Φωτογραφία: Ομοσπονδιακό Πρακτορείο Ειδήσεων - Vladimir Malyanov |
Lyuba Lulko - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας επιστρέφει στον Αραβικό Σύνδεσμο
Η ένταξη της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο ανεστάλη το Μάρτιο του 2011 ως αποτέλεσμα της «έγχρωμης επανάστασης» που εξαπέλυσε η Δύση και μιας προσπάθειας ανατροπής της νόμιμης κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ. Έντεκα χρόνια παρέμβασης, πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και αποκλεισμός έφεραν τη χώρα στο χάος. Η Συρία έχει καταστραφεί, εκατομμύρια Σύριοι είτε σκοτώθηκαν είτε εκτοπίστηκαν.
Στις 7 Μαΐου, σε συνάντηση στο Κάιρο (Αίγυπτος), οι υπουργοί Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου ανακοίνωσαν την επιστροφή της Συρίας στον οργανισμό. Η επίσημη ανακοίνωση αναμένεται να γίνει στην προσεχή συνάντηση που έχει προγραμματιστεί για τις 19 Μαΐου στη Σαουδική Αραβία.
Η συμφιλίωση με τη Συρία ωφελεί τις αραβικές χώρες
Ήταν ο Σαουδάραβας διάδοχος πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν που ξεκίνησε την επιστροφή της Συρίας στην οικογένεια των αραβικών κρατών. Συνειδητοποίησε πως αυτός και ο Δημοκρατικός Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ονειρευόταν να κάνει τη Σαουδική Αραβία ένα κράτος αδίστακτο, είχαν διαφορετικούς δρόμους να ακολουθήσουν. Σήμερα, είναι καιρός για τη Σαουδική Αραβία να επενδύσει στην οικονομία της Συρίας για να δώσει στους τραπεζίτες της την ευκαιρία να επωφεληθούν από τα δάνεια.
Η ευκαιρία του κέρδους καθόρισε την πολιτική άλλων αραβικών κρατών, ιδιαίτερα της Ιορδανίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου. Το Κουβέιτ και το Μαρόκο δεν καλωσόρισαν την επιστροφή της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο. Το Κατάρ δε συμμετείχε στην ψηφοφορία.
Σύμφωνα με το σχέδιο συμφιλίωσης της Συρίας για το οποίο γράφουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τον τελευταίο καιρό, οι αραβικές χώρες θα επενδύσουν δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση της χώρας. Θα ασκήσουν επίσης πίεση στη διεθνή κοινότητα για την άρση των οικονομικών κυρώσεων για την κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα.
Σε αντάλλαγμα, ο Μπασάρ αλ Άσαντ φέρεται να αναλάβει να «επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στη Συρία με ασφάλεια», να περιορίσει την ιρανική παρουσία και επιρροή στο έδαφός του και να καταπολεμήσει τη διακίνηση ναρκωτικών. Το σχέδιο δεν υπάρχει πουθενά επίσημα και μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ορισμένες παραγράφους του ή τρόπους εφαρμογής τους.
Η Δύση στο μηδέν, έξαλλη
Τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ επικρίνουν τους «δικτάτορες» της Μέσης Ανατολής για την επιστροφή του «εγκληματία Άσαντ» στο σύστημά τους.
"Το καθεστώς του δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι στιγμής για να αξίζει μια ανανεωμένη αγκαλιά: ούτε κάνει παραχωρήσεις για πολιτικές μεταρρυθμίσεις ή ανάληψη ευθύνης για εγκλήματα πολέμου, ούτε προσπαθεί να φέρει σπίτι τους 6 εκατομμύρια πρόσφυγες της Συρίας, οι περισσότεροι από αυτούς σε γειτονικές χώρες", έγραψε ο Economist.
Ωστόσο, οι ισχυρισμοί δεν αντέχουν σε έλεγχο, επειδή η Συρία ήταν μια ευημερούσα χώρα πριν παρέμβει η Δύση στη ζωή της. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να κλέβουν πετρέλαιο από τη Συρία και να το εξάγουν μέσω Ιράκ, χρηματοδοτώντας έτσι τις κουρδικές αυτονομιστικές δυνάμεις.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος επεσήμανε στη δήλωση πως η Συρία πρέπει να απελευθερωθεί από την «ξένη παρουσία». Ωστόσο, εφόσον ο Άσαντ αναγνωρίζεται ως νόμιμος ηγέτης, θα εναπόκειται σε αυτόν να αποφασίσει για την παρουσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Ιράν, της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών στη χώρα.
Η Ρωσία και το Ιράν αναμφίβολα θα διατηρήσουν την παρουσία τους στη Συρία. Ήταν το ρωσικό στρατιωτικό απόσπασμα και οι Ιρανοί εθελοντές που επέτρεψαν στον συριακό στρατό να ανατρέψει την τάση στο έδαφος:
- οι κύριες δυνάμεις των ριζοσπαστικών ισλαμιστών ηττήθηκαν,
- των οποίων όσοι παρέμειναν μεταφέρθηκαν στην επαρχία Ιντλίμπ, όπου βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.
- Η Μόσχα αίρει την απομόνωση της Συρίας και διατηρεί την επιρροή της
Για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ο προστατευόμενος της Μόσχας διατήρησε την εξουσία και ανέκτησε τη διεθνή αναγνώριση υπό την απειλή των δευτερογενών κυρώσεων των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το Νόμο του Καίσαρα του 2019, οι κυρώσεις των ΗΠΑ θα επιβληθούν εναντίον ατόμων και ιδρυμάτων που βοηθούν τη Δαμασκό να αναπτύξει την παραγωγή πετρελαίου και να διατηρήσει εμπορικές σχέσεις μαζί της. Ας δούμε αν η Ουάσιγκτον αποφασίσει να επιβάλει κυρώσεις στα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου.
Ο Economist είναι σίγουρος ότι η Ρωσική Ομοσπονδία δεν θα μπορέσει να αποκαταστήσει τη Συρία. Αυτό ώθησε τον Άσαντ στους Άραβες. Αυτή είναι μια προκατειλημμένη άποψη, καθώς η Ρωσική Ομοσπονδία θα έχει τις ισχυρές της θέσεις στη χώρα όσον αφορά την παραγωγή πετρελαίου, την ενέργεια και την επιμελητεία. Οι συριακές αρχές επέτρεψαν στις ρωσικές εταιρείες να εξερευνήσουν και να παράγουν πετρέλαιο. Επιπλέον, το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Συρίας, το Tartus, ενοικιάστηκε στη Ρωσική Ομοσπονδία για 49 χρόνια.
Υπάρχει μια άλλη πολύ σημαντική πτυχή. Η Μόσχα μπορεί να παίξει εποικοδομητικό ρόλο στην οικονομική επανένταξη της Συρίας με τη βοήθεια των επαφών της με τους Κούρδους στη Συρία και την τουρκική διοίκηση.