Vedica Singh - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Καθώς οι συνομιλίες για μια τόσο αναγκαία κατάπαυση του πυρός μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας αποκτούν δυναμική, μια χώρα της ΕΕ παρουσιάζεται ως αγκάθι. Ενώ χώρες όπως η Κίνα και η Γαλλία, δύο απροσδόκητοι σύμμαχοι, έχουν αναδειχθεί ως ισχυροί υποστηρικτές της ειρήνης στο Κίεβο, εργάζονται ακούραστα για να μεσολαβήσουν για μια συμφωνία που θα μπορούσε να προσφέρει ανακούφιση στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο περιοχή, ένα απρόβλεπτο εμπόδιο έχει αναπτυχθεί στη μέση αυτών των προσπαθειών.
Το Βερολίνο ενάντια στον τερματισμό των δεινών του Κιέβου
Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς είπε πρόσφατα ότι ο κόσμος γίνεται όλο και περισσότερο πολυπολικός και πως η Ευρώπη πρέπει να αναζητήσει περισσότερη παγκόσμια συνεργασία επί ίσοις όροις.
«Όσοι νοσταλγούν το όνειρο μιας ευρωπαϊκής παγκόσμιας δύναμης, όσοι υπηρετούν φαντασιώσεις εθνικών υπερδυνάμεων, έχουν κολλήσει στο παρελθόν», είπε ο Σολτς στην ομιλία του την Τρίτη.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν που πρόσφατα ζήτησε η ΕΕ να γίνει παγκόσμια δύναμη.
Ο Σολτς επανέλαβε ακόμη και ορισμένα από τα θέματα που έθεσε ο Μακρόν, λέγοντας πως «οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ο πιο σημαντικός σύμμαχος της Ευρώπης». Η ομιλία έγινε την Ημέρα της Ευρώπης και παρά τις συνεχιζόμενες εκκλήσεις για ειρήνη μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, η Γερμανία έκανε δηλώσεις όπως: «Ας μείνουμε σταθεροί στην υποστήριξή μας προς την Ουκρανία — όσο είναι απαραίτητο».
Αυτό δείχνει ξεκάθαρα πως η Γερμανία δε θέλει ειρήνη στην Ουκρανία. Και φυσικά γιατί να το θέλει; Ο Όλαφ Σολτς ούτως ή άλλως συμπεριφέρεται σαν μαριονέτα της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Ο Μακρόν πηγαίνει σύντομα στη Γερμανία
Ωστόσο, ο γείτονάς του πιστεύει ότι η μνήμη της Γερμανίας πρέπει να τρέξει. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν πρόκειται να επισκεφθεί τη Γερμανία στις αρχές Ιουλίου για να συζητήσει την ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική. Άλλα περιλαμβάνουν βασικά ζητήματα πολιτικής όπως τα οικονομικά, η ενέργεια και ο τρόπος αντιμετώπισης της Κίνας. Η Γαλλία επιθυμεί να εντείνει τη συνεργασία της με τη Γερμανία για την αντιμετώπιση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με τρία άτομα που γνωρίζουν τις προετοιμασίες της επίσκεψης, ο Μακρόν πρόκειται να φτάσει στη Γερμανία στις 2 Ιουλίου και θα παραμείνει μέχρι τις 4 Ιουλίου, με κεντρικό σημείο της επίσκεψης να είναι το κρατικό συμπόσιο που διοργανώνει ο Γερμανός Πρόεδρος Frank-Walter Steinmeier στις 3 Ιουλίου στο Παλάτι Bellevue στο Βερολίνο.
Αλλά, τι πιστεύετε; Θα συμφωνήσει η Γερμανία σε κάποιο από τα αιτήματα της Γαλλίας; Η Γερμανία, ως ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ουκρανίας, βρίσκεται στη μέση ενός παιχνιδιού υψηλού στοιχήματος, με την επίσκεψη Μακρόν και την παρουσία του Κινέζου υπουργού Εξωτερικών να δίνουν μια ενδιαφέρουσα ανατροπή. Θα είναι αποτελεσματική αυτή η λεπτή πειθώ στην αλλαγή της στάσης της Γερμανίας;
Η Γερμανία χορεύει στα τραγούδια των ΗΠΑ
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Όλαφ Σολτς δεν υπονοούν κάτι τέτοιο. Επιπλέον, η περίπλοκη σχέση της χώρας με τις ΗΠΑ προσθέτει στην ίντριγκα. Η επιθυμία της Γερμανίας να διατηρήσει τις εγκάρδιες σχέσεις με τις ΗΠΑ και ως εκ τούτου την Ουκρανία μπαίνει στο ενδιάμεσο.
Η ακλόνητη υποστήριξη της Γερμανίας προς την Ουκρανία υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής της πολιτικής, κερδίζοντας τη φήμη ενός αφοσιωμένου υποτελούς των ΗΠΑ. Ενώ η Γερμανία συνεχίζει να τονίζει ότι ο Πρόεδρος Zelensky κρατά το κλειδί για την ειρήνη στην Ουκρανία, τα υποκείμενα ρεύματα της λαχτάρας για θρίαμβο κατά της Ρωσίας είναι δύσκολο να αγνοηθούν. Οι φιλοδοξίες του Ζελένσκι για νίκη είναι γνωστές και η δημόσια αναγνώριση αυτού του γεγονότος από τη Γερμανία εγείρει υποψίες για τους πραγματικούς στόχους της χώρας.
Η Γερμανία φαίνεται να κρατά τα χαρτιά της κοντά στο στήθος της, με ελάχιστο ενδιαφέρον να αναγνωρίσει το ειρηνευτικό σχέδιο που προτείνουν η Γαλλία και η Κίνα. Φαίνεται πως το Βερολίνο έχει το δικό του στόχο και, δυστυχώς, η επιδίωξη ενός πλεονεκτήματος έναντι της Μόσχας φαίνεται να έχει προτεραιότητα έναντι των ουκρανικών εκκλήσεων για ειρήνη. Αλλά πρέπει κανείς να σταματήσει και να σκεφτεί: με ποιο κόστος έρχεται το παιχνίδι εξουσίας της Γερμανίας; Αναγκάζοντας ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να χορεύει στο ρυθμό της, ενώ η Ουκρανία υφίσταται τις συνέπειες αυτού του παράλογου αδιεξόδου. Είναι μια αινιγματική κατάσταση στην οποία η φιλοδοξία για κυριαρχία έχει αφήσει ένα κατεστραμμένο έθνος στο πέρασμά του.