✒ Σε λιγότερο από μια δεκαετία, το BRI της Κίνας έχει αλλάξει ριζικά την παγκόσμια γεωπολιτική. Είναι ήδη πολύ αργά για τη Δύση να ανταγωνιστεί.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ο πόλεμος αντιπροσώπων των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ταυτόχρονα ένας πόλεμος που έχει σχεδιαστεί για να διακόψει την πρόοδο της Πρωτοβουλίας Belt and Road της Κίνας (BRI).
Pepe Escobar - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Καθώς πλησιάζουμε τη 10η επέτειο του BRI, που θα σηματοδοτηθεί από το τρίτο Φόρουμ Belt and Road αργότερα φέτος στο Πεκίνο, είναι πως σαφές η αρχική Οικονομική Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού – που ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο Xi Jinping στην Αστάνα του Καζακστάν, το Σεπτέμβριο του 2013 – έχει διανύσει πολύ δρόμο.
Μέχρι τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, 151 έθνη είχαν ήδη εγγραφεί στο BRI: Όχι λιγότερο από το 75 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ακόμη και μια ατλαντική στολή, όπως το Κέντρο Οικονομικών και Επιχειρηματικών Ερευνών με έδρα το Λονδίνο, παραδέχεται ότι το BRI μπορεί να αυξήσει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 7,1 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2040, παρέχοντας «ευρύτατα» οφέλη.
Περιλαμβανόμενο στο Κινεζικό Σύνταγμα από το 2018, το BRI αποτελεί το de facto κυρίαρχο πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής της Κίνας μέχρι το 2049, σηματοδοτώντας την εκατονταετηρίδα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Το BRI προχωρά κατά μήκος αρκετών χερσαίων διαδρόμων συνδεσιμότητας – από τον Υπερσιβηρικό έως το «μεσαίο διάδρομο» κατά μήκος του Ιράν και της Τουρκίας και τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC) μέχρι την Αραβική Θάλασσα. Εν τω μεταξύ, στο μέτωπο των πλωτών οδών, ο Θαλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού προσφέρει ένα παράλληλο δίκτυο από τη νοτιοανατολική Κίνα προς τον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, την Ακτή Σουαχίλι και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Όλα αυτά αντικατοπτρίζονται στη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή που καθοδηγείται από τη Ρωσία, που συνδέει την ανατολική και τη δυτική πλευρά της Αρκτικής και μειώνει τον χρόνο πλεύσης από την Ευρώπη προς την Ασία από ένα μήνα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες.
Ένα τέτοιο τεράστιο έργο Make Trade Not War, με επίκεντρο τη συνδεσιμότητα, τη δημιουργία υποδομών, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη διπλωματική οξυδέρκεια – με επίκεντρο τον Παγκόσμιο Νότο – δε θα μπορούσε παρά να ερμηνευτεί από τις δυτικές ελίτ ως υπέρτατη γεωπολιτική και γεωοικονομική απειλή.
Και γι' αυτό κάθε γεωπολιτική αναταραχή σε όλη την σκακιέρα συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με το BRI. Συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.
"Μια ολοκαίνουργια επιλογή"
Στο Lanting Forum στη Σαγκάη τον περασμένο μήνα, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Qin Gang παρουσίασε άνετα σε ένα επιλεγμένο ξένο κοινό τα βασικά περιγράμματα του «εκσυγχρονισμού, του κινεζικού τρόπου» και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στον Παγκόσμιο Νότο.
Από την πλευρά τους, οι ειδικοί του Global South είχαν την ευκαιρία να σταθούν στα κίνητρα κάτω από τη συνεχή παράνοια της «απειλής» της συλλογικής Δύσης. Το συμπέρασμα είναι ότι για τις ΗΠΑ και τους υποτελείς συμμάχους τους, είναι άδικο το γεγονός πως το Πεκίνο –με βάση τη δική του επιτυχία– προσφέρει ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης σε σύγκριση με το μοναδικό προϊόν στην αγορά από το 1945.
Η πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, επί του παρόντος η νέα πρόεδρος της Νέας Τράπεζας Ανάπτυξης (NDB) με έδρα τη Σαγκάη - της τράπεζας BRICS - εξήγησε στο φόρουμ πώς ο νεοφιλελευθερισμός εξαναγκάστηκε στη Λατινική Αμερική ως λανθασμένη πορεία προς την οικονομική επιτυχία. Το κινέζικο μοντέλο από την άλλη, όπως τόνισε, προσφέρει πλέον μια «ολοκαίνουργια επιλογή», που σέβεται τις εθνικές ιδιαιτερότητες.
Ο Zhou Qiangwu, ο Κινέζος αντιπρόεδρος της NDB, αναμένει ότι αυτό θα ωθήσει το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να δώσουν στον Παγκόσμιο Νότο περισσότερο λόγο στη λήψη των αποφάσεών τους ως μέρος νέων «λύσεων διακυβέρνησης».
Ωστόσο, αυτό είναι απίθανο να συμβεί επειδή οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους δεν είναι διανοητικά προετοιμασμένοι να απαλλαγούν από τις αποσκευές αιώνων προκαταλήψεών τους και να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με εκπροσώπους του Παγκόσμιου Νότου και να τους αποδεχτούν ως ίσους καθώς και ως ειδικευμένους φορείς.
Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Νότος δεν περιμένει κανέναν. Τα στρογγυλά τραπέζια διαδέχονται ήδη το ένα το άλλο με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Βασική περίπτωση ήταν η σύνοδος κορυφής Κίνας-Κεντρικής Ασίας στις 18-19 Μαΐου στην πρώην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, Σιάν, όταν ο Πρόεδρος Σι συναντήθηκε με τους προέδρους του Καζακστάν, της Κιργιζίας, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν – των πέντε πρώην δημοκρατιών στην Χάρτλαντ [καρδιά] της ΕΣΣΔ.
Αυτό ακολούθησε τη συνάντηση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με τα ίδια πέντε «stans» στη Μόσχα την εξαιρετικά σημαντική 9η Μαΐου, Ημέρα της Νίκης.
Διπλωματικά, αυτό υποδηλώνει έναν ήδη εξελισσόμενο άξονα 5+2 που ενώνει τη Ρωσία, την Κίνα και τα πέντε stans που λειτουργούν μέσω της δικής τους γραμματείας με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο από τον BRI, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και την Οικονομική Ένωση της Ευρασίας (EAEU).
Και γιατι αυτό; Λόγω ενός προβλήματος που θα πλήξει όλους αυτούς τους νέους πολυμερείς οργανισμούς του Παγκόσμιου Νότου: Εσωτερικές τριβές.
Και αυτό μας φέρνει στην παρουσία της Ινδίας εντός του SCO, ενός οργανισμού που προνομιάζει τη συναίνεση σε κάθε απόφαση.
Αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα σε αντίθεση με τη δυσεπίλυτη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν, και ακόμη πιο ευαίσθητο όταν πρόκειται για την ταλαντευόμενη στάση του Νέου Δελχί σχετικά με το Quad και το AUKUS. Τουλάχιστον οι Ινδοί δεν έχουν υποταχθεί πλήρως στο ΝΑΤΟ στον υβριδικό του πόλεμο εναντίον Ρωσίας-Κίνας και στο όνειρό του να υπαγορεύει όρους στον Ινδο-Ειρηνικό.
«Μια ευρασιατική εταιρική σχέση μεγάλης κλίμακας»
Ο Σι και ο Πούτιν έχουν κατανοήσει πλήρως τα στρατηγικά ενεργειακά διακυβεύματα: Οι αυξημένες αποστολές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Κίνα ισοδυναμούν με πολύ μεγαλύτερη διέλευση από το Heartland. Επομένως, μια πλήρως ολοκληρωμένη στρατηγική είναι απαραίτητη. Και θα πρέπει να ενσωματωθεί σε επίπεδο αλληλεπίδρασης BRI και EAEU, ακόμη και αν υπάρχει ένα «κενό» στο εσωτερικό του SCO.
Τα πρακτικά παραδείγματα περιλαμβάνουν την επιτάχυνση της κατασκευής του υπερστρατηγικού σιδηροδρόμου Σιντζιάνγκ-Κιργιστάν-Ουζμπεκιστάν, η οποία έχει καθυστερήσει εδώ και χρόνια: Αυτό θα ενισχύσει περαιτέρω τη συνδεσιμότητα με το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Ιράν.
Παράλληλα, η CPEC θα επεκταθεί στο Αφγανιστάν: Αυτό αποφασίστηκε τελικά κατά τη διάρκεια υπουργικής συνάντησης AfPak-Κίνας στο Ισλαμαμπάντ στις 5 Μαΐου. Παρόλο που παραμένει ένας πολύ ακανθώδης φάκελος: Πώς να αντιμετωπίσετε, να υποτιμήσετε και να ικανοποιήσετε την ηγεσία των Ταλιμπάν στην Καμπούλ.
Ο Xi και οι ηγέτες της Heartland στο Xi'an δεσμεύτηκαν σθεναρά να αποτρέψουν την «ξένη παρέμβαση» και τις παροιμιώδεις απόπειρες έγχρωμης επανάστασης. Όλα αυτά έχουν σχεδιαστεί για να διαταράσσουν το BRI.
Τώρα συγκρίνετε το με τη συνάντηση της G7 στη Χιροσίμα – η οποία ήταν μια ακόμη λεπτώς συγκαλυμμένη άσκηση σχετικά με τον «περιορισμό» της Κίνας. Το ανακοινωθέν της Χιροσίμα, που εκδόθηκε στις 20 Μαΐου, μια μέρα μετά τον Xi και την Κεντρική Ασία στο Xi'an, εστίασε στην «απο-ρισκοποίηση» - το νέο δυτικό μάντρα που αντικαθιστά την «αποσύνδεση».
Η ΕΕ είχε ήδη τηλεγραφήσει την κίνηση μέσω της διαβόητης προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen: Η εξαπάτηση κυβερνά, επειδή η έννοια που έχει πραγματικά σημασία, ο «οικονομικός καταναγκασμός», παραμένει. Ωστόσο, κανένας σοβαρός παίκτης του Global South δεν πιστεύει πως «εξαναγκάζεται» να ενταχθεί στο BRI.
Η κωμική ανακούφιση προσφέρθηκε μέσω της G7, η οποία δεσμεύτηκε να συγκεντρώσει μια τεράστια χρηματοδότηση 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή «υποδομής ποιότητας» μέσω μιας λεγόμενης Συνεργασίας Παγκόσμιας Επενδυτικής Υποδομής: Ονομάστε την απάντηση του λευκού άνδρα στο BRI.
Γεγονός παραμένει πως κανείς – από τον «Ινδο-Ειρηνικό» που λέγεται δυτικά μέχρι την ASEAN και το Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (PIF) – δε δείχνει σημάδια ότι «εξαναγκάζεται» από την Κίνα, για να μην αναφέρουμε πως δείχνει ενδιαφέρον για την απόσυρση ή τον ανταγωνισμό με πλήθος προοπτικών εμπορίου και συνδεσιμότητας.
Στη σύνοδο κορυφής της EAEU στη Μόσχα στα τέλη Μαΐου, εναπόκειτο στον Πούτιν να σταματήσει το κυνήγι δίνοντας έμφαση στην ενεργό συνεργασία της Ρωσίας με BRICS, SCO, ASEAN, GCC και πολυμερείς οργανισμούς στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Ο Πούτιν αναφέρθηκε ρητά στην «οικοδόμηση νέων βιώσιμων αλυσίδων logistics» και στην ανάπτυξη της βασικής σύνδεσης μεταξύ της EAEU και του Διεθνούς Μεταφορικού Διαδρόμου Βορρά-Νότου (INTSC).
