 |
| president.gov.ua |
Από τον Vladimir Kornilov, RIA Novosti - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Κάθε Μάιο, ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι κάνει μια επίδειξη αποδεικνύοντας πως παραμένει αυτό που οι Ουκρανοί τον εξέλεξαν να είναι: υπηρέτης του λαού. Αυτό είναι μέρος του μύθου του κωμικού που έγινε πολιτικός, δανεισμένος από την ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή που πρωταγωνίστησε του πριν αναζητήσει υψηλό αξίωμα.
Την επέτειο της ορκωμοσίας του, κάθε 20 Μαΐου, δίνει μια επίδειξη με τη μορφή μιας έκθεσης για το τελευταίο έτος της διακυβέρνησής του. Παίζει το ρόλο του" υπηρέτη", ενημερώνοντας τους "κυρίους" του – τους ψηφοφόρους της Ουκρανίας.
Μόλις πριν από δύο χρόνια, και φαίνεται σαν αιώνες τώρα, ο Zelensky επέλεξε το υπόστεγο αεροσκαφών Antonov και ένα τεράστιο, ημιτελές φορτηγό αεροπλάνο Mriya χωρίς φτερά (ένα σοβιετικό έργο που η ανεξάρτητη Ουκρανία είχε περάσει 30 χρόνια μιλώντας για να κινηθεί ξανά) – ως σκηνικό του. Συνέχισε να ζωγραφίζει στους Ουκρανούς μια όμορφη εικόνα του μέλλοντος της χώρας τους, στην οποία το Mriya (που σημαίνει "όνειρο" στην τοπική γλώσσα) τελικά θα ανέβαινε στον ουρανό. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, στρατιώτες υπό τη διοίκηση του Ζελένσκι βομβάρδισαν τόσο το υπόστεγο όπου πραγματοποίησε τη συνέντευξη Τύπου όσο και το αεροπλάνο, το οποίο δεν κατάφερε ποτέ να απογειωθεί.
Όλα φαίνονταν πιθανά στον κόσμο του Ζελένσκι, αλλά ξέχασε ένα πράγμα. Πριν από δύο χρόνια, όταν μιλούσε για τη μετατροπή της Ουκρανίας σε μια νέα Εδέμ, ξέχασε την κύρια υπόσχεση που ώθησε τους Ουκρανούς να τον ψηφίσουν: τη δέσμευσή του να φέρει ειρήνη. Τώρα, είναι ακόμη αστείο να θυμόμαστε τα λόγια που είπε ο" υπηρέτης του λαού" στην εναρκτήρια ομιλία του στις 20 Μαΐου 2019: "η πρώτη μας προτεραιότητα είναι μια κατάπαυση του πυρός [στον πόλεμο του Κιέβου με το Ντονμπάς]... δε θα δίσταζα να χάσω τη θέση μου για χάρη της ειρήνης”.
Κατά τα ενδιάμεσα χρόνια, ο Ζελένσκι παρέμεινε πιστός στην παράδοσή του και, στην επέτειο της ορκωμοσίας του, συνέχισε να δίνει αναφορά ως αληθινός υπηρέτης. Αλλά με την πάροδο του χρόνου έχει αποκτήσει νέους κυρίους – την ηγεσία των ΗΠΑ. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή και επιβεβαιώνει ότι, για τον Ζελένσκι, η Ουκρανία και ο λαός της δεν ήταν από καιρό τίποτα περισσότερο από ένα στήριγμα για τις αιματηρές περιπέτειές του και η μελλοντική τους ευημερία σίγουρα δεν αποτελεί μέρος του σχεδίου.
