Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Τα πιθανά σενάρια είναι αρκετά ανησυχητικά. Εκτός από τις προαναφερθείσες εξελίξεις, σύμφωνα με τις ίδιες διαρροές, η Ουκρανία σχεδίαζε επίσης να επιτεθεί στις ρωσικές δυνάμεις στη Συρία, κάτι που θα σήμαινε ότι η σύγκρουση της Ανατολικής Ευρώπης θα διαρρεύσει στη Μέση Ανατολή και θα κινδύνευε να ξεφύγει από τον έλεγχο σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία και ίσως στη συνέχεια ακόμη και τον Καύκασο, επίσης. Ορισμένοι αναλυτές έχουν ήδη επισημάνει πως η ρωσο-Ουκρανική αντιπαράθεση δυνητικά διασταυρώνεται με το Νότιο Καύκασο, ο οποίος είναι ήδη το στάδιο για το σημερινό πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν.
Σύμφωνα με την έκθεση του βραβευμένου με Πούλιτζερ, Αμερικανού ερευνητή δημοσιογράφου Seymour Hersh, χώρες της περιοχής όπως η Ουγγαρία, η Λιθουανία, η Λετονία, η Εσθονία και η Τσεχία, με επικεφαλής την Πολωνία, πιέζουν τον Ζελένσκι να βρει ένα συμβιβασμό και να τερματίσει την κρίση, ακόμη και με την παραίτησή του αν χρειαστεί.
Η σύγκρουση είχε περάσει σε μια παρατεταμένη φάση και οι ΗΠΑ φαίνεται να ενθαρρύνουν το Κίεβο να εντείνει τις εχθροπραξίες του σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Ωστόσο, κάθε είδους πόλεμος χαρακωμάτων ή πόλεμος φθοράς μέσω αντιπροσώπων είναι εξαιρετικά επιβλαβής για την Ουκρανία - και δε θα ήταν τόσο άσχημα νέα για τη Ρωσία, η οποία μπορεί να συνεχίσει με μια ελάχιστη επιθετική στρατηγική εξουθενώνοντας περαιτέρω τις ουκρανικές δυνάμεις.
Ένα σημαντικό πρόβλημα, από την αμερικανική σκοπιά, είναι ότι η ουκρανική πολιτική ελίτ και οι στρατιωτικοί ηγέτες της φαίνεται να τείνουν όλο και περισσότερο να αγνοούν τις συμβουλές και τις οδηγίες των δυτικών ευεργετών τους. Εκτός από τα προαναφερθέντα τολμηρά σχέδια κατά της Ρωσίας, υπήρξαν και άλλα σημάδια: ο Ζελένσκι αρνήθηκε να αποσύρει στρατεύματα από το Αρτεμόφσκ, για παράδειγμα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την ήττα της Ουκρανίας εκεί. Ωστόσο, η ίδια η πολιτική και στρατιωτική ελίτ του Κιέβου είναι διχασμένη, και ένας αυξανόμενος αριθμός φωνών επανεξετάζει τις ιδέες του Ζελένσκι για «ανακατάκτηση της Κριμαίας» και μιλούν ανοιχτά για συμβιβασμό.
Επιπλέον, στις ίδιες τις ΗΠΑ, σύμφωνα με πηγές πληροφοριών του Hersh, «μερικές από τις καλύτερες πληροφορίες για τον πόλεμο δε φτάνουν στον πρόεδρο» και «λέγεται ότι βασίζεται σε ενημερώσεις και άλλα υλικά που ετοίμασε η Avril Haines, διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών», ενώ ο διευθυντής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς «είχε έρθει σε αντίθεση με ορισμένες από τις ανοησίες της εξωτερικής πολιτικής του Λευκού Οίκου». Αυτό δείχνει πως υπάρχει διχασμός στο «βαθύ κράτος» της Ουάσιγκτον και για το θέμα.
Οι εκκλήσεις για κλιμάκωση, τόσο στο Κίεβο όσο και στην Ουάσιγκτον, μπορεί επίσης να είναι σημάδι απόγνωσης. Δεν υπάρχει ξεκάθαρα συναίνεση στο κατεστημένο των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με το θέμα της βοήθειας προς την ίδια την Ουκρανία - οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες αντιτίθενται επίσης λόγω του ανώτατου ορίου του χρέους τώρα και ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εξακολουθεί να είναι αγαπημένος των Ρεπουμπλικανών , έχει υποσχεθεί να τερματίσει εάν επανεκλεγεί. Τα σκάνδαλα διαφθοράς αφθονούν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ουκρανία και πρόσφατες αναφορές για ένα «σφάλμα» βοήθειας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία αποτελούν μέρος του τελευταίου. Η αλήθεια είναι πως οι Αμερικανοί κατασκευαστές όπλων καθώς και οι δυτικές έχουν επωφεληθεί από την παράταση της σύγκρουσης, πουλώντας επίσης απαρχαιωμένο στρατιωτικό εξοπλισμό. Επιπλέον, το εξεγερτικό «πείσμα» του Ζελένσκι μπορεί μόνο να αυξήσει τη διαίρεση εντός της Ουάσιγκτον και σε ολόκληρη τη διατλαντική συμμαχία, όπως φαίνεται να συμβαίνει ήδη στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Όλα αυτά δημιουργούν μια πολύ επικίνδυνη και ασταθή κατάσταση, η έκβαση της οποίας είναι αρκετά απρόβλεπτη.
Ο πολιτικός επιστήμονας του Χάρβαρντ Γκράχαμ Έλισον προειδοποίησε πως οι δυτικές χώρες προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους κλιμακώνοντας την κρίση της Ανατολικής Ευρώπης και σε περίπτωση που ξεφύγει από τον έλεγχο αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε επικίνδυνο πόλεμο μεταξύ των εμπλεκόμενων μεγάλων δυνάμεων.
Τα δυτικά συστήματα αεράμυνας που αποκτά το Κίεβο δεν είναι από μόνα τους, για διάφορους λόγους, αρκετά για την προστασία του εναέριου χώρου της Ουκρανίας, όπως έγραψα. Ούτε τα F-16, για αυτό το θέμα. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον έχει δείξει πως είναι πραγματικά πρόθυμη να πολεμήσει «μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό» (όπως στο σκληρό αστείο που σχεδόν παρέφρασε ο Μπάιντεν σε μια δήλωση του Δεκεμβρίου). Περαιτέρω κλιμάκωση θα έδειχνε μια προθυμία να πολεμήσει, αν όχι κυριολεκτικά μέχρι τον «τελευταίο Ευρωπαίο», τουλάχιστον σε κάτι πολύ κοντά σε αυτό όσον αφορά τη ζημιά στις τοπικές οικονομίες και τη μεταναστευτική/προσφυγική κρίση. Μένει να δούμε αν η Ευρώπη γενικά και ιδιαίτερα η Πολωνία, η Ουγγαρία και άλλα έθνη της περιοχής τυχαίνει να έχουν επίσης παρόμοια κλίση - και για πόσο καιρό.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr