 |
| Public domain |
Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Όταν η σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώθηκε πριν από 16 μήνες (μετά από οκτώ χρόνια επίθεσης υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ χρησιμοποιώντας το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου), διάφοροι δυτικοί πολιτικοί και ειδήμονες απολάμβαναν την προοπτική της κατάρρευσης της ρωσικής οικονομίας από τον «Συνολικό Πόλεμο» που ξεκίνησε διεθνώς κατά τραπεζικού και εμπορικού τομέα της.
Λοιπόν, δεν έγινε έτσι. Μακριά από αυτό. Όπως σημείωσε παραπάνω η Παγκόσμια Τράπεζα, οι δυτικές κυρώσεις απλώς βοήθησαν τη Ρωσία να ενισχύσει τις εναλλακτικές αγορές στην Κίνα, την Ινδία και αλλού σε όλο τον κόσμο. Ένα από τα κύρια κέρδη για τη Ρωσία είναι οι εξαγωγές ενέργειας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι αυξημένες πωλήσεις στην Ασία διατήρησαν τα έσοδα παρά την απώλεια των ευρωπαϊκών αγορών λόγω των δυτικών κυρώσεων.
Το παράδοξο είναι ότι οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης κατά της Ρωσίας, ενώ αποσκοπούσαν να ακρωτηριάσουν τη ρωσική οικονομία, στην πραγματικότητα την έχουν κάνει πιο ισχυρή.
Ο Μάικλ Χάντσον, ένας Αμερικανός αναλυτής της παγκόσμιας οικονομίας, επισημαίνει: «Οι κυρώσεις υποχρέωσαν τη Ρωσία να γίνει αυτάρκης στην παραγωγή τροφίμων, τη μεταποιητική παραγωγή και τα καταναλωτικά αγαθά».
Ο Χάντσον σημειώνει επίσης πως η γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ είναι να χρησιμοποιήσουν κυρώσεις προκειμένου να καταστήσουν τους υποτιθέμενους ευρωπαίους συμμάχους τους πιο εξαρτημένους και υποτελείς στην Ουάσιγκτον.
Ένας άλλος αξιοσέβαστος σχολιαστής, ο Glenn Diesen, ένας Νορβηγός καθηγητής γεωοικονομίας, παρομοίασε τη χρήση των δυτικών κυρώσεων με την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του «αυτοτραυματισμού». Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, λέει, έχουν «παραδώσει μια τεράστια αγορά στον υπόλοιπο κόσμο».
Ο Diesen παρατηρεί επίσης πως το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που δε συμμορφώνονται με τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αυτή η παγκόσμια πλειοψηφία δημιουργεί περισσότερο από ποτέ νέες μορφές εμπορίου και χρηματοδότησης που παρακάμπτουν το δυτικό έλεγχο. Μια σημαντική ώθηση για αυτή τη θετική εξέλιξη είναι η αναγκαιότητα που κληροδοτεί η συστηματική κατάχρηση εξουσίας και προνομίων από την Ουάσιγκτον.
Οι επιπτώσεις είναι πιο εκτεταμένες και βαθιές από τα ακούσια οφέλη που προκύπτουν στην εθνική οικονομία της Ρωσίας. Αυτό που κάνουν επίσης οι δυτικές κυρώσεις είναι να επιταχύνουν την ανάπτυξη ενός πολυπολικού κόσμου και την κατάρρευση του δολαρίου ΗΠΑ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Το αποτέλεσμα αυτών των δύο τάσεων είναι η ιστορική συρρίκνωση της αμερικανικής αυτοκρατορικής ισχύος – αν και με εκρήξεις μιλιταρισμού και πολεμοκαπηλείας στην πορεία προς τα κάτω.
Ένα σημαντικό παράδειγμα των καιρών που αλλάζουν παρατηρήθηκε αυτή την εβδομάδα στην 25η σύνοδο κορυφής του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (SPIEF). Στην τετραήμερη εκδήλωση συμμετείχαν 17.000 εκπρόσωποι από περίπου 130 έθνη. Η φετινή σύγκληση έγινε μάρτυρας μεγάλων εκπροσώπων από την Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Το πολυσύχναστο γεγονός όχι μόνο αντανακλούσε την οικονομική ισχύ της ίδιας της Ρωσίας αλλά το γεγονός ότι – όχι μόνο «απομονωμένη» και καταπιεσμένη – αλλά η Ρωσία θεωρείται από τον υπόλοιπο κόσμο ως κινητήρας για ανάπτυξη και πιο ευημερούσες πολυπολικές σχέσεις.
