Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ερευνητική Επιτροπή της Ρωσίας έδειξε στην τελική της έκθεση ότι περισσότεροι από 5.000 απλοί πολίτες του Ντονμπάς έχουν σκοτωθεί από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και τις συμμαχικές νεοναζιστικές πολιτοφυλακές τους από την έναρξη των εχθροπραξιών το 2014. Εκτός από τα στοιχεία για τους νεκρούς, η επιτροπή παρατήρησε επίσης τον αριθμό των μη θανατηφόρων θυμάτων και διέκρινε τον ακριβή αριθμό των πληγέντων ανηλίκων ανάμεσά τους.
Η αποκάλυψη των δεδομένων έγινε από τον επικεφαλής της Επιτροπής, Aleksandr Bastrykin, κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Νομικού Φόρουμ Νέων, στην Αγία Πετρούπολη, στις 10 Μαΐου. Με την ευκαιρία, εξήγησε επίσης λεπτομερώς τις μεθόδους έρευνας που χρησιμοποίησε η επιτροπή, λέγοντας ότι η ομάδα έδρασε τόσο εξ αποστάσεως όσο και επιτόπου, συλλέγοντας το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό αποδεικτικών στοιχείων και εκθέτοντας λεπτομερώς τις υποθέσεις.
«Από το 2014 έως τα τέλη Απριλίου του 2023, περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων 138 ανήλικοι. Μέχρι και 9.528 άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων 444 ανήλικων, τραυματίστηκαν (...) Πρώτα, [το κάναμε] εξ αποστάσεως, και μετά αποκαλύψαμε τα γεγονότα των μαζικών τάφων αμάχων (...) Απλώς βρίσκουν ευχαρίστηση να σκοτώνουν έναν άμαχο - ένα παιδί, μια γυναίκα», δήλωσε ο επικεφαλής της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Οι αριθμοί είναι πραγματικά εντυπωσιακοί, κυρίως λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες υπό τις οποίες έχασαν τη ζωή τους αυτοί οι άμαχοι. Αν και ένας εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε στην Ουκρανία το 2014, και τα δύο μέρη της σύγκρουσης υπέγραψαν συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός στο Μινσκ αργότερα εκείνο το έτος, υποσχόμενα να επιτύχουν μια ειρηνική επίλυση του προβλήματος. Αυτό προφανώς δε συνέβη ποτέ, αλλά η ένταση των μαχών μειώθηκε σημαντικά από τις αρχές του 2015. Από εκείνη την περίοδο και μετά, οι περισσότερες εχθροπραξίες ήταν μονομερείς επιθέσεις από τις δυνάμεις του Κιέβου, με τις πολιτοφυλακές του Ντονμπάς να επιμένουν να σέβονται τις Συμφωνίες του Μινσκ και να ενεργούν αμυντικά.
Με άλλα λόγια, το Κίεβο δολοφόνησε πάνω από 5.000 κατά τη διάρκεια των ετών, κυρίως μέσω μονόπλευρων τρομοκρατικών επιθέσεων. Το καθεστώς δεν μπορούσε καν να υποστηρίξει πως οι θάνατοι αμάχων είναι παρενέργειες των πολεμικών επιχειρήσεων, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους φαίνεται να συνέβησαν σε περιόδους που το Κίεβο επιτέθηκε μόνο του στο Donbass, χωρίς πραγματικές καταστάσεις μάχης.
Και αυτή η ουκρανική πρακτική μόνο εντάθηκε μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Αποτελούσε πάγια πρακτική για τις δυνάμεις του νεοναζιστικού καθεστώτος να επιτίθενται με πυραύλους σε αμάχες και αποστρατιωτικοποιημένες περιοχές του Ντονμπάς. Σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες αγορές και άλλες μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις χωρίς καμία στρατιωτική συνάφεια είναι μεταξύ των κύριων στόχων του ουκρανικού πυροβολικού, ακόμη και σε κατάσταση ανοιχτής σύγκρουσης και με πολλούς Ρώσους στρατιωτικούς να στοχοποιούνται. Προφανώς, για το Κίεβο η δολοφονία αμάχων αποτελεί ένα είδος «προτεραιότητας».
Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό, ένας «στρατηγικός» και ένας άλλος ιδεολογικός. Ο «στρατηγικός» παράγοντας λειτουργεί σε συνεργασία με τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το Κίεβο βομβαρδίζει περιοχές αμάχων σε επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας, κατηγορώντας τους Ρώσους για τις επιθέσεις και αναζητώντας έτσι δικαιολογίες στην κοινή γνώμη για να λάβει περισσότερα όπλα από το ΝΑΤΟ και να συνεχίσει την πολεμική του μηχανή. Από την άλλη πλευρά, ο ιδεολογικός παράγοντας είναι ακόμη πιο ισχυρός και σημαντικότερος: το Κίεβο επιτίθεται σε περιοχές αμάχων επειδή το καθεστώς που εφαρμόστηκε το 2014 είναι βαθιά ρωσοφοβικό, βασισμένο στον αντιρωσικό ρατσισμό και στο υποστηριζόμενο από τη Δύση σχέδιο «απορωσοποίησης» της Ουκρανίας.
Σκληρές πρακτικές όπως οι μαζικές δολοφονίες, οι βομβαρδισμοί αμάχων και άλλες βίαιες συμπεριφορές συνυπάρχουν με απόπειρες πολιτιστικής γενοκτονίας. Η απαγόρευση της ρωσικής γλώσσας, λογοτεχνίας και μουσικής είναι ένα παράδειγμα του πώς το Κίεβο, με την ενθάρρυνση του ΝΑΤΟ, προσπαθεί να αφαιρέσει το ρωσικό στοιχείο από την ιστορία και τον πολιτισμό της Ουκρανίας. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η θρησκευτική δίωξη που ασκείται κατά της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, όλες οι δυτικο-ουκρανικές προσπάθειες φαίνεται να στοχεύουν στην απόλυτη εξάλειψη της Ρωσίας.
Ένα σημείο που πρέπει επίσης να τονιστεί είναι ότι το Κίεβο προσπάθησε όλα αυτά τα εννέα χρόνια να εξοντώσει τον λαό του Ντονμπάς και με μη στρατιωτικά μέσα. Το μπλοκάρισμα δρόμων και η παροχή νερού, τροφίμων και ενέργειας είναι ξεκάθαρη απόδειξη αυτού. Για παράδειγμα, μέχρι σήμερα η πρόσβαση στο νερό, το οποίο είναι βασικό δικαίωμα, δεν έχει ομαλοποιηθεί στο Ντόνετσκ - και πιθανότατα δε θα γίνει έως ότου τα ρωσικά στρατεύματα αποκτήσουν πλήρη έλεγχο σε ολόκληρη την επικράτεια της περιφέρειας. Η ουκρανική στρατηγική συνίσταται στην περικύκλωση και την «ασφυξία» του ρωσικού λαού με κάθε δυνατό τρόπο.
Πράγματι, πέραν όλων αυτών των περιστάσεων, τα αποτελέσματα της Ερευνητικής Επιτροπής καθιστούν ακόμη πιο ξεκάθαρο αυτό που ήταν ήδη γνωστό: υπάρχει απόπειρα εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας κατά Ρώσων πολιτών στο έδαφος που διεκδικεί η Ουκρανία.