Αργά, πολύ αργά τώρα...

Ο κάθε άνθρωπος φτάνει η στιγμή που πρέπει να συνειδητοποιήσει το μέτρο της αποτυχίας του. Είτε είναι πολίτης ή πολιτικός, είτε είναι τεχνίτης ή καλλιτέχνης, επιχειρηματίας ή τσοπάνης. Βέβαια στην Ελλάδα είναι λιγάκι πιο χαλαρά τα πράγματα. Η αποτυχία μπορεί άνετα να βαφτιστεί θρίαμβος, η κατάντια μπορεί να ειπωθεί ευμάρεια, το σκοτάδι φως, και η απραξία μεγαλουργία της ενέργειας.

Θόδωρος Γαλανόπουλος

Τι έχετε να μας πείτε κύριε Τσίπρα; Φταίει ο λαός που δε σας προτιμά και προτιμά τον απείρως αποτυχημένο Μητσοτάκη; Δε σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να σας θεωρεί εσάς χειρότερο του; Χάσατε το 2019; Χάσετε πριν λίγες εβδομάδαε; Χάσατε τώρα, πόσο πρέπει να χάσετε για να βρεθείτε εκεί που πηγαίνουν οι χαμένοι;

Παπανδρέου Γιώργος, Καραμανλής Κώστας, αποδέχτηκαν την ήττα τους και πήγαν παρακάτω. Εσάς τι σας κρατούσε εκεί ψηλά και μας φορτώσατε μία τετραετία ακόμα τον Μητσοτάκη; Στο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν κάθε λογής πολίτες από διάφορες κατευθύνσεις πολιτικές με μία ελπίδα. Την αλλαγή... αλλά όταν είδαν έναν ίδιο και απαράλλαχτο με όλους τους άλλους, άρχισαν να ψάχνουν να κρυφτούν από εσάς…

Δεν είναι κακό να αποτύχεις αλλά θέλει γενναιότητα να το αποδεχθείς και να πας παρακάτω. Αν το είχατε κάνει 2-3 χρόνια νωρίτερα, τώρα θα ήταν καλύτερα τα πράγματα για όλους μας. Αλλά ποιος να ξεκολλήσει τον πολιτικό από την καρέκλα; Όταν βρίσκονται 100 κολαούζοι να του τριβελίζουν τα αυτιά ότι είναι υπέροχος, πανέμορφος, απαραίτητος και αναντικατάστατος;

Παίρνουν τα μυαλά του αέρα και δεν ξεκολλάει από την καρέκλα του. Η Ελλάδα έζησε και χωρίς εσένα και χωρίς εμάς. Θα ζήσει και με κάποιους άλλους αν συνεχίσει να υπάρχει… με όλα αυτά που έχετε υπογράψει άπαντες.. Καλό δρόμο και καλή επιλογή για τον επόμενο...