Jyotiraditya Raj Dwivedi - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Στην πρώτη γραμμή αυτών των αλλαγών βρίσκονται οι ανησυχητικές τριβές στο ΝΑΤΟ, οι ανανεωμένοι εξοπλισμοί, η οικονομική αναταραχή και η στροφή προς τον συντηρητισμό, όλα γεμάτα με επείγουσα και σοβαρή ανησυχία. Αυτό το άρθρο εξετάζει αυτές τις συνέπειες για να κατανοήσει καλύτερα το μεταπολεμικό περιβάλλον.
Ίσως μια από τις πιο ανησυχητικές συνέπειες του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας ήταν η διάλυση του Οργανισμού Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ). Η στρατιωτική συμμαχία των 30 εθνών, κάποτε πρότυπο δυτικής ενότητας ενάντια στις απειλές, έχει δείξει ρωγμές στην πρόσοψή της.
Οι διαφορές ως προς την απάντηση στη ρωσική επιθετικότητα και την επακόλουθη ανθρωπιστική κρίση στην Ουκρανία αποκάλυψαν τη διάλυση της συμμαχίας. Η έλλειψη ενιαίας θέσης απλώς επιδείνωσε τις εντάσεις και έθεσε ερωτήματα για το μέλλον του μακροχρόνιου οργανισμού.
Επί μακρόν μέλη, όπως η Τουρκία και η Ουγγαρία, έχουν μπει στο στόχαστρο καθώς οι ηγέτες τους συσφίγγουν τους δεσμούς τους με τη Ρωσία, σε αντίθεση με την κοινή γνώμη για τη συμμαχία. Οι νεότερες ανατολικές χώρες όπως η Πολωνία, η Λιθουανία και η Εσθονία υιοθετούν μια πιο σκληρή γραμμή κατά της Ρωσίας, θεωρώντας την μια άμεση απειλή για την κυριαρχία τους. Την ίδια στιγμή, παραδοσιακά κυρίαρχες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία και η Γαλλία προσπάθησαν να εξισορροπήσουν την αποτροπή και τη διπλωματία.
Ο απόηχος του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας οδήγησε τη Γαλλία να απομακρυνθεί από τις ΗΠΑ λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων για την κρίση και των επιπτώσεων του συμφώνου AUKUS, που οδήγησε στην ακύρωση της Αυστραλίας για ένα μεγάλο υποβρύχιο συμβόλαιο με τη Γαλλία υπέρ των ΗΠΑ. Η διαφωνία της Γαλλίας με τον χειρισμό των ΗΠΑ στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και η αντιληπτή προδοσία με τη συμφωνία AUKUS για τα υποβρύχια της Αυστραλίας έχει προκαλέσει σημαντική ένταση στις γαλλοαμερικανικές σχέσεις.
Οι εκκλήσεις για μειωμένη εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τις ισχυρότερες αμυντικές δυνατότητες της ΕΕ έχουν κερδίσει έλξη εν μέσω της κλονισμένης εμπιστοσύνης στο ΝΑΤΟ μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.
Η στρατηγική αλλαγή της Γαλλίας ανοίγει το δρόμο για την πιθανή ανάδειξη της ΕΕ ως ανεξάρτητου παράγοντα ασφάλειας, σηματοδοτώντας μια σημαντική αναμόρφωση των παγκόσμιων συμμαχιών.
Η αναβίωση του αγωνιστικού εξοπλισμού
Ο κόσμος είναι μάρτυρας μιας αναζωπύρωσης της κούρσας εξοπλισμών του Ψυχρού Πολέμου. Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αύξησε τις εντάσεις και ώθησε τις χώρες να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες. Η πιο ανησυχητική πτυχή είναι η εστίαση στα πυρηνικά όπλα.
Ήδη μια πυρηνική δύναμη, η Ρωσία άφησε να εννοηθεί μια πιθανή αύξηση του πυρηνικού της οπλοστασίου ως απάντηση στην αντιληπτή επιθετικότητα του ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτάχυναν ένα σχέδιο 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για τον εκσυγχρονισμό του πυρηνικού τους οπλοστασίου. Η Κίνα έχει επίσης επεκτείνει το πυρηνικό της οπλοστάσιο με άνευ προηγουμένου ρυθμό, εγείροντας ανησυχίες για τον παγκόσμιο πυρηνικό αφοπλισμό.