Γίνεται καλύτερο. Τόνισε επίσης τη συνεργασία με την Κίνα για τη «σύνδεση των διαδικασιών ολοκλήρωσης» της EAEU και του BRI, «εφαρμόζοντας έτσι τη μεγάλης κλίμακας ιδέα της οικοδόμησης μιας ευρασιατικής εταιρικής σχέσης μεγάλης κλίμακας».
Όλα είναι εδώ: Όλα όσα κάνουν τις ελίτ του Ατλαντικού να ουρλιάζουν απελπισμένα. Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος τα έχει δει όλα από την εποχή της ΕΣΣΔ, το συνόψισε ως εξής: Ο συνδυασμός των προσπαθειών ολοκλήρωσης – EAEU, SCO, BRICS – «θα συμβάλει στη δημιουργία του μεγαλύτερου συνασπισμού κρατών».
Και βρήκε την προσφορά χρημάτων που σίγουρα θα αντηχήσει σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο: «Αν χάσουμε χρόνο – δε θα τον αναπληρώσουμε ποτέ. Αυτός που τρέχει πιο γρήγορα τώρα θα είναι στην πρωτοπορία για μερικές δεκαετίες».
The jade tiger pounces - Η τίγρη του νεφρίτη σκάει
Όλα αυτά μας φέρνουν στο Shangri-La, την κορυφαία πλατφόρμα διαλόγου της Ανατολικής Ασίας στη Σιγκαπούρη, αυτό το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Το πραγματικό αποκορύφωμα ήταν ο Κρατικός Σύμβουλος και Υπουργός Άμυνας Στρατηγός Li Shangfu που εξήγησε λεπτομερώς τη «Νέα Πρωτοβουλία Ασφάλειας» της Κίνας.
Ο Λι τόνισε την έννοια της «κοινής, συνολικής, συνεργατικής και βιώσιμης ασφάλειας». Θυμηθείτε: Αυτό ακριβώς πρότεινε η Μόσχα στην Ουάσιγκτον τον Δεκέμβριο του 2021, η οποία αντιμετωπίστηκε με μη ανταπόκριση.
Σημείωσε πως η Κίνα είναι «έτοιμη να συνεργαστεί με όλα τα μέρη» για να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση για μια «κοινότητα Ασίας-Ειρηνικού με κοινό μέλλον» (Σημείωση: Ασία-Ειρηνικός είναι η ονομασία που κατανοούν όλοι στην περιοχή, όχι «Ινδο-Ειρηνικός»).
Και μετά έφτασε στο απίστευτο: Η Ταϊβάν είναι η Ταϊβάν της Κίνας. Και το πώς να λυθεί το ζήτημα της Ταϊβάν είναι υπόθεση του κινεζικού λαού. Το μήνυμα δε θα μπορούσε να είναι πιο απλό:
Η κινεζική αντιπροσωπεία στο Shangri-La απέρριψε εντελώς τη «λεγόμενη «Στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού»» χαρακτηρίζοντας μια τρελή ηγεμονική παρωδία.
Αυτό που αποκάλυψε η Shangri-La ήταν, στην πραγματικότητα, η σαφής, συνοπτική απάντηση του Πεκίνου σε όλες εκείνες τις απολύσεις του BRI, όλη αυτή την «παγίδα του χρέους» και τον «οικονομικό καταναγκασμό», όλη αυτή τη ρητορική «αποδεικνύοντας» και όλες αυτές τις αυξανόμενες υποδείξεις των ψεύτικων σημαιών στην Ταϊβάν που οδηγούν στον «πραγματικό» πόλεμο που ονειρεύονται οι νεοσυντηρητικοί που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Προφανώς, οι διανοητικά ρηχοί τύποι Beltway δε θα λάβουν το μήνυμα. Ιδιαίτερα επειδή ο Λι Σανγκφού ήταν τόσο κομψός όσο μια τίγρη από νεφρίτη – έπεφτε κομψά πάνω από μια χιονοστιβάδα από ψέματα. Θέλεις να τα βάλεις μαζί μας; Είμαστε έτοιμοι. Οι βάρβαροι αναμενόμενα θα συνεχίσουν να κροταλίζουν στην πύλη. Η τίγρη του νεφρίτη περιμένει.
Καθώς πλησιάζουμε τη 10η επέτειο του BRI, που θα σηματοδοτηθεί από το τρίτο Φόρουμ Belt and Road αργότερα φέτος στο Πεκίνο, είναι πως σαφές η αρχική Οικονομική Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού – που ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο Xi Jinping στην Αστάνα του Καζακστάν, το Σεπτέμβριο του 2013 – έχει διανύσει πολύ δρόμο.
Μέχρι τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, 151 έθνη είχαν ήδη εγγραφεί στο BRI: Όχι λιγότερο από το 75 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ακόμη και μια ατλαντική στολή, όπως το Κέντρο Οικονομικών και Επιχειρηματικών Ερευνών με έδρα το Λονδίνο, παραδέχεται ότι το BRI μπορεί να αυξήσει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 7,1 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2040, παρέχοντας «ευρύτατα» οφέλη.
Περιλαμβανόμενο στο Κινεζικό Σύνταγμα από το 2018, το BRI αποτελεί το de facto κυρίαρχο πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής της Κίνας μέχρι το 2049, σηματοδοτώντας την εκατονταετηρίδα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Το BRI προχωρά κατά μήκος αρκετών χερσαίων διαδρόμων συνδεσιμότητας – από τον Υπερσιβηρικό έως το «μεσαίο διάδρομο» κατά μήκος του Ιράν και της Τουρκίας και τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC) μέχρι την Αραβική Θάλασσα. Εν τω μεταξύ, στο μέτωπο των πλωτών οδών, ο Θαλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού προσφέρει ένα παράλληλο δίκτυο από τη νοτιοανατολική Κίνα προς τον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, την Ακτή Σουαχίλι και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Όλα αυτά αντικατοπτρίζονται στη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή που καθοδηγείται από τη Ρωσία, που συνδέει την ανατολική και τη δυτική πλευρά της Αρκτικής και μειώνει τον χρόνο πλεύσης από την Ευρώπη προς την Ασία από ένα μήνα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες.
Ένα τέτοιο τεράστιο έργο Make Trade Not War, με επίκεντρο τη συνδεσιμότητα, τη δημιουργία υποδομών, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη διπλωματική οξυδέρκεια – με επίκεντρο τον Παγκόσμιο Νότο – δε θα μπορούσε παρά να ερμηνευτεί από τις δυτικές ελίτ ως υπέρτατη γεωπολιτική και γεωοικονομική απειλή.
Και γι' αυτό κάθε γεωπολιτική αναταραχή σε όλη την σκακιέρα συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με το BRI. Συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.
"Μια ολοκαίνουργια επιλογή"
Στο Lanting Forum στη Σαγκάη τον περασμένο μήνα, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Qin Gang παρουσίασε άνετα σε ένα επιλεγμένο ξένο κοινό τα βασικά περιγράμματα του «εκσυγχρονισμού, του κινεζικού τρόπου» και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στον Παγκόσμιο Νότο.
Από την πλευρά τους, οι ειδικοί του Global South είχαν την ευκαιρία να σταθούν στα κίνητρα κάτω από τη συνεχή παράνοια της «απειλής» της συλλογικής Δύσης. Το συμπέρασμα είναι ότι για τις ΗΠΑ και τους υποτελείς συμμάχους τους, είναι άδικο το γεγονός πως το Πεκίνο –με βάση τη δική του επιτυχία– προσφέρει ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης σε σύγκριση με το μοναδικό προϊόν στην αγορά από το 1945.
Η πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, επί του παρόντος η νέα πρόεδρος της Νέας Τράπεζας Ανάπτυξης (NDB) με έδρα τη Σαγκάη - της τράπεζας BRICS - εξήγησε στο φόρουμ πώς ο νεοφιλελευθερισμός εξαναγκάστηκε στη Λατινική Αμερική ως λανθασμένη πορεία προς την οικονομική επιτυχία. Το κινέζικο μοντέλο από την άλλη, όπως τόνισε, προσφέρει πλέον μια «ολοκαίνουργια επιλογή», που σέβεται τις εθνικές ιδιαιτερότητες.
