Θόδωρος Γαλανόπουλος
Πρέπει να δείξουμε φιλόξενοι παντού ανά τον κόσμο, δίνοντας στέγη και επιδόματα στους μετανάστες, αλλά αφήνουμε να κοιμούνται οι δασκάλες και οι γιατροί στο τσαντίρι όταν πάνε για δουλειά στη Σαντορίνη και στη Μήλο, όπου οι τοπικές κοινωνίες κονομάνε εκατομμύρια, αλλά δεν έχουν ένα διαμέρισμα να δώσουν δωρεάν στο δάσκαλο που παίρνει 800 ευρώ το μήνα.
Πολύ φιλόξενη χώρα... Εμείς δε διώξαμε τον ενοικιαστή για να νοικιάσουμε το διαμέρισμα μας σε τουρίστες, να κονομάμε 70 και 80 ευρώ τη μέρα;
Δεν είμαστε φιλόξενοι εμείς που έχουμε ταΐσει με κατεψυγμένες γκοτζίλες, Έλληνες και αλλοδαπούς σε τιμές Λουξεμβούργου;
Δεν είμαστε φιλόξενοι εμείς που έχουμε γεμίσει με φυτοφάρμακα τα αγροτικά μας προϊόντα, γιατί θα τα φάνε κάποιοι άλλοι;
Δεν είμαστε φιλόξενοι εμείς που παντρέψαμε όλους τους γέρους με Ρωσίδες ,Ουκρανέζες και Βουλγάρες; Εμείς που έχουμε τους Πακιστανούς να μένουν μέσα στα θερμοκήπια, μαζί με τις φράουλες δεν είναι αγροτική φιλοξενία αυτή; Εμείς που κάνουμε τη χώρα μας ένα living room της Ευρώπης, ένα διαμετακομιστικό κέντρο και του στέλνουμε όλους στην Ευρώπη, Έλληνες - Αλβανούς και Πακιστανούς δεν είμαστε φιλόξενοι; Άσχετα αν δεν καταλαβαίνουν την Ελληνική φιλοξενία;
Ελληνική φιλοξενία ,εμείς που φιλοξενούμε στην εξουσία όλους αυτούς που μας κάνουν τη ζωή ποδήλατο, αλλά μάθαμε να πατάμε πετάλι οπότε μας το ζητάνε.. Φιλόξενοι υποκριτές, πλέουμε όλοι σε πελάγη ευτυχίας, με ή χωρίς ναυάγια και μετωπικές τρένων…