 |
| pixabay / iammatthewmario |
Της Femi Falana - thisdaylive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αλλά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα που εποπτεύουν την Κεντρική Τράπεζα της Νιγηρίας έχουν συνεννοηθεί με την Κεντρική Τράπεζα της Νιγηρίας για να ματαιώσουν την ανταλλαγή νομισμάτων. Ο σκοπός του οικονομικού σαμποτάζ είναι να προωθήσει την κυριαρχία του δολαρίου των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νιγηρία. Παρόλο που η Νιγηρία έχει γίνει από τότε μια σημαντική πηγή πετρελαίου για την ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία της Κίνας, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνέχισε να απαιτεί πληρωμή σε δολάρια αντί για Naira.
Ενώ άλλα έθνη κάνουν ρυθμίσεις για την προώθηση των τοπικών τους νομισμάτων, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνέχισε να δολαριοποιεί την οικονομία της Νιγηρίας. Μόλις πρόσφατα, η κυβέρνηση της Κένυας υπέγραψε συμφωνία με τη Saudi Aramco για την προμήθεια καυσίμων και ντίζελ για τους επόμενους έξι μήνες, ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Άμπου Ντάμπι (Adnoc) θα παραδίδει τρία φορτία σούπερ βενζίνης κάθε μήνα. Η συμφωνία επιτρέπει στις τοπικές εταιρείες πετρελαίου να πληρώνουν για το πετρέλαιο που εισάγεται με πίστωση μέσω μιας συμφωνίας μεταξύ κυβερνήσεων σε σελίνια για να αμβλύνουν την πίεση στο τοπικό νόμισμα. Πριν από τη συμφωνία, η Κένυα πλήρωνε 500 εκατομμύρια δολάρια για την εισαγωγή προϊόντων πετρελαίου το μήνα.
Στο ίδιο πνεύμα, η Ρωσία, σύμφωνα με μια συμφωνία με την Κίνα, άρχισε να πραγματοποιεί πληρωμές για τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Κίνα σε γιουάν και ρούβλια αντί για δολάρια ΗΠΑ. Στο ίδιο πνεύμα, οι Ινδοί πελάτες έχουν πληρώσει για το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού πετρελαίου σε νομίσματα εκτός δολαρίου, συμπεριλαμβανομένου του Ντιράμ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και πιο πρόσφατα του Ρουβλίου της Ρωσίας.
Ωστόσο, είναι γνωστό ότι οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) έχουν ολοκληρώσει σχέδια για την κυκλοφορία ενός νέου διεθνούς νομίσματος που θα χρησιμοποιείται για το διασυνοριακό εμπόριο από τα κράτη μέλη. Εν όψει της συνόδου κορυφής των BRICS τον Αύγουστο που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στη Νότια Αφρική, συνολικά 24 έθνη προσπαθούν τώρα να οικοδομήσουν μια στρατηγική συμμαχία που θα αμφισβητήσει τον επί δεκαετίες ρόλο του δολαρίου ΗΠΑ ως αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο. Τα 24 κράτη περιλαμβάνουν τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, την Αργεντινή, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αλγερία, την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν, την Ινδονησία και μερικές αφρικανικές χώρες.
Αυτή η τάση απόρριψης της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας στη διαμόρφωση πολιτικής αποτυπώνεται από τον Νοτιοκορεάτη οικονομολόγο ανάπτυξης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Ha-Joon Chang, στο πρόσφατο βιβλίο του, «Edible Economics: A Hungry Economist Explains the World» ως εξής: Η απόρριψη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Συναίνεσης της Ουάσιγκτον ήταν λιγότερο ορατή σε άλλα μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπως η Ασία και η Αφρική. Στην Ασία, οφειλόταν κυρίως στο ότι οι χώρες της περιοχής δεν είχαν ακολουθήσει εξαρχής τις πολιτικές της Συναίνεσης της Ουάσιγκτον τόσο αυστηρά όσο οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι γενικά καλές οικονομικές τους επιδόσεις είχαν ως αποτέλεσμα ότι σχετικά λίγες ασιατικές χώρες χρειάστηκε να δανειστούν πολλά από τους θεσμούς της Ουάσιγκτον, καθιστώντας λιγότερο απαραίτητο για αυτές να υιοθετήσουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
«Επιπλέον, πολλές ασιατικές χώρες είχαν μια λιγότερο ιδεολογική προσέγγιση στις οικονομικές πολιτικές, επομένως, ακόμη και όταν υιοθέτησαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αυτές οι πολιτικές συνήθως δεν εφαρμόζονταν στις ακραίες μορφές τους, όπως στη Λατινική Αμερική. Οι αφρικανικές χώρες, παρόλο που έχουν υποφέρει ακόμη περισσότερο από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής από τις πολιτικές της Συναίνεσης της Ουάσιγκτον, δυσκολεύτηκαν να τις απορρίψουν ανοιχτά, δεδομένης της μεγαλύτερης εξάρτησής τους από τους θεσμούς της Ουάσιγκτον για χρηματοδότηση. Ακόμα κι έτσι, την τελευταία περίπου δεκαετία, υπήρξε μια αυξανόμενη αναγνώριση σε όλη την αφρικανική ήπειρο της ανάγκης για έναν πολύ πιο ενεργό ρόλο για το κράτος από αυτό που προτείνεται από τη Συναίνεση της Ουάσιγκτον».
Το επίμαχο ζήτημα είναι ότι το κράτος της Νιγηρίας θα πρέπει στο εξής να είναι πιο ενεργό με δεδομένη μια φιλολαϊκή κατεύθυνση στην πολιτική οικονομία. Η Νιγηρία θα πρέπει επίσης να πρωτοστατήσει στην εκτέλεση του έργου της Αφρικανικής Ένωσης (ΑΕ) για την Αφρικανική Ηπειρωτική Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (AfCFTA) που τέθηκε σε ισχύ πριν από δύο χρόνια. Η χώρα θα πρέπει να αγωνιστεί για τα οφέλη που απορρέουν από την προώθηση του εμπορίου σε ένα τέτοιο περιφερειακό επίπεδο ως εναλλακτική λύση στην αυξανόμενη δολαριοποίηση μιας ευάλωτης οικονομίας.
Έτσι, αντί του αποτυχημένου επανασχεδιασμού του Naira, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει επείγοντα μέτρα για να σώσει το Naira ανανεώνοντας την ανταλλαγή νομισμάτων μεταξύ Νιγηρίας και Κίνας. Επιπλέον, παρόμοιες συμφωνίες θα πρέπει να αναληφθούν με άλλα φιλικά έθνη, ώστε η Νιγηρία να μπορεί να πληρώσει για τις εισαγωγές σε Νάιρα. Ειδικότερα, οι αγοραστές αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου της Νιγηρίας θα πρέπει στο εξής να υποχρεώνονται να πληρώνουν σε Naira. Ταυτόχρονα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις της με τους BRICS για την προώθηση ενός νέου διεθνούς νομίσματος. Αυτό είναι σύμφωνο με το άρθρο 19(ε) του Συντάγματος, το οποίο έχει επιβάλει στην κυβέρνηση της Νιγηρίας ως καθήκον να προωθήσει «μια δίκαιη παγκόσμια οικονομική τάξη».