Η επίσκεψή του στην Ιαπωνία για τη Σύνοδο Κορυφής της G7 ήταν ένας ακόμη χώρος για να ικετεύσει για όπλα. Οι Ουκρανοί διπλωμάτες προσβάλλονται πολύ όταν στοιχεία του δυτικού τύπου παρομοιάζουν τα ταξίδια του Ζελένσκι στο εξωτερικό με ένα περιοδεύον τσίρκο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Το όλο θέμα των πολλών ταξιδιών του είναι να συγκεντρώσει ακόμη περισσότερα κεφάλαια και υποσχέσεις, για να συνεχίσει τον πόλεμο – και έτσι να συνεχίσει να στέλνει τους Ουκρανούς να πεθαίνουν. Όπως σωστά επεσήμανε ο συνταξιούχος Ιταλός στρατηγός Μάρκο Μπερτολίνι τις προάλλες, εάν οι προμήθειες όπλων της Δύσης στην Ουκρανία είχαν σταματήσει, "ο πόλεμος θα είχε τελειώσει πριν από ένα χρόνο και δε θα κόστιζε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές”.
Το χειρότερο είναι ότι όλοι το καταλαβαίνουν πολύ καλά. Ο κορυφαίος διπλωμάτης της ΕΕ, Josep Borrell, λέει σχεδόν το ίδιο πράγμα. Ωστόσο, ακόμη και με την πλήρη γνώση πως ο εφοδιασμός του Κιέβου με νέα θανατηφόρα όπλα σημαίνει τη χρήση Ουκρανών ως τροφή κανονιών, η Δύση συνεχίζει να αντλεί προμήθειες. Φυσικά, των ίδιων Ουκρανών στους οποίους υποσχέθηκε ο Ζελένσκι να είναι "υπηρέτη" πριν από δύο χρόνια πριν βρει κάποιους νέους κυρίους.
Στη Χιροσίμα, ο Ζελένσκι αγάπησε τα σημερινά αφεντικά του όσο καλύτερα μπορούσε. Παρομοίασε αξιολύπητα το αίτημά του για αεροσκάφη F-16 με την αναζήτηση "wings for freedom". Μια πολύ άσοφη δήλωση, δεδομένων των παραλληλισμών με τις υποσχέσεις του να δώσει φτερά στο Mriya πριν από δύο χρόνια.
Ήταν εξίσου ασύνετο να πάρει τη σημαία που του παρουσίασαν οι "υπερασπιστές του Μπαχμούτ" (Αρτιόμοφσκ) τον περασμένο Δεκέμβριο στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Τώρα, καθισμένος δίπλα στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Ζελένσκι έπρεπε να εξηγήσει την απώλεια της πόλης που είχε ονομάσει από καιρό φρούριο και κατέληξε να εκτοξεύει ανοησίες για την τρέχουσα κατάστασή της το ίδιο Σαββατοκύριακο που καταλήφθηκε πλήρως από Ρώσους στρατιώτες.
Ήταν σαφές από την αντίδρασή του πόσο επώδυνη ήταν η απώλεια του Αρτιόμοφσκ για τον Ζελένσκι. Δεν ήταν η είδηση που ο "υπηρέτης της Αμερικής" περίμενε να παραδώσει στους σημερινούς κυρίους του που συγκεντρώθηκαν στη Χιροσίμα. Το μόνο καλό είναι ότι δεν έφερε στον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν σημαία από άλλο "φρούριο" – αυτό θα ήταν κακός οιωνός.
Για να γλυκάνει το πικρό χάπι της ταπεινωτικής ήττας στο Ντονμπάς, ο Ουκρανός πρόεδρος προσπαθεί να χαρακτηρίσει τις υποσχέσεις της Δύσης να παράσχει στο Κίεβο μαχητικά αεροσκάφη F-16 ως νίκη. Το πως θα φανεί αυτό στην πράξη είναι εικασία του καθενός και κανείς δεν ξέρει πόσο κοντά θα φέρει τον κόσμο σε μια πιθανή καταστροφή.
Φυσικά, η Χιροσίμα είναι ίσως το καλύτερο μέρος για να εκτιμήσουμε τις συνέπειες και να κατανοήσουμε πώς θα μπορούσαν να επηρεάσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Ειδικά ο ουκρανικός λαός, τον οποίο ο Ζελένσκι υποσχέθηκε να υπηρετήσει πιστά πριν από τέσσερα χρόνια. Αλλά οι υποσχέσεις του στο νέο του αφέντη είναι πολύ διαφορετικές: όχι ειρήνη, αλλά πόλεμος.