Δείτε πώς μακέλεψαν τη Γαλλία. Σπασμένοι δρόμοι της Μασσαλίας και αυτοκίνητα κάηκαν μέχρι το μεδούλι. Οι πλιατσικολόγοι και οι ταραχοποιοί σκορπίζουν τον όλεθρο στα καταστήματα και, τέλος, ο φόβος κυριεύει τους Γάλλους πολίτες καθώς ρίχνουν την ευθύνη στην κυβέρνηση Μακρόν.
Ο Merzouk, Γάλλος πολίτης με αλγερινή και Μαροκινή κληρονομιά, ζούσε στην εργατική περιοχή της Ναντέρ του Παρισιού. Σύμφωνα με έναν εισαγγελέα, οδηγούσε σε λωρίδα λεωφορείου και, όταν οι αστυνομικοί προσπάθησαν να τον σταματήσουν, πέρασε προκλητικά το κόκκινο φανάρι σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να διαφύγει.
Όπως θα το είχε η μοίρα, παγιδεύτηκε στην κυκλοφορία και οι αστυνομικοί πλησίασαν το αυτοκίνητό του. Δυστυχώς, λόγω σοβαρής ανάρμοστης συμπεριφοράς, ο Nahel πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε.
Αυτό το τραγικό περιστατικό εξαπέλυσε μια θύελλα αναταραχών στις μουσουλμανικές κοινότητες της Γαλλίας, πυροδοτώντας βίαιες διαμαρτυρίες που εξαπλώθηκαν αστραπιαία σε περισσότερες από δώδεκα πόλεις. Αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν, κτίρια πυρπολήθηκαν και αστυνομικά τμήματα βανδαλίστηκαν μέσα σε μια κακοφωνία από πυροτεχνήματα που φώτιζαν τον νυχτερινό ουρανό.
Χιλιάδες συλλήψεις έγιναν και εκατοντάδες αστυνομικοί τραυματίστηκαν. Η χώρα βρέθηκε στο χείλος του χάους, με αποτέλεσμα πολλοί να αμφισβητήσουν τα κίνητρα πίσω από αυτές τις διαδηλώσεις, καθώς βίντεο με σκόπιμες λεηλασίες εμφανίστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με συνθήματα υπέρ των μουσουλμάνων να αντηχούν στους δρόμους, ο φόβος άρχισε να κυριεύει τις καρδιές των απλών πολιτών.
Εκεί που ξεκίνησαν όλα
Η ειρωνεία της κατάστασης είναι αδιαμφισβήτητη: το χάος που κατακλύζει τώρα τη Γαλλία είναι άμεση συνέπεια των δικών της πράξεων. Οι ίδιοι οι άτακτοι που προκαλούν τον όλεθρο είναι οι ίδιοι μετανάστες που έγιναν δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες. Είναι κλασική περίπτωση να θερίζεις ότι σπέρνεις.
Πηγαίνετε πίσω στο έτος 2015, όταν εκτυλίχθηκε η σπαρακτική κρίση στη Συρία, αφήνοντας ένα ίχνος απόγνωσης στο πέρασμά της. Σε απάντηση, μια συμφωνία συμπόνιας αντήχησε σε όλη την Ευρώπη καθώς η ήπειρος άνοιξε τις πόρτες της για να προσφέρει παρηγοριά και καταφύγιο σε όσους αναζητούσαν ασφάλεια.
Η Γαλλία, στην πρώτη γραμμή αυτού του κινήματος μαζί με τη Γερμανία, υποδέχτηκε τους μετανάστες με ανοιχτές αγκάλες, μετατρέποντας τους ζωντανούς δρόμους της σε ένα μωσαϊκό πολιτισμών, χρωμάτων και γλωσσών. Το έθνος έγινε απόδειξη ανθεκτικότητας, ελπίδας και του διαρκούς πνεύματος καλωσορίσματος.
Όχι μόνο η Γαλλία αγκάλιασε αυτό το ανθρωπιστικό κάλεσμα, αλλά πολλά άλλα ευρωπαϊκά έθνη συμμετείχαν στη χορωδία.
Σήμερα, σχεδόν επτά εκατομμύρια άνθρωποι, ή το 10,3% του πληθυσμού της Γαλλίας, είναι μετανάστες, που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και το Σαχέλ. Ωστόσο, οι ίδιοι οι μετανάστες που βρήκαν παρηγοριά σε αυτά τα έθνη χρησιμοποιούν τώρα το μεταναστευτικό τους καθεστώς για να σκορπίσουν το χάος.
Ο πρόεδρος Μακρόν βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αβέβαιος για το πώς να χειριστεί την κατάσταση χωρίς να διακινδυνεύσει τρομερές συνέπειες. Ακόμη και ο παραμικρός λάθος χειρισμός θα μπορούσε να εξαπολύσει ένα χείμαρρο οργής στον Γάλλο ηγέτη.
Τέλος του Φιλελευθερισμού όπως τον ξέρουμε
Ωστόσο, αυτά τα πρόσφατα γεγονότα πυροδότησαν μια συλλογική αφύπνιση μεταξύ των ανθρώπων. Η Ευρώπη έχει εισέλθει επιτέλους σε μια εποχή μετασχηματισμού. Αρχίζουν να απορρίπτουν τις φιλελεύθερες μεταμφιέσεις τους και να ασπάζονται ανοιχτά το συντηρητισμό και τα αισθήματα κατά της μετανάστευσης.
Η Ιταλία, κάποτε η επιτομή των φιλελεύθερων κυβερνήσεων, έχει στραφεί σε μία ηγέτιδα κατά της ΕΕ και κατά των μεταναστών, την Τζόρτζια Μελόνι, που θέλει απεγνωσμένα να ξεφύγει από το χάος στο οποίο βρίσκεται.
Η Σουηδία, επίσης, έχει δει την άνοδο συντηρητικών ηγετών όπως ο Jimmie Åkesson να ανεβαίνει στην εξουσία. Ακόμη και η Γερμανία, το επίκεντρο της αρχικής αναταραχής, αγκαλιάζει νέες εναλλακτικές που υποστηρίζουν μια αντιμεταναστευτική στάση.
Η Ευρώπη υφίσταται μια σεισμική μετατόπιση, καθώς η μάχη για τη διατήρηση των ευρωπαϊκών ταυτοτήτων βρίσκεται στο επίκεντρο. Οι καιροί αλλάζουν και οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι δικό τους έργο. Με τη δύναμη της ψήφου τους, προαναγγέλλουν μια νέα κατεύθυνση, που αναμφίβολα θα ξαναγράψει τα επόμενα 30 χρόνια της Ευρώπης.
Καθώς ο ήλιος δύει αυτές τις τρεις μοιραίες μέρες στη Γαλλία, οι απόηχοι των διαμαρτυριών και το άρωμα του χάους πλανώνται στον αέρα. Το σκηνικό έχει τεθεί και η Ευρώπη είναι έτοιμη για έναν μετασχηματισμό. Η φιλελεύθερη μεταμφίεση αφήνει την τελευταία της πνοή στην Ευρώπη. Αυτό που ξεκίνησε η Μέρκελ θα οδηγήσει τελικά στη γέννηση μιας νέας Ευρώπης.