 |
| pixabay / Couleur |
Του Στρατή Μαζίδη
Η σταθερότητα όμως δε διασφαλίζεται μόνο με το να τιμωρείς ή να αποφεύγεις να ξαναζήσεις εφιάλτες. Πχ αν έχεις 38,5 πυρετό και πάρεις ένα αντιπυρετικό, θα έχεις το αποτέλεσμα που θες. Αν πάρεις το μισό κουτί, ανοίγεις το δρόμο σε άλλες περιπέτειες. Πολύ χειρότερες.
Ένας άλλος παράγοντας που απειλεί την σταθερότητα, είναι η ασυδοσία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο θέμα πανδημίας παρουσίασε αρκετά ανησυχητικά συμπτώματα. Είχαμε έναν πρωθυπουργό που κάθε λίγο έβγαλε διαγγέλματα και λάμβανε αποφάσεις που ενίοτε δεν τηρούσε [πχ βόλτα στην Πάρνηθα]. Εν τω μεταξύ ήδη κυκλοφόρησαν οι δηλώσεις Γεωργιάδη για εκλογή 180 βουλευτών στις επόμενες κάλπες ώστε η νέα κυβέρνηση να μπορεί από μόνη να προχωρήσει σε αλλαγές στο Σύνταγμα. Ποιες αλλαγές; Σε τι αφορούν; Έχετε ακούσει κάτι; Κι αν δε σας ενδιαφέρει, ίσως όμως να τις ζήσετε άμεσα αλλά να είναι αργά.
Οι υποστηρικτές της θεωρίας των ισχυρών κυβερνήσεων για λόγους ασφαλείας και σταθερότητας θα αναγνωρίζουν πως αυτός ο στόχος εξυπηρετείται όταν ένα κυβερνητικό κόμμα έχει το πολύ 160-165 βουλευτές ώστε κρίσιμα θέματα να μην άπτονται των αποφάσεων του ενός. Η παρελθούσα κυβέρνησης της ΝΔ έκανε εκπτώσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας για να κλείσει ετεροβαρείς συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο. Βέβαια, αν δεν είσαι ψαράς, δε σε νοιάζει που οι Ιταλοί έρχονται στα 6-12νμ. Στον αντίποδα θα πει κανείς ότι η Κρήτη βάφτηκε πρώτη φορά μπλε κι ας δέχθηκε η κυβέρνηση πως το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου δε δικαιούται πλήρη ΑΟΖ με το Νίκο Δένδια να μας αφήνει εμβρόντητους ομολογώντας πως δε γνώριζε ούτε αυτός ότι θα υπογράψει πηγαίνοντας στο Κάιρο. Οι συνειρμοί δικοί σας.
Αν όμως όλα τα παραπάνω έγιναν με μια κυβέρνηση με άνετη πλειοψηφία, ποιος μπορεί να προδικάσει τι θα συμβεί αν η ΝΔ ξεπεράσει τις 170 έδρες ή ακόμη και τις 180 που ονειρεύεται;
Δεδομένου ότι οι επόμενες κάλπες δε θα αναδείξουν ισχυρή κοινοβουλευτικά αξιωματική αντιπολίτευση, είτε μιλάμε για το ΣΥΡΙΖΑ, είτε για το ΠΑΣΟΚ, καλό θα είναι η νέα Βουλή να μην είναι πεντακομματική. Η είσοδος της Πλεύσης Ελευθερίας για μια πιο γνήσια αριστερή φωνή και της Νίκης για ένα ακόμη αντίβαρο σε θέματα εθνικού και αξιακού ενδιαφέροντος, αποκτά πλέον χαρακτηριστικά εγγύησης της λειτουργίας της δημοκρατίας και ενδεχομένως αποτροπής οδυνηρών εξελίξεων στα εθνικά μας θέματα. Για την ιστορία να θυμίσουμε το εξής. Αν το 2015 οι Ελληνες ψηφοφόροι είχαν επιβραβεύσει την εντιμότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και των υπόλοιπων 30-35 βουλευτών του τότε ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο, βάζοντας τη Λαϊκή Ενότητα στη Βουλή, η Συμφωνία των Πρεσπών θα ήταν ένα άπιαστο όνειρο για ορισμένους.
Να λοιπόν πως ένα... μικρό κόμμα μπορεί να προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στον τόπο. Για αυτό η ψήφος σε αυτά όχι μόνο δεν είναι χαμένη, αλλά ίσως η πλέον σοφή κίνηση.
Καθώς η «σταθερότητα» διασφαλίστηκε με τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ, το διακύβευμα των επόμενων εκλογών είναι να αποφευχθεί η ασυδοσία, ώστε να αποτραπούν επικίνδυνες κινήσεις τόσο σε κορυφαία εσωτερικά ζητήματα όσο και στους ανοικτούς λογαριασμούς της χώρας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.