Michael Snyder - theeconomiccollapseblog.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Νωρίτερα σήμερα, έπεσα πάνω σε ένα tweet από το End Wokeness που κάνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά υποδεικνύοντας την σκληρή πραγματικότητα αυτού που αντιμετωπίζουμε:
Εθνικό χρέος ΗΠΑ, 1960: 286 δισεκατομμύρια δολάρια
Εθνικό χρέος ΗΠΑ, 2023: 31,4 τρισεκατομμύρια δολάρια
Οι δρόμοι μας είναι καλύτεροι;
Είναι οι δρόμοι μας πιο ασφαλείς;
Τι θα λέγατε για την υγειονομική περίθαλψη;
Είναι πιο εύκολο να κάνεις οικογένεια;
Βελτιώσαμε τα σχολεία μας;
Αν όχι, τότε τι στο διάολο έκαναν με αυτά τα 31.124.000.000.000 δολάρια;
Μπορώ να απαντήσω στην τελευταία ερώτηση.
Αγόρασαν χρόνο.
Κλωτσώντας το κουτάκι στο δρόμο ξανά και ξανά, μπόρεσαν να καθυστερήσουν τις σοβαρές οικονομικές συνέπειες για τις οποίες εγώ και τόσοι άλλοι προειδοποιούσαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Περίπου τα δύο τρίτα του εθνικού μας χρέους έχουν συσσωρευτεί από τότε που μπήκε για πρώτη φορά ο Μπαράκ Ομπάμα στο Λευκό Οίκο.
Τα τελευταία 15 χρόνια, οι πολιτικοί μας στην Ουάσιγκτον ήταν σε μια απολύτως παράλογη υπερφαγία χρέους. Η προσθήκη περισσότερων από 20 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο εθνικό χρέος τους επέτρεψε να παρατείνουν το πάρτι για πολύ περισσότερο από ό,τι πολλοί από εμάς αναμέναμε αρχικά, αλλά τώρα η κουβέντα έχει τελειώσει.
Το νόμισμά μας χάνει ραγδαία αξία, ο πληθωρισμός είναι εντελώς εκτός ελέγχου, η Federal Reserve αναγκάστηκε να αυξήσει δραματικά τα επιτόκια και οι οικονομικές συνθήκες επιδεινώνονται σταθερά παντού γύρω μας.
Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη ορισμένοι πολιτικοί στην Ουάσιγκτον που θέλουν να θέσουν υπό έλεγχο τον ομοσπονδιακό δανεισμό και θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν τη συμφωνία για το ανώτατο όριο του χρέους να περάσει από το Κογκρέσο.
Και υπάρχουν κάποιοι που υποδηλώνουν μάλιστα πως ο Κέβιν Μακάρθι πρέπει να απομακρυνθεί από τη θέση του:
Σε μια κλήση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την Ελευθερία της Βουλής τη Δευτέρα το βράδυ, ο βουλευτής Ken Buck, R-Colo., χρησιμοποίησε την πρόταση εκκένωσης , ένας κανόνας που θα επέτρεπε σε οποιοδήποτε μέλος του Κογκρέσου να επιβάλει ψηφοφορία για την απομάκρυνση του προέδρου, είπαν είπε στο NBC News δύο πηγές που γνωρίζουν την πρόσκληση. Ο Μπακ, μιλώντας προς το τέλος της κλήσης, το ανέφερε ως «ο ελέφαντας στο δωμάτιο», είπε μια πηγή.
Αφού ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την Ελευθερία της Βουλής, Scott Perry, R-Pa., υποστήριξε ότι μπορεί να είναι πολύ νωρίς για μια τέτοια δραστική απειλή, ο εκπρόσωπος Paul Gosar, R-Ariz., τόνισε τη χρήση της απειλής για να εξαναγκάσει τον McCarthy να επιτρέψει στα μέλη να τροποποιήσουν το νομοσχέδιο για στο βήμα της Βουλής, υπό έναν «ανοιχτό κανόνα» που θα μπορούσε να καθυστερήσει την ψήφιση του νομοσχεδίου. Ο Πέρι απάντησε ότι θα συζητούσαν το θέμα περισσότερο όταν τα μέλη επιστρέψουν στην Ουάσιγκτον μετά το μακρύ Σαββατοκύριακο.
Τελικά, δε νομίζω πως θα έχουν επιτυχία.
Νομίζω ότι θα υπάρξουν αρκετές ψήφοι από τους Δημοκρατικούς για να περάσει η συμφωνία ανώτατου ορίου χρέους και πιστεύω πως ο Κέβιν Μακάρθι θα παραμείνει Πρόεδρος της Βουλής.
Αλλά αν κάνω λάθος, τα πράγματα θα γίνουν πολύ «ενδιαφέροντα» πολύ γρήγορα.
Φυσικά, δεν είναι μόνο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση που πνίγεται στα χρέη.
Οι πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις έχουν αναλάβει βουνά χρέους, το εταιρικό χρέος έχει εκτιναχθεί σε επίπεδα που δεν έχουμε ξαναδεί και οι καταναλωτές των ΗΠΑ έχουν επί του παρόντος χρέος άνω των 17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το χρέος με υψηλούς τόκους είναι ιδιαίτερα καταστροφικό και αναφέρεται πως οι Αμερικανοί πλέον οφείλουν περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στις πιστωτικές τους κάρτες:
Το υπόλοιπο της πιστωτικής κάρτας της Αμερικής έχει ξεπεράσει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ή πρόκειται να το ξεπεράσει, ανάλογα με το ποιον ρωτάτε.
Το μέσο επιτόκιο για μια νέα κάρτα είναι 24 τοις εκατό, το υψηλότερο ποσοστό από την εποχή του Reaganomics.
Αυτό είναι πραγματικά μια μορφή ληστρικού δανεισμού, και τα περισσότερα από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα το κάνουν τώρα.
Μην πέσετε στην παγίδα τους.
Επειδή μόλις βρεθείτε σε μια κατάσταση όπου δεν μπορείτε να εξοφλήσετε το υπόλοιπο κάθε μήνα, μπορείτε να καταλήξετε να επιστρέψετε πολύ, πολύ περισσότερα από όσα δανειστήκατε αρχικά:
Ένα τυπικό αμερικανικό νοικοκυριό έχει τώρα χρέος 10.000 δολαρίων σε πιστωτικές κάρτες, σύμφωνα με μια εκτίμηση, ένα άλλο ρεκόρ.
Αν αυτό δεν ακούγεται σαν μεγάλο χρέος, προσπαθήστε να το ξεπληρώσετε. Με 250 $ το μήνα, με 24 τοις εκατό επιτόκιο, θα κάνετε πληρωμές μέχρι το 2030 και θα ξοδέψετε συνολικά 20.318 $, διπλάσιο από αυτό που οφείλατε. Και αυτό προϋποθέτει πως δε θα χρησιμοποιήσετε ποτέ ξανά την κάρτα.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι μια ολόκληρη κοινωνία που είναι πλήρως και απόλυτα κορεσμένη από χρέη.
Από την κορυφή μέχρι το πολύ κάτω, έχουμε σπρώξει τα πράγματα όσο πιο μακριά μπορούν να φτάσουν και τώρα οι τροχοί αρχίζουν να ξεκολλάνε.
Για να συνεχίσει το πάρτι, τα επίπεδα του χρέους μας πρέπει να συνεχίσουν να επεκτείνονται και το Uniparty στην Ουάσιγκτον το καταλαβαίνει πολύ καλά.
Αλλά αυτή η τρέλα δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα.
Είμαστε σαν ένας εθισμένος που χρειάζεται μεγαλύτερες δόσεις με την πάροδο του χρόνου για να πετύχει το ίδιο buzz.
Αυτό μπορεί να λειτουργήσει για λίγο, αλλά τελικά ο εθισμένος παίρνει υπερβολική δόση και καταλήγει νεκρός.
Δυστυχώς, το τέλος της ιστορίας μας πλησιάζει επίσης γρήγορα. Ο μεγα-κύκλος του χρέους που βιώνουμε αυτήν την στιγμή έχει φτάσει σε τελικό στάδιο και θα υπάρξει τεράστιος πόνος καθώς το σύστημα καταρρέει παντού γύρω μας.
Ελπίζω πραγματικά πως η αποτρόπαια συμφωνία ανώτατου ορίου χρέους που προσπαθούν να προωθήσουν στο Κογκρέσο αυτήν την στιγμή θα ηττηθεί.
Αλλά ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον, αυτός ο μεγα-κύκλος χρέους πλησιάζει στο τέλος του και αυτό έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις για τον καθένα από εμάς.