Είπα την τελευταία φορά ότι η στρατηγική της AFU θα είναι η εξής:
Θα αυξήσουν την πίεση σε όλα αυτά τα μέτωπα για να προσπαθήσουν να βρουν ένα αδύνατο σημείο. Κατά μία έννοια, είναι μια μεγαλύτερης κλίμακας συνεχιζόμενη επανεξέταση-φωτιά, αλλά φαίνεται μια τελική προπαρασκευαστική και όχι τα αρχικά, πολύ μικρότερα κερδοσκοπικά «αισθανόμενα» που είχαμε εδώ και εβδομάδες.
Αλλά εδώ είναι η ουσία. Εάν δε βρουν ένα αδύναμο σημείο και συνεχίσουν να αποκρούονται βάναυσα όπως έχει γίνει μέχρι τώρα, η AFU σχεδιάζει απλώς να μην το ανακοινώσει ποτέ ως επίθεση. Απλώς θα προσποιηθούν ότι «δοκιμάζουν» τη Ρωσία και η μυθική επίθεση θα έχει έρθει σε κάποια αυθαίρετη και σκοτεινή μελλοντική στιγμή.
Αλλά αν βρουν ένα αδύναμο σημείο, θα ρίξουν τα πάντα για να το ξεπεράσουν και μετά εκ των υστέρων ισχυριστούν ότι αυτή ήταν η μεγάλη επίθεση σε όλη τη διάρκεια. Εν ολίγοις, παίζουν το διπλό ψυχολογικό παιχνίδι που είχα ήδη περιγράψει πριν από πολύ καιρό, το είδος του φανταστικού Schrodinger's Offensive, όπου το σχέδιο είναι να χαρακτηριστούν οι ενέργειες στη συνέχεια ανάλογα με την επιτυχία τους.
Θα αυξήσουν την πίεση σε όλα αυτά τα μέτωπα για να προσπαθήσουν να βρουν ένα αδύνατο σημείο. Κατά μία έννοια, είναι μια μεγαλύτερης κλίμακας συνεχιζόμενη επανεξέταση-φωτιά, αλλά φαίνεται μια τελική προπαρασκευαστική και όχι τα αρχικά, πολύ μικρότερα κερδοσκοπικά «αισθανόμενα» που είχαμε εδώ και εβδομάδες.
Αλλά εδώ είναι η ουσία. Εάν δε βρουν ένα αδύναμο σημείο και συνεχίσουν να αποκρούονται βάναυσα όπως έχει γίνει μέχρι τώρα, η AFU σχεδιάζει απλώς να μην το ανακοινώσει ποτέ ως επίθεση. Απλώς θα προσποιηθούν ότι «δοκιμάζουν» τη Ρωσία και η μυθική επίθεση θα έχει έρθει σε κάποια αυθαίρετη και σκοτεινή μελλοντική στιγμή.
Αλλά αν βρουν ένα αδύναμο σημείο, θα ρίξουν τα πάντα για να το ξεπεράσουν και μετά εκ των υστέρων ισχυριστούν ότι αυτή ήταν η μεγάλη επίθεση σε όλη τη διάρκεια. Εν ολίγοις, παίζουν το διπλό ψυχολογικό παιχνίδι που είχα ήδη περιγράψει πριν από πολύ καιρό, το είδος του φανταστικού Schrodinger's Offensive, όπου το σχέδιο είναι να χαρακτηριστούν οι ενέργειες στη συνέχεια ανάλογα με την επιτυχία τους.
Επιμένω στην προηγούμενη εκτίμησή μου — η Ουκρανία μπορεί να είναι σε θέση να προκαλέσει μια ή δύο ματωμένες μύτες στους Ρώσους, αλλά θα πληρώσει τρομερό τίμημα σε άνδρες και εξοπλισμό που είναι αναντικατάστατοι. Η ουκρανική επίθεση δε συγκρίνεται με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τις αρχικές δραματικές επιτυχίες των Ναζί κατά τους πρώτους πέντε μήνες της μάταιης προσπάθειάς τους να καταλάβουν τη Μόσχα, αυτή η επίθεση εξαντλήθηκε και απωθήθηκαν. Σε αντίθεση με τους Ναζί, οι Ουκρανοί έχουν έλλειψη ανδρών, τανκς, πυροβολικού και στενής αεροπορικής υποστήριξης. Δεν έχουν την ικανότητα να υποστηρίξουν μια επίθεση και οι ρωσικές εφεδρείες, αφού αναπτυχθούν για να καλύψουν τα κενά, όχι μόνο θα σταματήσουν την ουκρανική επίθεση αλλά θα προκαλέσουν τεράστιες απώλειες που θα σβήσουν την ουκρανική προσπάθεια να προτρέψουν τους Ρώσους να εγκαταλείψουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Σε αυτό το σημείο σημειώνω το παραληρηματικό κείμενο που αναρτήθηκε από δύο μέλη του Ατλαντικού Συμβουλίου — τους κυρίους John E. Herbst και Daniel Fried. Ο Herbst είναι ο ανώτερος διευθυντής του Κέντρου Ευρασίας του Ατλαντικού Συμβουλίου και υπηρέτησε ως πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ουκρανία από το 2003 έως το 2006. Ο Fried είναι διακεκριμένος συνεργάτης στο Atlantic Council, υπηρέτησε ως βοηθός υπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις και ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας επί των προέδρων Bill Clinton και George W. Bush. Αυτοί οι δύο κύριοι είναι οι βασικοί εκπρόσωποι του κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον. Ακολουθεί απόσπασμα από το άρθρο τους στην Washington Post:
Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε για πρώτη φορά και κατέλαβε τμήματα της Ουκρανίας το 2014, πάρα πολλοί δυτικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υπέθεσαν πως η Κριμαία ήταν η πραγματική κόκκινη γραμμή της Ρωσίας - η μόνη εδαφική κατάκτηση που δεν μπορούσε ποτέ να αποχωριστεί. Η ίδια η Ρωσία έχει ξοδέψει σημαντική ενέργεια για να το τονίσει αυτό στους δυτικούς συνομιλητές από τότε.
