Μέσω μιας προσέγγισης «outside-the-box» και προσεκτικά σχεδιασμένων logistics που εκμεταλλεύονται τα τρωτά και τα τυφλά σημεία της Δύσης, η συνεργασία της Τεχεράνης και της Μόσχας εξελίσσεται ταχέως σε μια απειλή που θα μπορούσε να γίνει μόνιμο προσάρτημα στην πίσω αυλή του ΝΑΤΟ. Καθώς η Ρωσία ξεκίνησε την καλοκαιρινή της επίθεση, οι υπηρεσίες πληροφοριών ανοιχτού κώδικα ανέφεραν ότι το πακέτο χτυπημάτων της Μόσχας στην Ουκρανία περιλαμβάνει πλέον τα Mohajer-6 του Ιράν (Twitter/@clashreport , 6 Ιουνίου).
Τον Φεβρουάριο, δυτικές πηγές υποστήριξαν ότι το Ιράν είχε στείλει λαθραία drones στη Ρωσία για να βοηθήσει στη συνεχιζόμενη εισβολή του στην Ουκρανία. Αυτοί οι ισχυρισμοί απηχήθηκαν επίσης στον ιρανικό Τύπο (Iran International, 13 Φεβρουαρίου). Το γενναιόδωρο πακέτο της Τεχεράνης φέρεται να περιελάμβανε τουλάχιστον 18 προηγμένα UAV, συμπεριλαμβανομένων των Mohajer-6, με τα 18 να απολαμβάνουν δυνατότητες κρούσης αέρος-εδάφους (Iranwire, 13 Φεβρουαρίου). Εξοπλισμένα με πολύ πιο εξελιγμένα χαρακτηριστικά από τα ιρανικά drones καμικάζι μονής επίθεσης, αυτά τα UAV μπορούν γρήγορα να γίνουν εξαιρετικά θανατηφόρα περιουσιακά στοιχεία στα χέρια των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, γεγονός που μπορεί να αλλάξει σημαντικά την τροχιά του πολέμου στην Ουκρανία προς όφελος της Ρωσίας.
Στο παρελθόν, οι Mohajer-6 υποστήριζαν τις κρατικές οντότητες και τις ομάδες πληρεξουσίων του Ιράν με διάφορους τρόπους. Επί του παρόντος, χρησιμοποιείται ενεργά από το Ιρανικό Ναυτικό και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC). Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ένα Mohajer-6 που χειριζόταν το IRGC καταρρίφθηκε καθ' οδόν προς το Erbil στην κουρδική περιοχή του Ιράκ τον Σεπτέμβριο του 2022 (Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ , 28 Σεπτεμβρίου 2022). Το IRGC χρησιμοποίησε επίσης το Mohajer-6 στις ορεινές περιοχές στη συνοριακή περιοχή Ιράκ-Κουρδιστάν εναντίον Κούρδων ανταρτών (Tasnim News , 12 Ιουλίου 2019). Άλλα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα που αποκόμισε το IRGC από τα Mohajer-6 αφορούσαν την επιτήρηση και τη συλλογή πληροφοριών για μαχητικές ομάδες, όπως το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), καθώς και τη διαχείριση της συνοριακής κυκλοφορίας και της ασφάλειας.
Το Mohajer-6 επίσης πολλαπλασιάζεται γρήγορα μεταξύ των πληρεξουσίων της Τεχεράνης σε διαφορετικές ζώνες συγκρούσεων. Οι πληροφορίες ανοιχτού κώδικα υποδηλώνουν ότι μαχητικές ομάδες που υποστηρίζονται από το Ιράν, όπως η λιβανέζικη Χεζμπολάχ, διαθέτουν απόθεμα άνω των 2.000 drones (Al Mayadeen , 23 Δεκεμβρίου 2021). Αυτό περιλαμβάνει προηγμένα drones, και ενδεχομένως το Mohajer-6. Η Χεζμπολάχ είναι επίσης γνωστό ότι συνεργάζεται στενά με το IRGC, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα η Χεζμπολάχ να έχει πρόσβαση στο πρόγραμμα και τις δυνατότητες των drone της ομάδας (Διεθνές Φόρουμ του Κόλπου, 18 Οκτωβρίου 2022). Με έδρα την Υεμένη, οι Χούτι καταφεύγουν επίσης συχνά στη χρήση ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως στις επιδρομές εναντίον στόχων του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας και τα πετρελαιοφόρα στα ανοικτά των ακτών του Άμπου Ντάμπι ( Twitter/ adityarajkaul, 17 Ιανουαρίου 2022). Ως κρίσιμο πλεονέκτημα στα χέρια των πολιτοφυλακών της Τεχεράνης, το Mohajer-6 έχει γίνει έτσι ένας σοβαρός πολλαπλασιαστής δύναμης για τους πληρεξούσιους του Ιράν.
Εκτός από την ενεργό χρήση του από αντάρτικες ομάδες, το Mohajer-6 έχει επίσης εισέλθει στο οπλοστάσιο διαφόρων χωρών και διαθέτει πολλά κράτη χειριστή. Στην πραγματικότητα, το UAV έχει δοκιμαστεί σε διάφορα μέτωπα και έχει εισέλθει σε κρατικά αποθέματα στην Αιθιοπία, το Ιράκ, τη Συρία και τη Βενεζουέλα. Στην Αιθιοπία, η Αντίς Αμπέμπα χρησιμοποιεί το Mohajer-6 στον αγώνα της ενάντια στους αντάρτες στο Tigray ( Στρατιωτική Αφρική , 27 Αυγούστου 2021). Και στη Βενεζουέλα, το UAV εντοπίστηκε σε μια ζωντανή ομιλία του Προέδρου Μαδούρο σχετικά με τη μελλοντική παραγωγή drones πολλαπλών χρήσεων ( Twitter , 20 Νοεμβρίου 2020). Στα χέρια των κυβερνήσεων με φιλικούς δεσμούς με την Τεχεράνη, αυτά τα drones μπορούν να διαταράξουν σημαντικά τις ισορροπίες ισχύος και το περιβάλλον ασφαλείας σε μια δεδομένη περιοχή.
Είσοδος στην Ουκρανία
Μετά τη Συρία και την Υεμένη, οι πληροφορίες ανοιχτού κώδικα υποδηλώνουν ότι η επόμενη δοκιμή απόδοσης του Mohajer-6 πραγματοποιείται στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Mohajer-6 είχαν ήδη εντοπιστεί στην Ουκρανία τους πρώτους μήνες της ρωσικής εισβολής (Άμυνα της Ουκρανίας , 3 Οκτωβρίου 2022). Η πρώτη περίπτωση όπου οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις κατέρριψαν ένα Mohajer-6 ήταν στην Οδησσό στα τέλη Σεπτεμβρίου (Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας , 7 Οκτωβρίου 2022).
Συμπληρώνοντας σημαντικά επιχειρησιακά κενά στη ρωσική εργαλειοθήκη, τα Mohajer-6 υποστηρίζουν τη Μόσχα με δύο κρίσιμους τρόπους. Σύμφωνα με την ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών, τα Mohajer-6 χρησιμοποιήθηκαν κυρίως με τακτική έννοια, όπως σε αποστολές που σχετίζονται κυρίως με προηγμένη επιτήρηση και συλλογή πληροφοριών στις θέσεις των ουκρανικών πλατφορμών και στρατευμάτων (Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, 8 Νοεμβρίου, 2022). Επιπλέον, βοήθησαν τις επιθέσεις Shahed-136 της Ρωσίας παρέχοντας στα drones καμικάζι υποστήριξη καθοδήγησης.
Τα Mohajer-6 μπορούν επίσης να βοηθήσουν τη Μόσχα να κλείσει το χάσμα στον ταχέως εξαντλούμενο εναέριο στόλο της (Oryx , 20 Μαρτίου 2022). Επιπλέον, μπορούν να προσφέρουν μια φθηνότερη εναλλακτική λύση στο αυξανόμενο κόστος των προγραμμάτων ιθαγενών μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ρωσίας (λόγω των δυτικών κυρώσεων). Επιπλέον, η άφιξη νέων και προηγμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως το Mohajer-6, θα αποτελούσε σημαντικό βάρος για την ουκρανική αεράμυνα, η οποία ήδη πιέζεται από τα σμήνη των ιρανικών πυρομαχικών. Η εντατική χρήση των Shahed-136 ήταν μια βασική απειλή για τις κρίσιμες εθνικές υποδομές και τα αστικά κέντρα πληθυσμού της Ουκρανίας. Η επέκταση του πακέτου μη επανδρωμένων εναέριων επιθέσεων της Ρωσίας για να συμπεριλάβει τα Mohajer-6 μπορεί να ενισχύσει αυτήν την τάση και να οδηγήσει σε ένα περίπλοκο σενάριο για την άμυνα της Ουκρανίας και τους στρατιωτικούς φορείς λήψης αποφάσεων.
Η χρήση των ιρανικών Mohajer-6 από τη Ρωσία στην Ουκρανία θα ασκήσει μεγάλη πίεση στην ουκρανική αεράμυνα και στο στρατιωτικό προσωπικό, που ήδη επιβαρύνονται από τα ιρανικά πυρομαχικά. Αυτή η πρόσθετη ώθηση για τις δυνατότητες κρούσης της Ρωσίας θα αυξήσει επίσης σημαντικά την επιθετικότητα της Μόσχας εναντίον ουκρανικών στόχων, συμπεριλαμβανομένων των μη στρατιωτικών υποδομών. Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη δεν θα πρέπει να εκληφθεί μόνο ως ιρανική «επιτυχία», αλλά μάλλον ως δείκτης των τρωτών σημείων της Δύσης σε αμφισβητούμενα γεωπολιτικά σημεία.