Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Σε ένα επεισόδιο που δεν είναι άσχετο, ένα γερμανικό δικαστήριο στην Κολωνία διαπίστωσε πως η Elena Kolbasnikova, μια Ουκρανή που ζει εκεί, είχε «αποτελέσει απειλή για τη δημόσια ειρήνη» κάνοντας «φιλορωσικά» σχόλια κατά τη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συνέντευξης. Της επιβλήθηκε πρόστιμο 900 ευρώ. Το Βερολίνο απαγόρευσε επίσης οποιαδήποτε ρωσική ή σοβιετική σημαία κατά τη διάρκεια των τελευταίων εορτασμών για την Ημέρα της Νίκης της 9ης Μαΐου. Σε μια προσπάθεια καταπολέμησης του υποτιθέμενου «εξτρεμισμού», το ίδιο το κράτος γίνεται τότε εξτρεμιστικό. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει πλέον σε μεγάλο μέρος της Δύσης.
Έχω γράψει για το πώς ο νέος πολωνικός νόμος, που υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Andrzej Duda, οπλοποιεί τη ρωσοφοβία για να συντρίψει την πολιτική διαφωνία δημιουργώντας μια νεο-Μακκαρθική επιτροπή. Με αυτόν τον τρόπο, η Βαρσοβία ακολουθεί τα βήματα του Κιέβου. Στην ίδια την Ουκρανία, με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, ως μέρος των «αντιρωσικών» μέτρων, υπήρξε πόλεμος κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και τουλάχιστον 11 πολιτικά κόμματα έχουν απαγορευτεί λόγω των «φιλορωσικών» θέσεων τους. Ο Volodymyr Ishchenko, ο οποίος είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ανατολικοευρωπαϊκών Σπουδών (Freie Universität Berlin), υποστηρίζει ότι, από την επανάσταση του Μαϊντάν του 2014, ο «φιλορωσικός» χρησιμοποιείται ως ταμπέλα για να περιθωριοποιήσει «οποιονδήποτε ζητά την ουδετερότητα της Ουκρανίας» καθώς και για «κρατικές αναπτυξιακές, αντιδυτικές, ανελεύθερες, λαϊκιστικές, αριστερές και πολλές άλλες συζητήσεις». Τα τρέχοντα αντιρωσικά αισθήματα στη Δύση τρέφονται επίσης από την παράδοση του αντικομμουνιστικού λόγου και του εξτρεμιστικού εθνικισμού.
Ήδη το Μάρτιο του 2022, έγραψα για την αναδυόμενη τάση της νεο-μακαρθιστικής ρωσοφοβίας, η οποία στη Δύση έχει οικοδομήσει πάνω στη δυναμική της «κουλτούρας ακύρωσης» και έχει επίσης εμπνεύσει ένα είδος «πολιτισμικής ακύρωσης του κράτους» που σχετίζεται με την εξωτερική πολιτική. Βλέπουμε τώρα εξελίξεις της ίδιας τάσης να υλοποιούνται με την εσωτερική πολιτική. Αυτό το κλίμα δημιουργεί, εν μέσω οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης σε μια αποβιομηχανοποιημένη Ευρώπη, μια ατμόσφαιρα κυνηγιού μαγισσών που αποτελεί πρόσφορο έδαφος για εξτρεμιστές, ιδιαίτερα της ακροδεξιάς πειθούς. Αυτό αντικατοπτρίζει τις συνεχιζόμενες ουκρανικές διαδικασίες και πολιτικά φαινόμενα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, απλώς και μόνο η περιγραφή της άσχημης πραγματικότητας των ουκρανικών νεοναζιστικών πολιτοφυλακών που μετατράπηκαν σε επίσημα τμήματα του κρατικού μηχανισμού ασφαλείας (από το 2014) χαρακτηρίζεται συχνά ως «ρωσική προπαγάνδα» - και ωστόσο ένα άρθρο της Deutsche Welle του Μαρτίου 2022 περιγράφει ακόμα σωστά τους μαχητές του Αζόφ ως «εξτρεμιστές που υπερασπίζονται τη Μαριούπολη» και ως «ακροδεξιούς ριζοσπάστες» με «δεσμούς με εξτρεμιστές σε όλη την Ευρώπη». Το τάγμα Azov είναι το πιο διαβόητο, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι απέχει πολύ από το να είναι η μόνη φασιστική στρατιωτική οργάνωση που λειτουργεί ελεύθερα στην Ουκρανία. Σύμφωνα με μια έκθεση του 2019, ομάδες υπερβίας όπως το Εθνικό Σώμα και το C14 επωφελήθηκαν από την κρατική χρηματοδότηση του Κιέβου για «εθνικά-πατριωτικά έργα εκπαίδευσης».