Στην πραγματικότητα, η Κριμαία αντιπροσωπεύει ένα σημείο μέγιστης μόχλευσης. Είναι ακριβώς όπου η Ουκρανία πρέπει να σημειώσει κέρδη στο πεδίο της μάχης για να ολοκληρώσει επιτυχώς αυτόν τον πόλεμο. . . .
Μια ουκρανική προέλαση που έθεσε την Κριμαία εντός της εμβέλειας του ουκρανικού πυροβολικού θα δημιουργούσε ένα τεράστιο και ακριβό υλικοτεχνικό πρόβλημα για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η στρατιωτική και πολιτική διοίκησή του στην Κριμαία θα απειλούνταν ιδιαίτερα εάν η Ουκρανία ήταν επίσης σε θέση να καταστρέψει πλήρως, ή ακόμα και να κρατήσει υπό συνεχή πυρά, τη γέφυρα πάνω από το στενό του Κερτς που συνδέει τη χερσόνησο απευθείας με τη Ρωσία. Μια τέτοια οπισθοδρόμηση θα είχε πολιτικές προεκτάσεις στη Μόσχα και οι ρωγμές που βλέπουμε αυτήν την στιγμή στο καθεστώς Πούτιν θα αυξάνονταν.
Στην πραγματικότητα, η Κριμαία αντιπροσωπεύει ένα σημείο μέγιστης μόχλευσης. Είναι ακριβώς όπου η Ουκρανία πρέπει να σημειώσει κέρδη στο πεδίο της μάχης για να ολοκληρώσει επιτυχώς αυτόν τον πόλεμο. . . .
Μια ουκρανική προέλαση που έθεσε την Κριμαία εντός της εμβέλειας του ουκρανικού πυροβολικού θα δημιουργούσε ένα τεράστιο και ακριβό υλικοτεχνικό πρόβλημα για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η στρατιωτική και πολιτική διοίκησή του στην Κριμαία θα απειλούνταν ιδιαίτερα εάν η Ουκρανία ήταν επίσης σε θέση να καταστρέψει πλήρως, ή ακόμα και να κρατήσει υπό συνεχή πυρά, τη γέφυρα πάνω από το στενό του Κερτς που συνδέει τη χερσόνησο απευθείας με τη Ρωσία. Μια τέτοια οπισθοδρόμηση θα είχε πολιτικές προεκτάσεις στη Μόσχα και οι ρωγμές που βλέπουμε αυτήν την στιγμή στο καθεστώς Πούτιν θα αυξάνονταν.
Δεν μπορούν καν να πουν την αλήθεια για την έναρξη της σύγκρουσης στο Donbass. Η Ρωσία δεν εισέβαλε. Ενώ η Ρωσία παρείχε υλική υποστήριξη στις πολιτοφυλακές στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ, δεν ανέπτυξε ποτέ στρατιωτική δύναμη στη μάχη. Η πολιτοφυλακή του Donbass πολέμησε τον ουκρανικό στρατό σε αδιέξοδο και αυτό το αδιέξοδο συνεχίστηκε έως ότου η Ρωσία ξεκίνησε την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρησή της τον Φεβρουάριο του 2022. Σαν εκφυλισμένος τζογαδόρος σε ένα σερί ηττώμ, καταβάλλουν όλη τη Ρωσία που αποτυγχάνει να υπερασπιστεί την Κριμαία με τη μάταιη ελπίδα ότι αυτό θα δημιουργήσει τέτοια αναταραχή στη Μόσχα που ο Πούτιν θα εκδιωχθεί. Δεν πρόκειται να συμβεί.
Η πραγματική μπαλαντέρ είναι η επερχόμενη μαζική στρατιωτική άσκηση του ΝΑΤΟ που προγραμματίζεται να ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα. Υπάρχουν κάποιες εικασίες ότι το ΝΑΤΟ το χρησιμοποιεί ως κάλυψη για να παρέμβει στον πόλεμο της Ουκρανίας και να επιτεθεί στη Ρωσία. Δεν θέλω να πιστέψω πως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ είναι τόσο τρελοί. Ωστόσο, η κλιμάκωσή τους όσον αφορά την αποστολή τανκς και άλλων προηγμένων οπλικών συστημάτων πρέπει να ληφθεί υπόψη και η Ρωσία πρέπει να είναι έτοιμη να αποκρούσει μια επίθεση του ΝΑΤΟ.
Η ουκρανική αντεπίθεση δεν αποδυναμώνει την αποφασιστικότητα της Ρωσίας. Ακριβώς το αντίθετο. Στερεώνει την πεποίθηση της Ρωσίας ότι η Δύση έχει πρόθεση να επιτεθεί και να προσπαθήσει να καταστρέψει τη Ρωσία. Αυτό με τη σειρά του σκληραίνει τη στάση της Μόσχας και εγγυάται ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα επιτίθενται σε ουκρανικά και ΝΑΤΟϊκά μέσα εντός της Ουκρανίας με μεγαλύτερη ένταση τις επόμενες εβδομάδες. Ζούμε την πιο ασταθή, επικίνδυνη στιγμή από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η Δύση, με την αδιαλλαξία της, εμφανίζεται να έχει την πρόθεση να περάσει μια κόκκινη γραμμή. Προσευχηθείτε για ειρήνη, αλλά προετοιμαστείτε για ένα διευρυμένο πόλεμο.