M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι δυτικές δυνάμεις ήλπιζαν σε μια αδύναμη ασταθή κυβέρνηση και, αντίθετα, ανησυχούν ότι ένας turbo-φορτισμένος Ερντογάν με επικρατούσα πλειοψηφία στο κοινοβούλιο θα προεδρεύει σε μια ισχυρή κυβέρνηση.
Έτσι, έχει ξεκινήσει το τρύπημα της καρφίτσας. Ένα ερωτηματικό τίθεται για τη νομιμότητα της νίκης του Ερντογάν επί του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου που υποστηρίζεται από τη Δύση. Μια έκθεση σε πραγματικό χρόνο από τα προκαταρκτικά ευρήματα της αποστολής εκλογικών παρατηρητών του ΟΑΣΕ είναι χρήσιμη, σύμφωνα με την οποία υποτίθεται ότι έγιναν προσπάθειες να παραποιηθούν τα αποτελέσματα των εκλογών.
Η έκθεση κατηγορεί τον Ερντογάν πως απολαμβάνει «αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος» και ότι καταφεύγει σε «κατάχρηση διοικητικών πόρων» ενώ απόδιδει στην εκλογική επιτροπή «έλλειψης διαφάνειας και επικοινωνίας» και ανεξαρτησίας.
Σε μια ευθεία επίθεση στον Ερντογάν, η έκθεση της αποστολής του ΟΑΣΕ λέει: «Ο πρόεδρος δεν υπόκειται ρητά στους ίδιους περιορισμούς κατά την περίοδο της εκστρατείας» και εκμεταλλεύτηκε αδικαιολόγητα την εξουσία… (και) θόλωσε τη γραμμή μεταξύ κόμματος και κράτους, σε αντίθεση με το Έγγραφο της Κοπεγχάγης του 1990» (το οποίο περιέχει συγκεκριμένες δεσμεύσεις που σχετίζονται με τις εκλογές).
Η έκθεση ανέφερε πως η εκλογική διοίκηση, τα όργανα επιβολής του νόμου και τα δικαστήρια δεν απολάμβαναν την εμπιστοσύνη της αντιπολίτευσης για την επίλυση των εκλογικών παραπόνων «αμερόληπτα και αποτελεσματικά». Η μυστικότητα της ψηφοφορίας δεν ήταν πάντα εγγυημένη. Οι οικογενειακές και ομαδικές ψηφοφορίες ήταν συχνές και μη εξουσιοδοτημένα άτομα συμμετείχαν στην καταμέτρηση, «προκαλώντας ανησυχίες για την ακεραιότητά της». Κατά την καταμέτρηση των ψήφων, «αναφέρθηκαν αρκετά σημαντικά διαδικαστικά λάθη».
Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ προέτρεψε αμέσως τις τουρκικές αρχές να διεξαγάγουν «την επόμενη φάση των προεδρικών εκλογών σύμφωνα με τους νόμους της χώρας και με τρόπο που να είναι συνεπής με τις δεσμεύσεις της προς τον ΟΑΣΕ καθώς και ένα σύμμαχο του ΝΑΤΟ».
Ο κύριος αναπληρωτής εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βεντάντ Πατέλ δήλωσε τη Δευτέρα πως η κυβέρνηση Μπάιντεν «συνεχίζει να παρακολουθεί στενά τη συνεχιζόμενη εκλογική διαδικασία της χώρας». Σημείωσε ότι «σε γενικές γραμμές συγχαίρουμε το λαό της Τουρκίας που εξέφρασε ειρηνικά τη βούλησή του στην κάλπη και συγχαίρουμε επίσης το νεοεκλεγμένο κοινοβούλιο».
Ο Πατέλ επανέλαβε τη δεδηλωμένη θέση των ΗΠΑ ότι «θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί με οποιαδήποτε κυβέρνηση επιλεγεί από τον τουρκικό λαό για να εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας και τις κοινές μας προτεραιότητες».
Ωστόσο, υποστήριξε επίσης πως «η εκλογική διαδικασία είναι ακόμη σε εξέλιξη, όπως και το έργο της αποστολής εκλογικής παρατήρησης του ΟΑΣΕ, η οποία, όπως γνωρίζετε, δημοσίευσε ορισμένα προκαταρκτικά πορίσματα… Αλλά δεν πρόκειται να προβλέψω τίποτα επιπλέον από εδώ». Ο Patel επιβεβαίωσε ότι υπήρχαν Αμερικανοί παρατηρητές που εκπροσωπούνταν στην ομάδα του ΟΑΣΕ.
Παίρνοντας ένα σύνθημα από τον Πατέλ, ίσως, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ ήταν προκατειλημμένος σε μια δήλωση που εκδόθηκε στις Βρυξέλλες την Τρίτη. Σημειώνουμε τα προκαταρκτικά ευρήματα και συμπεράσματα της Διεθνούς Αποστολής Παρατήρησης Εκλογών του ΟΑΣΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης και καλούμε τις τουρκικές αρχές να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις που εντοπίστηκαν.
Ο Μπορέλ πρόσθεσε: «Η ΕΕ αποδίδει ύψιστη σημασία στην ανάγκη για διαφανείς, χωρίς αποκλεισμούς και αξιόπιστες εκλογές, σε ίσους όρους ανταγωνισμού». Ο Μπορέλ χαιρέτισε επίσης τις εκλογές ως τέτοιες και σημείωσε την υψηλή συμμετοχή ως σαφή ένδειξη της δέσμευσης του τουρκικού λαού να ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα ψήφου.
Η σημασία αυτών των παρατηρήσεων έγκειται στη λεπτή υπόδειξη τόσο από τον Patel όσο και από τον Borrell πως όλα δεν έχουν χαθεί ακόμα και ότι η κριτική επιτροπή είναι ακόμα έξω όσον αφορά τη νίκη του Ερντογάν. (Είναι ενδιαφέρον ότι το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει επισημάνει πως συνολικά 489 διεθνείς εκλογικοί παρατηρητές παρακολούθησαν τις εκλογές της 14ης Μαΐου στην Τουρκία και επίσης «αντανακλάται στις αναφορές αυτών των αντιπροσωπειών ότι οι εκλογές διεξήχθησαν σύμφωνα με τα πρότυπα των ελεύθερων δημοκρατικών εκλογών και με υποδειγματική συμμετοχή στη γεωγραφία του ΟΑΣΕ και του ΣτΕ»).
Τούτου λεχθέντος, μέχρι τώρα, πρέπει να βυθίζεται σίγουρα στον δυτικό λογισμό ότι ο Ερντογάν έχει διατηρήσει τον πυρήνα της εκλογικής του περιφέρειας, η οποία δεν έχει υποστεί διάβρωση, και το χάρισμά του δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Κιλιτσντάρογλου. Με «συστημικούς» όρους, οι παγκοσμιοποιητές δεν μπορούν να ταιριάξουν ούτε με την εθνικιστική σανίδα του Ερντογάν.
Ο Ερντογάν είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει το δεύτερο γύρο. Το μεγάλο ερώτημα αφορά τον τρίτο υποψήφιο Σινάν Ογκάν που εξασφάλισε 5,2% ψήφους στον πρώτο γύρο της Κυριακής και πλέον υποχωρεί από την κούρσα. Πού θα πάνε οι υποστηρικτές του στο δεύτερο γύρο; Χωρίς αμφιβολία, αυτό θα επηρεάσει την «ισορροπία δυνάμεων» στην απορροή και θα γείρει αποφασιστικά τη ζυγαριά.
Οι πιθανότητες είναι υπέρ του Κιλιτσντάρογλου να πάρει το μεγαλύτερο μέρος των ψήφων «αντι-Ερντογάν» του Ογκάν, αλλά θα είναι αυτό αρκετό για να κερδίσει στο δεύτερο γύρο; Μπορεί να μην είναι. Με άλλα λόγια, ο Ογκάν δε θα μπορέσει να παραδώσει ολόκληρο το εκλογικό του σώμα στον Κιλιτσντάρογλου.
Σαφώς, εάν ο Ερντογάν μπορεί να διατηρήσει τη βάση των ψηφοφόρων του που ξεπερνά το 49,5%, και συνεχίζει να προσελκύει ακόμη και το ένα τέταρτο των ψήφων που εξασφάλισε ο Ογκάν, θα είναι ο νικητής στο δεύτερο γύρο. Η μεγάλη πιθανότητα είναι να κερδίσει ο Ερντογάν.
Το γεγονός πως το AKP εξασφάλισε μια άνετη πλειοψηφία στις κοινοβουλευτικές εκλογές — ενάντια σε όλες τις προβλέψεις — δημιουργεί επίσης μια νέα δυναμική. Η επιτυχία του AKP δείχνει ότι ο Τούρκος ψηφοφόρος αναζητά μια σταθερή κυβέρνηση στην Άγκυρα όταν το εξωτερικό περιβάλλον γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο για τη χώρα και η οικονομική κρίση απαιτεί προσοχή. Ενώ, ο συνασπισμός του ουράνιου τόξου που οδηγεί ο Kilicdaroglu ήταν ο όλεθρος της τουρκικής πολιτικής για πολλές δεκαετίες στην εποχή πριν από τον Ερντογάν και μια συνταγή για αστάθεια. Ομοίως, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το κύμα της τουρκικής κοινής γνώμης παραμένει σθεναρά αντιδυτικό.
Αν κερδίσει, αυτή θα είναι η τελευταία θητεία του Ερντογάν. Ο Ερντογάν αναμφίβολα θα επιδιώξει να μετατρέψει την Τουρκία σε περιφερειακό κόμβο σε ενέργεια, τρόφιμα, συνδεσιμότητα και διαμετακόμιση. Θα υπάρξει σημαντική πρόοδος στην πυρηνική βιομηχανία, την αμυντική βιομηχανία, τα έργα υποδομής κ.λπ. με τη ρωσική συμμετοχή.
Είναι απολύτως κατανοητό ότι στην άκρως πολωμένη πολιτική ατμόσφαιρα στη χώρα, θα μπορούσαν να υπάρξουν διαμαρτυρίες από την αντιπολίτευση εάν ο Ερντογάν κερδίσει στο δεύτερο γύρο της 28ης Μαΐου. Αλλά αυτό δε θα αποτελέσει σοβαρή πρόκληση για τον Ερντογάν.
Η Τουρκία δεν είναι ώριμη για έγχρωμη επανάσταση. Το θέμα είναι, σε αντίθεση με τον Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε της Γεωργίας ή τον Βίκτορ Γιανούκοβιτς της Ουκρανίας, πως ο Ερντογάν είναι ένας πολιτικός βάσης με μια σταθερή μαζική βάση και η πολιτική που ασκεί είναι σε συγχρονισμό με το κέφι στην περιοχή.