Παγκόσμια στροφή προς τον συντηρητισμό
Μια στροφή προς το συντηρητισμό μπορεί επίσης να παρατηρηθεί παγκοσμίως εξαιτίας του πολέμου. Τα πολιτικά κόμματα που ευνοούσαν ισχυρούς εθνικιστικούς και απομονωτικούς στόχους κέρδισαν δημοτικότητα. Ένα κοινό συναίσθημα μεταξύ αυτών των αναπτυσσόμενων ομάδων είναι η απόρριψη της παγκοσμιοποίησης και η επιστροφή στους παραδοσιακούς κανόνες και αξίες, συχνά με αντιμεταναστευτικό και αντιπολυπολιτισμικό υπόβαθρο.
Αυτή η αλλαγή προκαλεί τις φιλελεύθερες δημοκρατίες και την έννοια μιας παγκόσμιας κοινότητας που βασίζεται σε κοινές αξίες και συνεργασία.
Αυτή η τάση αναδεικνύεται κι από την εκλογή στην Ιταλία της πρώτης γυναίκας συντηρητικής ηγέτιδας της σε περισσότερα από 200 χρόνια. Αυτό το ιστορικό γεγονός σηματοδοτεί την ευθυγράμμιση της Ιταλίας με τον αυξανόμενο εθνικισμό και τον απομονωτισμό παγκοσμίως.
Κατά συνέπεια, η Ιταλία μπορεί να επαναξιολογήσει τις εσωτερικές της πολιτικές και τον ρόλο της εντός της ΕΕ, προσθέτοντας ένα νέο στρώμα στο περίπλοκο γεωπολιτικό τοπίο μετά τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.
Οικονομική επίδραση
Οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας ήταν ταραχώδεις. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία είχαν σοβαρές παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις.
Οι οικονομίες των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό, είχαν σημαντικές επιπτώσεις, οδηγώντας σε υψηλότερες τιμές ενέργειας, πληθωρισμό και οικονομική επιβράδυνση.
Επιπλέον, η Ρωσία, ένας σημαντικός παγκόσμιος προμηθευτής πρώτων υλών όπως ο χάλυβας, το αλουμίνιο και τα πολύτιμα μέταλλα, υπόκειται σε κυρώσεις. Αυτή η οικονομική αναταραχή δεν περιορίζεται στη Ρωσία, αλλά στέλνει κυματισμούς στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων, αυξάνοντας τις τιμές και επιδεινώνοντας τα υπάρχοντα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας πυροδότησε παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις. Η Γερμανία, σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τη ρωσική ενέργεια, διολίσθησε σε ύφεση λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας και του πληθωρισμού από τις κυρώσεις στη Ρωσία. Αυτή η οικονομική επιβράδυνση κυμάνθηκε στην Ευρωζώνη λόγω των διασυνδεδεμένων οικονομιών τους.
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ παραλίγο να ξεπεράσουν το ανώτατο όριο του χρέους τους λόγω των αυξημένων αμυντικών δαπανών, των κυρώσεων και των γενικών οικονομικών επιπτώσεων του πολέμου. Η παγκόσμια οικονομική αστάθεια αντανακλά τους βαθείς και διαρκείς μετασεισμούς αυτής της σύγκρουσης.
Συμμαχίες και απάτες
Η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει επίσης δοκιμάσει σοβαρά τις διεθνείς συμμαχίες. Οι αμφίθυμες απαντήσεις από τους συμμάχους, η απροθυμία να παρέμβουν ή η ανοιχτή υποστήριξη ορισμένων μερών στη Ρωσία έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία των παγκόσμιων εταιρικών σχέσεων.
Έχουν αποκαλυφθεί απάτες, όπως η απόφαση της Ουγγαρίας να συνεχίσει να αγοράζει φυσικό αέριο από τη Ρωσία παρά τις κυρώσεις, υποδηλώνοντας αναδιάταξη των συμμαχιών στο νέο γεωπολιτικό τοπίο.