Ο Zhou Qiangwu, ο Κινέζος αντιπρόεδρος της NDB, αναμένει ότι αυτό θα ωθήσει το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να δώσουν στον Παγκόσμιο Νότο περισσότερο λόγο στη λήψη των αποφάσεών τους ως μέρος νέων «λύσεων διακυβέρνησης».
Ωστόσο, αυτό είναι απίθανο να συμβεί επειδή οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους δεν είναι διανοητικά προετοιμασμένοι να απαλλαγούν από τις αποσκευές αιώνων προκαταλήψεών τους και να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με εκπροσώπους του Παγκόσμιου Νότου και να τους αποδεχτούν ως ίσους καθώς και ως ειδικευμένους φορείς.
Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Νότος δεν περιμένει κανέναν. Τα στρογγυλά τραπέζια διαδέχονται ήδη το ένα το άλλο με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Βασική περίπτωση ήταν η σύνοδος κορυφής Κίνας-Κεντρικής Ασίας στις 18-19 Μαΐου στην πρώην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, Σιάν, όταν ο Πρόεδρος Σι συναντήθηκε με τους προέδρους του Καζακστάν, της Κιργιζίας, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν – των πέντε πρώην δημοκρατιών στην Χάρτλαντ [καρδιά] της ΕΣΣΔ.
Αυτό ακολούθησε τη συνάντηση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με τα ίδια πέντε «stans» στη Μόσχα την εξαιρετικά σημαντική 9η Μαΐου, Ημέρα της Νίκης.
Διπλωματικά, αυτό υποδηλώνει έναν ήδη εξελισσόμενο άξονα 5+2 που ενώνει τη Ρωσία, την Κίνα και τα πέντε stans που λειτουργούν μέσω της δικής τους γραμματείας με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο από τον BRI, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και την Οικονομική Ένωση της Ευρασίας (EAEU).
Και γιατι αυτό; Λόγω ενός προβλήματος που θα πλήξει όλους αυτούς τους νέους πολυμερείς οργανισμούς του Παγκόσμιου Νότου: Εσωτερικές τριβές.
Και αυτό μας φέρνει στην παρουσία της Ινδίας εντός του SCO, ενός οργανισμού που προνομιάζει τη συναίνεση σε κάθε απόφαση.
Αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα σε αντίθεση με τη δυσεπίλυτη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν, και ακόμη πιο ευαίσθητο όταν πρόκειται για την ταλαντευόμενη στάση του Νέου Δελχί σχετικά με το Quad και το AUKUS. Τουλάχιστον οι Ινδοί δεν έχουν υποταχθεί πλήρως στο ΝΑΤΟ στον υβριδικό του πόλεμο εναντίον Ρωσίας-Κίνας και στο όνειρό του να υπαγορεύει όρους στον Ινδο-Ειρηνικό.
«Μια ευρασιατική εταιρική σχέση μεγάλης κλίμακας»
Ο Σι και ο Πούτιν έχουν κατανοήσει πλήρως τα στρατηγικά ενεργειακά διακυβεύματα: Οι αυξημένες αποστολές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Κίνα ισοδυναμούν με πολύ μεγαλύτερη διέλευση από το Heartland. Επομένως, μια πλήρως ολοκληρωμένη στρατηγική είναι απαραίτητη. Και θα πρέπει να ενσωματωθεί σε επίπεδο αλληλεπίδρασης BRI και EAEU, ακόμη και αν υπάρχει ένα «κενό» στο εσωτερικό του SCO.
Τα πρακτικά παραδείγματα περιλαμβάνουν την επιτάχυνση της κατασκευής του υπερστρατηγικού σιδηροδρόμου Σιντζιάνγκ-Κιργιστάν-Ουζμπεκιστάν, η οποία έχει καθυστερήσει εδώ και χρόνια: Αυτό θα ενισχύσει περαιτέρω τη συνδεσιμότητα με το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Ιράν.
Παράλληλα, η CPEC θα επεκταθεί στο Αφγανιστάν: Αυτό αποφασίστηκε τελικά κατά τη διάρκεια υπουργικής συνάντησης AfPak-Κίνας στο Ισλαμαμπάντ στις 5 Μαΐου. Παρόλο που παραμένει ένας πολύ ακανθώδης φάκελος: Πώς να αντιμετωπίσετε, να υποτιμήσετε και να ικανοποιήσετε την ηγεσία των Ταλιμπάν στην Καμπούλ.
Ο Xi και οι ηγέτες της Heartland στο Xi'an δεσμεύτηκαν σθεναρά να αποτρέψουν την «ξένη παρέμβαση» και τις παροιμιώδεις απόπειρες έγχρωμης επανάστασης. Όλα αυτά έχουν σχεδιαστεί για να διαταράσσουν το BRI.
Τώρα συγκρίνετε το με τη συνάντηση της G7 στη Χιροσίμα – η οποία ήταν μια ακόμη λεπτώς συγκαλυμμένη άσκηση σχετικά με τον «περιορισμό» της Κίνας. Το ανακοινωθέν της Χιροσίμα, που εκδόθηκε στις 20 Μαΐου, μια μέρα μετά τον Xi και την Κεντρική Ασία στο Xi'an, εστίασε στην «απο-ρισκοποίηση» - το νέο δυτικό μάντρα που αντικαθιστά την «αποσύνδεση».
Η ΕΕ είχε ήδη τηλεγραφήσει την κίνηση μέσω της διαβόητης προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen: Η εξαπάτηση κυβερνά, επειδή η έννοια που έχει πραγματικά σημασία, ο «οικονομικός καταναγκασμός», παραμένει. Ωστόσο, κανένας σοβαρός παίκτης του Global South δεν πιστεύει πως «εξαναγκάζεται» να ενταχθεί στο BRI.
Η κωμική ανακούφιση προσφέρθηκε μέσω της G7, η οποία δεσμεύτηκε να συγκεντρώσει μια τεράστια χρηματοδότηση 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή «υποδομής ποιότητας» μέσω μιας λεγόμενης Συνεργασίας Παγκόσμιας Επενδυτικής Υποδομής: Ονομάστε την απάντηση του λευκού άνδρα στο BRI.
Γεγονός παραμένει πως κανείς – από τον «Ινδο-Ειρηνικό» που λέγεται δυτικά μέχρι την ASEAN και το Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (PIF) – δε δείχνει σημάδια ότι «εξαναγκάζεται» από την Κίνα, για να μην αναφέρουμε πως δείχνει ενδιαφέρον για την απόσυρση ή τον ανταγωνισμό με πλήθος προοπτικών εμπορίου και συνδεσιμότητας.
Στη σύνοδο κορυφής της EAEU στη Μόσχα στα τέλη Μαΐου, εναπόκειτο στον Πούτιν να σταματήσει το κυνήγι δίνοντας έμφαση στην ενεργό συνεργασία της Ρωσίας με BRICS, SCO, ASEAN, GCC και πολυμερείς οργανισμούς στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Ο Πούτιν αναφέρθηκε ρητά στην «οικοδόμηση νέων βιώσιμων αλυσίδων logistics» και στην ανάπτυξη της βασικής σύνδεσης μεταξύ της EAEU και του Διεθνούς Μεταφορικού Διαδρόμου Βορρά-Νότου (INTSC).
Γίνεται καλύτερο. Τόνισε επίσης τη συνεργασία με την Κίνα για τη «σύνδεση των διαδικασιών ολοκλήρωσης» της EAEU και του BRI, «εφαρμόζοντας έτσι τη μεγάλης κλίμακας ιδέα της οικοδόμησης μιας ευρασιατικής εταιρικής σχέσης μεγάλης κλίμακας».
Όλα είναι εδώ: Όλα όσα κάνουν τις ελίτ του Ατλαντικού να ουρλιάζουν απελπισμένα. Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος τα έχει δει όλα από την εποχή της ΕΣΣΔ, το συνόψισε ως εξής: Ο συνδυασμός των προσπαθειών ολοκλήρωσης – EAEU, SCO, BRICS – «θα συμβάλει στη δημιουργία του μεγαλύτερου συνασπισμού κρατών».
Και βρήκε την προσφορά χρημάτων που σίγουρα θα αντηχήσει σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο: «Αν χάσουμε χρόνο – δε θα τον αναπληρώσουμε ποτέ. Αυτός που τρέχει πιο γρήγορα τώρα θα είναι στην πρωτοπορία για μερικές δεκαετίες».
The jade tiger pounces - Η τίγρη του νεφρίτη σκάει
Όλα αυτά μας φέρνουν στο Shangri-La, την κορυφαία πλατφόρμα διαλόγου της Ανατολικής Ασίας στη Σιγκαπούρη, αυτό το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Το πραγματικό αποκορύφωμα ήταν ο Κρατικός Σύμβουλος και Υπουργός Άμυνας Στρατηγός Li Shangfu που εξήγησε λεπτομερώς τη «Νέα Πρωτοβουλία Ασφάλειας» της Κίνας.
Ο Λι τόνισε την έννοια της «κοινής, συνολικής, συνεργατικής και βιώσιμης ασφάλειας». Θυμηθείτε: Αυτό ακριβώς πρότεινε η Μόσχα στην Ουάσιγκτον τον Δεκέμβριο του 2021, η οποία αντιμετωπίστηκε με μη ανταπόκριση.
Σημείωσε πως η Κίνα είναι «έτοιμη να συνεργαστεί με όλα τα μέρη» για να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση για μια «κοινότητα Ασίας-Ειρηνικού με κοινό μέλλον» (Σημείωση: Ασία-Ειρηνικός είναι η ονομασία που κατανοούν όλοι στην περιοχή, όχι «Ινδο-Ειρηνικός»).
Και μετά έφτασε στο απίστευτο: Η Ταϊβάν είναι η Ταϊβάν της Κίνας. Και το πώς να λυθεί το ζήτημα της Ταϊβάν είναι υπόθεση του κινεζικού λαού. Το μήνυμα δε θα μπορούσε να είναι πιο απλό:
«Εάν κάποιος τολμήσει να χωρίσει την Ταϊβάν από την Κίνα, ο κινεζικός στρατός θα διαφυλάξει αποφασιστικά την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κίνας χωρίς κανένα δισταγμό, με κάθε κόστος και χωρίς να φοβάται κανέναν αντίπαλο».
Η κινεζική αντιπροσωπεία στο Shangri-La απέρριψε εντελώς τη «λεγόμενη «Στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού»» χαρακτηρίζοντας μια τρελή ηγεμονική παρωδία.
Αυτό που αποκάλυψε η Shangri-La ήταν, στην πραγματικότητα, η σαφής, συνοπτική απάντηση του Πεκίνου σε όλες εκείνες τις απολύσεις του BRI, όλη αυτή την «παγίδα του χρέους» και τον «οικονομικό καταναγκασμό», όλη αυτή τη ρητορική «αποδεικνύοντας» και όλες αυτές τις αυξανόμενες υποδείξεις των ψεύτικων σημαιών στην Ταϊβάν που οδηγούν στον «πραγματικό» πόλεμο που ονειρεύονται οι νεοσυντηρητικοί που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Προφανώς, οι διανοητικά ρηχοί τύποι Beltway δε θα λάβουν το μήνυμα. Ιδιαίτερα επειδή ο Λι Σανγκφού ήταν τόσο κομψός όσο μια τίγρη από νεφρίτη – έπεφτε κομψά πάνω από μια χιονοστιβάδα από ψέματα. Θέλεις να τα βάλεις μαζί μας; Είμαστε έτοιμοι. Οι βάρβαροι αναμενόμενα θα συνεχίσουν να κροταλίζουν στην πύλη. Η τίγρη του νεφρίτη περιμένει.