Του Λουίς Ροντρίγκεζ - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Η περιοδεία πραγματοποιείται μετά από επίσημες προσκλήσεις των ομολόγων του στις τρεις χώρες που έχουν πολλά κοινά σημεία με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, ιδίως όσον αφορά την αντίσταση στην αμερικανική ηγεμονία.
Κατά την επίσκεψη αναμένεται να υπογραφούν αρκετά έγγραφα συνεργασίας μεταξύ του Ιράν και των τριών κρατών της Λατινικής Αμερικής για την ενίσχυση της μεταξύ τους συνεργασίας σε διάφορους τομείς.
Ο Πρόεδρος Raeisi θα έχει επίσης συναντήσεις με ντόπιους και Ιρανούς επιχειρηματίες και οικονομικούς εμπειρογνώμονες.
Το Φεβρουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη Μανάγκουα, το Καράκας και την Αβάνα, όπου έτυχε θερμής υποδοχής από ανώτατους αξιωματούχους των χωρών αυτών.
Ποιες είναι οι κοινές εμπειρίες;
Το Ιράν και οι τρεις χώρες της Λατινικής Αμερικής που περιοδεύει ο Πρόεδρος Raeisi μοιράζονται μια κοινή εμπειρία αντίστασης στην αμερικανική ηγεμονία και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δημιουργίας μιας παγκόσμιας τάξης βασισμένης σε κανόνες.
Η σύγχρονη ιστορία της Κούβας μοιάζει πολύ με την ιστορία του Ιράν. Η κουβανική επανάσταση πραγματοποιήθηκε ως απάντηση σε ένα φιλοαμερικανικό διεφθαρμένο δικτατορικό καθεστώς, που εγκαταστάθηκε μέσω πραξικοπήματος, το οποίο εκμεταλλεύτηκε τον κουβανικό λαό με μυριάδες τρόπους.
Η επανάσταση οδηγήθηκε από έναν χαρισματικό ηγέτη που έγινε σύμβολο αντίστασης για πολλά αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο. Όλες οι αμερικανικές αντεπαναστατικές προσπάθειες, από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι τον οικονομικό πόλεμο, απέτυχαν.
Το Ιράν και η Κούβα, δύο κράτη υπέρ της αντίστασης, ήταν από τις ελάχιστες χώρες που αντιτάχθηκαν αποφασιστικά στην αμερικανική πολιτική ακόμη και τη δεκαετία του 1990, όταν η δύναμη της «υπερδύναμης» ήταν στο αποκορύφωμά της.
Η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών σε διάφορους τομείς έχει εμπνεύσει πολλές χώρες και έχει απορρίψει το μύθο πως η πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποδοχή της αμερικανικής ηγεμονίας.
Η Νικαράγουα έχει επίσης παρόμοια ιστορία με τις ηγεμονικές πολιτικές των ΗΠΑ, τους φυτεμένους δικτάτορες και τους επιτυχημένους επαναστάτες που βρίσκονται στο τιμόνι σήμερα. Από το 1985, όταν η Ουάσιγκτον απαγόρευσε το διμερές εμπόριο με τη χώρα, οι κυρώσεις κατά της Νικαράγουας έχουν σταδιακά ισχυροποιηθεί.
Η Βενεζουέλα έχει παρόμοια εμπειρία. Η πλούσια σε πετρέλαιο χώρα, όπως το προεπαναστατικό Ιράν, υποτίθεται ότι ήταν μια αγελάδα αρμέγματος σύμφωνα με τα αμερικανικά σχέδια. Τα αποτυχημένα αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα ακολουθήθηκαν από χρόνια αυστηρών κυρώσεων.
Ποια είναι η κοινή τους συνεργασία;
Από την Ισλαμική Επανάσταση, το Ιράν διατηρεί φιλικές σχέσεις και με τις τρεις χώρες της Λατινικής Αμερικής που είναι επίσης μέλη του Κινήματος των Αδεσμεύτων (NAM), αλλά η πιο εντατική οικονομική συνεργασία τους ξεκίνησε στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα.
Τότε, το Ιράν δημιούργησε στενή σχέση με τη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, του οποίου η μπολιβαριανή ιδεολογία ευθυγραμμιζόταν με τις αξίες που ασπαζόταν η Ισλαμική Δημοκρατία, καθώς και με τη Βολιβία του Έβο Μοράλες, τον Ισημερινό του Ραφαέλ Κορέα και τη Βραζιλία του Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.
Το 2008, το Ιράν έγινε μέλος παρατηρητής της Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους Λαούς της Αμερικής μας (ALBA), μιας διακυβερνητικής οργάνωσης που βασίζεται στην ιδέα της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Μεταξύ 2005 και 2012, το Ιράν και η Βενεζουέλα υπέγραψαν περισσότερες από 270 συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων εμπορικών συμφωνιών για αναπτυξιακά έργα, τραπεζικά προγράμματα, κατασκευή οχημάτων και ενεργειακές πολιτικές.
