Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Η εταιρεία και ο ιδιοκτήτης της έχουν γίνει εδώ και καιρό στόχος ερευνών και οι οικογενειακές σχέσεις του Μπάιντεν με το έθνος της Ανατολικής Ευρώπης πάνε επίσης πολύ πίσω: τον Απρίλιο του 2014, ο Viktor Pshonka, τότε γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας, ξεκίνησε έρευνα κατά του Zlochevsky, για κατηγορίες σχετικά με φόρους, φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος που λέγεται ότι έλαβε χώρα μεταξύ 2010 και 2012. Τον Απρίλιο του 2014, το διοικητικό συμβούλιο της Burisma όρισε τον Hunter Biden, γιο του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ (και σημερινού προέδρου) Joe Biden, στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma ως διευθυντή. Λέγεται πως κέρδιζε πάνω από 80.000 $ μηνιαίως. Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον timing, μόλις μερικούς μήνες μετά τα γεγονότα που άλλαξαν το παιχνίδι σε αυτό το έθνος.
Το Φεβρουάριο του 2014, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης επανάστασης του Μαϊντάν, ο τότε πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς εκδιώχθηκε και εγκατέλειψε τη χώρα. Αυτή η εξέλιξη του 2014 περιγράφεται από ορισμένους ειδικούς ως πραξικόπημα με την υποστήριξη των ΗΠΑ για την ανατροπή ενός «φιλορώσου» προέδρου. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, Τζέφρι Σακς, το βλέπει αυτό ως την αρχή της τρέχουσας ουκρανικής κρίσης, ακόμη και πριν από το δημοψήφισμα της Κριμαίας του Μαρτίου 2014 και τον εμφύλιο πόλεμο του Ντονμπάς, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του ίδιου έτους.
Οι ρίζες της ρωσο-ουκρανικής κρίσης πάνε ακόμα πιο πίσω και μπορούν να εντοπιστούν στην προσπάθεια της πολιτικής ελίτ του Κιέβου μετά την ανεξαρτησία για «οικοδόμηση έθνους», η οποία πήρε όλο και περισσότερο τη μορφή μιας απόρριψης όλων των ρωσικών πραγμάτων, με αποκορύφωμα το Μαϊντάν του 2014. μια υπερεθνικιστική επανάσταση που υποστηρίχθηκε επίσης από την Ουάσιγκτον. Σε μια προσπάθεια να τραβήξουν την Ουκρανία μακριά από τη «ρωσική επιρροή», οι ΗΠΑ και οι δυτικές δυνάμεις χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τις πιο ριζοσπαστικές εθνικιστικές και ρωσοφοβικές πολιτοφυλακές του έθνους, ακόμη και νεοναζί, οι οποίες αργότερα έγιναν μέρος της Εθνοφρουράς της χώρας, ένα πρόβλημα που στοιχειώνει το Κίεβο (και τη Δύση) μέχρι σήμερα.
Επί του παρόντος, κάθε «φιλορωσική» στάση είναι περιθωριοποιημένη ή ακόμα και απαγορευμένη στην Ουκρανία (και τώρα επίσης στην Πολωνία και όλο και περισσότερο ακόμη και στην Ευρώπη). Ωστόσο, στο ανατολικό σλαβικό έθνος, υπήρχε πάντα ένα πολιτικό στρατόπεδο που ζητούσε στενότερη συνεργασία και ενσωμάτωση με τη γειτονική Ρωσία παρά με τη Δύση - κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα έντονα δίγλωσσο έθνος, με επιγαμίες σε υψηλό βαθμό, όπου τουλάχιστον το 34% του πληθυσμού μιλάει ρωσικά.
Εκτός από αυτές τις τοπικές και περιφερειακές προστριβές, υπάρχει ένα μεγαλύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι, που σχετίζεται με τους στόχους επέκτασης του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και την πολιτική της Ουάσιγκτον να «κυκλώσει» και να «αντιμετρήσει τη Μόσχα», μια διαδικασία που έχει περιγραφεί ως η κύρια αιτία της κρίσης πριν από 9 χρόνια, όπως και σήμερα .
Πολλά έχουν γραφτεί για αυτήν τη γεωπολιτική οπτική γωνία, αλλά υπάρχει επίσης μια γεωοικονομική διάσταση στο ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο αντιπροσώπων τους κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία - για τον οποίο συζητείται λιγότερο και που ξεπερνά τα περιβόητα κέρδη των Αμερικανών κατασκευαστών όπλων.
Όσον αφορά τη Μόσχα, η Ουάσιγκτον έχει έναν γεωπολιτικό ανταγωνισμό καθώς και γεωοικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα, τα οποία είναι συχνά συνυφασμένα με ιδιωτικές και σκοτεινές επιχειρήσεις - αυτό μπορούσε να φανεί ξεκάθαρα, όπως έγραψα προηγουμένως , στην εκστρατεία των ΗΠΑ για μποϊκοτάρισμα του Nord Stream 2. Ο ειδικός απεσταλμένος του Μπάιντεν (το 2021), ο Amos Hochstein, ήταν πρώην μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Naftogaz, που είναι η μεγαλύτερη εθνική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ουκρανία, η οποία επίσης ενεπλάκη σε μια σειρά σκανδάλων.
Τον Αύγουστο του 2021, ένα μέλος του ουκρανικού κοινοβουλίου κατήγγειλε ένα κύκλωμα διαφθοράς στην προαναφερθείσα Naftogaz: η κατάθεσή του περιελάμβανε υποτιθέμενες διαρροές ηχογραφήσεων του τότε αντιπροέδρου Μπάιντεν που πρόσφερε στον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο ένα δισεκατομμύριο δολάρια ως μέρος μιας μυστικής διαπραγμάτευσης για την απόρριψη του γενικού εισαγγελέα της Ουκρανίας Βίκτορ Σόκιν, ο οποίος ερευνούσε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του γιου του στη χώρα. Αυτοί οι ισχυρισμοί φαίνεται τώρα να επιβεβαιώνονται από τις πρόσφατες ειδήσεις για περαιτέρω διαρροές του FBI.
Έγραψα επίσης για τις σκοτεινές συμφωνίες που αφορούσαν την ουκρανική επενδυτική εταιρεία Dragon Capital και την αμερικανική πολυεθνική επενδυτική εταιρεία BlackRock, καθώς και τα στοιχεία που εμπλέκουν το Δημοκρατικό Κόμμα και τους Μπάιντεν. Σε πολλά από αυτά τα επεισόδια, ο Χάντερ Μπάιντεν παίζει έναν ρόλο: τα σeξουαλικά του σκάνδαλα, οι ισχυρισμοί για τα βιοεργαστήρια και πολλές άλλες κατηγορίες έχουν κερδίσει έλξη στα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ και στοιχειώνουν την τρέχουσα αμερικανική προεδρία.
Πηγαίνοντας πίσω στο 2014, όταν το διοικητικό συμβούλιο της Burisma ονόμασε τον Χάντερ Μπάιντεν, θα πρέπει να έχουμε κατά νου πως εκείνη την περίοδο, μετά την καθαίρεση του Γιανουκόβιτς, η Ουάσιγκτον ήταν ευτυχής να συνεργαστεί με τη νέα φιλοδυτική κυβέρνηση, στην άνοδο της οποίας στην εξουσία έπαιξε ένα ρόλο. Άλλοι δυτικοί θεσμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ ήταν επίσης πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη νέα κυβέρνηση, αν και η κραυγαλέα διαφθορά που μάστιζε τη χώρα ήταν ένα μεγάλο μέλημα όλων τους - και παραμένει έτσι μέχρι σήμερα. Ενώ ο γιος του ενεργούσε ως διευθυντής στην Burisma, ο Joe Biden έγινε ο «σημαντικός άνθρωπος» του Ομπάμα στην Ουκρανία και συχνός επισκέπτης εκεί, ισχυριζόμενος ότι είχε πετάξει στη χώρα τουλάχιστον δώδεκα φορές μεταξύ 2014 και 2016.
Όχι μόνο ανησυχεί τις αστυνομικές αρχές και τους εισαγγελείς τόσο στην Ουκρανία όσο και στις ΗΠΑ (για να μην αναφέρουμε τις παντού ταμπλόιντ), αλλά ο «ουκρανοαμερικανικός παράγοντας διαφθοράς» έχει βαθιές γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις. Όλο το πλαίσιο που συζητήθηκε παραπάνω δείχνει ότι αντί να απορρίπτονται απλώς ως «ρωσική προπαγάνδα» ή ως Ρεπουμπλικάνοι που προσπαθούν να «βρουν βρωμιά» στους αντιπάλους των Δημοκρατικών, τέτοιοι ισχυρισμοί για την Μπουρίσμα και τους Μπάιντεν φαίνεται να ταιριάζουν σε ένα μοτίβο και πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.