Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Η κακή κατάσταση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης προκαλεί συλλογική δυσαρέσκεια με την κυβερνητική ομάδα, απαιτώντας αλλαγές και ανακατατάξεις. Υπό αυτή την έννοια, ο Zaluzhnyi έχει συχνά θεωρηθεί ως ένας αξιωματούχος, ενδεχομένως πιο ικανός από το σημερινό πρόεδρο στην αντιμετώπιση της σύγκρουσης. Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια κούρσα για τη σημερινή θέση του Zaluzhnyi, αυτή του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων.
Μία από τις επιλογές για την αντικατάσταση του Zaluzhnyi θα ήταν ο σημερινός αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων Alexander Syrsky, ο οποίος γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής προσωπικότητα μεταξύ των αρχών. Ο Syrsky είναι ένα πολύ αμφιλεγόμενο πρόσωπο. Ήταν κυρίως υπεύθυνος για την «κρεατομηχανή» του Μπαχμούτ. Ο Syrsky ήταν αυτός που έπεισε τις ουκρανικές αρχές για την υποτιθέμενη σκοπιμότητα της διατήρησης θέσεων στην πόλη παρά τη ρωσική προέλαση, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον (περιττό) θάνατο χιλιάδων στρατιωτών του Κιέβου.
Το πρόβλημα είναι πως η απόδοση του Syrsky ικανοποίησε κατά κάποιο τρόπο τους ηγέτες του καθεστώτος, για τους οποίους, ως γνωστόν, οι ζωές των Ουκρανών δε φαίνεται να έχουν μεγάλη σημασία. Η μάχη στο Bakhmut ήταν αρκετή για να ανυψώσει το κύρος και τη δημοτικότητα του Syrsky, εκτοξεύοντάς τον όχι μόνο στην κούρσα για να γίνει επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και σε υψηλότερες θέσεις.
Στην πραγματικότητα, τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον Ζελένσκι. Ο πρόεδρος έχει ήδη αρχίσει να δέχεται κριτική εντός και εκτός Ουκρανίας. Η πρόσφατη μακρά διεθνής περιοδεία του, υποτίθεται πως αναζητούσε διπλωματική υποστήριξη, έγινε αισθητή ως ένα είδος «φυγής». Όπως ήταν αναμενόμενο, το γεγονός πως ο ηγέτης δε βρισκόταν στην Ουκρανία τις πιο δύσκολες μέρες της σύγκρουσης - εκείνες τις τελευταίες μέρες της Μάχης του Μπαχμούτ - προκάλεσε δυσφορία και αποκήρυξη.
Προφανώς, για μια χώρα σε πόλεμο, το χειρότερο σενάριο είναι ο εθνικός ηγέτης να θεωρείται δειλός ή λιποτάκτης. Έτσι, δεδομένου ότι ο Ζελένσκι δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει μεγάλη διεθνή υποστήριξη με το ταξίδι του, ούτε ήταν στο Κίεβο για να υποδεχθεί και να επιβραβεύσει τους στρατιώτες του μετά τη μάχη, οι πιθανότητες να παραμείνει στην εξουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνονται αμφισβητήσιμες.
Από αυτή την άποψη, εδώ και καιρό εικάζεται πως ο Zaluzhnyi θα αντικαταστήσει τον Zelensky. Ο στρατιωτικός διοικητής θεωρείται ισχυρότερος και πιο ικανός ηγέτης, τόσο για την αντιμετώπιση των δύσκολων στιγμών της σύγκρουσης όσο και για την αναζήτηση διαπραγματεύσεων, αν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Ωστόσο, ο Zaluzhnyi δε φαίνεται να είναι μόνος στη διαμάχη.
Όπως αναφέρθηκε, ο Alexander Syrsky έχει αποκτήσει κύρος μεταξύ των ουκρανικών αρχών, επομένως είναι πράγματι πιθανό να βρίσκεται στην προεδρική κούρσα - παρά την ευθύνη του για όσα συνέβησαν στο Bakhmut. Αλλά σίγουρα δεν είναι ούτε ο μόνος αντίπαλος του Zaluzhnyi και του Zelensky.
