Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Όμως αυτό είναι το δέντρο. Γιατί το δάσος είναι το υπόβαθρο που υπάρχει σε μια κοινωνία που χρειάζεται ένα φιτίλι για να ξεκινήσει ένας κοινωνικός πόλεμος, γιατί αυτό που γίνεται στη Γαλλία είναι ένας κοινωνικός πόλεμος.
Ότι κάθε μέρα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σπάνε, καίνε, λεηλατούν δε σημαίνει ότι τους ενδιαφέρει ένας 17χρόνος. Είναι τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που βρίσκονταν κρυμμένα κάτω από πανάκριβα χαλιά και τώρα βρήκαν την ευκαιρία και τον τρόπο να αποτινάξουν το χαλί και να βγουν μπροστά.
Και η Γαλλική κοινωνία είχε πολύ βαριά χαλιά και από κάτω έχουν τόνους σκόνης μέχρι και λάσπης.
Διαβάζοντας τον γαλλικό τύπο (και όχι τα ελληνόφωνα παπαγαλάκια) σχετικά μου το που ακριβώς λαμβάνουν χώρα τα επεισόδια και πιο το προφίλ των συμμετεχόντων παρατηρούμε τρία στοιχεία:
1) Είναι νεαροί
2) Η συντριπτική πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι 2ης ή 3ης γενιάς
3) Πολλοί από τους συλληφθέντες ανήκουν σε συμμορίες, οι περισσότερες αντίπαλες μεταξύ τους, ενώ όλοι οι άλλοι κατοικούν στα γκέτο και είναι άνεργοι ή άεργοι.
Αυτό είναι και ο λόγος για τον οποίο έγραψα πιο πάνω για κοινωνικό πόλεμο.
Φυσικά ο Μακρόν δεν έχει άλλη επιλογή και θα επιχειρήσει άγρια καταστολή, σε μια προσπάθεια να τερματίσει το συντομότερο τις διαδηλώσεις ώστε να μην πληγεί το προφίλ της χώρας του, που ήδη ζει στο κολαστήριο της μαζικής ακύρωσης των τουριστικών πακέτων. Και μην βιαστεί να πει κάποιο "ε και τι έγινε η Γαλλία έχει βιομηχανία και γεωργία" γιατί εδώ θα πρέπει να τους θυμίσω ότι η Γαλλία αποτελεί τον Νο1 τουριστικό προορισμό στον κόσμο με πάνω από 36 ΔΙΣ απευθείας έσοδα (και γύρω στα 100 με τα έμμεσα) σε ετήσια βάση, 16 δις περισσότερα από την δεύτερη Ισπανία.
Η σκληρή καταστολή όμως τουλάχιστον κατά τις 3 πρώτες μέρες αποδεικνύεται ότι φέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί από τον περιορισμό του προβλήματος σε 3 συγκεκριμένες συνοικίες (γενικευμένα επεισόδια) και άλλες 4 με μικρότερα επεισόδια (φωτιές κάδους χωρίς λεηλασίες) τις δύο τελευταίες ημέρες βλέπουμε μια επέκταση των επεισοδίων και σε άλλες μεγάλες πόλεις και διασπορά του προβλήματος.
Αυτό γίνεται γιατί το κοινωνικό πρόβλημα, η ανεργία, η γκετοποίηση, η έλλειψη ελπίδας, βγάζουν στη φόρα ότι για δεκαετίες έκρυβαν κάτω από το χαλί.
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί; Τα επεισόδια αργά ή γρήγορα θα σταματήσουν, με ή χωρίς το στρατό ή την χωροφυλακή (στρατιωτικό σώμα), όμως όσο το κοινωνικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται αλλά υποκρύπτεται τόσο θα γιγαντώνεται και κάποτε θα μπει στο ένα και μοναδικό μονοπάτι. Τις εμφύλιες συγκρούσεις.