Το Ιράν συμμετέχει σε μια σειρά από κοινές επιχειρήσεις αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στους τομείς της ενέργειας, της γεωργίας, της στέγασης και των υποδομών. Τα κύρια βιομηχανικά της έργα στη Βενεζουέλα περιλαμβάνουν ένα εργοστάσιο συναρμολόγησης αυτοκινήτων, ένα συγκρότημα κατασκευής τρακτέρ και ένα εργοστάσιο τσιμέντου.
Η Ισλαμική Δημοκρατία έχει επίσης κατασκευάσει περισσότερες από 3.000 κατοικίες για λιγότερο προνομιούχους πολίτες στη Βενεζουέλα, με 7.000 ακόμη να απομένουν να ολοκληρωθούν. Από το 2020, το Ιράν έχει βοηθήσει στην επισκευή ορισμένων διυλιστηρίων της Βενεζουέλας που επλήγησαν από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Παρά τις αμερικανικές προσπάθειες να αποτρέψουν τη διεθνή προμήθεια καυσίμων στη Βενεζουέλα, η Τεχεράνη έστειλε έξι δεξαμενόπλοια που μετέφεραν περίπου 60 εκατομμύρια γαλόνια ιρανικής βενζίνης. Τα πλοία έφτασαν στα λιμάνια προορισμού τους, συνοδευόμενα από το ναυτικό του Ιράν και της Βενεζουέλας, μετά τις απειλές των ΗΠΑ για επέμβαση.
Ο νυν πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο ακολούθησε την πολιτική συνεργασίας παντός καιρού με το Ιράν, με αποκορύφωμα την 20ετή συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των δύο χωρών κατά την επίσκεψη Μαδούρο στο Ιράν τον περασμένο Ιούνιο.
Η συμφωνία εταιρικής σχέσης περιλαμβάνει συνεργασία στους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της γεωργίας, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, των πετροχημικών, του τουρισμού καθώς και του πολιτισμού.
Το Ιράν έχει υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας με την Κούβα, τη Νικαράγουα και τη νέα κυβέρνηση της Βολιβίας στην Κολομβία.
Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα επιτυχημένης ιρανοκουβανικής συνεργασίας ήταν η κοινή ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου κατά του κορωνοϊού το 2020, μεταξύ των πρώτων στον κόσμο.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της πολυπολικότητας;
Η διαφορά μεταξύ της μονοπολικότητας και της πολυπολικότητας είναι η ίδια με αυτή μεταξύ δικτατορίας και δημοκρατίας, και οι εμπειρίες που μοιράζονται και οι τέσσερις χώρες με την αμερικανική ηγεμονία καταδεικνύουν τέλεια τις χειρότερες πλευρές της μονοπολικότητας.
Δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις λόγω παραπτωμάτων, αλλά επειδή ο λαός απέρριψε τους δικτάτορες που επέβαλλαν οι ΗΠΑ και τον προκαθορισμένο πολιτικοοικονομικό ρόλο των πιονιών στην παγκόσμια σκακιέρα που φανταζόταν η Ουάσιγκτον.
Ένας τέτοιος φανταστικός κόσμος, τον οποίο οι ΗΠΑ αποκαλούν «εθνικό συμφέρον», είναι ο ίδιος εγγενώς αντιδημοκρατικός, επειδή δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού, αλλά τα συμφέροντα ισχυρών εταιρειών και ένα σωρό λόμπι επιρροής.
Το μονοπώλιο της Αμερικής στην παγκόσμια πολιτική, την τεχνολογία, το εμπόριο και τα οικονομικά έχει χρησιμοποιηθεί για κακόβουλες προσπάθειες μετατροπής των ανεξάρτητων χωρών σε αποτυχημένα κράτη, τα οποία με τη σειρά τους επηρέασαν τους απλούς ανθρώπους σε αυτές τις χώρες, στερώντας τους βασικές ανάγκες.
Ως εκ τούτου, η μονοπολικότητα είναι εμπειρικά ενάντια στη δημοκρατία, τον ανθρωπισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όλα όσα ψευδώς υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Σήμερα, χάρη στην στροφή προς την πολυπολικότητα και την πολυμέρεια, η Ουάσιγκτον δεν είναι πλέον σε θέση να απειλεί μη δυτικές εταιρείες να συνεργαστούν με ανεξάρτητες χώρες.
Η Βενεζουέλα δεν εξαρτάται πλέον από την τεχνολογία των δυτικών διυλιστηρίων, η Νικαράγουα από τα δυτικά εμβόλια ή η Κούβα από τα δυτικά μηχανήματα.
Η ιρανική πολιτική είναι εντελώς αντίθετη με την πολιτική των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, καθώς και στη Δυτική Ασία. Δε βασίζεται στην εκμετάλλευση, τον εκβιασμό, την απομόνωση, τις κυρώσεις, τη σπορά διχόνοιας, τις απειλές και το να βλέπεις τα κράτη ως πλατφόρμες στρατιωτικής επίθεσης εναντίον γειτονικών χωρών.
Βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, τη διεθνή ολοκλήρωση και το μοίρασμα της ανάπτυξης. Αυτό είναι το μυστικό των αυξανόμενων σχέσεων του Ιράν με αυτές τις τρεις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
* Ο Λουίς Ροντρίγκεζ είναι ειδικός σε θέματα Λατινικής Αμερικής.