Πράγματι, από την οπτική γωνία των περισσότερων εθνών, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυτικοί σύμμαχοί τους είναι αυτοί που είναι απομονωμένοι και αναχρονιστικοί.
Ένας από τους παρευρισκόμενους στο SPIEF ήταν ο Αμερικανός βιομηχανικός αναλυτής Douglas Andrew Littleton, ο οποίος σχολίασε: «Οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας απέτυχαν». Και πρόσθεσε: «Είμαι χαρούμενος που η Ρωσία μπόρεσε να παρακάμψει και να ξεπεράσει τις κυρώσεις με τόσους πολλούς τρόπους με τους φίλους και τους συμμάχους της».
Αυτό που συμβαίνει εδώ δεν είναι απλώς η εμφάνιση ενός εναλλακτικού συστήματος, αλλά μια εποχική πολιτική και ίσως ηθική αλλαγή παραδείγματος. Ο κόσμος θέλει πιο ειρηνικές και αμοιβαίες σχέσεις συνεργασίας και ανάπτυξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη Γη θέλουν να τερματιστεί η ατελείωτη πολεμοχαρής στάση, ο μιλιταρισμός και ο μονομερής εκφοβισμός από αυτοκαθορισμένες δυνάμεις. Ο πλανήτης φωνάζει για έναν κόσμο που θα βασίζεται στη δικαιοσύνη και την ειρήνη.
Αυτό που ο κόσμος συνειδητοποιεί περισσότερο από ποτέ είναι πως η μονομερής χρήση οικονομικών κυρώσεων από την Ουάσιγκτον δεν είναι παρά πολεμική και κρατική τρομοκρατία με ένα άλλο, πιο εύγευστο όνομα. Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν οικονομικά όπλα για να στραγγαλίσουν και να σκοτώσουν άλλα έθνη. Η Βόρεια Κορέα, η Κούβα, το Ιράν, το Ιράκ και πολλές άλλες χώρες έρχονται στο μυαλό όπου ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει επιβάλει συνθήκες οικονομικής γενοκτονίας.
Ο κόσμος γνωρίζει καλά αυτή τη διαβολική κληρονομιά και έχει χορτάσει από την αμερικανική βαρβαρότητα που ασκείται με τη βοήθεια των δυτικών λακέδων των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εδώ θα πρέπει να κάνουμε ειδική μνεία στη Συρία, το αραβικό έθνος που αγωνίζεται να ανακάμψει από 12 χρόνια πολέμου που της επιβλήθηκε από την Ουάσιγκτον και τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ για «αλλαγή καθεστώτος». Σήμερα, η ανάκαμψη της Συρίας παρεμποδίζεται σκληρά από τις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Πόσο αξιοθρήνητο είναι αυτό;
Υπάρχει μια αλάνθαστη ιστορική αίσθηση, ωστόσο, ότι η Ουάσιγκτον έχει επιτέλους συναντήσει το δάσκαλό της. Επιβάλλοντας κυρώσεις κατά της Ρωσίας και παρακινώντας τους λακέδες της ΕΕ να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξαπολύσει τώρα μια ιστορική δυναμική διαδικασία της δικής τους αυτοκρατορικής κατάρρευσης.
Για δεκαετίες, οι κυρώσεις των ΗΠΑ λειτούργησαν σε άθλιο βαθμό σε απομονωμένα, μικρότερα έθνη για να επιβάλουν πράγματι εκδικητικές δυσκολίες.
Οχι πια. Ο τεράστιος φυσικός πλούτος και η οικονομία της Ρωσίας είναι πολύ μεγάλα για να περιοριστούν. Στρατιωτικά, επίσης, η Ρωσία δε θα πιεστεί. Πράγματι, έχει απωθήσει στην Ουκρανία ενάντια στον παραπλανητικό και ολέθριο πόλεμο πληρεξουσίων της Δύσης.