Ενώ η Δύση συνεχίζει να εξοπλίζει και να εκπαιδεύει ουκρανικές επίσημες δυνάμεις και μισθοφόρους, μπορεί σίγουρα να αναμένει αύξηση της τρομοκρατίας, του εγκλήματος και του εξτρεμισμού εντός του ίδιου του ευρωπαϊκού μπλοκ, σε μια κατάσταση που θυμίζει τρομερά την Επιχείρηση Gladio κατά τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου - όταν το ΝΑΤΟ χρηματοδότησε στην Ευρώπη νεοναζιστικές και νεοφασιστικές ομάδες ως κρυφό αντισοβιετικό στρατό. Όπως έγραψα προηγουμένως, η Ομάδα Πληροφοριών SITE, που ειδικεύεται στην παρακολούθηση εξτρεμιστικών ομάδων, προειδοποίησε τον Φεβρουάριο του 2022 πως υπήρχαν ευρωπαϊκές νεοφασιστικές πολιτοφυλακές έτοιμες να ενωθούν με τους Ουκρανούς νεοναζί στον αγώνα τους.
Η ίδια η Αζόφ στρατολογεί ξένους μισθοφόρους και εθελοντές και η Ουκρανία, στις αρχές του 2022, είχε ήδη γίνει ένας νέος παγκόσμιος κόμβος για την ακροδεξιά. Η πολύ συνεχής ασβεστοποίηση του ουκρανικού νεοναζιστικού συντάγματος Azov και άλλων παρόμοιων ουκρανικών ομάδων άνοιξε ένα παράθυρο ευκαιρίας για τις ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη να αποκαταστήσουν τον φασισμό. Αυτήν την στιγμή υπάρχουν 4 εκατομμύρια Ουκρανοί που επωφελούνται από την επείγουσα «οδηγία προσωρινής προστασίας» της ΕΕ, η συντριπτική τους πλειονότητα είναι άμαχοι που ξεφεύγουν από τη φρίκη της συνεχιζόμενης σύγκρουσης - αλλά ορισμένοι από τους διοικητές του Αζόφ που κατέφυγαν στην Πολωνία είναι πιθανό να δημιουργήσουν διάλογο και συμμαχίες εργασίας με ευρωπαϊκά δίκτυα. Όλοι αυτοί μπορούν να επωφεληθούν από το σημερινό αντιρωσικό κύμα.
Προκειμένου να διατηρήσουν υπό έλεγχο τέτοια ακροδεξιά δίκτυα, οι δυτικές δυνάμεις είναι πιθανό να ενισχύσουν τα αντιδημοκρατικά μέτρα στο εσωτερικό, ενώ ταυτόχρονα θα τα βοηθήσουν κρυφά, όπως έχουν κάνει μέχρι στιγμής με τις ίδιες τις ουκρανικές ριζοσπαστικές ομάδες. Στην ίδια τη Γερμανία, οι συνδέσεις των μυστικών υπηρεσιών με νεοναζιστικές ομάδες ήρθαν στο φως ήδη από το 2011, όταν ένας πράκτορας της BfV βρέθηκε να συνδέεται με τη νεοναζιστική τρομοκρατία.
Ο νεο-Μακκαρθισμός που έχει αρχίσει να αναδύεται στην Πολωνία και τη Γαλλία, για παράδειγμα, θα πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος του ευρύτερου πλαισίου που περιγράφεται με αυτόν τον τρόπο και η επόμενη λογική εξέλιξη θα ήταν η απαγόρευση των πολιτικών κομμάτων που διαφωνούν. Μέχρι στιγμής, είναι πολύ νωρίς για να το περιμένουμε αυτό, αλλά δεν θα ήταν και πολύ παρατραβηγμένο να φανταστούμε ότι η Ορθόδοξη θρησκεία και πνευματικότητα επίσης όχι μόνο «ακυρώνεται» αλλά γενικά θα διώκεται ή θα της επιβάλλονται κυρώσεις εντός των δυτικών χωρών, εάν το σημερινό κλίμα κλιμακωθεί. Η τρέχουσα κατάσταση στην Ευρώπη θα μπορούσε επομένως να περιγραφεί ως «ουκρανοποίηση» της ηπείρου, με ανησυχητικές συνέπειες.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr