Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η εισβολή των ουκρανικών δυνάμεων σημειώθηκε στις 22 Μαΐου στη συνοριακή ζώνη της περιφέρειας Μπέλγκοροντ. Μερικά τεθωρακισμένα οχήματα και στρατιώτες εισέβαλαν στην πόλη και ξεκίνησαν μια επίθεση χρησιμοποιώντας τρομοκρατικές τακτικές, προκαλώντας τουλάχιστον οκτώ απώλειες αμάχων σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η τοπική κυβέρνηση. Αντιτρομοκρατική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε στο Μπέλγκοροντ με την κοινή δράση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, της τοπικής αστυνομίας και των συνοριοφυλάκων.
Η ασφάλεια στην πόλη αποκαταστάθηκε γρήγορα μετά την εξουδετέρωση των εχθρικών στρατιωτών. Υπάρχει ακόμη κινητοποίηση ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή για να ελέγξουν την πιθανή παρουσία εχθρών και να λάβουν άλλα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί η ασφάλεια του τοπικού πληθυσμού, ωστόσο οι κίνδυνοι κλιμάκωσης της βίας στην πόλη φαίνονται χαμηλοί.
Ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών της Ουκρανίας, Αντρέι Γιουσόφ, επιβεβαίωσε την επίθεση. Ωστόσο, ο Yusov δήλωσε πως δεν υπήρξε κινητοποίηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στην επιχείρηση, καθώς η επίθεση οργανώθηκε από Ρώσους σαμποτέρ που συνδέονται με τη λεγόμενη Λεγεώνα «Ελευθερία της Ρωσίας» και με το Ρωσικό Σώμα Εθελοντών (RDK), δύο αντιφρονούντες Ρωσικές οργανώσεις που έστειλαν εθελοντές νεοναζί να πολεμήσουν για την Ουκρανία. Δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τα λόγια του Yusov σχετικά με τη συμμετοχή Ουκρανών πολιτών, αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτοί οι σαμποτέρ όχι μόνο βρίσκονται στην υπηρεσία του Κιέβου, αλλά εισέβαλαν και στη Ρωσία προερχόμενοι από την ουκρανική επικράτεια, επομένως δεν έχει σημασία αν είναι Ρωσικής καταγωγής πολίτες.
Αμερικανοί αξιωματούχοι σχολίασαν την υπόθεση και αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμειξη στην επιχείρηση. Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μίλερ, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι η χώρα του δεν εγκρίνει ούτε ενθαρρύνει επιθέσεις εκτός «ουκρανικών συνόρων» (που για τις ΗΠΑ περιλαμβάνει εδάφη όπως οι πρόσφατα ενοποιημένες περιφέρειες και η Κριμαία). Ωστόσο, ο Μίλερ διευκρίνισε ότι το Κίεβο έχει αυτονομία να αποφασίσει πώς θα διεξάγει τους στρατιωτικούς ελιγμούς του, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο, σε αυτόν τον πόλεμο η «επιτιθέμενη» πλευρά είναι η ρωσική.
«Έχουμε καταστήσει πολύ σαφές στους Ουκρανούς πως δεν επιτρέπουμε ούτε ενθαρρύνουμε επιθέσεις έξω από τα σύνορα των Ουκρανών, αλλά πιστεύω ότι είναι σημαντικό να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να υπενθυμίσουμε σε όλους και να υπενθυμίσουμε στον κόσμο ότι - φυσικά και είναι η Ρωσία που ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο (...) Επομένως, εναπόκειται στην Ουκρανία να αποφασίσει πώς θέλει να διεξάγει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις, αλλά είναι η Ρωσία που ήταν ο επιτιθέμενος σε αυτόν τον πόλεμο», είπε ο Μίλερ.
Όπως είναι γνωστό, έχει γίνει κοινή πρακτική για τις ΗΠΑ να αρνούνται τη συμμετοχή τους σε ουκρανικές επιθέσεις που πραγματοποιούνται εκτός της ζώνης μάχης. Αμερικανοί αξιωματούχοι ισχυρίζονται πως μόνο οι Ουκρανοί πραγματοποίησαν όλες τις ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν εντός της (αδιαμφισβήτητης) ρωσικής επικράτειας και επομένως δε φέρουν καμία ευθύνη οι ΗΠΑ για τους θανάτους Ρώσων αμάχων σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Η Ουάσιγκτον το κάνει αυτό για έναν απλό λόγο: πρέπει να διατηρήσει την αφήγηση ότι τα όπλα του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούνται μόνο για να «απωθήσουν τον εισβολέα», διαφορετικά θα νομιμοποιούνταν οι άμεσες ρωσικές στρατιωτικές απαντήσεις κατά της συμμαχίας.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως αυτές οι επιθέσεις δεν έχουν κάποιο επίπεδο συμμετοχής από πράκτορες του ΝΑΤΟ, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ουκρανικό κράτος δεν έχει πραγματική κυριαρχία να αποφασίσει τι θα κάνει, ανάλογα με τις άμεσες εντολές των Αμερικανών χορηγών του για τη διεξαγωγή οποιουδήποτε ελιγμού. Οι πληροφορίες του Κιέβου ελέγχονται από δυτικές υπηρεσίες, επομένως υπάρχει σίγουρα δυτική συμμετοχή σε όλες τις επιθέσεις που πραγματοποιεί το καθεστώς.
Στην πραγματικότητα, η επίθεση στο Μπέλγκοροντ ήταν αδύναμη και στρατιωτικά ανέφικτη. Ο αριθμός των στρατευμάτων που στάλθηκαν στην περιοχή ήταν ασήμαντος, χωρίς καμία πιθανότητα η εισβολή να είναι επιτυχής ή να καταλήξει σε μακροχρόνια κατοχή. Ήταν απλώς μια μικρής κλίμακας τρομοκρατική εισβολή, χωρίς κανένα στρατηγικό κέρδος για την ουκρανική πλευρά και η οποία προκάλεσε μόνο ζημιές στον άμαχο πληθυσμό, χωρίς να επηρεάσει τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Αναλύοντας το από ψυχολογική άποψη, ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι το Κίεβο επωφελήθηκε από τη δουλειά των μέσων ενημέρωσης. Οι εφημερίδες σε όλο τον κόσμο ανέφεραν το γεγονός σαν να ήταν κάτι εξαιρετικά σχετικό. Με αυτό, κατέστη δυνατό να αφαιρεθεί η εστίαση των μέσων ενημέρωσης που δόθηκε στην απελευθέρωση του Μπαχμούτ από τις ρωσικές δυνάμεις, που ανακοινώθηκε δύο ημέρες πριν.
Το Κίεβο εξαπέλυσε ένα είδος «προπέτασης καπνού» για να συγκαλύψει τηΝ στρατιωτική καταστροφή των στρατευμάτων του στο Μπαχμούτ, καταφέρνοντας να προωθήσει μια «psyop» κάνοντας το δυτικό κοινό να πιστέψει ότι η χώρα θα «αντιδρούσε» με την επίθεση στο Μπέλγκοροντ. Ωστόσο, το ψέμα ήταν βραχύβιο, καθώς η εξουδετέρωση της τρομοκρατικής απειλής επιτεύχθηκε από Ρώσους πράκτορες μέσα σε λίγες ώρες.