 |
| Ο Helmuth Duckadam που ξεχώρισε στη διαδικασία των πέναλτι στον τελικό του 1986 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μεταξύ Στεάουα - Μπαρτσελόνα |
Του Στρατή Μαζίδη
Σιγά σιγά βλέποντας οι διοργανωτές το ενδιαφέρον, το χρήμα κ.ο.κ. άρχισαν να πυκνώνουν τα παιχνίδια και τις ομάδες.
Λίγα χρόνια αργότερα οι πρώτες οκτώ χώρες στην κατάταξη έστελναν και το δευτεραθλητή σε προκριματικά και μετά χάθηκε η μπάλα.
Το αποτέλεσμα; Το κύπελλο πρωταθλητριών και πια λίγκα των πρωταθλητών έγινε ένα κλειστό κλαμπ των ολίγων, η πλειοψηφία των οποίων δεν είναι καν πρωταθλητές! Η τύχη έφυγε από τη μέση, τότε πχ που περίμενες την κλήρωση και μπορούσε να σου κάτσει από τη Φλαμουρτάρι μέχρι τη Γιουβέντους.
Το CL έγινε αποκλειστική υπόθεση της Ρεάλ, της Μπάγερν, της Τσέλσι, της Μπαρτσελόνα, της Λίβερπουλ και λίγων ακόμη ομάδων. Παράλληλα τα άλλα κύπελλα αποδυναμώθηκαν τόσο πολύ ώστε το κυπελλούχων καταργήθηκε με τα χρόνια.
Το ΟΥΕΦΑ έγινε Europa League.
Το ποδόσφαιρο που είναι το άθλημα του λαού, της αλάνας, του τενεκεδένιου κουτιού ή μιας μπάλας αλουμινόχαρτου από τοστ που τυλίγαμε και παίζαμε στο σχολείο, έγινε ελιτίστικο.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδαμε έναν “αντισυστημικό” τελικό; Σχεδόν 20 χρόνια πίσω με το Πόρτο – Μονακό.
Ομάδες με ιστορία χάθηκαν. Δε θα ξαναδούμε μια Στεάουα ή έναν Ερυθρό Αστέρα να πρωταγωνιστούν.
Οι φραγκάτοι
διασφάλισαν ότι κι αν δε βγουν πρωταθλητές,
πάλι εκεί θα παίξουν και το χρήμα θα
ρέει άφθονο. Τα εκατομμύρια ρέουν και το χάσμα έγινε αγεφύρωτο.
Το ποδόσφαιρο όμως ήταν εκείνο που πήγαινες τη Δευτέρα ή την Πέμπτη μετά το ευρωπαϊκό ματς χαρούμενος στη δουλειά ή το σχολείο. Όλοι είχαν δικαίωμα στο όνειρο. Βλέπαμε τελικό ΟΥΕΦΑ ανάμεσα σε Γκέτεμποργκ και Νταντί Γιουνάινεντ. Τι απέγιναν άραγε αυτές οι ομάδες;
Μέχρι και οι Τούρκοι που έριχναν χρήματα, αγόραζαν παίκτες, σήκωσαν κι ένα ΟΥΕΦΑ, έχουν εξαφανιστεί.
Η Ευρώπη ξεκινούσε
μέσα Σεπτεμβρίου. Ύστερα ήρθαμε στα
προκριματικά του Αυγούστου. Τώρα πλέον
αυτά ξεκινούν από τον Ιούλιο. Ο φουκαράς
ο ΠΑΟΚ πριν λίγα χρόνια έκανε δύο
παληκαρίσιες προκρίσεις το καλοκαίρι και τελικά στο
CL δεν μπήκε χάνοντας το εισιτήριο στις λεπτομέρειες από τον Αγιαξ [που κι αυτός ως μέγεθος έχει εξαφανιστεί].
Δεν υπάρχουν πια ντελικάτοι παίκτες. Δε θα βγει ξανά Πλατινί αλλά μόνο φουσκωμένα ντερέκια.
Δε θέλω όλο Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Μπάγερν βρέξει χιονίσει. Θέλω και Σπάρτα Πράγας, και Ρόζενμποργκ, και Σπαρτάκ Μόσχας, και Μπρόντμπι, και Στεάουα, και ΑΠΟΕΛ, και Αμβούργο, και Λέγκια, και Γκρατς, και Γκέτεμποργκ, και Δυναμό Κιέβου, και Χάιντουκ.
Σε όλα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Κι εδώ χάθηκε. Μια ενδιαφέρουσα κι ανατρεπτική ιδέα εξελίχθηκε σε τέρας εκατομμυρίων που έσβησε τα πάντα.