 |
| pixabay / geralt |
Rachel Marsden - rachelmarsden.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι πολίτες της ΕΕ θέλουν περισσότερη ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Το ενδιαφέρον τους για περισσότερη ουδετερότητα απέναντι στην Κίνα θα βοηθήσει στην επίτευξή της, αλλά η θέση τους για τη Ρωσία σίγουρα δε θα το κάνει.
Λίγο λιγότερο από τους μισούς από τους 16.168 ερωτηθέντες πολίτες 11 κρατών μελών της ΕΕ θεωρούν πως η σχέση ασφάλειας του μπλοκ με την Ουάσιγκτον είναι επωφελής και η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τις ΗΠΑ ως σύμμαχο ή στρατηγικό εταίρο, αλλά ένα επιβλητικό 74% από αυτούς (από 66% το Νοέμβριο του 2020) δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να βασιστεί στις ΗΠΑ και χρειάζεται τις δικές της αμυντικές δυνατότητες, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Έτσι, βασικά, η ΕΕ είναι ένας φοιτητής που συνειδητοποιεί ότι ήρθε η ώρα να μεγαλώσει και να μετακομίσει από το υπόγειο του Θείου Σαμ, παρόλο που είναι άνετο και εύκολο να ζει κάτω από την στέγη του. Και σε αυτή την περίπτωση, αυτή η οροφή είναι μια αμερικανική πυρηνική ομπρέλα.
Οι Δυτικοευρωπαίοι συμπαθούν τα προνόμια της ασφάλειας, αλλά θέλουν επίσης την ελευθερία τους – όπως κάθε έφηβος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τελικά όμως, συνειδητοποιούν ότι, αν θέλετε ανεξαρτησία, τότε πρέπει να ξοδέψετε κάποια χρήματα. Με άλλα λόγια, αρκετά μετρητά από μια μεγάλη ποικιλία πηγών για να ξεχωρίσετε οποιοδήποτε από αυτά εάν παραβιάζουν την αυτονομία σας. Σε αυτό το σημείο, η ΕΕ δεν έχει την πολυτέλεια να πει στον θείο Σαμ να φύγει. Η εξάρτησή της από τις ΗΠΑ έχει μόνο αυξηθεί μετά τη διακοπή των οικονομικών και ενεργειακών σχέσεών της με τη Ρωσία. Η ΕΕ συνειδητοποίησε πόσο μικρή επιρροή είχε με την Ουάσιγκτον όταν έπρεπε να ζητήσει φθηνότερες τιμές για το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο από το οποίο έχει γίνει υπερβολικά εξαρτημένη ως υποκατάστατο της πρώην (και πολύ φθηνότερης) ρωσικής προσφοράς. Στη συνέχεια, όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν χειροτέρευσε την κατάσταση αποκλείοντας την πράσινη βιομηχανία της Ευρώπης από την αμερικανική αγορά βάσει του προστατευτικού νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού, οι Βρυξέλλες βρέθηκαν για άλλη μια φορά στο έλεος της Καλής Θέλησης της Ουάσινγκτον. Και δυστυχώς για την Ευρώπη, η Ουάσιγκτον είναι εντελώς ρεαλιστική όσον αφορά τα οικονομικά. Και φαίνεται ότι οι πολίτες της ΕΕ θέλουν τους δικούς τους ηγέτες να κάνουν το ίδιο.
Η δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι το 62% από αυτούς θέλουν το μπλοκ να παραμείνει ουδέτερο σε οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Με άλλα λόγια, βρίσκονται στην ίδια σελίδα με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. "Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι Ευρωπαίοι ... είναι προς το συμφέρον μας να επιταχύνουμε την Ταϊβάν; Όχι. Το χειρότερο θα ήταν να σκεφτούμε πως εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουμε οπαδοί σε αυτό το θέμα και να πάρουμε το σύνθημά μας από την ατζέντα των ΗΠΑ και μια κινεζική υπερβολική αντίδραση", δήλωσε ο Μακρόν τον Απρίλιο, σε κριτική από τα γεράκια της Κίνας τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ.
Ο Μακρόν έχει καταλάβει ότι δεν μπορείς να έχεις πραγματικά ανεξάρτητες στρατιωτικές και εξωτερικές πολιτικές θέσεις αν δεν μπορείς να σταθείς στα πόδια σου. Ο Μακρόν έτυχε να φτάσει σε αυτή τη συνειδητοποίηση μετά από μια επίσκεψη στην Κίνα τον Απρίλιο, κατά τη διάρκεια της οποίας σημείωσε μερικές σημαντικές επιχειρηματικές συμφωνίες για τη Γαλλία σε μια εποχή που χρειαζόταν απεγνωσμένα κάποια βελάκια στο διοικητικό συμβούλιο καθώς η χώρα υπέφερε (και συνεχίζει να υποφέρει) από τον υψηλό πληθωρισμό και τις τιμές της ενέργειας. Έτσι, ο Μακρόν άρχισε ξαφνικά να μιλάει για την ανάγκη για "στρατηγική αυτονομία" έναντι των ΗΠΑ. Είναι εκπληκτικό το πώς ορισμένες μεγάλες επιχειρηματικές συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης 160 νέων εμπορικών αεροσκαφών για την Airbus με έδρα τη Γαλλία και ο διπλασιασμός της παραγωγής της Airbus στην Κίνα-που αντιπροσωπεύει μια τεράστια νίκη επί του αμερικανικού ανταγωνιστή της Ευρωπαϊκής Εταιρείας, Boeing – φάνηκε να ενθαρρύνει την ώθηση του Macron για ανεξαρτησία από την Ουάσινγκτον. Είναι πραγματικά εκπληκτικό τι μπορούν να κάνουν τα πολλά χρήματα. Ακριβώς όπως ένα παιδί κολλεγίων που πιάνει δουλειά και μετακομίζει, αρχίζει να βγάζει τα δικά του μετρητά και τώρα ξαφνικά βρίσκει το θάρρος να αρχίσει να λέει στη μαμά και τον μπαμπά τι πραγματικά σκέφτεται και θέλει. Και αυτό που προφανώς θέλει ο Μακρόν είναι περισσότερο από την ανεξαρτησία που μόνο τα μεγάλα χρήματα μπορούν να αγοράσουν.