Οργανικά και συνειδητά, η παγκόσμια οικονομία και οι διεθνείς σχέσεις έχουν μεταμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ειδικά με την άνοδο της Κίνας και της Ευρασίας γενικότερα.
Μια άλλη βασική εξέλιξη είναι ότι το δυτικό ιμπεριαλιστικό μονοπώλιο των ΜΜΕ έχει επίσης σπάσει. Η Ουάσιγκτον και τα τσιράκια της στην ευρωπαϊκή πολιτική τάξη περιφρονούνται ως ψεύτες και τσαρλατάνοι, ακόμη και από τους ίδιους τους πληθυσμούς τους.
Προσπαθώντας άσκοπα να παγιδεύσει τη ρωσική αρκούδα, η Δύση έχει δημιουργήσει μόνο ένα σενάριο εξέγερσης από τον υπόλοιπο κόσμο από τον εκμεταλλευτικό έλεγχο της Δύσης. Πέντε αιώνες ευρωπαϊκού και αμερικανικού δυτικού παρασιτισμού έχουν κάνει την πορεία τους.
Η οικονομική δύναμη της Ρωσίας κινητοποιεί τον υπόλοιπο κόσμο για να αποτινάξει τις αλυσίδες της δυτικής κυριαρχίας και υποταγής. Η διαδικασία ντάμπινγκ του δολαρίου αποκτά δυναμική και επισπεύδονται αυτοτραυματιστικές κυρώσεις. Οι κολόνες και οι προσόψεις καταρρέουν σε πραγματικό χρόνο.
Το θέμα για τη φετινή εκδήλωση SPIEF ήταν «Κυρίαρχη Ανάπτυξη – η βάση για ένα δίκαιο κόσμο».
Όπως συμβαίνει με πολλές άλλες αυτοκρατορίες στα χρονικά της ιστορίας που έχουν καταρρεύσει, η αλαζονεία και η ύβρις συχνά προηγούνται της πτώσης. Η αμερικανική και η δυτική ελίτ πίστευαν ότι είχαν την αιώνια άδεια να προκαλούν τον όλεθρο για το δικό τους εγωιστικό κέρδος. Η οικονομική λεηλασία και ο οπλισμός τους στρέφονται τώρα στα ίδια τους τα κεφάλια. Και έχουν καθυστερήσει πολύ.
Λοιπόν, δεν έγινε έτσι. Μακριά από αυτό. Όπως σημείωσε παραπάνω η Παγκόσμια Τράπεζα, οι δυτικές κυρώσεις απλώς βοήθησαν τη Ρωσία να ενισχύσει τις εναλλακτικές αγορές στην Κίνα, την Ινδία και αλλού σε όλο τον κόσμο. Ένα από τα κύρια κέρδη για τη Ρωσία είναι οι εξαγωγές ενέργειας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι αυξημένες πωλήσεις στην Ασία διατήρησαν τα έσοδα παρά την απώλεια των ευρωπαϊκών αγορών λόγω των δυτικών κυρώσεων.
Το παράδοξο είναι ότι οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης κατά της Ρωσίας, ενώ αποσκοπούσαν να ακρωτηριάσουν τη ρωσική οικονομία, στην πραγματικότητα την έχουν κάνει πιο ισχυρή.
Ο Μάικλ Χάντσον, ένας Αμερικανός αναλυτής της παγκόσμιας οικονομίας, επισημαίνει: «Οι κυρώσεις υποχρέωσαν τη Ρωσία να γίνει αυτάρκης στην παραγωγή τροφίμων, τη μεταποιητική παραγωγή και τα καταναλωτικά αγαθά».
Ο Χάντσον σημειώνει επίσης πως η γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ είναι να χρησιμοποιήσουν κυρώσεις προκειμένου να καταστήσουν τους υποτιθέμενους ευρωπαίους συμμάχους τους πιο εξαρτημένους και υποτελείς στην Ουάσιγκτον.
Ένας άλλος αξιοσέβαστος σχολιαστής, ο Glenn Diesen, ένας Νορβηγός καθηγητής γεωοικονομίας, παρομοίασε τη χρήση των δυτικών κυρώσεων με την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του «αυτοτραυματισμού». Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, λέει, έχουν «παραδώσει μια τεράστια αγορά στον υπόλοιπο κόσμο».
