 |
| Photo: Public domain |
Pepe Escobar - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση οδηγεί αυτά τα δείγματα να υποθέσουν ότι ο χαλαρός πυθμένας τους είναι τοποθετημένος ψηλά πάνω από οποιουδήποτε άλλου. Το αποτέλεσμα είναι πως ένα σήμα κατατεθέν, μείγμα αλαζονείας και άγνοιας καταλήγει πάντα να αποκαλύπτει την προβλεψιμότητα των προβλέψεών τους.
Οι U.S. Think Tank Land – μεθυσμένοι από την αυτοδημιούργητη αύρα ισχύος τους – τηλεγραφούν πάντα εκ των προτέρων τι κάνουν. Αυτό συνέβη με το Project 9/11 («Χρειαζόμαστε ένα νέο Περλ Χάρμπορ»). Αυτό συνέβη με την έκθεση RAND για την υπερβολική επέκταση και την ανισορροπία της Ρωσίας. Και τώρα αυτό συμβαίνει με τον εισερχόμενο...
...Αμερικανικό Πόλεμο κατά των BRICS όπως περιγράφεται από τον πρόεδρο του Ομίλου Eurasia με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Είναι πάντα οδυνηρό να υποφέρεις από τα διανοητικά ρηχά όνειρα του Think Thank Land που μεταμφιέζονται σε «αναλύσεις», αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση οι βασικοί παίκτες του Παγκόσμιου Νότου πρέπει να έχουν πλήρη επίγνωση του τι τους περιμένει.
Αναμενόμενα, η όλη «ανάλυση» περιστρέφεται γύρω από την επικείμενη, καταστροφική ταπείνωση για τον Ηγεμόνα και τους υποτελείς του: τι θα συμβεί στη συνέχεια στη χώρα - σφάλμα 404, γνωστή –προς το παρόν– ως Ουκρανία.
Η Βραζιλία, η Ινδία, η Ινδονησία και η Σαουδική Αραβία απορρίπτονται ως «τέσσερις σημαντικοί φράχτες» όταν πρόκειται για τον πόλεμο αντιπροσώπων των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Είναι το ίδιο παλιό τροπάριο «είσαι μαζί μας ή εναντίον μας».
Στη συνέχεια, όμως, μας παρουσιάζονται οι έξι κύριοι ένοχοι του Παγκόσμιου Νότου: Βραζιλία, Ινδία, Ινδονησία, Σαουδική Αραβία, Νότια Αφρική και Τουρκία.
Σε ένα ακόμη χονδροειδές, τοπικό ρεμίξ μιας φράσης που αναφέρεται στις αμερικανικές εκλογές, αυτές χαρακτηρίζονται ως οι βασικές ταλαντευόμενες χώρες που θα χρειαστεί ο Ηγεμόνας για να αποπλανήσει, να κοροϊδέψει, να εκφοβίσει και να απειλήσει ώστε να διασφαλίσει την κυριαρχία του στη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες».
Η Σαουδική Αραβία και η Νότια Αφρική προστίθενται σε μια προηγούμενη έκθεση που επικεντρώθηκε στους «τέσσερις σημαντικούς φράχτες».
Το μανιφέστο του swing State [μετέωρα κράτη] σημειώνει ότι όλοι τους είναι μέλη της G-20 και «δραστηριοποιούνται τόσο στη γεωπολιτική όσο και στη γεωοικονομία» (Ω, αλήθεια; Τώρα αυτά είναι μερικά έκτακτα νέα). Αυτό που δεν λέει είναι ότι τρία από αυτά είναι μέλη των BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Νότια Αφρική) και τα άλλα τρία είναι σοβαρά υποψήφια για να ενταχθούν στους BRICS+: οι συζητήσεις θα γίνουν turbo-charged στην επερχόμενη σύνοδο κορυφής BRICS στη Νότια Αφρική τον Αύγουστο.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο τι είναι το μανιφέστο του swing State: μια έκκληση στα όπλα για τον αμερικανικό πόλεμο κατά των BRICS.
Έτσι, οι BRICS δεν έχουν μεγάλη ισχύ
Το μανιφέστο του swing State φιλοξενεί υγρά όνειρα για κοντινή σύγκρουση και φιλική απομάκρυνση από την Κίνα. Ανοησίες: το ενισχυμένο εμπόριο εντός των BRICS+ θα είναι η ημερήσια διάταξη από εδώ και στο εξής, ειδικά με τη διευρυμένη πρακτική του εμπορίου σε εθνικά νομίσματα (βλ. Βραζιλία-Κίνα ή εντός ASEAN), το πρώτο βήμα προς την ευρεία αποδολαριοποίηση.
Οι ταλαντευόμενες πολιτείες χαρακτηρίζονται ως «όχι νέα ενσάρκωση» του Κινήματος των Αδεσμεύτων (NAM) ή «άλλες ομάδες που κυριαρχούνται από τον Παγκόσμιο Νότο, όπως οι G-77 και οι BRICS».
Μιλάμε για εκθετικές ανοησίες. Όλα αυτά αφορούν τους BRICS+ – οι οποίοι έχουν τώρα τα εργαλεία (συμπεριλαμβανομένης της NDB, της τράπεζας BRICS) για να κάνουν αυτό που η NAM δε θα μπορούσε ποτέ να επιτύχει κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου: να δημιουργήσει το πλαίσιο ενός νέου συστήματος παρακάμπτοντας το Bretton Woods και τους διαπλεκόμενους μηχανισμούς καταναγκασμού του Ηγεμόνα.
Όσον αφορά τη δήλωση ότι οι BRICS δεν έχουν «μεγάλη ισχύ», κάτι που αποκαλύπτει μόνο την κοσμική άγνοια της αμερικανικής Think Tank Land για το τι είναι οι BRICS +.
Η θέση της Ινδίας λαμβάνεται υπόψη μόνο ως μέλος του Quad – που ορίζεται ως «μια προσπάθεια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για εξισορρόπηση της Κίνας». Διόρθωση: συγκράτησης της Κίνας.
Όσο για την «επιλογή» των ταλαντευόμενων καταστάσεων επιλογής μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στους ημιαγωγούς, την τεχνητή νοημοσύνη, την κβαντική τεχνολογία, το 5G και τη βιοτεχνολογία, αυτό δεν είναι θέμα «επιλογής», αλλά σε ποιο επίπεδο μπορούν να διατηρήσουν την πίεση των Ηγεμονών να δαιμονοποιήσουν την κινεζική τεχνολογία.
Η πίεση στη Βραζιλία, για παράδειγμα, είναι πολύ πιο βαριά από ό,τι στη Σαουδική Αραβία ή την Ινδονησία.
Στο τέλος, όμως, όλα επιστρέφουν στην εμμονή των νεοσυντηρητικών του Στράους: Ουκρανία. Τα ταλαντευόμενα κράτη, σε διάφορους βαθμούς, είναι ένοχα για την αντίθεσή τους και/ή την υπονόμευση της άνοιας των κυρώσεων. Η Τουρκία, για παράδειγμα, κατηγορείται ότι διοχέτευσε αντικείμενα «διπλής χρήσης» στη Ρωσία. Ούτε λέξη για το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ που αναγκάζει βίαια τις τουρκικές τράπεζες να σταματήσουν να δέχονται ρωσικές κάρτες πληρωμής MIR.
Στο μέτωπο ευσεβών πόθων, αυτό το μαργαριτάρι ξεχωρίζει μεταξύ πολλών: «Το Κρεμλίνο φαίνεται να πιστεύει πως μπορεί να βγάλει τα προς το ζην στρέφοντας το εμπόριο του νότια και ανατολικά».
Λοιπόν, η Ρωσία ζει ήδη εξαιρετικά σε όλη την Ευρασία και σε μια τεράστια έκταση στον Παγκόσμιο Νότο.
Η οικονομία έχει ξαναρχίσει (οδηγοί είναι ο εγχώριος τουρισμός, η μηχανουργική και η βιομηχανία μετάλλων). ο πληθωρισμός είναι μόνο 2,5% (χαμηλότερος από οπουδήποτε στην ΕΕ). Η ανεργία είναι μόλις 3,5%.και η επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας Elvira Nabiullina είπε ότι μέχρι το 2024 η ανάπτυξη θα επανέλθει στα προ του SMO [ειδική στρατιωτική επιχείρηση] επίπεδα.
Το Think Tankland των ΗΠΑ είναι εκ γενετής ανίκανο να κατανοήσει ότι ακόμα κι αν οι χώρες BRICS+ μπορεί να έχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα εμπορικής πίστωσης να λύσουν, η Μόσχα έχει ήδη δείξει πώς ακόμη και μια υπονοούμενη σκληρή υποστήριξη ενός νομίσματος μπορεί να αποδειχθεί ότι αλλάζει άμεσα το παιχνίδι. Η Ρωσία υποστηρίζει την ίδια στιγμή όχι μόνο το ρούβλι αλλά και το γιουάν.
Εν τω μεταξύ, το καραβάνι αποδολαριοποίησης του Παγκόσμιου Νότου προχωρά ακατάπαυστα – όσο οι ύαινες του πολέμου με αντιπροσώπους μπορεί να συνεχίσουν να ουρλιάζουν στο σκοτάδι. Όταν ξεδιπλωθεί η πλήρης – συγκλονιστική – κλίμακα της ταπείνωσης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, αναμφισβήτητα μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, το τρένο υψηλής ταχύτητας της αποδολαριοποίησης δε θα έχει ελεύθερη θέση και θα κινείται χωρίς στάση.
Η "Προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς" κάνει ξανά βόλτες
Αν όλα τα παραπάνω δεν ήταν ήδη αρκετά ανόητα, το μανιφέστο του swing state διπλασιάζεται στο πυρηνικό μέτωπο, κατηγορώντας τους για «μελλοντικούς κινδύνους (πυρηνικής) διάδοσης»: ειδικά – ποιον άλλο – το Ιράν.
Παρεμπιπτόντως, η Ρωσία ορίζεται ως «μεσαία δύναμη, αλλά σε παρακμή». Και «υπερ-ρεβιζιονίστρια» για εκκίνηση. Αγαπητέ: με τέτοιους «ειδικούς», οι Αμερικανοί δεν χρειάζονται καν εχθρούς.
Και ναι, μέχρι τώρα μπορεί να έχετε δικαιολογία να βροντοφωνάζετε με γέλια: η Κίνα κατηγορείται ότι προσπάθησε να κατευθύνει και να συμμετάσχει στους BRICS. Η «πρόταση» – ή «προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς», σε στυλ μαφίας – στα swing states είναι ότι δεν μπορείς να ενταχθείς σε ένα «όργανο που διευθύνεται από την Κίνα, υποβοηθούμενο από τη Ρωσία, που αντιτίθεται ενεργά στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Το μήνυμα είναι αναμφισβήτητο: «Η απειλή μιας σινο-ρωσικής συνεργασίας ενός διευρυμένου BRICS -και μέσω αυτού, του παγκόσμιου νότου- είναι πραγματική και πρέπει να αντιμετωπιστεί».
Και εδώ είναι οι συνταγές για να το αντιμετωπίσετε. Προσκαλέστε τις περισσότερες swing states στο G-7 (αυτή ήταν μια άθλια αποτυχία). «Περισσότερες επισκέψεις υψηλού επιπέδου από βασικούς διπλωμάτες των ΗΠΑ» (καλώς ήρθατε στη διανομέα μπισκότων, Vicky Nuland). Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, οι τακτικές της Μαφίας, όπως σε μια «πιο ευκίνητη εμπορική στρατηγική που αρχίζει να σπάει το καρύδι της πρόσβασης στην αγορά των ΗΠΑ».
Το μανιφέστο του swing state δεν μπορούσε παρά να αφήσει την Top Cat να βγει από την τσάντα, προβλέποντας, μάλλον προσευχόμενη ότι «οι εντάσεις ΗΠΑ-Κίνας αυξηθούν δραματικά και μετατραπούν σε μια αντιπαράθεση τύπου Ψυχρού Πολέμου». Αυτό συμβαίνει ήδη – εξαπολύθηκε από τον Ηγεμόνα.
Ποια θα ήταν λοιπόν η συνέχεια; Η πολύ περιζήτητη και περιστρεφόμενη μέχρι θανάτου «αποσύνδεση», αναγκάζοντας τα μετέωρα κράτη να «ευθυγραμμιστούν πιο στενά με τη μία ή την άλλη πλευρά». Είναι «είσαι μαζί μας ή εναντίον μας» από την αρχή.
Ορίστε λοιπόν. Ακατέργαστο, με σάρκα και οστά – με ενσωματωμένες κρυφές απειλές. Ο Hybrid War 2.0 ενάντια στον Παγκόσμιο Νότο δεν έχει καν ξεκινήσει. Swing states, όλοι έχετε προειδοποιηθεί.