Η κοσμοθεωρία του Μακρόν για την ανάγκη ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ και περισσότερη ουδετερότητα στην Κίνα, μια θέση που αντικατοπτρίζεται από τους ίδιους τους πολίτες της ΕΕ σε αυτή τη νέα δημοσκόπηση, έρχεται σε σύγκρουση με τις θέσεις άλλων ηγετών που σηματοδοτούν την αρετή του μπλοκ που συνήθως τοποθετούν την ιδεολογία πάνω από τον πραγματισμό. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει εξαγοράσει την ιδέα που διαπράττει το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για "απο-ρισκοποίηση" από την Κίνα, η οποία φαίνεται να είναι η νέα λέξη-κλειδί για να αντικαταστήσει την "απο-σύζευξη", η οποία απλά δεν είναι εφικτή δεδομένων των μαζικά αλληλένδετων Οικονομικών Σχέσεων της Κίνας με τη Δύση. Έτσι, αντί να αρπάξει την ευκαιρία να κρατήσει το πόδι της με ασφάλεια από το στόμα της, πηγαίνει γύρω από την προώθηση της ανάγκης της "απο-ρισκοποίησης". Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Ανναλένα Μπάερμποκ επανέλαβε το συναίσθημα, όπως και ο επικεφαλής διπλωμάτης της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ, με τους δύο να αποκαλούν την Κίνα "εταίρο, ανταγωνιστή και συστημικό αντίπαλο", και η Μπάερμποκ να προσθέτει ότι η αντίπαλη πτυχή αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ είτε πρόκειται να προωθήσει δημοσίως την έννοια του "απο-κινδύνου" αλλά όχι της "απο-σύζευξης", ενώ συνεχίζει ήσυχα τις συνήθεις συναλλαγές με την Κίνα και απλώς ελπίζει ότι η Κίνα δεν προσβάλλεται πολύ από τον όρο. Ή αλλιώς πρόκειται πραγματικά να βάλει τα χρήματά της όπου είναι το στόμα της και να κολλήσει ακτίνες στους τροχούς της δικής της άσχημα χτυπημένης οικονομικής μηχανής που μόλις εισήλθε σε έδαφος ύφεσης.
Εάν η πορεία δράσης της ΕΕ καθοριζόταν αποκλειστικά από αυτό το είδος στάσης, τότε οι Βρυξέλλες θα περνούσαν όλο το χρόνο τους διδάσκοντας σε όλους και μη κάνοντας δουλειές με κανέναν. Θα ήταν σαν τον έφηβο που δεν αφήνει ποτέ το υπόγειο της μαμάς και του μπαμπά γιατί καμία δουλειά ή συγκάτοικος δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αρκετά καλή για αυτούς.
Η ΕΕ επέστρεψε οικονομικά όταν πήδηξε στην ρωσική μόδα, ακολουθώντας το προβάδισμα της Ουάσιγκτον, αλλά με πολύ υψηλότερο κόστος για τον εαυτό της από ό, τι για τις ΗΠΑ (οι οποίες κατέληξαν να είναι ο μεγάλος δικαιούχος της αυξημένης οικονομικής εξάρτησης της ΕΕ). Η πλειοψηφία (64%) των ερωτηθέντων Ευρωπαίων, οι οποίοι έχουν βομβαρδιστεί ασταμάτητα με το αντιρωσικό αφήγημα του κατεστημένου εν μέσω της σύγκρουσης στην Ουκρανία, θεωρούν τώρα τη Ρωσία αντίπαλο ή αντίπαλο της ίδιας της ΕΕ, με την οποία η Ρωσική Ομοσπονδία δεν βρίσκεται σε άμεση σύγκρουση. Ωστόσο, ήταν η οικονομική συνεργασία της ΕΕ με τη Ρωσία που βοήθησε να εξασφαλιστεί το είδος της ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ που οι ίδιοι οι ερωτηθέντες λαχταρούν τώρα. Και ενώ τώρα ισχυρίζονται ότι είναι απρόθυμοι να ταξιδέψουν στον ίδιο δρόμο οικονομικής αποσύνδεσης με την Κίνα, θα αλλάξουν γνώμη εάν και όταν η αντι-Κινεζική προπαγάνδα αρχίσει να ανεβαίνει και πλαισιώνει το Πεκίνο ως απειλή για την Ευρώπη, όπως έχει γίνει με τη Ρωσία;
Η Ευρώπη πρέπει να βρει τρόπο να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ της τάσης της να δίνει διαλέξεις σε όλους για αξίες που παραβιάζει συστηματικά από τη μία πλευρά, και της διαφοροποίησης της συνεργασίας της για να βοηθήσει τελικά να την ανυψώσει σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία από την άλλη. Εν τω μεταξύ, οι Δυτικοευρωπαίοι πρέπει να επιλέξουν μια λωρίδα και να αποφασίσουν αν θέλουν πραγματικά το είδος της αυτονομίας που μόνο τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν ή αν είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τα δικά τους συμφέροντα κάθε φορά που οι ηγέτες τους τους διατάζουν να το κάνουν για ιδεολογικούς σκοπούς.