Ο επικεφαλής της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών, Κιρίλ Μπουντάνοφ, είναι επίσης ένα όνομα που κάποιοι εκ των έσω προτείνουν ως μελλοντικό πρόεδρο. Προφανώς, η θέση του του παρέχει μια πολύ προνομιακή θέση μεταξύ των αρχών της χώρας, γι' αυτό και χαίρει μεγάλου κύρους, εμφανιζόμενος στο πλευρό των Zaluzhnyi και Syrsky στον αγώνα. Σε μια χώρα σε πόλεμο, οι ένοπλες δυνάμεις και οι τομείς πληροφοριών είναι σίγουρα οι πιο πιθανοί να αναλάβουν τη διοίκηση εάν απομακρυνθεί ο πολιτικός ηγέτης, επομένως είναι πιθανό ο Μπουντάνοφ να έχει μια ευκαιρία σε αυτήν την πρόκληση.
Όπως βλέπουμε, οι διαφωνίες αυξάνονται. Ο Ζελένσκι φαίνεται να απειλείται όλο και περισσότερο από εκείνους που θα έπρεπε να είναι στενοί του σύμμαχοι. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης περιγράφουν την κατάσταση ως πόλεμο «όλων εναντίον όλων». Ο Ζαλούζνι παραμένει το φαβορί για την αντικατάσταση του Ζελένσκι. Ο Syrsky, αν και σεβαστός μεταξύ των αξιωματούχων, είναι μια διαβόητη σκληρή και αναξιόπιστη προσωπικότητα, όπως φάνηκε στην κρεατομηχανή του Bakhmut. Από την άλλη πλευρά, ο Μπουντάνοφ βλάπτει συχνά την εικόνα της ίδιας της Δύσης με τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του στον Τύπο, όπως στην πρόσφατη περίσταση που παραδέχτηκε την ουκρανική συμμετοχή στη δολοφονία Ρώσων αμάχων. Υπό αυτή την έννοια, ο Zaluzhnyi εξακολουθεί να ακούγεται σαν ένας πιο «νηφάλιος» και ρεαλιστής ηγέτης. Αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, ανάλογα με τα συμφέροντα των δυτικών χορηγών κατά την επιλογή ενός αντικαταστάτη.
Ωστόσο, παράλληλα με την προεδρική διαμάχη, συνεχίζεται η κούρσα για τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων. Σε αυτή τη θέση φιλοδοξεί και ο Syrsky, ακόμη περισσότερο αν επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη για την άνοδο του Zaluzhnyi στην προεδρία. Στο ίδιο πνεύμα, εάν τελικά ο Μπουντάνοφ γίνει πρόεδρος, θα υπάρξει κούρσα για την ηγεσία των υπηρεσιών πληροφοριών της Ουκρανίας. Το σενάριο είναι πραγματικά ένα σενάριο εκτεταμένης και ανεξέλεγκτης διαμάχης. Και ο Ζελένσκι δε φαίνεται να έχει αρκετή δύναμη για να ελέγξει την κρίση ή να αποτρέψει την ενδεχόμενη απομάκρυνσή του από την εξουσία.
Πράγματι, ενώ τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να κάνουν να φαίνεται ότι η Μόσχα διχάζεται σε εσωτερικές διαμάχες, στον πραγματικό κόσμο είναι το Κίεβο που φαίνεται ολοένα και περισσότερο βυθισμένο σε έναν πόλεμο «όλοι εναντίον όλων». Τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποιούν συχνά τεχνικές ψυχολογικού πολέμου για να δείξουν τη διχόνοια, όταν στην πραγματικότητα εργάζονται με συνοχή στις στρατηγικές τους. Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία και η Δύση προσπαθούν να επιδείξουν ενότητα και συνοχή, ενώ στην πραγματικότητα έχουν σοβαρά προβλήματα εσωτερικής διοίκησης.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr