Δεν είναι μυστικό πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει ενεργειακή κρίση. Οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου εκτοξεύονται, αφήνοντας τους απλούς πολίτες να δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς ενέργειας. Λοιπόν, ποια είναι η λύση; Η μόνη απάντηση βρίσκεται στην στροφή προς τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, τους δύο γεωπολιτικούς εχθρούς της Ευρώπης. Είναι ένα πικρό χάπι για να το καταπιείς, αλλά φαίνεται ότι η Ευρώπη δεν έχει άλλη επιλογή.
Bishnu Rathi - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Γιατί, θα ρωτήσετε; Λοιπόν, ας δούμε τις εναλλακτικές. Η ιδέα ότι η Αμερική και η Αφρική θα μπορούσαν να προμηθεύουν πετρέλαιο στην Ευρώπη είναι δελεαστική, αλλά δυστυχώς δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται. Η υλικοτεχνική υποστήριξη και το κόστος που συνδέονται με τη μεταφορά πετρελαίου από αυτές τις περιοχές στην Ευρώπη δεν είναι απλώς εφικτά.
Αρχικά, ας εξετάσουμε την Αφρική. Ενώ η ήπειρος έχει σημαντικά αποθέματα πετρελαίου, πολλές από τις χώρες με αυτά τα αποθέματα δεν είναι αρκετά σταθερές ώστε να εξορύξουν και να εξάγουν αξιόπιστα αυτό το πετρέλαιο. Η πολιτική αστάθεια, η διαφθορά και οι συγκρούσεις καθιστούν δύσκολη τη δημιουργία της απαραίτητης υποδομής και τη διατήρηση μιας συνεπούς προσφοράς. Επιπλέον, το κόστος κατασκευής αγωγών και άλλων υποδομών μεταφοράς από την Αφρική στην Ευρώπη θα ήταν αστρονομικό. Αυτές οι υλικοτεχνικές προκλήσεις καθιστούν απίθανο ότι η Αφρική θα είναι σημαντική πηγή πετρελαίου για την Ευρώπη σύντομα.
Τώρα ας στραφούμε στην Αμερική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου στον κόσμο, αλλά μεγάλο μέρος αυτού του πετρελαίου χρησιμοποιείται εγχώρια. Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ εισάγουν περισσότερο πετρέλαιο από ό,τι εξάγουν, και μεγάλο μέρος αυτού του εισαγόμενου πετρελαίου προέρχεται από τον Καναδά και όχι από την Ευρώπη. Το κόστος μεταφοράς πετρελαίου από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη θα ήταν απαγορευτικά ακριβό, ειδικά δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης των διατλαντικών σχέσεων. Επιπλέον, οι παραγωγοί πετρελαίου των ΗΠΑ πιθανότατα θα ενδιαφέρονται περισσότερο να πουλήσουν το πετρέλαιο τους σε άλλες αγορές, όπως η Ασία, όπου η ζήτηση είναι υψηλή και οι τιμές είναι συχνά υψηλότερες.
Έτσι, εάν ούτε η Αφρική ούτε η Αμερική μπορούν ρεαλιστικά να προμηθεύουν πετρέλαιο στην Ευρώπη, σε κατάσταση αφήνει αυτό από την ήπειρο; Δυστυχώς, αφήνει την Ευρώπη σε μια επισφαλή θέση, σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή για τις ενεργειακές της ανάγκες.
Επιπλέον, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι ιδιότητες που διαφοροποιούν έναν τύπο πετρελαίου από έναν άλλο μπορούν να περιορίσουν τη δυνατότητα υποκατάστασης, και αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η Ρωσία και η Μέση Ανατολή είναι τα μόνα αξιόπιστα έθνη για την Ευρώπη όσον αφορά τις προμήθειες πετρελαίου. Το κορυφαίο ρωσικό προϊόν, το αργό Urals, είναι ένα μείγμα γλυκό και ελαφρύ, καθιστώντας το ιδιαίτερα κατάλληλο για την παραγωγή ντίζελ και καυσίμου αεριωθουμένων. Αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας, καθώς αυτά τα καύσιμα είναι ζωτικής σημασίας για πολλές βιομηχανίες και είναι απαραίτητα για τις μεταφορές.
Μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών της Μέσης Ανατολής, το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας έρχεται πιο κοντά στα Ουράλια σε ποιότητα. Αυτό σημαίνει πως μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή των ίδιων τύπων καυσίμων στα οποία βασίζεται η Ευρώπη, και αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί βασικό προμηθευτή για πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το γεγονός ότι η Ρωσία και η Μέση Ανατολή έχουν τους τύπους πετρελαίου που χρειάζεται η Ευρώπη σημαίνει ότι είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές πετρελαίου για την ήπειρο.
Είναι κρίμα, λοιπόν, που η Ευρώπη ξόδεψε τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια αποξενώνοντας τη Ρωσία και τα έθνη της Μέσης Ανατολής, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, επιβάλλοντας κυρώσεις, επικηρύσσοντας την οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παίζοντας γεωπολιτικά παιχνίδια. Φαίνεται ότι οι ηγέτες της Ευρώπης ήταν πολύ απασχολημένοι με το να φουσκώνουν το στήθος τους και να τσακώνονται με τους ηγέτες Πούτιν και MBS για να συνειδητοποιήσουν ότι αυτοπυροβολούνται στα πόδια. Δαιμονοποίησαν τη Ρωσία, το μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου στη γειτονιά της Ευρώπης, και έκλεισαν τα μάτια στο γεγονός πως η Μέση Ανατολή είναι η μόνη άλλη περιοχή που μπορεί να εκπληρώσει την όρεξη της Ευρώπης για πετρέλαιο. Η Αφρική και οι Ηνωμένες Πολιτείες, αν και πολλά υποσχόμενες, απλώς δεν είναι εφικτές επιλογές για υλικοτεχνικούς λόγους.
Και όμως, η Ευρώπη συνεχίζει να κάνει μια επίδειξη δημοκρατίας και ακτιβισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάτι με το οποίο η ίδια παλεύει. Ίσως οι ηγέτες της Ευρώπης θα έπρεπε να βγάλουν μια σελίδα από το δικό τους βιβλίο και να επικεντρωθούν στο να καθαρίσουν το δικό τους χάλι πριν κουνήσουν το δάχτυλο σε άλλους. Αλλά δυστυχώς, η Ευρώπη φαίνεται να είναι πολύ απασχολημένη με τον Πούτιν, τον MBS και τον MBZ για να συνειδητοποιήσει ότι τα πολιτικά παιχνίδια τους που βασίζονται στον εγωισμό κοστίζουν ακριβά στους πολίτες τους. Οι κυρώσεις και η πολιτική στάση έκαναν τη Ρωσία πιο αποφασισμένη να πουλήσει το πετρέλαιο της αλλού, και τώρα η Ευρώπη μένει να πληρώνει ένα ασφάλιστρο για την ενέργεια, ενώ η Ρωσία κάθεται πίσω και μετράει τα κέρδη της.
Είναι σχεδόν σαν η Ευρώπη να παίζει ένα παιχνίδι «κόψτε τη μύτη σας για να κακοποιήσετε το πρόσωπό σας». Έχουν αλλοτριώσει τις αξιόπιστες πηγές πετρελαίου τους προς όφελος των παιχνιδιών επιβλητικότητας και γεωπολιτικής εξουσίας. Είναι πιο σημαντικό να κερδίσουμε πολιτικούς βαθμούς και να διατηρήσουμε έναν αέρα ανωτερότητας ή είναι πιο σημαντικό να διασφαλίσουμε πως οι απλοί πολίτες μπορούν να αντέξουν οικονομικά να θερμάνουν τα σπίτια τους και τα αυτοκίνητά τους με καύσιμα; Η απάντηση φαίνεται ξεκάθαρη και είναι κρίμα που οι ηγέτες της Ευρώπης ήταν πολύ τυφλοί για να το δουν.
Ίσως είναι καιρός η Ευρώπη να αφήσει στην άκρη την εγωιστική πολιτική της και να επικεντρωθεί στην εξασφάλιση των ενεργειακών αποθεμάτων που χρειάζονται οι πολίτες της για να επιβιώσουν. Είναι καιρός να σταματήσουμε τη ρητορική και να αρχίσουμε να εξετάζουμε τα γεγονότα, και το γεγονός είναι πως προς το παρόν, η Ρωσία και η Μέση Ανατολή είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές πετρελαίου για την Ευρώπη. Αλλά μισό λεπτό, τουλάχιστον η Ευρώπη μπορεί να χτυπήσει τον εαυτό της στην πλάτη επειδή είναι ηθικά ανώτερη, σωστά; Δεν είναι πως οι απλοί πολίτες που αγωνίζονται να πληρώσουν τους ενεργειακούς τους λογαριασμούς δεν θα τους πειράζει να κάνουν διαλέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Ποιος χρειάζεται προσιτή και αξιόπιστη ενέργεια όταν έχεις αρχές;