Ο Diesen παρατηρεί επίσης πως το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που δε συμμορφώνονται με τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αυτή η παγκόσμια πλειοψηφία δημιουργεί περισσότερο από ποτέ νέες μορφές εμπορίου και χρηματοδότησης που παρακάμπτουν το δυτικό έλεγχο. Μια σημαντική ώθηση για αυτή τη θετική εξέλιξη είναι η αναγκαιότητα που κληροδοτεί η συστηματική κατάχρηση εξουσίας και προνομίων από την Ουάσιγκτον.
Οι επιπτώσεις είναι πιο εκτεταμένες και βαθιές από τα ακούσια οφέλη που προκύπτουν στην εθνική οικονομία της Ρωσίας. Αυτό που κάνουν επίσης οι δυτικές κυρώσεις είναι να επιταχύνουν την ανάπτυξη ενός πολυπολικού κόσμου και την κατάρρευση του δολαρίου ΗΠΑ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Το αποτέλεσμα αυτών των δύο τάσεων είναι η ιστορική συρρίκνωση της αμερικανικής αυτοκρατορικής ισχύος – αν και με εκρήξεις μιλιταρισμού και πολεμοκαπηλείας στην πορεία προς τα κάτω.
Ένα σημαντικό παράδειγμα των καιρών που αλλάζουν παρατηρήθηκε αυτή την εβδομάδα στην 25η σύνοδο κορυφής του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (SPIEF). Στην τετραήμερη εκδήλωση συμμετείχαν 17.000 εκπρόσωποι από περίπου 130 έθνη. Η φετινή σύγκληση έγινε μάρτυρας μεγάλων εκπροσώπων από την Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Το πολυσύχναστο γεγονός όχι μόνο αντανακλούσε την οικονομική ισχύ της ίδιας της Ρωσίας αλλά το γεγονός ότι – όχι μόνο «απομονωμένη» και καταπιεσμένη – αλλά η Ρωσία θεωρείται από τον υπόλοιπο κόσμο ως κινητήρας για ανάπτυξη και πιο ευημερούσες πολυπολικές σχέσεις.
Πράγματι, από την οπτική γωνία των περισσότερων εθνών, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυτικοί σύμμαχοί τους είναι αυτοί που είναι απομονωμένοι και αναχρονιστικοί.
Ένας από τους παρευρισκόμενους στο SPIEF ήταν ο Αμερικανός βιομηχανικός αναλυτής Douglas Andrew Littleton, ο οποίος σχολίασε: «Οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας απέτυχαν». Και πρόσθεσε: «Είμαι χαρούμενος που η Ρωσία μπόρεσε να παρακάμψει και να ξεπεράσει τις κυρώσεις με τόσους πολλούς τρόπους με τους φίλους και τους συμμάχους της».
Αυτό που συμβαίνει εδώ δεν είναι απλώς η εμφάνιση ενός εναλλακτικού συστήματος, αλλά μια εποχική πολιτική και ίσως ηθική αλλαγή παραδείγματος. Ο κόσμος θέλει πιο ειρηνικές και αμοιβαίες σχέσεις συνεργασίας και ανάπτυξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη Γη θέλουν να τερματιστεί η ατελείωτη πολεμοχαρής στάση, ο μιλιταρισμός και ο μονομερής εκφοβισμός από αυτοκαθορισμένες δυνάμεις. Ο πλανήτης φωνάζει για έναν κόσμο που θα βασίζεται στη δικαιοσύνη και την ειρήνη.
Αυτό που ο κόσμος συνειδητοποιεί περισσότερο από ποτέ είναι πως η μονομερής χρήση οικονομικών κυρώσεων από την Ουάσιγκτον δεν είναι παρά πολεμική και κρατική τρομοκρατία με ένα άλλο, πιο εύγευστο όνομα. Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν οικονομικά όπλα για να στραγγαλίσουν και να σκοτώσουν άλλα έθνη. Η Βόρεια Κορέα, η Κούβα, το Ιράν, το Ιράκ και πολλές άλλες χώρες έρχονται στο μυαλό όπου ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ έχει επιβάλει συνθήκες οικονομικής γενοκτονίας.
