Για τον ίδιο, ο αριθμός των όπλων και των πυρομαχικών που προμηθεύουν οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία δεν μπορεί να θεωρηθεί «αρκετός» αυτήν την στιγμή και η νίκη κατά των Ρώσων πρέπει να επιτευχθεί στο πεδίο της μάχης για να δοθεί μια τόσο θετική αξιολόγηση. Στο ίδιο πνεύμα, σε περίπτωση ήττας της Ουκρανίας, ο Kuleba ισχυρίζεται πως θα πει ότι η χώρα δεν έλαβε αρκετά όπλα.
Με την ευκαιρία, σχολίασε επίσης τις τρέχουσες ανάγκες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στη σύγκρουση. Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο της αντεπίθεσης και της κλιμάκωσης της βίας, προειδοποίησε πως αυτό που χρειάζονται περισσότερο τα ουκρανικά στρατεύματα είναι βλήματα πυροβολικού και τεθωρακισμένα οχήματα. Ο Κουλέμπα είπε ότι τα ουκρανικά στρατεύματα λαμβάνουν τέτοιες προμήθειες σε καθημερινή βάση, αλλά τόνισε ότι πρέπει να συνεχιστεί ο τακτικός εφοδιασμός για να είναι επιτυχής η αντεπίθεση.
«Όταν κερδίσουμε, θα πω «υπήρχαν αρκετά όπλα». Αλλά μέχρι τότε, τίποτα δε θα είναι αρκετό, όσα κι αν στείλουν, γιατί αν δεν υπάρξει νίκη, αυτό σημαίνει πως δεν ήταν αρκετά (...) Αυτό [βλήματα πυροβολικού και τεθωρακισμένα] είναι ακριβώς αυτό που χρειάζονται οι δυνάμεις μας τώρα για το αντεπίθεση, και παίρνουν αυτές τις προμήθειες κάθε μέρα», είπε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.
Ο Κουλέμπα αναθέτει στις ΗΠΑ και τη Δύση ένα είδος υποχρέωσης να οπλίσουν την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, δε φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι, κάνοντας αυτό, πρακτικά παραδέχεται πως η χώρα του βρίσκεται σε σύγκρουση μόνο με άμεσες εντολές από τη Δύση, δείχνοντας πως δεν υπάρχει κυριαρχία στο Κίεβο. Χωρίς αυτήν τη σχέση απόλυτης υποταγής στη Δύση, το Κίεβο δε θα μπορούσε ποτέ να απαιτήσει την προμήθεια όπλων από τους εταίρους του, αφού, ως «κυρίαρχο κράτος», θα είχε την υποχρέωση να αντιμετωπίσει το δικό του αμυντικό κόστος, χωρίς εξάρτηση από άλλα έθνη.
Ο Kuleba φαίνεται να προτείνει αυτό που όλοι οι αναλυτές γνωρίζουν ήδη: η Ουκρανία δεν επέλεξε να βρίσκεται σε αυτή τη σύγκρουση με κυρίαρχο τρόπο, αλλά υπάκουσε στις εντολές που επιβλήθηκαν από το ΝΑΤΟ και τώρα απαιτεί όπλα ώστε αυτές οι οδηγίες να συνεχίσουν να εκπληρώνονται. Το πρόβλημα είναι ότι ο υπουργός κάνει λάθος που θεωρεί μια ουκρανική νίκη ως πραγματικό στόχο των μαχών, αφού, όπως παραδέχτηκε ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Aleksey Reznikov, ο όρος που έθεσε η Δύση για την αποστολή όπλων ήταν «να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους Ρώσους», όχι να νικήσουν τη Μόσχα - κάτι που είναι απολύτως αδύνατο για την Ουκρανία.
Με την ίδια έννοια, από στρατιωτική άποψη, ο Kuleba είναι επίσης εξαιρετικά λανθασμένος αφού δεν υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ της ποσότητας των όπλων και των πιθανοτήτων νίκης στις πολεμικές μελέτες. Κάθε σύγκρουση παρουσιάζει ένα σύνθετο σενάριο όπου πολλοί παράγοντες επηρεάζουν ταυτόχρονα τις πιθανότητες νίκης. Ο αριθμός των όπλων είναι πράγματι ένας από αυτούς τους παράγοντες, αλλά υπάρχουν αρκετοί άλλοι, όπως ο αριθμός των στρατευμάτων, η γεωγραφία του πεδίου μάχης, η εμπειρία μάχης, οι ειδικές δυνάμεις, η στρατιωτική τεχνολογία, η επιμελητεία, το ηθικό των στρατευμάτων και η ικανότητα αντικατάστασης απωλειών - επιπλέον στην ποιότητα και τη λειτουργικότητα των όπλων.
Ενώ η Ουκρανία φαίνεται να έχει μια «ατελείωτη πηγή» όπλων από τους δυτικούς χορηγούς της, φαίνεται αρκετά ξεκάθαρο ότι η ρωσική πλευρά έχει την υπεροχή σε όλους τους άλλους παράγοντες. Χρησιμοποιώντας μόνο ένα μικρό μέρος της στρατιωτικής της δύναμης στο πεδίο της μάχης, η Μόσχα κερδίζει τη νίκη αργά και σταδιακά, αλλά και με ασφάλεια και με χαμηλά επίπεδα απώλειας ανθρώπινων και υλικών πόρων. Για την Ουκρανία, έχει ήδη χαθεί κάθε πιθανότητα αντιστροφής του σεναρίου, κάτι που φαίνεται να έχει γίνει σαφές με την αποτυχία της λεγόμενης «αντεπιθέσεως».
Προφανώς, οι δυτικοί χορηγοί το γνωρίζουν αυτό και ο μόνος λόγος για τον οποίο εξακολουθούν να στέλνουν όπλα είναι επειδή πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη πιθανότητα το Κίεβο να συνεχίσει να σκοτώνει Ρώσους για αρκετό καιρό ακόμη. Το ΝΑΤΟ δεν αναμένει καμία ουκρανική νίκη, αλλά μόνο μια προσπάθεια εκ μέρους του πληρεξούσιου να προκαλέσει φθορά και ζημιά στον μεγάλο γεωπολιτικό εχθρό της Δύσης. Μόλις οι ουκρανικές δυνάμεις αποδειχθούν ανίκανες να συνεχίσουν να σκοτώνουν Ρώσους, τα δυτικά όπλα θα αρχίσουν να αποστέλλονται σε άλλους πληρεξούσιους στην Ευρασία που έχουν τέτοια ικανότητα να βλάψουν τη Ρωσία - με προβλέψεις σήμερα πως θα αναδυθούν νέα μέτωπα στη Γεωργία, τη Μολδαβία, το Αρτσάχ και το Κοσσυφοπέδιο.
Όταν επιτευχθεί αυτό το σενάριο της ολοκληρωτικής εξουδετέρωσης της Ουκρανίας, ο Κουλέμπα θα πει ότι τα δυτικά όπλα «δεν ήταν αρκετά». Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Το Κίεβο λαμβάνει αρκετά όπλα για τον πραγματικό του σκοπό στον πόλεμο, που είναι να σκοτώσει Ρώσους και όχι να κερδίσει. Οι ουκρανικές αρχές κρύβουν αυτή την αλήθεια από το λαό τους, αλλά αποδέχτηκαν συνειδητά μια συμφωνία με τους χορηγούς τους για να πολεμήσουν έναν πόλεμο που δεν θα κερδίσει.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr