 |
| Wu Hong |
Pepe Escobar - sputnikglobe.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι επικεφαλής 24 εθνών της Intel [υπηρεσιών πληροφοριών] συναντήθηκαν εκ των πραγμάτων ημι-μυστικά, επειδή στο τέλος το συμβάν διέρρευσε δεόντως (το Western spin το χαρακτήρισε ως «άτυπη» συνάντηση).
Μεταξύ των 24, η πραγματική συμφωνία περιελάμβανε τις ΗΠΑ και όλα τα άλλα Five Eyes, καθώς και εκπροσώπους δύο μελών των BRICS, την Κίνα και την Ινδία. Όλοι οι υπόλοιποι δεν αναγνωρίστηκαν με βεβαιότητα ή προτιμήθηκαν να παραμείνουν ανώνυμοι.
Κρίσιμης σημασίας, το βασικό μέλος των BRICS η Ρωσία δεν εκπροσωπήθηκε.
Το Reuters ορκίστηκε ότι οι πληροφορίες για την όχι και τόσο μυστική συγκέντρωση προέρχονται από πέντε διαφορετικές - ανώνυμες - πηγές. Ένας διπλωμάτης της Νοτιοανατολικής Ασίας επιβεβαίωσε ανεξάρτητα την παρουσία των Five Eyes, της Κίνας, της Ινδίας και της Σιγκαπούρης – και αυτό ήταν όλο. Ο de facto χορηγός της συνάντησης ήταν το Υπουργείο Άμυνας της Σιγκαπούρης.
Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίεργα όταν εξετάζουμε τη διαρροή λίγο πιο κοντά. Τόσες πολλές πηγές που βασικά επιβεβαιώνουν η μία την άλλη παραπέμπουν σε μια συντονισμένη περιστροφή - πρακτικά σε επίσημο επίπεδο. Αν αυτό ήταν όντως μυστικό, όπως στο παρελθόν, αυτό θα συνέβαινε, με κάθε εμπλεκόμενο χείλος βολικά σφραγισμένο. Γιατί λοιπόν να το διαρρεύσει;
Στρατηγική της Ουάσιγκτον, διαίρει και βασίλευε
Τέτοιες συναντήσεις κατασκόπων εναντίον κατασκόπων, ιστορικά, χρειάζονται χρόνια για να προετοιμαστούν, ειδικά σε μια που περιλαμβάνει 24 έθνη και με αντιπάλους υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και Κίνας. Αυτό σημαίνει πως αμέτρητα πιστοποιημένα σέρπα συντάσσουν έγγραφα. Πολύ περίπλοκη εφοδιαστική; Ένα εξαιρετικά ασφαλές περιβάλλον και ένα εξαιρετικά λεπτομερές σενάριο που καλύπτει κάθε παρέμβαση.
Όλα αυτά πρέπει να έχουν συζητηθεί με τρομερές λεπτομέρειες για μήνες, παράλληλα με τη σύνταξη της ευρύτερης ατζέντας για τον Διάλογο Shangri-La: και όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξαν διαρροές.
Και τότε αυτό που διέρρευσε, μετά τη συνάντηση, ήταν απλώς ότι συνέβη. Με πλήρη ταυτοποίηση μόνο επιλεγμένων παικτών. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα επί της ουσίας.
Προκαλεί την πεποίθηση πως τα Five Eyes θα συζητούσαν ανοιχτά τους φόβους και/ή τις διαδικασίες της Δύσης για την ασφάλεια ανοιχτά με τους Κινέζους, για να μην αναφέρουμε τους άλλους που καιροφυλακτούσαν. Μετά από όλα, η ηγεσία του Πεκίνου γνωρίζει πλήρως ότι οι ΗΠΑ-ΗΒ εμπλέκονται σε πλήρη υβριδικό πόλεμο κατά της Κίνας, με τα Five Eyes και τους μηχανισμούς περιορισμού, όπως το Quad και το AUKUS.
Ο κύριος λόγος για τη διαρροή είναι ένα νεκρό δώρο όταν βλέπουμε τι κάνει το αμερικανικό Think Tankland: οι ΗΠΑ μιλούσαν για ασφάλεια με την Κίνα και την Ινδία πίσω από την πλάτη της Ρωσίας. Μετάφραση: οι ΗΠΑ προσπαθούν να υπονομεύσουν τους BRICS και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) εκ των έσω.
Αυτό είναι καθαρά ευσεβής πόθος – γιατί κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για την ουσία των συζητήσεων. Η ουσία του θέματος δε διέρρευσε επίτηδες.
Το νεκρό δώρο σχετικά με τη διαρροή που σχεδιάστηκε για να υπονομεύσει τους BRICS –τουλάχιστον στη δυτική δημόσια σφαίρα– θα έπρεπε να προέλθει από τους ίδιους τους συνήθεις υπόπτους: τα αμερικανικά think tanks, συμπεριλαμβανόμενα σε αυτό που ο απαραίτητος Ray McGovern, πρώην αναλυτής της CIA, βάφτισε ως MICIMATT (Σύμπλεγμα Στρατιωτικών-Βιομηχανικών-Κονγκρέσου-Πληροφοριών-Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης-Ακαδημίας-Think Tank).
Ο πρόεδρος του Eurasia Group τα εξέθεσε όλα λεπτομερώς: η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ χρειάζεται ουσιαστικά να αναπτύξει ολόκληρο το οπλοστάσιο των τεχνικών του Υβριδικού Πολέμου για να αποπλανήσει, να εξαναγκάσει ή να υποτάξει 6 αποκαλούμενα «κράτη ταλάντευσης» στη γεωπολιτική αρένα: Βραζιλία, Ινδία, Ινδονησία, Σαουδική Αραβία, Νότια Αφρική και Τουρκία.
Δεν είναι τυχαίο ότι τρία από αυτά είναι μέλη των BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Νότια Αφρική) και τα άλλα τρία (Ινδονησία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία) είναι πρωταρχικοί υποψήφιοι για την αναπόφευκτη επέκταση, BRICS+, που ήδη συζητείται και πρόκειται να ξεκινήσει κατά την προσεχή Σύνοδο Κορυφής των BRICS τον Αύγουστο στη Νότια Αφρική.
Οι αμερικανικές τακτικές παραμένουν προβλέψιμες: κλασικό Divide and Rule [διαίρει και βασίλευε]. Επιχειρούν να υπονομεύσουν τους BRICS εκ των έσω μέσω επιχειρήσεων δημοσίων σχέσεων και μιας τεράστιας 5ης ταξιαρχίας. και αν όλα πάνε στραβά, απόπειρες έγχρωμης επανάστασης και αλλαγής καθεστώτος.
Πρόσφατα, οι τακτικές απέτυχαν παταγωδώς τόσο εναντίον της Τουρκίας όσο και της Σαουδικής Αραβίας, και επίσης αποτυγχάνουν όσον αφορά την πρόκληση αταξίας στο βασικό τρίο των RIC (Ρωσία-Ινδία-Κίνα).
Αυξανόμενα σημάδια απόγνωσης των ΗΠΑ
Η διαρροή ήταν, για άλλη μια φορά, παιχνίδι σκιών: ένα επιπλέον στρώμα ομίχλης πολέμου – και σχετίζεται με ένα συνεχιζόμενο πόλεμο. Είναι πολύ ενδιαφέρον το «μυστικό» παιχνίδι που έλαβε χώρα ακριβώς πριν το πράσινο φως από τους συνήθεις υπόπτους για το Κίεβο να βομβαρδίσει το φράγμα Kakhovskaya και την εκ των πραγμάτων έναρξη της περιστρεφόμενης μέχρι θανάτου ουκρανικής «αντεπίθεσης».
Το να συζητούν στο ίδιο τραπέζι η επικεφαλής του DNI Avril Haines και ο ομόλογός της από το Πεκίνο Chen Wixin είναι τόσο τραβηγμένο.
Ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο θα είχε την Κίνα και την Ινδία στο ίδιο τραπέζι να συζητούν τα δυσεπίλυτα συνοριακά τους ζητήματα. Αλλά δεν χρειάζεται να πάνε στη Σιγκαπούρη για να το κάνουν αυτό. Το κάνουν στο πλαίσιο του SCO, του οποίου είναι και οι δύο μέλη, με τη Ρωσία να παίζει μεσολαβητικό ρόλο.
Η περιστροφή των ΗΠΑ Think Tankland/MICIMATT, που αναμενόμενα μεταμφιέζεται σε πολιτική ανάλυση, δεν ξεπερνά ποτέ το επίπεδο της εικασίας: υποθέτουν ότι η Κίνα συζητούσε για την ασφάλεια με την υπερδύναμη που έχει πραγματικά σημασία –τις ΗΠΑ– ενώ παραιτήθηκε από τη συνολική στρατηγική συνεργασία τους με τη Ρωσία.
Οι ανοησίες χτυπούν ξανά: κορυφαία ζητήματα ασφάλειας που αφορούν και τα δύο κράτη συζητούνται στο υψηλότερο επίπεδο, για παράδειγμα κατά την πρόσφατη επίσκεψη στη Μόσχα του υπουργού Άμυνας της Κίνας Li Shangfu, με προσωπική συνάντηση με τον Πούτιν.
Ακόμη και χωρίς καμία συμβολή για την ουσία της συνάντησης, είναι δίκαιο να εξετάσουμε τα πάντα σχετικά με τη διαρροή που οδηγεί στην Ουκρανία.
Η αφήγηση της αμερικανικής πληροφορικής θα ήταν κάπως έτσι: χρειαζόμαστε μια στρατηγική εξόδου, αμέσως. Ας πάρουμε λοιπόν κινεζικές πληροφορίες για να πείσουν τους Ρώσους να παγώσουν το πεδίο της μάχης ως έχει – μια κατάπαυση του πυρός κατά κάποιο τρόπο. Τότε μπορούμε να εξοπλίσουμε εκ νέου το Κίεβο και να το κάνουμε ξανά αργότερα.
Όποιος παρακολουθεί την αλληλεπίδραση υψηλού επιπέδου Ρωσίας-Κίνας τους τελευταίους μήνες γνωρίζει πως αυτό είναι – για άλλη μια φορά – ανοησία. Το Πεκίνο μπορεί να έχει σχέδιο 12 σημείων για την ειρήνη – το οποίο σέβεται η Μόσχα. Όμως, τα γεγονότα επί τόπου, που επιβλήθηκαν από την ύβρι των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, έχουν δημιουργήσει μια σημαντική αλλαγή του παιχνιδιού.
Και τότε υπάρχει το πραγματικά θεμελιώδες ερώτημα: πότε και πώς θα αποφασίσει η Ρωσία να διασχίσει τον ποταμό Δνείπερο. Μόνο μετά από αυτό η Μόσχα θα είναι πρόθυμη να συζητήσει οποιαδήποτε πιθανή «ειρήνη» και μόνο με τους δικούς της όρους.
Ταυτόχρονα, τόσο η Μόσχα όσο και το Πεκίνο γνωρίζουν πλήρως ότι ο πόλεμος των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας είναι μια πρόβα ενσωματωμένη στο συνεχιζόμενο Chronicle of a War Announced: το πραγματικό, στη συνέχεια, ενάντια στην Κίνα, με την Ταϊβάν ως πρόσχημα.
Το να πιστεύει κανείς ότι οι κινεζικές πληροφορίες θα λυγίσουν πρόθυμα στις ιδιοτροπίες των Five Eyes επειδή αισθάνονται ότι η Κίνα βρίσκεται σε επισφαλή γεωπολιτική θέση δε θεωρείται καν ως αστείο. Και όμως αυτό είναι επίσης ενσωματωμένο στην περιστροφή US Think Thankland.
Είναι τόσο γελοίο όσο η αφήγηση του Beltway, που επιβάλλεται 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, του «Η Κίνα απειλεί με πόλεμο για την Ταϊβάν», όταν είναι ο Ηγεμόνας που χρησιμοποιεί την Ταϊβάν ως αναμειγμένη Ουκρανία, αναγκάζοντας το Πεκίνο να χάσει την ταοϊστική υπομονή του.
Τελικά, τι πραγματικά ξεχωρίζει σε αυτό το έπος κατασκόπων εναντίον κατασκόπων; Τίποτε ιδιαίτερο. Εκτός από άλλη μια μυρωδιά ηγεμονικής απόγνωσης.