Ο κόσμος γνωρίζει καλά αυτή τη διαβολική κληρονομιά και έχει χορτάσει από την αμερικανική βαρβαρότητα που ασκείται με τη βοήθεια των δυτικών λακέδων των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εδώ θα πρέπει να κάνουμε ειδική μνεία στη Συρία, το αραβικό έθνος που αγωνίζεται να ανακάμψει από 12 χρόνια πολέμου που της επιβλήθηκε από την Ουάσιγκτον και τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ για «αλλαγή καθεστώτος». Σήμερα, η ανάκαμψη της Συρίας παρεμποδίζεται σκληρά από τις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Πόσο αξιοθρήνητο είναι αυτό;
Υπάρχει μια αλάνθαστη ιστορική αίσθηση, ωστόσο, ότι η Ουάσιγκτον έχει επιτέλους συναντήσει το δάσκαλό της. Επιβάλλοντας κυρώσεις κατά της Ρωσίας και παρακινώντας τους λακέδες της ΕΕ να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξαπολύσει τώρα μια ιστορική δυναμική διαδικασία της δικής τους αυτοκρατορικής κατάρρευσης.
Για δεκαετίες, οι κυρώσεις των ΗΠΑ λειτούργησαν σε άθλιο βαθμό σε απομονωμένα, μικρότερα έθνη για να επιβάλουν πράγματι εκδικητικές δυσκολίες.
Οχι πια. Ο τεράστιος φυσικός πλούτος και η οικονομία της Ρωσίας είναι πολύ μεγάλα για να περιοριστούν. Στρατιωτικά, επίσης, η Ρωσία δε θα πιεστεί. Πράγματι, έχει απωθήσει στην Ουκρανία ενάντια στον παραπλανητικό και ολέθριο πόλεμο πληρεξουσίων της Δύσης.
Οργανικά και συνειδητά, η παγκόσμια οικονομία και οι διεθνείς σχέσεις έχουν μεταμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ειδικά με την άνοδο της Κίνας και της Ευρασίας γενικότερα.
Μια άλλη βασική εξέλιξη είναι ότι το δυτικό ιμπεριαλιστικό μονοπώλιο των ΜΜΕ έχει επίσης σπάσει. Η Ουάσιγκτον και τα τσιράκια της στην ευρωπαϊκή πολιτική τάξη περιφρονούνται ως ψεύτες και τσαρλατάνοι, ακόμη και από τους ίδιους τους πληθυσμούς τους.
Προσπαθώντας άσκοπα να παγιδεύσει τη ρωσική αρκούδα, η Δύση έχει δημιουργήσει μόνο ένα σενάριο εξέγερσης από τον υπόλοιπο κόσμο από τον εκμεταλλευτικό έλεγχο της Δύσης. Πέντε αιώνες ευρωπαϊκού και αμερικανικού δυτικού παρασιτισμού έχουν κάνει την πορεία τους.
Η οικονομική δύναμη της Ρωσίας κινητοποιεί τον υπόλοιπο κόσμο για να αποτινάξει τις αλυσίδες της δυτικής κυριαρχίας και υποταγής. Η διαδικασία ντάμπινγκ του δολαρίου αποκτά δυναμική και επισπεύδονται αυτοτραυματιστικές κυρώσεις. Οι κολόνες και οι προσόψεις καταρρέουν σε πραγματικό χρόνο.
Το θέμα για τη φετινή εκδήλωση SPIEF ήταν «Κυρίαρχη Ανάπτυξη – η βάση για ένα δίκαιο κόσμο».
Όπως συμβαίνει με πολλές άλλες αυτοκρατορίες στα χρονικά της ιστορίας που έχουν καταρρεύσει, η αλαζονεία και η ύβρις συχνά προηγούνται της πτώσης. Η αμερικανική και η δυτική ελίτ πίστευαν ότι είχαν την αιώνια άδεια να προκαλούν τον όλεθρο για το δικό τους εγωιστικό κέρδος. Η οικονομική λεηλασία και ο οπλισμός τους στρέφονται τώρα στα ίδια τους τα κεφάλια. Και έχουν καθυστερήσει πολύ.