photo: facebook.com/abaerbock |
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock χαρακτήρισε την πρόσφατη επίσκεψή της στην Κίνα ως «περισσότερο από συγκλονιστική», υποστηρίζοντας πως ενώ η Γερμανία δεν πρέπει να «αποσυνδεθεί» από το Πεκίνο, δε θα πρέπει πλέον να είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος του Βερολίνου.
Του Τιμούρ Φομένκο, πολιτικού αναλυτή - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Μπάερμποκ βρισκόταν στο Πεκίνο για μια προφανή επίσκεψη ελέγχου ζημιών, μετά το ταξίδι του Εμανουέλ Μακρόν που δημοσιοποιήθηκε ευρέως στη χώρα και την επακόλουθη κριτική για τις ΗΠΑ. Οι επικριτικές της παρατηρήσεις για την Κίνα έγιναν την Τετάρτη, καθώς μίλησε στην Bundestag.
Το Κόμμα των Πρασίνων της Γερμανίας, το οποίο είναι μέρος ενός κυβερνητικού συνασπισμού με το μεγαλύτερο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), είναι γνωστό για την γερακινή ατλαντική εξωτερική πολιτική. Έχοντας ξεκινήσει ως αντιπολεμικό περιβαλλοντικό κόμμα το 1980, οι απόψεις του έχουν πλέον αλλάξει στην υποστήριξη του ΝΑΤΟ και της επέκτασής του προς τα ανατολικά, βλέποντας την στρατιωτική συμμαχία ως κρίσιμη για την άμυνα της Ευρώπης και πιέζοντας κατά της σύναψης συμφωνιών με τη Ρωσία και την Κίνα.
Τώρα, έχοντας καταλάβει τον έλεγχο του υπουργείου Εξωτερικών της χώρας, οι Πράσινοι επιδιώκουν να διαλύσουν την ιδιαίτερα ευνοϊκή γεωπολιτική σχέση του Βερολίνου με την Κίνα, ενώ παράλληλα θα προχωρούν σε πλήρη αναμέτρηση στην αντιπαράθεσή τους με τη Μόσχα. Πέρασαν οι εποχές του πραγματισμού, της σύνεσης και της κοινής λογικής, και εδώ είναι οι μέρες του διχαστικού φιλελεύθερου φονταμενταλισμού, που επέτρεψε στις ΗΠΑ να διαλύσουν εύκολα τα θεμέλια της ευημερίας και της οικονομικής ισχύος της Γερμανίας. Η Μπάερμποκ είναι μια καταστροφή και παίρνει μαζί της τη Γερμανία.
Παρά το γεγονός πως είναι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη, η οποία έχει διαμορφώσει την κατεύθυνση και την ολοκλήρωση μιας ολόκληρης ηπείρου, το μέλλον της Γερμανίας φαίνεται πλέον ζοφερό. Η κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με την πιθανή αλλά κατηγορηματικά αρνούμενη από την Ουάσιγκτον καταστροφή του Nord Stream 2, έχει καταστρέψει τα θεμέλια της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας και της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητάς της. Η ζημιά που προκλήθηκε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι προβλέπεται να μειώσει το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ σε 0,3% το 2023, ενώ ο ετήσιος πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 8,7% το Φεβρουάριο.
Η Baerbock φαίνεται τώρα ικανοποιημένη να ταλαντεύει τη σφαίρα της κατεδάφισης στη σχέση της χώρας της με την Κίνα, το μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο. Προσπάθησε να αποκαλύψει νέους κανόνες για να αποθαρρύνει την επέκταση των γερμανικών επιχειρήσεων στη χώρα, χρησιμοποιώντας το σημείο συζήτησης της «μείωσης της εξάρτησης». Το εμπόριο της Γερμανίας με την Κίνα ανήλθε σε 245 δισεκατομμύρια ευρώ (270,8 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2021. Αλλά το ερώτημα είναι, αν όχι η Κίνα, τότε ποιος; Γιατί δείτε τις συνέπειες αυτής της «μειωμένης εξάρτησης» από τη Ρωσία. Οι Πράσινοι υποτάσσουν τη Γερμανία στην ατζέντα των ΗΠΑ και διαλύουν ενεργά όλα όσα έχουν κάνει τη Γερμανία επιτυχημένη, με αντάλλαγμα σχεδόν τίποτα.
Οι φανατικές περιβαλλοντικές πολιτικές των Πρασίνων σε συνδυασμό με την εξωτερική τους πολιτική κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει υποστεί ενεργειακή κρίση, έχοντας χάσει τη συνεργασία της με τη Ρωσία, οι Πράσινοι επιδίωκαν πάντα έναν θεμελιώδη πυλώνα της πολιτικής τους – την αντίθεση στην πυρηνική ενέργεια. Αυτό ανάγκασε τη χώρα να παραμείνει στην αυτοκαταστροφική διαδρομή της εγκατάλειψης της πυρηνικής ενέργειας, παρά τη συντριπτική συναίνεση πως είναι φθηνή, ασφαλής και φυσικά στρατηγικά σημαντική στο περιβάλλον που δημιουργούν. Η Γερμανία έκλεισε τους τελευταίους πυρηνικούς σταθμούς της την περασμένη εβδομάδα, σε μια κίνηση που μπέρδεψε διεθνείς σχολιαστές και ειδικούς στον τομέα της ενέργειας.
Εξαιτίας αυτών των πολιτικών, η Γερμανία απειλείται με εθνική παρακμή. Η κληρονομιά της επιρροής του Κόμματος των Πρασίνων στην κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς ήταν να διαλύσει τα θεμέλια της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, να επεκτείνει την επιρροή των ΗΠΑ στη Γερμανία χονδρικά και φυσικά να σχίσει γεωπολιτικές συνεργασίες που οικοδομήθηκαν πάνω στο ρεαλισμό και το προσωπικό συμφέρον. Υπό τη Μέρκελ, η Γερμανία ήταν ένας ισχυρός και με επιρροή παίκτης, επειδή λειτουργούσε ως ανυπότακτη, χωρίς να παρεκκλίνει από τις αξίες που θεωρούσε σημαντικές. Το τίμημα της διάσπασης αυτών των κληρονομιών, που επευφημούνταν από στοχαστές που στοχεύουν αμείλικτα το Βερολίνο, που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ, ήταν να δημιουργηθεί μια Γερμανία που θα είναι πιο αδύναμη, φτωχότερη και λιγότερο σχετική – ένας Αμερικανός υποτελής. Ποιος χρειάζεται την πολυπολικότητα όταν μπορείς να βάλεις ένα Κόμμα των Πρασίνων επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών σου; Η Γερμανία βιώνει έτσι έναν αργό θάνατο στα χέρια των Πρασίνων.