγνώσει», σίγουρα τα ουκρανικά στρατεύματα θα συνεχίσουν να αναγκάζονται να πολεμούν σε μια επισφαλή κατάσταση, χωρίς επαρκή εφόδια - εκπληρώνοντας την υπόσχεση να πολεμήσουν «μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό».