M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεν είδε ποτέ μαχητικό καθήκον και είναι στρατιωτικός στρατηγός πολυθρόνας, αλλά χαρακτηρίστηκε ως «ανώτερος ηγέτης του ΝΑΤΟ» — ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Το απώτερο της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του Πάβελ στον στρατό έφτασε το 1993, όταν υπηρετούσε στη Δύναμη Προστασίας του ΟΗΕ στη Βοσνία. Οδήγησε μια ομάδα 29 στρατιωτών για να εκκενώσει ένα γαλλικό στρατιωτικό φυλάκιο υπό πολιορκία από Σέρβους στρατιώτες, το οποίο εκτέλεσε αφού ξεπέρασε εμπόδια που επιβράδυναν την επιχείρηση όπως πεσμένα δέντρα τα οποία οι στρατιώτες του έπρεπε να απομακρύνουν από το δρόμο. Η Γαλλία στόλισε τον Πάβελ.
Εν πάση περιπτώσει, ο 61χρονος στρατιώτης-πολιτικός βγήκε στο δρόμο τρέχοντας όταν μόλις 7 εβδομάδες μετά τη νέα του θέση ως αρχηγός κράτους, ο Πάβελ έριξε μια σφαίρα καμπύλης ισχυριζόμενος ότι η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος μεσολαβητής μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας λόγω της μυστικής λαχτάρας του Πεκίνου για «περισσότερο πόλεμο».
Ο Πάβελ εκτίμησε ότι η Κίνα παίρνει φθηνό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλους πόρους από τη Μόσχα σε αντάλλαγμα για υποσχέσεις «συνεργασίας» και το συμφέρον της έγκειται στην παράταση του status quo «επειδή μπορεί να ωθήσει τη Ρωσία σε ορισμένες παραχωρήσεις».
Αυτές οι παρατηρήσεις θα μπορούσαν να είχαν απορριφθεί αλλά δε συνέβη αυτό λόγω της φήμης του ως «ανώτερου ηγέτη του ΝΑΤΟ» και της φήμης της Τσεχικής Δημοκρατίας ως κουκλίστικης και γάτας της Ουάσιγκτον. Εξ ου και το μεγάλο ερώτημα: Τι ετοιμάζει η κυβέρνηση Μπάιντεν;
Το προφανές θα είναι ότι η παρατήρηση του Πάβελ για το «φτηνό» πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία στην Κίνα είναι μια κατάφωρη απλοποίηση μιας περίπλοκης ιστορίας. Η Ευρώπη λάμβανε ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο για δεκαετίες σε χαμηλές τιμές βάσει μακροπρόθεσμων συμβάσεων έως ότου η ΕΕ, υπό την αμερικανική πίεση, πήρε την ανόητη απόφαση να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία.
Ως εκ τούτου, η Ρωσία στράφηκε σε άλλες αγορές, κυρίως ασιατικές, με την Κίνα να είναι μία από αυτές. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Τι νόημα έχει να κάθεσαι στο έδαφος και να λες θλιβερές ιστορίες;
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ανησυχούν ότι ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου, όταν η Ρωσία διαφοροποιήσει τις εξαγωγικές αγορές της, ενδέχεται να μην αποκτήσουν ποτέ ξανά «φθηνό» ρωσικό αέριο. (Παρεμπιπτόντως, η Κίνα δεν είναι ο μόνος δικαιούχος, όπως θα ξέρουν οι Ευρωπαίοι που συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο και προϊόντα πετρελαίου από ινδικές εταιρείες σε πολύ υψηλότερες τιμές!).
Ο Πάβελ μίλησε στο πλαίσιο της αναμενόμενης ανακοίνωσης του Τζο Μπάιντεν πως θα επιδιώξει ξανά την προεδρία το 2024. Ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της ανακοίνωσης του Μπάιντεν την Τρίτη είναι ότι η προοπτική να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία από τώρα έως τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2024 στις ΗΠΑ μπορεί πλέον να είναι θεωρείται πρακτικά μηδενική.
Ο μόνος τρόπος που μπορεί να συμβεί διαφορετικά είναι εάν οι ΗΠΑ κερδίσουν οριστικά τον πόλεμο και ο υποψήφιος Μπάιντεν διεκδικήσει τη νίκη. Αλλά η αντίδραση από τη Μόσχα δείχνει ότι αυτό που υπάρχει στα χαρτιά είναι μια κλιμάκωση στην Ουκρανία που είναι γεμάτη με μεγάλο κίνδυνο άμεσης σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.
Ανώτατοι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου βγήκαν την Τρίτη με μια σειρά από δηλώσεις για μια επικείμενη αναμέτρηση με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν πως το νέο υπερσύγχρονο άρμα μάχης της Ρωσίας Armata T-14 έχει αναπτυχθεί στην ουκρανική γραμμή του μετώπου.
Η Μόσχα αναμένει μεγάλης κλίμακας παρέμβαση των ΗΠΑ στην εσωτερική πολιτική της Ρωσίας για τη δημιουργία συνθηκών που θα υπονόμευαν την σταθερότητα της χώρας, ως μέρος ενός μεγάλου σχεδιασμού να πυροδοτήσει τη διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως είχε συμβεί στην πρώην Σοβιετική Ένωση.
Η Μόσχα εκτιμά πως η κυβέρνηση Μπάιντεν θα προσπαθήσει σκληρά να επιφέρει αλλαγή καθεστώτος στο Κρεμλίνο. Πάνω απ 'όλα, η Μόσχα δεν αποκλείει πλέον ότι η κλιμάκωση των ΗΠΑ στην Ουκρανία μπορεί να στοχεύει στη δημιουργία συνθηκών που αποτελούν σοβαρή απειλή για το ρωσικό κράτος.
Ο πρώην πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ μίλησε έντονα για ένα τέτοιο σενάριο προειδοποιώντας ρητά ότι η Ρωσία μπορεί να αναγκαστεί να καταφύγει στην πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων εάν απειληθεί η ύπαρξή της, υπογραμμίζοντας πως η παράγραφος 19 του πυρηνικού δόγματος της χώρας αναφέρει ότι τα πυρηνικά όπλα «μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν υπάρχει επιθετικότητα κατά της Ρωσίας με τη χρήση άλλων τύπων όπλων που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη του κράτους. Είναι ουσιαστικά η χρήση πυρηνικών όπλων ως απάντηση σε τέτοιες ενέργειες. Οι πιθανοί αντίπαλοί μας δεν πρέπει να το υποτιμούν αυτό».
Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στην ψυχική υγεία του Μπάιντεν και τις αποτυχημένες σχολές, ο Μεντβέντεφ έγραψε επίσης στο Twitter: «Ο Μπάιντεν, τελικά, πήρε την απόφαση. Ένα τολμηρό γκέιζερ. Στη θέση του αμερικανικού στρατού, θα έφτιαχνα αμέσως ένα ψεύτικο μπαούλο με ψεύτικους πυρηνικούς κωδικούς σε περίπτωση που κερδίσει, ώστε να αποφευχθούν θανατηφόρες συνέπειες».
Από την άλλη πλευρά, το φάντασμα που στοιχειώνει την κυβέρνηση Μπάιντεν είναι πως η Ευρώπη δεν μπορεί εύκολα να απομακρυνθεί από τη σχέση της με την Κίνα και είναι τα συμφέροντα των οικονομικών εστιών της Παλαιάς Ευρώπης που θα καθορίσουν τελικά την πολιτική της ΕΕ.
Μην κάνετε λάθος, μόλις 3 χώρες της Παλαιάς Ευρώπης — Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία — αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το μισό του ΑΕΠ της ΕΕ και είναι επίσης οι μεγαλύτεροι εμπορικοί εταίροι της Κίνας στην ΕΕ. Εν μέσω της συζήτησης σχετικά με την πρόσφατη επικύρωση από τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για μια στενή εργασιακή σχέση με την Κίνα, αυτό που πέρασε απαρατήρητο είναι ότι ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τον Μακρόν. Το ίδιο και με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία απεχθάνεται επίσης να χάσει την Κίνα ως προνομιούχο εμπορικό εταίρο, αφού έχασε τη Βρετανία και τη Ρωσία.
Οι νέοι Ευρωπαίοι όπως ο Πάβελ μπορεί να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες, καθώς είναι οι ισχυρότεροι υπερατλαντικοί στην ΕΕ, αλλά η Ανατολική Ευρώπη αποτελεί μόλις το 10% του ΑΕΠ της ΕΕ και δε μιλά για την ΕΕ, παρά τη διαφημιστική εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης που απολάμβαναν πρόσφατα οι ηγέτες της ως «κράτη πρώτης γραμμής», λόγω της αγγλοαμερικανικής πατρωνίας.
Αρκεί να πούμε πως υπάρχει τρόμος στο αμερικανικό μυαλό ως προς το εάν η ΕΕ θα ακολουθήσει τις ΗΠΑ σε συγκρουσιακή θέση με την Κίνα τους επόμενους μήνες ή θα προσπαθήσει να γίνει πιο ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ, με όλες τις συνέπειες που θα προέκυπταν. Ομοίως, από την σκοπιά της Γηραιάς Ευρώπης, η μεγάλη αμφιβολία είναι αν μια μελλοντική αμερικανική κυβέρνηση θα ήθελε να ευθυγραμμιστεί με την Ευρώπη ακόμα κι αν η Ευρώπη ευθυγραμμιστεί με τις ΗΠΑ.
Συνολικά, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η ΕΕ θα ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις ΗΠΑ σε μια συνολική σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν συμφωνώντας να παγώσει τα επίσημα αποθέματα της Κίνας όπως έκανε πέρυσι με τη Ρωσία και να σταματήσει να επενδύει στην Κίνα.
Η οικονομία της ΕΕ απλά δεν είναι χτισμένη για σχέσεις ψυχρού πολέμου, καθώς έχει γίνει υπερβολικά εξαρτημένη από τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πράγματα, επομένως, η μεγάλη πιθανότητα είναι ότι το φιλοκινεζικό λόμπι στη Γερμανία θα κερδίσει αυτή τη συζήτηση. Στην πραγματικότητα, στην πορεία, η γαλλογερμανική συμμαχία μπορεί επίσης να αναζωπυρωθεί.
Η δαιμονοποίηση της Κίνας από τον Πάβελ ως κακό πνεύμα που καταδιώκει την Ευρώπη μπορεί να τεθεί σε προοπτική. Η φωνή του είναι μια παρένθετη φωνή που εκφράζει την αγωνία του Μπάιντεν πως καθώς ο ουκρανικός στρατός έχει καθηλωθεί πλήρως στα πεδία των μαχών από τις ρωσικές δυνάμεις τους επόμενους μήνες, η Ευρώπη μπορεί να ενώσει τα χέρια με την Κίνα για να τερματίσει τον πόλεμο.